Publication: ...แต่ก่อนลายสือไทนี้ บ่มี...หมายถึง...แต่ก่อนจารึกเป็นภาษาไทยนี้ไม่มี
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
ภาษาและภาษาศาสตร์
Language and Linguistics
Language and Linguistics
Volume
27
Issue
1
Edition
Start Page
35
End Page
44
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
...แต่ก่อนลายสือไทนี้ บ่มี...หมายถึง...แต่ก่อนจารึกเป็นภาษาไทยนี้ไม่มี
Alternative Title(s)
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความนี้เสนอว่า คําว่า “ลายสื่อ” ในศิลาจารึกพ่อขุนรามคําแหง ควรตีความใหม่เป็น “หนังสือ” หรือ “ข้อความที่เขียนด้วยตัวอักษร” ไม่ใช่ “ตัวอักษร” ผู้เขียนใช้ข้อมูลจากการสํารวจคําว่า “ลาย” และ “สื่อ” ในภาษาตระกูลไททั้ง 3 สาขา สนับสนุนความคิดที่ว่า ต้องมีคําว่า “ตัว” นําหน้าคําว่า “ลาย” และ “สื่อ” เป็น “ตัวลายตัวสือ” เราจึงจะตีความว่า คําประสมนี้หมายถึง “ตัวอักษร” ได้
นอกจากนี้ ผู้เขียนยังเสนอว่า คําว่า “ใส่” ใน “ใส่ลายสือไท” มีความหมายแฝงอยู่ด้วยว่า ต้องมี “ลายสือไท” อยู่ก่อนแล้ว ฉะนั้นการตีความในศิลาจารึกหลักที่หนึ่งเดิมที่มีอยู่ว่า พ่อขุนรามคําแหงประดิษฐ์อักษรไทยขึ้นนั้น ควรเปลี่ยนเป็น พ่อขุนรามคําแหงโปรดให้เขียนศิลาจารึกหลักที่หนึ่งเป็นภาษาไทย
This article proposes that the word /laay-sɨ̌ɨ/ in the Ram Khamhaeng Inscription should be interpreted as "book" or "writings", not "character letters". Citing usages of the words /laay/ and /sɨ̌ɨ/ in other Tai dialects, the writer claims that for the word /laay-sɨ̌ɨ/ to mean "character letters", it has to be compounded to /tua/, tua-laay-tua-sɨ̌ɨ, in line with like compounds in other Tai dialects with the same meaning. In addition to that, she argues that the meaning of the word /sày/ in Inscription I presupposes the existence of the Thai alphabet. Hence, the common interpretation of the inscription that King Ram Khamhaeng invented the Thai alphabet, should be replaced by King Ram Khamhaeng had Inscription I written in Thai.".
This article proposes that the word /laay-sɨ̌ɨ/ in the Ram Khamhaeng Inscription should be interpreted as "book" or "writings", not "character letters". Citing usages of the words /laay/ and /sɨ̌ɨ/ in other Tai dialects, the writer claims that for the word /laay-sɨ̌ɨ/ to mean "character letters", it has to be compounded to /tua/, tua-laay-tua-sɨ̌ɨ, in line with like compounds in other Tai dialects with the same meaning. In addition to that, she argues that the meaning of the word /sày/ in Inscription I presupposes the existence of the Thai alphabet. Hence, the common interpretation of the inscription that King Ram Khamhaeng invented the Thai alphabet, should be replaced by King Ram Khamhaeng had Inscription I written in Thai.".