Browsing by Author "เบญจมาศ ขุนประเสริฐ"

Now showing 1 - 2 of 2
  • No Thumbnail Available
    Publication
    การศึกษาการกำเนิดและพัฒนาการด้านอายุรเวทในวรรณคดีสันสกฤต
    เบญจมาศ ขุนประเสริฐ; ชัยณรงค์ กลิ่นน้อย; Khunprasert, Benjamas; Klinnoi, Chainarong (2022)
    บทความนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการ คือ ศึกษารูปแบบเนื้อหาด้านอายุรเวทในวรรณคดีสันสกฤตและ ศึกษาพัฒนาการองค์ความรู้ด้านอายุรเวทในวรรณคดีสันสกฤตเพื่อเห็นการสืบทอดและพัฒนาการทางการแพทย์โบราณจากอดีตถึงปัจจุบัน โดยศึกษาความรู้ด้านการแพทย์โบราณเฉพาะที่ปรากฏในวรรณคดีสันสกฤตได้แก่ ฤคเวทสังหิ อถรฺพเวท จรกสํหิตา และครุฑปุราณะ โดยใช้ระเบียบการวิจัยเอกสาร นําเสนอผลการวิจัยในรูปแบบการพรรณนาวิเคราะห์ ซึ่งแสดงผลการศึกษาโดยการวิเคราะห์และสังเคราะห์ข้อมูลอย่างเป็นระบบ ผลการศึกษาพบว่า ความรู้ด้านอายุรเวทเป็นศาสตร์ที่มีเนื้อหาส่วนใหญ่กล่าวถึง โรค สาเหตุ อาการ ยา และข้อปฏิบัติต่าง ๆ เพื่อป้องกันโรคภัยและการรักษาสุขภาพให้แข็งแรง โดยมีการปรับการดําเนินชีวิตให้สอดคล้องกับฤดูกาล และพัฒนาการองค์ความรู้ด้านอายุรเวทในวรรณคดีสันสกฤต พบว่าอายุรเวทนั้นได้เกิดขึ้นในสมัยพระเวทและได้รับการสืบทอดและพัฒนาโดยไม่ขาดสายจาก อถรฺพเวทมาสู่คัมภีร์ครุฑปุราณะกลายเป็นคัมภีร์ด้านการแพทย์จํานวนมาก
  • No Thumbnail Available
    Publication
    การศึกษาวิเคราะห์บทละครสันสกฤต อภิชฺญานศากุนฺตลมฺ องก์ที่ 3 และ 4
    เบญจมาศ ขุนประเสริฐ; Khunprasert, Benjamas (2018)
    งานวิจัยชิ้นนี้มีจุดประสงค์ 2 ประการ คือ เพื่อศึกษาเนื้อหาของบทละครอภิชฺญานศากุนตลมฺ องก์ที่ 3 และ 4 และ เพื่อศึกษาวิเคราะห์บทละครอภิชฺญานศากุนตลมฺ องก์ที่ 3 และ 4เกี่ยวกับด้านรสและอลังการ ภาพสะท้อนที่ปรากฏในเรื่อง เช่น สังคม การเมืองการปกครอง วิถีชีวิต ความเชื่อประเพณีเกี่ยวกับแหวน การต้อนรับแขก การสาปแช่ง เป็นต้น ต้นฉบับที่ใช้ศึกษาในครั้งนี้ คือ ต้นฉบับอักษรเทวนาครีของ เอ็ม.อาร์.กาเล ตีพิมพ์เมื่อ ค.ศ.1969 และต้นฉบับอักษรเทวนาครีของมอเนียร์ วิลเลียมส์ ตีพิมพ์เมื่อ พ.ศ. 2419 มีขอบเขตการศึกษาคือบทละครอภิชฺญานศากุนตลมฺ องก์ที่ 3 และ 4 มีขั้นตอนการศึกษา คือปริวรรตอักษรเทวนาครีเป็นอักษรไทยและแปลบทละครจากภาษาสันสกฤตเป็นภาษาไทย จากนั้นศึกษาด้านรสและอลังการ ภาพสะท้อนที่ปรากฏในเรื่อง เช่น สังคม การเมืองการปกครอง วิถีชีวิต ความเชื่อประเพณีเกี่ยวกับแหวน การต้อนรับแขก การสาปแช่ง เป็นต้น จากนั้นนำข้อมูลที่ได้มาวิเคราะห์ เพื่อการอภิปรายและสรุปผลการศึกษา ผลการศึกษาพบว่า 1. บทละคร อภิชฺญานศากุนฺตลมฺ มี 7องก์เป็นผลงานของกวีกาลิทาส มีเค้าโครงมาจากเรื่องศกุนตโลปาขยานในมหากาพย์มหาภารตะ เป็นเรื่องราวความรักของท้าวทุษยันต์กับนางศกุนตลาโดยมีเค้าโครงเรื่องมาจากมหาภารตะ ต่อมาภายหลังกาลิทาส ได้นำมาเขียนเป็นละคร “นาฏกะ” โดยใช้ภาษาสันสฤตแบบแผน (Classical Sanskrit) การใช้ภาษามีรูปแบบร้อยแก้ว (บทสนทนา) และร้อยกรอง (ฉันท์) 2. มีรสหลักคือศฤงคารรส ทั้งวิประลัมภะ(ความรักที่พลัดพรากจากกัน) และสัมโภคะ(ความรักที่สมหวัง) และยังมีรสอื่นๆปรากฏอีก เช่น เราทรรส วีรรส กรุณารส และ อัทภุตรส ตามลำดับด้านอลังการพบทั้ง 2 ชนิด คือ1.อลังการทางเสียง ประกอบด้วย ยมกและอนุปราส 2.อลังการทางความหมาย พบมากที่สุดคือ อุปมา รองลงมาคือ อุตเปรกษา และรูปกะ ภาพสะท้อนที่ปรากฏมี 9 ประการ คือ ด้านสังคมด้านความเชื่อด้านพิธีกรรมทางศาสนา ด้านวัฒนธรรมเกี่ยวกับแหวน ด้านประเพณีการต้อนรับแขก ด้านการเมืองการปกครอง การรักษาแบบโบราณและอาการของคนป่วยและอาการไม่สบาย การให้พรในขณะที่ลูกสาวจะออกเรือนไปสู่เรือนสามีและค่านิยมเรื่องผู้ชายมีภรรยาได้หลายคนในวรรณะกษัตริย์