Publication: แนวคิดชาตินิยมทางเศรษฐกิจสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามกับการฟื้นฟูอุตสาหกรรมฟอกหนังโดยรัฐหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2021
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
2672-9903
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารประวัติศาสตร์ ธรรมศาสตร์
Thammasat Journal of History
Thammasat Journal of History
Volume
8
Issue
2
Edition
Start Page
1
End Page
33
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
แนวคิดชาตินิยมทางเศรษฐกิจสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามกับการฟื้นฟูอุตสาหกรรมฟอกหนังโดยรัฐหลังสงครามโลกครั้งที่สอง
Alternative Title(s)
Economic Nationalism during the Period of Field Marshal Pibunsongkhram and the Revival of Tanning Industry by the Government in the Post-World War II Era
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาแนวคิดชาตินิยมทางเศรษฐกิจสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามผ่านกรณีศึกษาอุตสาหกรรมฟอกหนังไทยช่วงหลังสงครามโลกครั้งที่สอง ที่เป็นช่วงเวลาหัวเลี้ยวหัวต่อของการปรับเปลี่ยนนโยบายทางเศรษฐกิจจากช่วงวิกฤตในสงครามไปสู่ภาวะหลังสงคราม จึงกลายเป็นคำถามสำคัญของรัฐบาลรอยต่อ (พ.ศ. 2487 - 2490) ที่ขึ้นมาหลังการสิ้นสุดสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามระยะที่หนึ่ง (พ.ศ. 2481 - 2487) ว่าจะยังคงใช้นโยบายชาตินิยมทางเศรษฐกิจแบบผูกขาดโดยให้รัฐเป็นผู้นำในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจเหมือนในช่วงสงครามที่ผลลัพธ์ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คาดหวัง หรือจะปรับเปลี่ยนไปสู่นโยบายทุนนิยมเสรี โดยช่วงเวลาดังกล่าวนโยบายของรัฐต่ออุตสาหกรรมฟอกหนังเห็นได้ว่ามีการปรับโครงสร้างการบริหารจัดการไปเป็นลักษณะบริษัทการค้า จนกระทั่งเกิดการรัฐประหาร พ.ศ. 2490 และการขึ้นมามีอำนาจอีกครั้งของจอมพล ป. พิบูลสงครามระยะที่ 2 (พ.ศ. 2491 - 2500) ท่ามกลางปัจจัยและบริบทภายนอกที่เข้ามาโน้มน้าวและผลักดันให้รัฐไทยเปิดรับทุนนิยมเสรีจากตะวันตก อย่างไรก็ดี นโยบายทางเศรษฐกิจอุตสาหกรรมสมัยจอมพล ป. พิบูลสงครามระยะที่สองก็ยังไม่อาจหลุดพ้นไปจากแนวคิดชาตินิยมทางเศรษฐกิจที่ต้องการให้อุตสาหกรรมภายในประเทศตกมาอยู่ในมือของคนไทย แต่ก็เปิดรับเงินทุนสนับสนุนจากฟากทุนนิยมเสรี จึงมีลักษณะเป็นดั่งภาวะลูกครึ่งเชิงนโยบาย ผู้วิจัยจึงขอเสนอว่า ช่วงเวลาดังกล่าวเป็นช่วงที่มีการใช้นโยบายชาตินิยมทางเศรษฐกิจแบบกึ่งทุนนิยมเสรี โดยมีลักษณะดังกล่าวต่อเนื่องไปถึงช่วงปลายทศวรรษที่ 2490 รวมทั้งในภาคอุตสาหกรรมของรัฐบาลก็มีความพยายามฟื้นฟูอุตสาหกรรมฟอกหนังโดยรัฐตลอดช่วงจอมพล ป. พิบูลสงครามระยะที่สอง
This article aims to study the concept of economic nationalism during the time of Field Marshal P. Phibunsongkhram through a case study of the Thai tanning industry after World War II. That period was a turning point in the economic policy shift from the war to the post-war period. It became an important question for the government from1944 -1947, which came after the end of the first period of Field MarshalP. Phibunsongkhram’s rule(1938 -1944). Monopolistic nationalism wouldcontinue to lead the state to direct the economy, as it had during the war where the outcome was not as expected. The alternative was to change to a liberal capitalist policy. During this time, the government's policy towards the tanning industry was restructured as a trading company.Until the return to power of Field Marshal P. Phibunsongkhram after the coup d'état in 1947, external factors and contexts persuaded and pushed the Thai state to embrace liberal capitalism from the West. However, industrial economic policies during the second phase of Field Marshal P. Phibunsongkhram’s rule were stillunable to escape the concept of economic nationalism that aimed to dominate the domesticindustry, while it was open to funding from the liberal capitalist side, therefore lookinglike a hybrid policy. Consequently, the researcher wantsto propose that at that time, the liberal nationalist economic policy wasadopted and continued until the end of 1947. Additionally, the governmentalso attempted to revive the tanning industry by state intervention during the second phase of Field Marshal P. Phibunsongkhram’srule.
This article aims to study the concept of economic nationalism during the time of Field Marshal P. Phibunsongkhram through a case study of the Thai tanning industry after World War II. That period was a turning point in the economic policy shift from the war to the post-war period. It became an important question for the government from1944 -1947, which came after the end of the first period of Field MarshalP. Phibunsongkhram’s rule(1938 -1944). Monopolistic nationalism wouldcontinue to lead the state to direct the economy, as it had during the war where the outcome was not as expected. The alternative was to change to a liberal capitalist policy. During this time, the government's policy towards the tanning industry was restructured as a trading company.Until the return to power of Field Marshal P. Phibunsongkhram after the coup d'état in 1947, external factors and contexts persuaded and pushed the Thai state to embrace liberal capitalism from the West. However, industrial economic policies during the second phase of Field Marshal P. Phibunsongkhram’s rule were stillunable to escape the concept of economic nationalism that aimed to dominate the domesticindustry, while it was open to funding from the liberal capitalist side, therefore lookinglike a hybrid policy. Consequently, the researcher wantsto propose that at that time, the liberal nationalist economic policy wasadopted and continued until the end of 1947. Additionally, the governmentalso attempted to revive the tanning industry by state intervention during the second phase of Field Marshal P. Phibunsongkhram’srule.