Publication: การประเมินหน้าที่ด้านความเรียงในบทแปลภาษาไทยสองสำนวนของหนังสือเรื่อง เดอะโพรเฟ็ท ของคาลิล ยิบราน โดยใช้โมเดลของยูลีอาเนอ เฮาส์
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2014
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
0125-6424 (Print), 2697-4606 (Online)
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารภาษาและวัฒนธรรม
The Journal of Language and Culture
The Journal of Language and Culture
Volume
33
Issue
2
Edition
Start Page
45
End Page
64
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การประเมินหน้าที่ด้านความเรียงในบทแปลภาษาไทยสองสำนวนของหนังสือเรื่อง เดอะโพรเฟ็ท ของคาลิล ยิบราน โดยใช้โมเดลของยูลีอาเนอ เฮาส์
Alternative Title(s)
An assessment of the textual function in the two Thai translations of Kahlil Gibran’s The Prophet using Juliane House’s model
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบคุณภาพงานแปลภาษาไทยสองสำนวนของหนังสือ เดอะโพรเฟ็ท ของคาลิลยิบราน โดยใช้โมเดลการประเมินคุณภาพงานแปลของยูลีอาเนอ เฮาส์ และมุ่งศึกษาเฉพาะหน้าที่ด้านความเรียงของใจความหลัก เนื่องจากมีความโดดเด่นมากที่สุดในต้นฉบับ ผลการศึกษาพบว่าภายใต้องค์ประกอบ 3 ประการของหน้าที่ด้านความเรียง ได้แก่ พลวัตของใจความหลัก การเชื่อมโยงของอนุพากย์ และการเชื่อมโยงด้วยรูปประโยค ในสำนวนแปลที่ 1 ของระวี ภาวิไล มีจำนวนหน่วยไม่ตรงเป็นสัดส่วน 17.86% ส่วนสำนวนแปล 2 ของหม่อมหลวงประมูลมาศ อิศรางกูร มีจำนวนหน่วยไม่ตรงเป็นสัดส่วน 35.00% นอกจากนี้ ผลการวิเคราะห์ทำเนียบภาษาของเฮาส์ในขอบเขตสัมพันธสาร ความสัมพันธ์ของคู่สื่อสาร และแบบวิธีสัมพันธสาร ซึ่งเป็นแนวคิดจากภาษาศาสตร์ระบบหน้าที่ของไมเคิลฮัลลิเดย์ พบว่าในภาพรวมแล้วสำนวนแปลที่ 1 มีจำนวนหน่วยไม่ตรงน้อยกว่า ซึ่งบ่งบอกว่ามีคุณภาพการแปลสูงกว่าสำนวนแปล 2 จากผลการศึกษาครั้งนี้แสดงว่าโมเดลของเฮาส์ใช้เป็นวิธีการหนึ่งเพื่อประเมินคุณภาพงานแปลประเภทร้อยแก้วเชิงร้อยกรองจากต้นฉบับ ภาษาอังกฤษเป็นสำนวนแปลภาษาไทยได้และใช้เปรียบเทียบคุณภาพงานแปลของบทแปลหลายสำนวนภาษาไทยได้
The purpose of this study is to analyze and compare the translation quality of two Thai translations of Kahlil Gibran’s The Prophet using Julianne House’s model of translation quality assessment (TQA), and to focus on the textual function of Theme because of its most predominance in the source text. The result shows that under the 3 elements of textual function, namely theme-dynamics, clausal linkage and iconic linkage, the translation of RawiBhavilai has 17.86% mismatches while the percentage of mismatches in the translation of PramoonmasIsarankurahas 35.00%. In addition, the result of House’s register analysisin Field, Tenor and Mode, which is adopted from Michael A. K. Halliday’s Systemic Functional Linguistics, shows that Bhavilai’s translation has, overall, a lower number of mismatches, which indicates a higher quality of translation than Isarankura’s translation. This study shows that House’s model can be taken as a means to assess translation quality of poetic prose from English ST into Thai TT and can be used to compare translation quality of different versions of Thai translations.
The purpose of this study is to analyze and compare the translation quality of two Thai translations of Kahlil Gibran’s The Prophet using Julianne House’s model of translation quality assessment (TQA), and to focus on the textual function of Theme because of its most predominance in the source text. The result shows that under the 3 elements of textual function, namely theme-dynamics, clausal linkage and iconic linkage, the translation of RawiBhavilai has 17.86% mismatches while the percentage of mismatches in the translation of PramoonmasIsarankurahas 35.00%. In addition, the result of House’s register analysisin Field, Tenor and Mode, which is adopted from Michael A. K. Halliday’s Systemic Functional Linguistics, shows that Bhavilai’s translation has, overall, a lower number of mismatches, which indicates a higher quality of translation than Isarankura’s translation. This study shows that House’s model can be taken as a means to assess translation quality of poetic prose from English ST into Thai TT and can be used to compare translation quality of different versions of Thai translations.