Publication: วรรณยุกต์ในภาษาไทยถิ่นจังหวัดอ่างทองและพระนครศรีอยุธยา
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
1988
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Volume
Issue
Edition
Start Page
End Page
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
วรรณยุกต์ในภาษาไทยถิ่นจังหวัดอ่างทองและพระนครศรีอยุธยา
Alternative Title(s)
Tones on the Thai dialects of Changwat Ang Thong and Phra Nakhon Si Ayutthaya
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
จุดมุ่งหมายของวิทยานิพนธ์ฉบับนี้คือ ศึกษาระบบวรรณยุกต์และสัทลักษณะของวรรณยุกต์ใน ภาษาไทยถิ่นกลางที่พูดในอำเภอทุกอำเภอของจังหวัดอ่างทองและพระนครศรีอยุธยา เพื่อนำผลการศึกษามาเปรียบเทียบแบ่งกลุ่มภาษาไทยถิ่นย่อย ข้อมูลที่ใช้เป็นคำเดียวซึ่งอาจมีพยางค์เดียวหรือหลายพยางค์ก็ได้ ข้อมูลดังกล่าวได้จากการสัมภาษณ์ผู้บอกภาษาจำนวน 23 คน ซึ่งคัดเลือกอย่างมีเกณฑ์และถือว่า เป็นตัวแทนของผู้พูดภาษาไทยถิ่นอ่างทองและพระนครศรีอยุธยา 23 อำเภอ ผลการวิจัยแสดงว่า ภาษาไทยถิ่นในบริเวณที่ศึกษาแบ่งออกเป็นภาษาถิ่นย่อยได้ และการแบ่ง ภาษาถิ่นโดยใช้สัทลักษณะของหน่วยเสียงวรรณยุกต์แต่ละหน่วย ได้ผลแตกต่างจากการแบ่งภาษาถิ่นโดยพิจารณาระบบวรรณยุกต์ทั้งระบบ การแบ่งภาษาถิ่นด้วยวิธีแรกทำให้แบ่งเป็นภาษาถิ่นย่อยได้ดังนี้ หน่วยเสียงวรรณยุกต์ที่ 1 หน่วยเสียงวรรณยุกต์ที่ 2 หน่วย เสียงวรรณยุกต์ที่ 4 และหน่วย เสยงวรรณยุกต์ ที่ 5 แต่ละหน่วยเสียงสามารถแบ่งเป็นภาษาถิ่นย่อยได้ 3 กลุ่ม แต่บริเวณที่ได้จากการแบ่งจะแตกต่างกัน ส่วนหน่วย เสียงวรรณยุกต์ที่ 3แบ่งภาษาถิ่นย่อยได้ 2 กลุ่ม สำหรับการแบ่งภาษาถิ่น โดยพิจารณาระบบวรรณยุกต์ทั้งระบบ ทำให้แบ่งภาษาถิ่นได้เป็น 4 กลุ่มคือ กลุ่มภาษาถิ่นย่อยอ่างทอง กลุ่มภาษาถิ่นย่อยอยุธยาตะวันตก กลุ่มภาษาถิ่นย่อยอยุธยากลาง และกลุ่มภาษาถิ่นย่อยอยุธยาตะวันออก ในงานวิจัยนี้ ผู้วิจัยได้เสนอวิธีการในการแบ่งภาษาถิ่น โดยอาศัยสัทลักษณะบ่งความต่างระหว่างถิ่น ซึ่งกำหนดขึ้นจากการพิจารณาอัตราการปรากฏของเสียงวรรณยุกต์ที่เป็นเสียงย่อยในแต่ละชุดเก็บข้อมูลและในบางกรณีจะกำหนดขึ้นจากการปรากฏหรือไม่ปรากฏของเสียงวรรณยุกต์ที่เป็นเสียงย่อย
The main purpose of this study is to investigate the tone system of Central Thai spoken in every Amphoe of Ang Thong and Phra Nakhorn - Si Ayutthaya in order to identify the sub-dialects in the area. Monosyllabic and polysyllabic words spoken in isolation were elicited from 23 informants who represent local speakers of Central Thai in the 23 Amphoes of the two provinces. They were chosen according to a set of criteria. The study shows that the dialect spoken in the area of study can be devided into sub-dialects. The .subdivision on the basis of the phonetic characteristics of each tone differs from that on the basis of the whole tone system. The phonetic characteristics of tone 1, tone 2, tone 4 and tone 5 divide the dialect into three sub-dialects whereas those of tone 3 divide the dialect into two sub-dialects. The area where each sub-dialect is spoken varies from tone to tone. The tone system as a whole divide the dialect into four sub-dialects : the Ang Thong sub-dialect, the Western Ayutthaya sub-dialect, the Central Ayutthaya sub-dialect and the Eastern Ayutthaya sub-dialect. A new method for studying tonal variation is suggested in this study. It uses a set of distinctive characteristics which differentiate the sub-dialects. These characteristics are of two kinds : those pertaining to the rate of the occurence of each pitch pattern and those pertaining to the existence or non-existence of a pitch pattern.
The main purpose of this study is to investigate the tone system of Central Thai spoken in every Amphoe of Ang Thong and Phra Nakhorn - Si Ayutthaya in order to identify the sub-dialects in the area. Monosyllabic and polysyllabic words spoken in isolation were elicited from 23 informants who represent local speakers of Central Thai in the 23 Amphoes of the two provinces. They were chosen according to a set of criteria. The study shows that the dialect spoken in the area of study can be devided into sub-dialects. The .subdivision on the basis of the phonetic characteristics of each tone differs from that on the basis of the whole tone system. The phonetic characteristics of tone 1, tone 2, tone 4 and tone 5 divide the dialect into three sub-dialects whereas those of tone 3 divide the dialect into two sub-dialects. The area where each sub-dialect is spoken varies from tone to tone. The tone system as a whole divide the dialect into four sub-dialects : the Ang Thong sub-dialect, the Western Ayutthaya sub-dialect, the Central Ayutthaya sub-dialect and the Eastern Ayutthaya sub-dialect. A new method for studying tonal variation is suggested in this study. It uses a set of distinctive characteristics which differentiate the sub-dialects. These characteristics are of two kinds : those pertaining to the rate of the occurence of each pitch pattern and those pertaining to the existence or non-existence of a pitch pattern.
Table of contents
Description
Sponsorship
Degree Name
อักษรศาสตรมหาบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Department
คณะอักษรศาสตร์
Degree Discipline
Degree Grantor(s)
จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย