Publication: คำเรียกสีของผู้พูดภาษาไทใหญ่ในชุมชนบ้านเวียงหวาย ตำบลม่อนปิ่นอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
ภาษาและภาษาศาสตร์
Language and Linguistics
Language and Linguistics
Volume
39
Issue
2
Edition
Start Page
92
End Page
113
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
คำเรียกสีของผู้พูดภาษาไทใหญ่ในชุมชนบ้านเวียงหวาย ตำบลม่อนปิ่นอำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่
Alternative Title(s)
Color Terms of Shan Language Speakers in Ban Wiang Wai, Monpin Sub-District, Fang District, Chiangmai Province
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาจำนวนคำเรียกสีพื้นฐาน และวิวัฒนาการคำเรียกสีพื้นฐาน รวมถึงวิธีสร้างคำเรียกสีไม่พื้นฐานของผู้พูดภาษาไทใหญ่ ในชุมชนบ้านเวียงหวาย ตำบลม่อนปิ่น อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ โดยใช้แนวคิดของเบอร์ลินและเคย์ (Berlin & Kay, 1991) และแนวคิดเรื่องการสร้างคำในภาษาไทยและภาษาไทใหญ่ในการวิเคราะห์ การศึกษาครั้งนี้ผู้วิจัยเก็บข้อมูลจากผู้บอกภาษาชาวไทใหญ่ที่มีอายุ 50 - 60 ปี จำนวน 20 คน ผลการศึกษาพบว่า คำเรียกสีพื้นฐานของผู้พูดภาษาไทใหญ่มี 11 คำ ได้แก่ ขาว /kha:w1/ หลำ /lam1/ (ดำ) แหลง /lɛ:ŋ1/ (แดง) เขว /khe:w1/ (เขียว) เหลิง /lə:ŋ1/ (เหลือง) ส่อม /sɔm2/ (blue) น่ำถาน /nam5 tha:n1/ (น้ำตาล) โม่ง /mo:ŋ5/ (ม่วง) ข่อง /khɔŋ2/ (ชมพู) ส้ม /som5/ และ เต๊า /taw4/ (เทา) และมีวิวัฒนาการอยู่ในระยะที่ 7 ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดทฤษฎีของเบอร์ลินและเคย์ ส่วนวิธีการสร้างคำเรียกสีไม่พื้นฐานมี 4 วิธี ได้แก่ 1) การใช้คำเรียกสีเฉพาะ 2) การนำคำเรียกสี 2 คำมาผสมกัน 3) การนำคำเรียกสีมาผสมกับคำขยาย และ 4) การใช้คำเรียกสิ่งของเฉพาะเป็นคำเรียกสี ซึ่งในการศึกษาครั้งนี้พบวิธีการใช้คำเรียกสิ่งของเฉพาะเป็นคำเรียกสีมากที่สุด เนื่องจากชาวไทใหญ่ได้รับอิทธิพลและสิ่งใหม่ ๆ จากสังคมเมืองอย่างต่อเนื่อง รวมถึงยังมีวิถีชีวิตใกล้ชิดกับธรรมชาติมาก จึงได้นำเอาคำเรียกสิ่งของเฉพาะมาใช้เป็นคำเรียกสีเป็นจำนวนมาก
This article aims to study the number of basic color terms and their evolution in Shan language speakers in Ban Wiang Wai, Monpin Sub-District, Fang District, Chiangmai Province according to the theory of Berlin and Kay (Berlin & Kay, 1991) and the theory of strategies for forming words in the Shan language. The data were collected from 20 Shan people whose ages ranged between 50-60. The result of this study indicated that the numbers of basic color terms in Shan comprised 11 words, namely /kha:w1/ (white) /lam1/ (black) /lɛ:ŋ1/ (red) /khe:w1/ (green) /lə:ŋ1/ (yellow) /sɔm2/ (blue) /nam5tha:n1/ (brown) /mo:ŋ5/ (purple) /khɔŋ2/ (pink) /som5/ (orange) and /taw4/ (grey). The evolution of basic color terms in the Shan language is at the 7th stage. It accords with the theory of Berlin and Kay. Regarding non-basic color terms, the Shan language has four strategies for forming non-basic color terms: by using specific color terms; combining color terms; combining color terms with modifying words; using the names of specific objects as color terms. This study found that the most used strategies for forming non-basic color terms in this sample group was “using names of the specific objects as color terms”. We argue that this is because Shan people are continually influenced by, and are accepting of, urban society, and also because they have a way of life which is close to nature.
This article aims to study the number of basic color terms and their evolution in Shan language speakers in Ban Wiang Wai, Monpin Sub-District, Fang District, Chiangmai Province according to the theory of Berlin and Kay (Berlin & Kay, 1991) and the theory of strategies for forming words in the Shan language. The data were collected from 20 Shan people whose ages ranged between 50-60. The result of this study indicated that the numbers of basic color terms in Shan comprised 11 words, namely /kha:w1/ (white) /lam1/ (black) /lɛ:ŋ1/ (red) /khe:w1/ (green) /lə:ŋ1/ (yellow) /sɔm2/ (blue) /nam5tha:n1/ (brown) /mo:ŋ5/ (purple) /khɔŋ2/ (pink) /som5/ (orange) and /taw4/ (grey). The evolution of basic color terms in the Shan language is at the 7th stage. It accords with the theory of Berlin and Kay. Regarding non-basic color terms, the Shan language has four strategies for forming non-basic color terms: by using specific color terms; combining color terms; combining color terms with modifying words; using the names of specific objects as color terms. This study found that the most used strategies for forming non-basic color terms in this sample group was “using names of the specific objects as color terms”. We argue that this is because Shan people are continually influenced by, and are accepting of, urban society, and also because they have a way of life which is close to nature.