Publication: แนวคิดเรื่อง “จิตว่าง” ของพระพุทธทาสภิกขุ: ศึกษาวิเคราะห์
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2013
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารวิจัย มหาวิทยาลัยขอนแก่น (ฉบับบัณฑิตศึกษา) สาขามนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์
KKU Research Journal Of Humanities And Social Sciences (Graduate Studies)
KKU Research Journal Of Humanities And Social Sciences (Graduate Studies)
Volume
1
Issue
1
Edition
Start Page
1
End Page
13
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
แนวคิดเรื่อง “จิตว่าง” ของพระพุทธทาสภิกขุ: ศึกษาวิเคราะห์
Alternative Title(s)
Buddhadsa Bhikkhu’s Concept of Empty-Mind (Cit-Wang): Analytical Study
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์วิเคราะห์แนวคิดเรื่อง “จิตว่าง” ในทรรศนะของพระพุทธทาส และในคัมภีร์ศาสนาพุทธเถรวาท และวิเคราะห์ “จิตว่าง” ของพระพุทธทาส และ “สุญญตา” ในคัมภีร์ศาสนาพุทธเถรวาทรวมทั้งศึกษามุมมองของนักวิชาการบนแนวคิดเรื่อง “จิตว่าง” และการประยุกต์ใช้ “จิตว่าง” ในสังคมไทย คำว่า“จิตว่าง” เป็นคำไทยใช้เฉพาะพระพุทธทาส ประยุกต์มาจากคำว่า “สุญญตา” ในคำสอนศาสนาพุทธดั้งเดิมที่พบในพระไตรปิฎก อย่างไรก็ตาม มีการถกเถียงกันมากว่า การตีความของพระพุทธทาสถูกต้องตามคำสอนของพระพุทธเจ้าหรือไม่ นักวิเคราะห์และนักวิชาการบางคนยกย่องพระพุทธทาสว่า เป็นผู้เฉลียวฉลาดสามารถนำ“สุญญตา” ซึ่งเป็นคำสอนลึกซึ้ง มาเป็นสิ่งที่ชาวพุทธสามารถปฏิบัติได้ ฝ่ายตรงกันข้ามวิจารณ์ว่า พระพุทธทาสเป็นพระภิกษุผู้ทำลายพระพุทธศาสนาให้เสื่อม การศึกษานี้สรุปว่า การตีความเรื่อง “จิตว่าง” ของพระพุทธทาส มีความสอดคล้องกับคำว่า “สุญญตา” ในพระไตรปิฎก ซึ่งเป็นตำรามีเชื่อถือได้ในศาสนาพุทธเถรวาท ทั้งคู่ของ “จิตว่าง” และ “สุญญตา” ครอบคลุมแนวคิดของความจริง คือ สภาวะทั้งหมดเป็นความว่างจากตัวตน และสิ่งที่เนื่องด้วยตน เนื่องจากแนวคิดเรื่อง “จิตว่าง” ใช้สื่อโดยภาษาคน (ตรงข้ามกับภาษาธรรม) ที่เข้าถึงได้ง่ายในการปฏิบัติทางด้านจิตใจของชาวพุทธ ซึ่งสามารถประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันของคนสมัยใหม่ในสังคมไทยปัจจุบัน
The objectives of this research are, firstly, to analyze Buddhadsa Bhikkhu’s view of empty-mind (cit-wang) in relation to the wider context of Theravda Buddhism. Secondly, this paper will then examine Buddhadsa Bhikkhu’s concept of “cit-wang” in connection to the idea of suññat in Theravda Buddhism. Lastly, this study will detail the view of other scholars with regard to “cit-wang” and examine the application of “cit-wang” to Thai society. Buddhadsa Bhikkhu coined the Thai term ‘cit-wang,’ or empty-mind as a modern applicationof the original Buddhist term ‘suññat’ as found in the Pli Canon. Nevertheless, there has been a great deal of controversy as to whether Buddhadsa Bhikkhu’s reinterpretation is in fact an accurate representation of the Buddha’s teachings. Many critics and scholars praised Buddhadsa Bhikkhu for his genius is bringing the obscure Buddhist term of suññat into the forefront of Buddhist practice, while others branded him a heretic who would herald the downfallof the Buddhist religion. This study has concluded that Buddhadsa Bhikkhu’s interpretation of “cit-wang” or “empty-mind” does in fact correspond to the concept of “suññat” as found the original Pli Canon, the most authoritative text in Theravda Buddhism. Both “cit-wang”and suññat cover the same concept of truth, namely, that all phenomena are empty of self or things related to the self. Moreover, since the concept of “cit-wang” is expressed through the more accessible medium of ‘Everyday Language’ (as opposed to ‘Dhamma Language’) it has succeeded in making Buddhist spiritual practice applicable in the everyday life of modern day people in Thai society.
The objectives of this research are, firstly, to analyze Buddhadsa Bhikkhu’s view of empty-mind (cit-wang) in relation to the wider context of Theravda Buddhism. Secondly, this paper will then examine Buddhadsa Bhikkhu’s concept of “cit-wang” in connection to the idea of suññat in Theravda Buddhism. Lastly, this study will detail the view of other scholars with regard to “cit-wang” and examine the application of “cit-wang” to Thai society. Buddhadsa Bhikkhu coined the Thai term ‘cit-wang,’ or empty-mind as a modern applicationof the original Buddhist term ‘suññat’ as found in the Pli Canon. Nevertheless, there has been a great deal of controversy as to whether Buddhadsa Bhikkhu’s reinterpretation is in fact an accurate representation of the Buddha’s teachings. Many critics and scholars praised Buddhadsa Bhikkhu for his genius is bringing the obscure Buddhist term of suññat into the forefront of Buddhist practice, while others branded him a heretic who would herald the downfallof the Buddhist religion. This study has concluded that Buddhadsa Bhikkhu’s interpretation of “cit-wang” or “empty-mind” does in fact correspond to the concept of “suññat” as found the original Pli Canon, the most authoritative text in Theravda Buddhism. Both “cit-wang”and suññat cover the same concept of truth, namely, that all phenomena are empty of self or things related to the self. Moreover, since the concept of “cit-wang” is expressed through the more accessible medium of ‘Everyday Language’ (as opposed to ‘Dhamma Language’) it has succeeded in making Buddhist spiritual practice applicable in the everyday life of modern day people in Thai society.