Publication: การใช้แหล่งข้อมูลเพื่อเดาความหมายคำศัพท์ในการอ่านภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชั้นกลางตอนปลายชาวไทย
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2019
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารญี่ปุ่นศึกษา
Japanese Journal Studies
Japanese Journal Studies
Volume
36
Issue
2
Edition
Start Page
100
End Page
117
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การใช้แหล่งข้อมูลเพื่อเดาความหมายคำศัพท์ในการอ่านภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชั้นกลางตอนปลายชาวไทย
Alternative Title(s)
The Use of Knowledge Sources in Lexical Inference Strategies in Japanese Reading of Thai Learners at an Intermediate-High Level
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาและวิเคราะห์การใช้แหล่งข้อมูลเพื่อเดาความหมายคำศัพท์ในการอ่านภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนชั้นกลางตอนปลายชาวไทย กลุ่มเป้าหมายได้แก่ ผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชั้นกลางตอนปลายชาวไทยที่มีผลการสอบวัดระดับความสามารถทางภาษาญี่ปุ่น (JLPT) ระดับ N2 จำนวน 28 คน โดยใช้แบบทดสอบการเดาความหมายคำศัพท์เป็นเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยผลการวิจัยพบว่า ความสำเร็จในการเดาความหมายคำศัพท์ของผู้เรียนชั้นกลางตอนปลายชาวไทยโดยรวมอยู่ในระดับปานกลาง โดยแหล่งข้อมูลที่ผู้เรียนเลือกใช้เดาความหมายคำศัพท์มากที่สุด 3 อันดับแรก ได้แก่ ข้อมูลในระดับคำ ข้อมูลในระดับประโยค และข้อมูลในระดับคำร่วมกับระดับประโยค ส่วนแหล่งข้อมูลที่ช่วยให้ผู้เรียนเดาความหมายคำศัพท์ได้ประสบความสำเร็จมากที่สุด 3 อันดับแรก ได้แก่ ข้อมูลในระดับคำ ข้อมูลในระดับคำร่วมกับระดับประโยค และข้อมูลในระดับประโยค อย่างไรก็ตาม สำหรับการเดาความหมายคำศัพท์ที่ไม่เคยเห็นและไม่ทราบความหมาย การใช้ข้อมูลจากบริบท (ข้อมูลในระดับประโยคและข้อมูลในระดับบทอ่าน) จะทำให้สามารถเดาความหมายคำศัพท์ได้สำเร็จมากกว่าการใช้ข้อมูลในระดับคำเพียงแหล่งเดียวเล็ก