Browsing by Author "Thanaphat Sinthawashewa"

Now showing 1 - 1 of 1
  • No Thumbnail Available
    Publication
    วรรณยุกต์ภาษาไทยกรุงเทพฯ ที่ออกเสียงโดยคนญี่ปุ่น : การศึกษาทางกลสัทศาสตร์และการรับรู้
    ธนภัทร สินธวาชีวะ; Thanaphat Sinthawashewa (จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2009)
    ศึกษาลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของวรรณยุกต์ภาษาไทยกรุงเทพฯ ประกอบด้วย ค่าความถี่มูลฐาน พิสัยค่าความถี่มูลฐาน และค่าระยะเวลา ที่ออกเสียงโดยคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยแตกต่างกัน ได้แก่ คนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยมากและคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยน้อย เปรียบเทียบกับการออกเสียงของคนไทย ในบริบทการออกเสียงคำพยางค์เดียวในคำพูดเดี่ยว และบริบทคำพยางค์เดียวในคำพูดต่อเนื่อง ซึ่งผู้วิจัยออกแบบให้คำทดสอบปรากฏในรายการประโยค และทดสอบการรับรู้เสียงวรรณยุกต์ที่ออกเสียงโดยตัวแทนของกลุ่มคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยแตกต่างกันโดยใช้คนไทยเป็นผู้ตัดสิน ผู้วิจัยเก็บข้อมูลการออกเสียงจากผู้บอกภาษาเพศชาย อายุระหว่าง 19-34 ปี จำนวน 15 คน แบ่งเป็นกลุ่มคนไทย 5 คน คนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยมาก 5 คน และคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยน้อย 5 คน โดยใช้รายการคำพยางค์เดียวจำนวน 15 คำ และประโยคจำนวน 15 ประโยค ใช้โปรแกรม Praat v.5.1.07 โปรแกรม Python v.2.5 และโปรแกรม Microsoft Excel 2003 ในการวิเคราะห์ทางกลสัทศาสตร์ และใช้โปรแกรม SPSS for Windows v.16 ในการวิเคราะห์ค่าความแปรปรวน (ANOVA) โดยกำหนดค่าความแตกต่างอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติที่ 0.05 ผลการวิเคราะห์ลักษณะทางกลสัทศาสตร์ของวรรณยุกต์ทั้ง 5 หน่วยเสียง ผู้วิจัยสามารถจำแนกวรรณยุกต์ออกเป็น 2 กลุ่มคือ วรรณยุกต์คงระดับ ได้แก่ วรรณยุกต์สามัญและวรรณยุกต์เอก และวรรณยุกต์เปลี่ยนระดับ ได้แก่ วรรณยุกต์โท วรรณยุกต์ตรี และวรรณยุกต์จัตวา ทั้งนี้ ในการออกเสียงบริบทคำพูดเดี่ยว พบว่า คนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยแตกต่างกันทั้ง 2 กลุ่ม สามารถออกเสียงวรรณยุกต์ทั้ง 5 หน่วยเสียงแตกต่างกัน รวมถึงมีสัทลักษณะของวรรณยุกต์คล้ายคลึงกับกลุ่มคนไทย ในการออกเสียงคำพูดต่อเนื่อง พบว่า คนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยมากมีปัญหาการออกเสียงคู่วรรณยุกต์สามัญกับวรรณยุกต์เอก และคู่วรรณยุกต์ตรีกับวรรณยุกต์จัตวาให้แตกต่างออกจากกัน ในขณะที่คนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยน้อยมีปัญหาแตกต่างกันออกไปในแต่ละบุคคล กล่าวคือ บางคนออกเสียงวรรณยุกต์ตรีแปรจากวรรณยุกต์เปลี่ยนระดับ เป็นวรรณยุกต์คงระดับ เมื่อพิจารณาการออกเสียงวรรณยุกต์เป็นรายคู่ พบว่า คนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยน้อย มีปัญหาในการออกเสียงคู่วรรณยุกต์สามัญกับวรรณยุกต์เอก คู่วรรณยุกต์สามัญกับวรรณยุกต์ตรี และคู่วรรณยุกต์ตรีกับวรรณยุกต์จัตวาให้แตกต่างออกจากกัน ในการทดสอบการรับรู้ ใช้แบบทดสอบแบบ 5 ตัวเลือก ใช้ผู้ฟังจำนวน 30 คน ผลการวิจัยในคำพูดเดี่ยว พบว่า ผู้ฟังรับรู้วรรณยุกต์ที่ออกเสียงโดยตัวแทนกลุ่มคนญี่ปุ่นทั้ง 2 กลุ่มได้ดี แต่ผู้ฟังรับรู้วรรณยุกต์ที่ออกเสียงโดยตัวแทนกลุ่มคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยมากได้ถูกต้องมากกว่า สำหรับในคำพูดต่อเนื่อง พบว่า ผู้ฟังรับรู้วรรณยุกต์ที่ออกเสียงโดยตัวแทนคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยมากได้ถูกต้องน้อยกว่าคนญี่ปุ่นที่มีประสบการณ์ภาษาไทยน้อย โดยผู้ฟังมีปัญหาในการรับรู้วรรณยุกต์สามัญผิดเป็นวรรณยุกต์เอก และรับรู้วรรณยุกต์ตรีผิดเป็นวรรณยุกต์จัตวา เนื่องจากเป็นคู่วรรณยุกต์ที่มีระดับเสียงใกล้เคียงกัน ทั้งนี้ ผลการทดสอบรับรู้เสียงวรรณยุกต์ที่ออกเสียงโดยตัวแทนของแต่ละกลุ่มประสบการณ์สอดคล้องกับลักษณะทางกลสัทศาสตร์ที่พบในการออกเสียงวรรณยุกต์