Publication: หลักเมืองนครบาลเพชรบูรณ์: การผสมผสานแนวคิดจารีตและแนวคิดสมัยใหม่ในงานศิลปะและสถาปัตยกรรมหลักเมือง ช่วงหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2019
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
2697-4665
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารหน้าจั่ว ว่าด้วยสถาปัตยกรรม การออกแบบ และสภาพแวดล้อม
NAJUA: Architecture, Design and Built Environment
NAJUA: Architecture, Design and Built Environment
Volume
16
Issue
1
Edition
Start Page
122
End Page
153
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
หลักเมืองนครบาลเพชรบูรณ์: การผสมผสานแนวคิดจารีตและแนวคิดสมัยใหม่ในงานศิลปะและสถาปัตยกรรมหลักเมือง ช่วงหลังเปลี่ยนแปลงการปกครอง พ.ศ. 2475
Alternative Title(s)
The City Pillar of Metropolitan Phetchabun: The Integration of Traditional and Modern Concepts in the Art and Architecture of City Pillars after the 1932 Revolution
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
หลักเมืองนครบาลเพชรบูรณ์สร้างขึ้นในระหว่าง พ.ศ. 2486-2487 เมื่อครั้งให้มีการย้ายเมืองหลวงจากกรุงเทพ ฯ ไปยังอำเภอหล่มสัก จังหวัดเพชรบูรณ์ ตามนโยบายของนายกรัฐมนตรีจอมพล ป.พิบูลสงคราม ภายใต้แนวคิดการวางระบบผังเมืองใหม่ที่กำหนดสถานที่ตั้งราชการต่าง ๆ ให้เป็นไปตามพันธกิจของกลุ่มงานที่มีความสัมพันธ์กันตามแนวคิดสมัยใหม่ หลักเมืองถูกกำหนดให้ตั้งอยู่ในวงเวียน ณ บริเวณจุดตัดสี่แยก เพื่อเป็นจุดศูนย์กลางที่มีความสัมพันธ์กับองค์ประกอบสำคัญต่าง ๆ ของเมือง
เสาหลักเมืองนครบาลเพชรบูรณ์ทำมาจากไม้ชัยพฤกษ์ มีรูปทรงแปดเหลี่ยมและมีองค์ประกอบโดยรวมสอดคล้องกับหลักเมืองกรุงเทพฯ หากแต่มีการใช้กระบวนการแนวคิดสมัยใหม่อย่างน้อย 4 ประการมาสร้างสรรค์เสาหลักเมืองหลวงใหม่คือ 1) การใช้เทคนิควิธีการก่อสร้างแบบสมัยใหม่ 2) การปรับรูปทรงของเสา 3) การปรับลวดลายของเสา 4) การสร้างรูปลักษณ์ของเสาให้เกิดความรู้สึกเข้มแข็ง ทรงพลัง ด้วยการเน้น “มิติของรูปทรง” ให้มีความคมชัดด้วยเส้นสายและเหลี่ยมมุมทางเรขาคณิต ที่มุ่งเน้นความเรียบเกลี้ยงของพื้นผิวผ่านปริมาตรของรูปทรง มากกว่าการใช้เส้นโค้งที่มีความอ่อนช้อยแบบศิลปะจารีต ทั้งนี้ยังหลงเหลือแนวคิดจารีตแบบไทยประเพณีคือการใช้วัสดุจากไม้มงคลมาตั้งเสาหลักเมือง รวมถึงการนำไม้มงคล 9 ชนิดมาร่วมทำพิธีตั้งเสาหลักเมือง
ความเปลี่ยนแปลงในการสร้างสรรค์หลักเมืองดังกล่าวแสดงถึงการผสมผสานระหว่าง “ศิลปะแบบจารีต” และ "ศิลปะแบบสมัยใหม่” อันสอดคล้องกับแนวคิดของจอมพล ป. พิบูลสงครามที่ต้องการสร้างจุดศุนย์กลางทางอำนาจใหม่ด้วยการสถาปนาเมืองหลวงแห่งใหม่ขึ้นที่เพชรบูรณ์ การปรากฏขึ้นของเสาหลักเมืองนครบาลเพชรบูรณ์มิเพียงแต่เป็นหมุดหมายแรกในการตั้งเมืองหลวงแห่งใหม่เท่านั้น หากยังเป็นหมุดหมายของแนวคิดการออกแบบหลักเมืองสมัยใหม่อีกด้วย
The City Pillar of Metropolitan Phetchabunwas built between 1943-1944, when there was a plan to move the capital from Bangkok to Lom Sak District, Phetchabun Province, following the idea of Prime Minister Field Marshal P. Phibul Songkhram. As part of a new city planning design, where various government offices were located as a system according to their missions, the city pillar was thus located in the middle of the traffic roundabout at the heart of the new city centre, related to other essential elements of the city. Made of Chaiyapruek wood, the City Pillar is octagonal, with its overall composition consistent with Bangkok’s city pillar. However, in the creation of the new capital pillar, four modern concepts can be observed as follows: 1) the use of “modern construction techniques” in the making of the City Pillar, 2) the change of forms, 3) the reduction of decorative patterns, and 4) the artistic expression of “strength and power” usinggeometric forms, angles, straight-lines, rather than curves as customarily employed in traditional Thai arts. Meanwhile, traditional Thai practices can still be acknowledged such as the uses of “sacred” wood as a material for the city pillar and of nine kinds of “auspicious” woods in pillar erection ceremony. The changes indicate the integration of “Traditional Arts” with “Modern Arts”, befitting Phibul Songkhram’s idea of creating a new centre for the new capital, at the centre of which the City Pillar was erected. The erection of Phetchabun's City Pillar marked not only the establishment of the new capital but also the ‘modern’ concept of city pillar design.
The City Pillar of Metropolitan Phetchabunwas built between 1943-1944, when there was a plan to move the capital from Bangkok to Lom Sak District, Phetchabun Province, following the idea of Prime Minister Field Marshal P. Phibul Songkhram. As part of a new city planning design, where various government offices were located as a system according to their missions, the city pillar was thus located in the middle of the traffic roundabout at the heart of the new city centre, related to other essential elements of the city. Made of Chaiyapruek wood, the City Pillar is octagonal, with its overall composition consistent with Bangkok’s city pillar. However, in the creation of the new capital pillar, four modern concepts can be observed as follows: 1) the use of “modern construction techniques” in the making of the City Pillar, 2) the change of forms, 3) the reduction of decorative patterns, and 4) the artistic expression of “strength and power” usinggeometric forms, angles, straight-lines, rather than curves as customarily employed in traditional Thai arts. Meanwhile, traditional Thai practices can still be acknowledged such as the uses of “sacred” wood as a material for the city pillar and of nine kinds of “auspicious” woods in pillar erection ceremony. The changes indicate the integration of “Traditional Arts” with “Modern Arts”, befitting Phibul Songkhram’s idea of creating a new centre for the new capital, at the centre of which the City Pillar was erected. The erection of Phetchabun's City Pillar marked not only the establishment of the new capital but also the ‘modern’ concept of city pillar design.