Publication: การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดสังคมนิยมในพุทธปรัชญาเถรวาท
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2013
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Volume
Issue
Edition
Start Page
End Page
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดสังคมนิยมในพุทธปรัชญาเถรวาท
Alternative Title(s)
A critical study of the socialist thoughts in theravada buddhist philosophy
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
ในการศึกษาวิเคราะห์แนวคิดสังคมนิยมในพุทธปรัชญาเถรวาท ผู้วิจัยได้ตั้งวัตถุประสงค์ของการศึกษาไว้ ๓ ประการ คือ (๑) เพื่อศึกษาแนวคิดสังคมนิยมของคาร์ล มาร์กซ์ (๒) เพื่อศึกษาแนวคิดสังคมนิยมในพุทธปรัชญาเถรวาท และ (๓) เพื่อวิเคราะห์แนวคิดสังคมนิยมในพุทธปรัชญาเถรวาทภายใต้กรอบแนวคิดของคาร์ล มาร์กซ์ ซึ่งเป็นการศึกษาวิจัยเชิงเอกสาร จากการศึกษาวิจัยพบว่า แนวคิดสังคมนิยมของคาร์ล มาร์กซ์ มีความเชื่อว่าสังคมประวัติศาสตร์ได้ทำการต่อสู้ขัดแย้งกันระหว่างชนชั้นมาโดยตลอด จากสังคมบรรพกาล สังคมทาส สังคมศักดินา สังคมทุนนิยมและจนถึงสังคมนิยม ความขัดแย้งดังกล่าวเกิดจากความต้องการที่จะครอบครองวัตถุผลิตไว้เป็นกรรมสิทธิ์ส่วนตัว คาร์ล มาร์กซ์ จึงเสนอให้รัฐกรรมาชีพทำการปฏิวัติด้วยความรุนแรงเด็ดขาด เพื่อทำการยกเลิกระบบชนชั้น ระบบกรรมสิทธิ์ และทำการบังคับหรือควบคุมโครงสร้างปัจจัยการผลิตให้ตกเป็นของสังคมส่วนรวม เพราะสังคมมีความสำคัญมากกว่าปัจเจกบุคคล และความยุติธรรมหรือความเสมอภาคเท่าเทียมย่อมตั้งอยู่บนพื้นฐานของการผลิตและการแบ่งปัน ดังนั้น เมื่อทุกคนเป็นผู้ใช้แรงงานก็ย่อมมีสิทธิ์ที่จะได้รับค่าตอบแทนตามความสามารถ เมื่อใดที่วัตถุผลผลิตมีมากเพียงพอที่ทุกคนจะมีโอกาสได้รับตามความต้องการ เมื่อนั้นสังคมก็จะก้าวเข้าสู่สังคมคอมมิวนิสต์ที่ปราศจากรัฐและชนชั้น คงเหลือแต่โครงสร้างของระบบการบริหารจัดการ แนวคิดสังคมนิยมของพระพุทธเจ้าเกิดจากการปฏิเสธระบบวรรณะ ซึ่งเป็นคู่ขัดแย้งหรือตรงข้ามกัน ๒ กลุ่ม ได้แก่ กลุ่มชนชั้นนำที่ครอบครองปัจจัยการผลิต คือ กษัตริย์ พราหมณ์ แพศย์ และกลุ่มชนชั้นต่ำที่ปราศจากปัจจัยการผลิต คือ ศูทร สภาพของสังคมเกิดมีความไม่เสมอภาคเท่าเทียมกันทั้งในด้านการเมือง การศึกษาและเศรษฐกิจ พระองค์จึงทรงสร้างสังคมสงฆ์ให้เป็นสังคมแห่งทางเลือกและการปลดปล่อยด้วยพุทธวิธี คือ การอุปสมบท ระบบพรรษา ระบบอุปัชฌาย์อาจารย์ ระบบทรัพย์สินของสงฆ์ส่วนกลาง สงฆ์จะต้องให้ความสำคัญ เคารพและยำเกรงในความเป็นสังคมสงฆ์ และจะต้องยึดถือปฏิบัติตามหลักเกณฑ์ที่เป็นมาตรฐานเดียวกันหมด คือ พระธรรมวินัย สังคมสงฆ์ได้กลายเป็นสังคมนิยมที่มีแนวคิดเป็นเอกลักษณ์เฉพาะตน กล่าวคือ พระพุทธเจ้าทรงใช้สันติวิธีที่จะไม่เข้าไปทำลายสังคมเก่า ทรงใช้เผด็จการโดยธรรมเพื่อให้เกิดความศรัทธาเชื่อมั่นและการยินยอมที่จะปฏิบัติตามโดยสมัครใจ ในขณะที่สังคมเก่ายังคงเป็นสังคมศักดินาแบบเข้มข้น สังคมสงฆ์กลับยกเลิกระบบชนชั้นวรรณะและยกเลิกกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินส่วนตัว และก้าวเข้าสู่ความเป็นสังคมรวมหมู่ที่มีธรรมเนียมปฏิบัติเหมือนกันหมด ไม่ว่าจะเป็นการใช้ปัจจัย ๔ เท่าที่จำเป็น การไม่สะสมส่วนเกิน การมุ่งเสียสละเพื่อสร้างประโยชน์สุขต่อสังคมส่วนรวม สังคมสงฆ์ได้กลายเป็นสังคมที่สงฆ์ทุกรูปมีสิทธิ์ มีโอกาส มีอำนาจหน้าที่และความรับผิดชอบอย่างเสมอภาคเท่าเทียมกัน ทั้งในด้านวัตถุและศักดิ์ศรีของความเป็นมนุษย์ นอกจากนี้สังคมสงฆ์ยังมีความเป็นอิสระในการปกครองดูแลกันเอง ภายใต้ระบบหรือรูปแบบการบริหารจัดการที่ถูกกำหนดไว้แล้วตามเงื่อนไขแห่งพระธรรมวินัย สังคมสงฆ์จึงเป็นสังคมที่ปราศจากชนชั้น ปราศจากผู้นำปกครองในเชิงปัจเจกชน แต่เป็นสังคมที่ดำรงอยู่ได้โดยอาศัยความเป็นสังคมหนึ่งเดียว
In the critical study of the social thoughts in theravada Buddhist philosophy, the researcher set out the 3 objectives of the study, namely : (1) to study Karl Marx’s social concept, (2) to study the social concept in Theravada Buddhist philosophy, and (3) to analyze the social concept in Theravada Buddhist philosophy under social concept of Karl Marx which are the document research. From studying, it is found that Karl Marx’s socialist concept is of the belief that the historied societies have fought and clashed between the classes of people all the time, from historied the primitive society, the slave society, the feudal society, the capital society and the socialism. Such the conflicts arose from the desire to occupy the produced objects as a private ownership. Karl Marx, thus, proposed the state of the working class to revolutionize by violence to cancel the classes systems, the proprietary systems and to force or control the factor of production structure to be of the public of society. The society is, thus, more important than the individuality and the justice or the equality is located on the basis of the production and the sharing. So, when everyone is a worker, everyone would be of the right to receive remuneration according to one’s own ability, when the output is enough, everyone will have a chance to receive it on one’s demand. When the society was to step into communist society free from state and classes, the society structure will maintain the management system. The Budda’s socialist concept was caused from the rejection of the caste system which is a conflicting or opposing part of two groups :- the elite groups occupying the factor of production which are :- the Ksatriyas, the Brahamins and the Vaisyas and the low casted people who are without the factors of production : the Sudras. The conditions of societies were of the inequality in the politics, education and economy. Thus, the Budda built up the monk society to be a social choice and to liberate