Publication:
พุทธธรรมาภิบาลกับปรัชญาหลังนวยุคสายกลาง

Simple item page
dc.contributor.authorพระครูโอภาสสราธิคุณ (ชาตรี อาสโภ)
dc.contributor.authorสิริกร อมฤตวาริน
dc.contributor.authorกีรติ บุญเจือ
dc.contributor.authorเอนก สุวรรณบัณฑิต
dc.contributor.authorPhrakhru Ophassarathikhun (Chatree asapho)en
dc.contributor.authorSirikorn Amaritwarinen
dc.contributor.authorKirti Bunchuaen
dc.contributor.authorAnek Suwanbunditen
dc.date.accessioned2023-12-16T06:31:59Z
dc.date.available2023-12-16T06:31:59Z
dc.date.issued2021
dc.date.issuedBE2564
dc.description.abstractบทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ วิจักษ์ คือประเมินค่าแต่ละประเด็นที่แจกแจงออกมาและวิธาน คือการประยุกต์ใช้ เป็นการลงมือทำการอย่างมีวิธีโดยเลือกเอาเฉพาะที่เห็นว่าจะเป็นคุณมาใช้ตามเป้าหมาย โดยการวิเคราะห์จากพุทธธรรมาภิบาลตามหลักปรัชญาหลังนวยุคสายกลางเพื่อการอธิบายที่ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ใช้วิธีวิจัยทางปรัชญา ได้แก่ วิภาษวิธีของโสกราตีส ผลการวิจัยพบว่า แนวคิดด้านพุทธธรรมาภิบาลว่าเป็นการปกครองที่ดีตามกระบวนทรรศน์นวยุค โดยมีเหตุผลว่า 1) ธรรมาภิบาลเป็นหลักการเชิงกฎ 2) ธรรมาภิบาลเป็นหลักการเชิงคุณธรรม และ 3) ธรรมา ภิบาลเป็นหลักกระทำดีตามข้อธรรมในพระพุทธศาสนาด้านปกครอง ซึ่งกระแสคิดดังกล่าวเน้นในความเป็นกฎ เป็นเกณฑ์ เป็นข้อคุณธรรม แม้จะแสดงเหตุผลได้อย่างสมเหตุสมผล แต่การเป็นกฎทำให้ลงมือกระทำแบบแยกส่วน การอบรมคุณธรรมแบบนวยุคเน้นเรื่องของผลประโยชน์และพุทธธรรมาภิบาลไม่ใช่เพียงคุณธรรมของผู้ปกครอง ผู้วิจัยตีความใหม่ได้ว่า “พุทธธรรมาภิบาลตามหลักกระบวนทรรศน์ปรัชญาหลังนวยุคสายกลางเป็นภาวะแห่งการอภิบาลโลกเพื่อให้โลกดำเนินไปเพื่อการพัฒนาคุณภาพชีวิต ด้วยผู้ปกครองที่มีคุณธรรม ผ่านหลักการปกครองเชิงคุณธรรม เพื่ออภิบาลหมู่ชนที่มีคุณธรรมเป็นพื้นฐาน” เพื่อขยายมุมมองให้กว้างขวางรวมผู้ปกครอง หลักการและระบบปกครอง และประชาชน ไว้ด้วยกัน เมื่อมีความเข้าใจในพุทธธรรมาภิบาลอย่างชัดเจน ย่อมนำไปสู่ศักยภาพในการถ่ายทอดและการเสริมสร้างจิตสำนึกพุทธธรรมาภิบาล แต่ก็ต้องเปิดใจรับนำมาวิเคราะห์และวิจักษ์เสียใหม่ด้วยใจที่เป็นกลาง เมื่อประเมินค่าแล้วพบว่าจึงเป็นทั้งหลักการเชิงกฎและเชิงคุณธรรมในการปกครอง จึงย่อมต้องเพ่งไปยังข้อธรรมที่เกี่ยวข้องกับการปกครอง การดำรงหมู่คณะ และการยังงานให้สำเร็จด้วยดี สามารถนำไปใช้เป็นหลักการและแนวทางในการดำเนินการส่งเสริมการปกครองที่ดีตามหลักพุทธธรรมาภิบาลเพื่อความมั่นคง มั่งคั่งและยั่งยืนต่อไป
dc.description.abstractThis article is for analysis purposes. Visiting and Vithan Buddhism Good governance is based on a post-medieval philosophy for a deeper explanation. This research used philosophical research methods as dialectical methods,The results found that 1) Good governance is a principle The research article is for analytical purposes. Appreciation is the evaluation of each enumerated issue. Application is the implementation by selecting only methods that are of advantages and responding to the goals. An analysis of the Buddhist good governance according to the philosophy of moderate postmodernism aimed for a deeper explanation. The dialectic method of Socrates was applied for research methodology. From the study, the concept of Buddhist good governance is found to be a good governance according to the paradigm of moderate postmodernism with the following reasons: 1) a good governance is a rule-based principleen
dc.description.abstract2) a good governance is a principle of moralityen
dc.description.abstractand 3) a good governance is a principle of doing good deeds according to the Buddhist teachings in the aspect of governance. Such concepts emphasize rules, regulation, and virtuesen
dc.description.abstractalthough with reasonable justification, by being “rule” enables a separate action. The training of morality by way of moderate postmodernism focuses on benefits and it is found that the Buddhist good governance is not the virtue of ruler. The researcher then reinterprets as, “Buddhist good governance according to the philosophy of moderate postmodernism is the state of global governance for the world to continue improving the quality of life under virtuous rulers through moral governance for ethical-based people”, in order to broaden the perspectives by combining the rulers, principles, forms of governance, and the people. A clear understanding of Buddhist good governance leads to new potential in conveying and strengthening the awareness arising of Buddhist good governance, however, it requires an open mind to take the concept to analyze and appreciate with a neutral mind. From the evaluation, it is found that the Buddhist good governance is a principle of law and morality in governance, therefore, it can be applied as a guideline to promote a good governance according to the Buddhist good governance for stability, wealth, and sustainability.en
dc.identifier.urihttps://harrt.in.th/handle/123456789/4400
dc.language.isoth
dc.subjectพุทธธรรมาภิบาล
dc.subjectหลังสมัยใหม่
dc.subjectคุณธรรม
dc.subjectBuddhist Good Governance
dc.subjectPhilosophy Of Moderate Postmodernism
dc.subjectMiddle Way
dc.subject.isced0223 ปรัชญาและจริยธรรม
dc.subject.oecd6.3 ปรัชญา จริยธรรมและศาสนา
dc.titleพุทธธรรมาภิบาลกับปรัชญาหลังนวยุคสายกลาง
dc.title.alternativeThe Buddhist Good Governance and Philosophy of Moderate Postmodernismen
dc.typeบทความวารสาร (Journal Article)
dspace.entity.typePublication
harrt.itemID1307
harrt.researchAreaปรัชญาพุทธเถรวาท
harrt.researchGroupปรัชญา
harrt.researchTheme.1ปรัชญาสังคมการเมือง
harrt.researchTheme.2ปรัชญาพุทธเถรวาท
mods.location.urlhttps://so03.tci-thaijo.org/index.php/journal-peace/article/view/249458
oaire.citation.endPage1454
oaire.citation.issue4
oaire.citation.startPage1444
oaire.citation.titleวารสารสันติศึกษาปริทรรศน์ มจร
oaire.citation.titleThe Journal of MCU Peace Studiesen
oaire.citation.volume9
Files
Collections
ปรัชญาพุทธเถรวาท