ปรัชญาตะวันออก

Permanent URI for this collection

https://harrt.in.th/handle/123456789/21

Browse

Browsing ปรัชญาตะวันออก by Degree Grantor(s) "มหาวิทยาลัยเซนต์จอห์น"

Now showing 1 - 1 of 1
  • No Thumbnail Available
    Publication
    พุทธอรรถปริวรรตศาสตร์ว่าด้วยจิตเดิมแท้ในกระบวนการพัฒนาปัญญา
    พระมหาสุรชัย พุดชู; PHRAMAHA SURACHAI PHUTCHU (2017)
    ดุษฎีนิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์5 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษากระบวนการพัฒนาปัญญาใน ปรัชญาตะวันตกและพุทธปรัชญา 2) เพื่อศึกษาเรื่องจิตเดิมแท้ในพุทธปรัชญาเซนและพุทธปรัชญา เถรวาท 3) เพื่อศึกษาอรรถปริวรรตศาสตร์ตะวันตกและพุทธอรรถปริวรรตศาสตร์อันเป็นเครื่องมือ ในการวิจัย 4) เพื่อประยุกต์ใช้พุทธอรรถปริวรรตศาสตร์ว่าด้วยจิตเดิมแท้ในกระบวนการพัฒนาปัญญา และ 5) เพื่อสร้างองค์ความรู้ใหม่และรูปแบบในกระบวนการพัฒนาด้านอื่น ดุษฎีนิพนธ์นี้มีขอบเขต เฉพาะเรื่องจิตเดิมแท้ในพุทธปรัชญาเซนเท่านั้น โดยอาศัยทฤษฎีพุทธอรรถปริวรรตศาสตร์มหายาน มาตีความจิตเดิมแท้ว่า สามารถนำ ไปสู่กระบวนการพัฒนาปัญญาได้อย่างไร และเป็นการวิจัยเชิงคุณภาพตามกระบวนการศึกษาด้านมนุษยศาสตร์ โดยใช้วิธีวิภาษวิธีและวิธีหาเหตุผลด้วยวิจารณญาณ ภายใต้การวิเคราะห์วิจักษ์และวิธาน ผลจากการวิจัยพบว่า 1) กระบวนการพัฒนาปัญญาในปรัชญาตะวันตกและพุทธปรัชญามีส่วนที่สอดคล้องกัน ในเรื่องแนวคิดญาณวิทยากับ ปัจจัยแห่งสัมมาทิฏฐิกล่าวคือ ประสบการณ์นิยมสอดคล้องกับ หลักปรโตโฆสะ และเหตุผลนิยมสอดคล้องกับ หลักโยนิโสมนสิการ 2) จิตเดิมแท้ในพุทธปรัชญาเซนมีความหมายใกล้เคียงกับคำ ว่า ภวังคจิตในพุทธปรัชญาเถรวาท อย่างไรก็ตาม จิตเดิมแท้ในพุทธปรัชญาเซนมีพื้นฐานมาจากพุทธปรัชญาโยคาจารเรื่อง อาลยวิญญาณและพุทธปรัชญามาธยามิกะเรื่องศูนยตา ส่วนจิตเดิมแท้ในพุทธปรัชญาเถรวาท ในที่นี้ หมายถึง ภวังคจิต จะมีความเกี่ยวข้องกับหน้าที่หรือกิจของจิตทั้ง 14 ประการ 3) อรรถปริวรรตศาสตร์ตะวันตกเดิมทีเป็นการตีความคัมภีร์ทางศาสนา ต่อมาพัฒนาเป็นญาณวิทยาในปรัชญาหลังนวยุค จำแนกเป็น 2 สาย คือ 1) การตีความเชิงศาสนา 2) การตีความเชิงปรัชญา ส่วนพุทธอรรถปริวรรตศาสตร์เป็นทฤษฎีบูรณาการหรือปฏิสัมพันธ์นิยม ทฤษฎีอรรถปริวรรตศาสตร์ในพุทธปรัชญามหายานที่นำมาใช้คือ อุปายโกศลวิธี 4) การประยุกต์ใช้พุทธอรรถปริวรรตศาสตร์ว่าด้วยจิตเดิมแท้ในกระบวนการพัฒนาปัญญาแยกเป็น 2 ระดับ คือ 1) โลกิยปัญญาหรือความรู้เชิงจริยธรรม คือการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน โดยอาศัยอุดมคติข้อมหาอุปายและมหากรุณา 2) โลกุตรปัญญาหรือความรู้ที่เป็นสัจธรรม คือ การบรรลุซาโตริ โดยอาศัยอุดมคติข้อมหาอุปายและมหาปัญญา ปัญญาทั้งสองระดับอาศัยทฤษฎีอุปาย โกศลวิธี คือ โกอาน ซาเซนและมอนโด เป็นเครื่องมือในการเข้าถึงจิตเดิมแท้ 5) การสร้างองค์ความรู้ใหม่ในกระบวนการพัฒนาปัญญา มี 3 ประการ คือ 1) วิภาษวิธีแห่งอไทฺวตะ 2) ความสัมพันธ์ระหว่างอุดมคติกับปัญญาและธรรมะ 2 และ 3) ทฤษฎีพุทธอรรถปริวรรตศาสตร์เซน