with his way :- the ordination, the Buddist lent, the system preceptor or teacher, and the centralized ecclesiastical property system. The monks give the importance to the respect to and the fear for the monk society and must abide to follow the same standard rules which are the disciplines. The monk society has become a socialist society with some unique identity :The Buddha used the peace one methods which do not destroy the old societies and used the doctrinal dictatorship to cause the faith to arise and agree to follow voluntarily. While the old society still is the intensified feudal society, the monk society abolished the caste system and the private property system, and stepped to a group society which is of the all the same mannerisms or tradition : whether it is the using of the four necessary factors, the non-collection surplus, or the aiming to create benefits for the public society. The monk societies have become the ones which all monks have the rights, the chances, the authority and the responsibilities equally in both the object and the dignity of the humanity. In addition, the monks’ societies are also of the have independence to govern themselves under the system or the styles of management already defined by the condition of the doctrines disciplines. Thus, the Sangha society is the one without the classes of the people and the individual leader of administration, but it is the one which can maintain with the help of being a single society.
In the critical study of the social thoughts in theravada Buddhist philosophy, the researcher set out the 3 objectives of the study, namely : (1) to study Karl Marx’s social concept, (2) to study the social concept in Theravada Buddhist philosophy, and (3) to analyze the social concept in Theravada Buddhist philosophy under social concept of Karl Marx which are the document research. From studying, it is found that Karl Marx’s socialist concept is of the belief that the historied societies have fought and clashed between the classes of people all the time, from historied the primitive society, the slave society, the feudal society, the capital society and the socialism. Such the conflicts arose from the desire to occupy the produced objects as a private ownership. Karl Marx, thus, proposed the state of the working class to revolutionize by violence to cancel the classes systems, the proprietary systems and to force or control the factor of production structure to be of the public of society. The society is, thus, more important than the individuality and the justice or the equality is located on the basis of the production and the sharing. So, when everyone is a worker, everyone would be of the right to receive remuneration according to one’s own ability, when the output is enough, everyone will have a chance to receive it on one’s demand. When the society was to step into communist society free from state and classes, the society structure will maintain the management system. The Budda’s socialist concept was caused from the rejection of the caste system which is a conflicting or opposing part of two groups :- the elite groups occupying the factor of production which are :- the Ksatriyas, the Brahamins and the Vaisyas and the low casted people who are without the factors of production : the Sudras. The conditions of societies were of the inequality in the politics, education and economy. Thus, the Budda built up the monk society to be a social choice and to liberate with his way :- the ordination, the Buddist lent, the system preceptor or teacher, and the centralized ecclesiastical property system. The monks give the importance to the respect to and the fear for the monk society and must abide to follow the same standard rules which are the disciplines. The monk society has become a socialist society with some unique identity :The Buddha used the peace one methods which do not destroy the old societies and used the doctrinal dictatorship to cause the faith to arise and agree to follow voluntarily. While the old society still is the intensified feudal society, the monk society abolished the caste system and the private property system, and stepped to a group society which is of the all the same mannerisms or tradition : whether it is the using of the four necessary factors, the non-collection surplus, or the aiming to create benefits for the public society. The monk societies have become the ones which all monks have the rights, the chances, the authority and the responsibilities equally in both the object and the dignity of the humanity. In addition, the monks’ societies are also of the have independence to govern themselves under the system or the styles of management already defined by the condition of the doctrines disciplines. Thus, the Sangha society is the one without the classes of the people and the individual leader of administration, but it is the one which can maintain with the help of being a single society.
Table of contents
Description
Sponsorship
Degree Name
พุทธศาสตรดุษฎีบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาเอก
Degree Department
บัณฑิตวิทยาลัย
Degree Discipline
Degree Grantor(s)
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย