Publication: คัมภีร์สุจิตตาลังการ: การปริวรรต การแปล และวิเคราะห์
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2017
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Volume
Issue
Edition
Start Page
End Page
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
คัมภีร์สุจิตตาลังการ: การปริวรรต การแปล และวิเคราะห์
Alternative Title(s)
Sucittālaṅkāra: Transliteration Translation and Analysis
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ (๑) เพื่อปริวรรตคัมภีร์สุจิตตาลังการจากต้นฉบับภาษาบาลีอักษรขอมเป็นภาษาบาลีอักษรไทย และแปลเป็นภาษาไทย (๒) เพื่อศึกษาวิเคราะห์คัมภีร์สุจิตตาลังการในด้านประวัติผู้เรียบเรียง โครงสร้าง เนื้อหา ลักษณะการประพันธ์ สำนวนภาษา และการจารลงใบลาน (๓) เพื่อวิเคราะห์คัมภีร์สุจิตตาลังการที่มีต่อการศึกษาพระพุทธศาสนา เป็นการวิจัยเชิงเอกสารโดยมีวิธีดำเนินการวิจัยคือ นำคัมภีร์สุจิตตาลังการที่เป็นภาษาบาลีอักษรขอมฉบับหอสมุดแห่งชาติปริวรรตให้เป็นบาลีอักษรไทยและแปลเป็นภาษาไทย มีการวิเคราะห์คัมภีร์ในด้านประวัติผู้เรียบเรียง โครงสร้าง เนื้อหา ลักษณะการประพันธ์ สำนวนภาษา และการจารลงใบลาน วิเคราะห์คัมภีร์สุจิตตาลังการที่มีต่อการศึกษาพระพุทธศาสนาเช่นการเรียนการสอนพระอภิธรรมเป็นต้น ผลการวิจัยพบว่า คัมภีร์สุจิตตาลังการฉบับหอสมุดแห่งชาติ จำนวน ๓ ผูก ที่ปริวรรตจากบาลีอักษรขอมมาเป็นบาลีอักษรไทย คือ ปริวรรตคัมภีร์สุจิตตาลังการจากบาลีขอมเป็นบาลีอักษรไทยผูกที่ ๑ ปริวรรตคัมภีร์สุจิตตาลังการจากบาลีขอมเป็นบาลีอักษรไทยผูกที่ ๒ ปริวรรตคัมภีร์สุจิตตาลังการจากบาลีขอมเป็นบาลีอักษรไทยผูกที่ ๓ และผู้วิจัยได้ทำการแปลคัมภีร์สุจิตตาลังการที่เป็นบาลีอักษรไทยให้เป็นภาษาไทยทั้งหมด จำนวน ๓ ผูก คือ แปลคัมภีร์สุจิตตาลังการจากเป็นบาลีไทยเป็นภาษาไทยผูกที่ ๑ แปลคัมภีร์สุจิตตาลังการจากเป็นบาลีไทยเป็นภาษาไทยผูกที่ ๒ และแปลคัมภีร์สุจิตตาลังการจากเป็นบาลีไทยเป็นภาษาไทยผูกที่ ๓ เสร็จสิ้นเรียบร้อยแล้ว คัมภีร์สุจิตตาลังการนี้ เป็นคัมภีร์ที่อธิบายเรื่องเกี่ยวกับพระอภิธรรมไว้โดยย่อ เปรียบเสมือนแบบเรียนเร็วรจนาโดยพระกัลยาณเถระแห่งประเทศพม่า ฉบับหอสมุดแห่งชาติใบลานเลขที่ ๓๖๘๗/ข/๑-๓ ต. ๑๘ ช. ๒ มี ๓ ผูก มีจัดเรียงโครงสร้างเนื้อหาเป็นหมวดหมู่ ๑๗ หมวด ได้แก่ ๑.บุคคลเภท ๒. เวทนาเภท ๓. เหตุเภท ๔. กิจจถานเภท ๕. ทวารเภท ๖. อารัมมณเภท ๗. วัตถุเภท ๘. มันทามันทมัชฌิมายุกเภท ๙.ปัญจทวารวิถีเภท ๑๐. มโนทวารวิถิเภท ๑๑. ปกิณณก วินิจฉยเภท ๑๒. ภูมิฐานเภท ๑๓. สตฺตานังอายุเภท ๑๔. กัปปวินาสเภท ๑๕. โยนิเภท ๑๖. รูปกลาปเภท ๑๗.นิพพานเภท มีลักษณะการประพันธ์ ๒ อย่างคือ ๑. แบบร้อยแก้ว เป็นการดำเนินเรื่องตามธรรมดา ๒. แบบร้อยกรอง หรือ ฉันทลักษณ์ มี ๓ ฉันท์ คือ ๑. ปัฐยาวัตร ๒. อุปชาติฉันท์ ๓. กุสุมวิจิตตาฉันท์ มีสำนวนภาษาแบ่งออกเป็น ๓ ส่วน ๑. วิธีการใช้นามศัพท์ ๒. วิธีการใช้กิริยาศัพท์ ๓.วิธีการใช้อัพยยศัพท์ตามหลักไวยากรณ์ทุกประการซึ่งหอสมุดแห่งชาติเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี เพราะเป็นคัมภีร์ที่รวบรวมพระอภิธรรมที่สำคัญในทางพระพุทธศาสนาในรูปของบาลีอักษรขอมสมัยโบราณซึ่งควรค่าแก่การอนุรักษ์ และการเก็บรักษาไว้เป็นอย่างดี เพื่อเป็นประโยชน์ต่ออนุชนคนรุ่นหลังต่อไป ส่วนการวิเคราะห์คัมภีร์สุจิตตาลังการที่มีต่อการศึกษาพระพุทธศาสนา แบ่งออกเป็น ๓ ผูก คือ ผูกที่ ๑ เช่น คำว่า อสัญญสัตว์ในพระอภิธรรมปิฎก พระกัลยาณเถระอธิบายว่า คำว่า อสัญญสัตว์ พระกัลยาณเถระอธิบายว่า คำว่า อสัญญสัตว์ หมายถึง อสัญญสัตว์มีบุคคลประเภทเดียว ได้แก่ อสัญญสัตตพรหมโลก เป็นต้น ผูกที่ ๒ เช่น คำว่า จุติจิตในพระอภิธรรมปิฎกพระกัลยาณเถระอธิบายว่า คำว่า จุติจิต หมายถึง จุติจิตที่มี ๕๑ ดวง เป็นต้น และผูกที่ ๓ เช่น คำว่า มหากุศลจิตในพระอภิธรรมปิฎกพระกัลยาณเถระอธิบายว่า คำว่า มหากุศลจิต มีอัปปนาชวนะ ๑๒ ดวง เป็นต้น มีการวิเคราะห์คำศัพท์เช่น คำว่า จิต มีวิเคราะห์ว่า ธรรมชาติใด ย่อมคิด เหตุนั้น ธรรมชาตินั้น ชื่อว่า จิต มีการวิเคราะห์การใช้ถ้อยคำเช่น คำว่า ฐาน เป็น ถาน เช่น กามโลเก ทส ถานานิ ภวนฺติ แปลว่า ในกามโลก ฐานมี ๑๐ คำว่า ถาน นี้ มีใช้ในคัมภีร์สุจิตตาลังการเป็นจำนวนมาก ผู้วิจัยเข้าใจว่า ต้นฉบับในคัมภีร์สุจิตตาลังการใช้คำว่า ถาน ไม่ใช้ ฐาน แต่ในเวลาแปลแล้วแปลเหมือนกัน คือ ที่ตั้ง แต่ไม่ค่อยพบในคัมภีร์อื่นๆ ส่วนการวิเคราะห์การเรียนการสอนพระอภิธรรมในคัมภีร์สุจิตตาลังการ โดยพระกัลยาณเถระได้รจนาตามแนวของคัมภีร์อภิธัมมัตถสังคหะมีเนื้อหาที่สละสลวยจัดเป็นหมวดหมู่เป็นเรื่องๆ จำนวน ๑๗ หมวด กล่าวถึงปรมัตถธรรม ๔ จิต เจตสิก รูป และนิพพาน ซึ่งจำแนกจิตออกโดยประเภทต่างๆ เพื่อให้กุลบุตรสามารถเรียนรู้พระอภิธรรมได้ง่าย
The purposes of this research are; (1) to study the Sucittāla kāra scripture from the original Pali-lKhmer language into Pali-Thai alphabet and translating into Thai version, (2) to analyze the Sucittāla kāra scripture in respect of the bibliography of composer, its structure, contents, composition style, idioms, and syllables, (3) to analyze Sucittāla kāra scripture influencing to Buddhist education. this is a documentary research by taking the original Sucittāla kāra scripture written in PalilKhmer from National Library of Thailand to transliterate into Pali-Thai and again translate it into Thai version with analyzing the bibliography of the composer, with analysis of its structure, contents, composition style, idioms, and syllables and its influencing to the education of Buddhism such as Abhidhamma study. The findings were that the transliterating of original Sucittāla kāra scripture with 3 ties taken from of the National Library of Thailand from Pali-Khmer into PaliThai, that is to say, transliterating all ties of original scriptures then again translating into Thai version in final. Sucittāla kāra scripture deals with brief explanation of Abhidhamma for short learning was composed by Ven. Kalayanathera of Myanmar. The registered number of Sucittalankara scripture with palm leaf at National Library is 3687/ขฝ1-3 ต. 18 ช. 2 containing 3 ties. Its contents were classified into 17 parts; 1) Puggalabheda, 2) Vedanābheda, 3) Hetubheda, 4) Kiccabheda, 5) Dvārabheda, 6) Ārambhanabheda, 7) Vatthubheda, 8) Mandāmandmajjhimayukabheda, 9) Pañcadvaravithibheda 10) Manodvāravithībheda 11) Pakiṇṇakavinicchayabheda, 12) Bhūmiṭhānabheda, 13) Sattānan-āyubheda 14) Kappavinasabheda 15) Yonibheda, 16) Rūpakalāpabheda, 17) Nibbānabheda. There were 2 styles of its composition; 1) Prose is common composition and 2) Poetic prose or prosody contains 3 verses; 1) Paṭhyāvatta 2) Upajātivatta 3) Kusumavicittachanda. literary style was divided into 3 parts; 1) Noun 2) Verbs 3) Abyaya or Unchangeable terms based on Pali grammar principle. The scripture was preserved because it has collected important teaching of Abhidhamma in ancient Pali-Khmer with worthy conservation for benefits for next generation. In analysis of the scripture influencing to the study of Buddhism it was divided into 3 ties; the first tie, the word Asaññīsatta in Abhidhammapitaka, Ven. Kalayanathera explained that Asaññīsatta refers to only one being, Asaññīsattabrahamloka etc. the second tie, such as the word Cuticitta’ means Cuticitta’ or death-consciousness 51 and so on, and the third tie explained that Mahākusalacitta contains 12 Appanājavana or fixed impulsive moment etc. the word analysis in scripture revealed that Citta. The analysis of composition style presents, for example the Thana can be changed ṭhāna’ as in statement ‘Kāmaloke dasa thānāni bhavanti’ ‘in worldly sense world, there are 10 places.’ The word ‘thāna’ was found in several places in Sucittāla kāra scripture. this word appearing in scripture ‘ṭhāna’ not ‘thāna’ but in translating refers to the same meaning ‘place’. It is not found in other texts. For analysis of Abhidhamma study in Sucittāla kāra scripture, Ven. Kalayanathera has imitated from Abhidhammatthasangaha text containing a beautiful composition which was divided in each story totally 17 categories which explained the 4 ultimate realities; consciousness, factors of consciousness, materiality and Nibbana which is classified by proper type for easy study of Abhidhamma texts.
The purposes of this research are; (1) to study the Sucittāla kāra scripture from the original Pali-lKhmer language into Pali-Thai alphabet and translating into Thai version, (2) to analyze the Sucittāla kāra scripture in respect of the bibliography of composer, its structure, contents, composition style, idioms, and syllables, (3) to analyze Sucittāla kāra scripture influencing to Buddhist education. this is a documentary research by taking the original Sucittāla kāra scripture written in PalilKhmer from National Library of Thailand to transliterate into Pali-Thai and again translate it into Thai version with analyzing the bibliography of the composer, with analysis of its structure, contents, composition style, idioms, and syllables and its influencing to the education of Buddhism such as Abhidhamma study. The findings were that the transliterating of original Sucittāla kāra scripture with 3 ties taken from of the National Library of Thailand from Pali-Khmer into PaliThai, that is to say, transliterating all ties of original scriptures then again translating into Thai version in final. Sucittāla kāra scripture deals with brief explanation of Abhidhamma for short learning was composed by Ven. Kalayanathera of Myanmar. The registered number of Sucittalankara scripture with palm leaf at National Library is 3687/ขฝ1-3 ต. 18 ช. 2 containing 3 ties. Its contents were classified into 17 parts; 1) Puggalabheda, 2) Vedanābheda, 3) Hetubheda, 4) Kiccabheda, 5) Dvārabheda, 6) Ārambhanabheda, 7) Vatthubheda, 8) Mandāmandmajjhimayukabheda, 9) Pañcadvaravithibheda 10) Manodvāravithībheda 11) Pakiṇṇakavinicchayabheda, 12) Bhūmiṭhānabheda, 13) Sattānan-āyubheda 14) Kappavinasabheda 15) Yonibheda, 16) Rūpakalāpabheda, 17) Nibbānabheda. There were 2 styles of its composition; 1) Prose is common composition and 2) Poetic prose or prosody contains 3 verses; 1) Paṭhyāvatta 2) Upajātivatta 3) Kusumavicittachanda. literary style was divided into 3 parts; 1) Noun 2) Verbs 3) Abyaya or Unchangeable terms based on Pali grammar principle. The scripture was preserved because it has collected important teaching of Abhidhamma in ancient Pali-Khmer with worthy conservation for benefits for next generation. In analysis of the scripture influencing to the study of Buddhism it was divided into 3 ties; the first tie, the word Asaññīsatta in Abhidhammapitaka, Ven. Kalayanathera explained that Asaññīsatta refers to only one being, Asaññīsattabrahamloka etc. the second tie, such as the word Cuticitta’ means Cuticitta’ or death-consciousness 51 and so on, and the third tie explained that Mahākusalacitta contains 12 Appanājavana or fixed impulsive moment etc. the word analysis in scripture revealed that Citta. The analysis of composition style presents, for example the Thana can be changed ṭhāna’ as in statement ‘Kāmaloke dasa thānāni bhavanti’ ‘in worldly sense world, there are 10 places.’ The word ‘thāna’ was found in several places in Sucittāla kāra scripture. this word appearing in scripture ‘ṭhāna’ not ‘thāna’ but in translating refers to the same meaning ‘place’. It is not found in other texts. For analysis of Abhidhamma study in Sucittāla kāra scripture, Ven. Kalayanathera has imitated from Abhidhammatthasangaha text containing a beautiful composition which was divided in each story totally 17 categories which explained the 4 ultimate realities; consciousness, factors of consciousness, materiality and Nibbana which is classified by proper type for easy study of Abhidhamma texts.