Publication: การทูตวิชาการ และความ(ไม่)รู้ ในความสัมพันธ์ไทย-จีน
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2019
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
2408-0829
eISSN
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารประวัติศาสตร์ ธรรมศาสตร์
Thammasat Journal of History
Thammasat Journal of History
Volume
6
Issue
2
Edition
Start Page
199
End Page
253
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การทูตวิชาการ และความ(ไม่)รู้ ในความสัมพันธ์ไทย-จีน
Alternative Title(s)
Academic Diplomacy and (Un)knowledge in Sino-Thai Relations
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความนี้นำเสนอแนวทางใหม่ในการศึกษาความสัมพันธ์ทางการทูตไทย-จีนผ่านการสำรวจบทบาทของนักวิชาการและการสร้างองค์ความรู้ที่สนับสนุนการกระชับความสัมพันธ์ไทย-จีนในช่วงทศวรรษ 1970-1980 บทความนี้เสนอว่าความรู้ทางวิชาการและนักวิชาการเป็นทั้งเครื่องมือและตัวแสดงสำคัญในการสานความสัมพันธ์ทางการทูตไทย-จีน ผ่าน "การทูตวิชาการ" ที่รัฐบาลไทยและจีนสนับสนุนการไหลเวียนของนักวิชาการและความรู้ทางวิชาการระหว่างไทย-จีน การทูตวิชาการได้นำไปสู่การปรับเปลี่ยนสำนึกประวัติศาสตร์เกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ชาติไทย และคนจีนในประเทศไทยจากการเป็น "คนอื่น" (The Other) สู่การเป็นส่วนที่สำคัญของชาติไทย ทั้งนี้การผลิตความรู้ของนักวิชาการนั้นในด้านหนึ่งก็ถูกผลักดันด้วยกระแส "ชาตินิยมวิชาการ" ของนักวิชาการไทยและจีนที่ต้องการปกป้องผลประโยชน์แห่งชาติของตนผ่านการสร้างองค์วามรู้ชุดหนึ่งขึ้น การสร้างองค์ความรู้ที่ปรับเปลี่ยนสำนึกประวัติศาสตร์เกี่ยวกับ ประวัติศาสตร์ชาติไทย และคนจีนในประเทศไทยเป็นเครื่องมือที่ช่วยในการลืมเลือนการเป็นศัตรูคู่ขัดแย้งในอดีตระหว่างราชอาณาจักรไทยและสาธารณรัฐประชาชนจีนในยามที่ความร่วมมือระหว่างสองฝ่ายเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งในการคานอิทธิพลของโซเวียตและเวียดนามในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
This article proposes a novel approach in studying Sino-Thai diplomatic relations by focusing on the roles of scholar and scholarship that facilitated the tightening of Sino-Thai relations in the 1970s-1980s. It argues that academic knowledge and scholars were both important actors and instruments in deepening Sino-Thai diplomatic relations through what the author terms “academic diplomacy.” Supported by Thai and Chinese governments, the mobility of scholars and academic knowledge between Thailand and China led to the change of historical consciousness that underpinned public perception of Thai national history and the Chinese in Thailand. It led to the reorientation of the Chinese from being “the Other” to a significant part of the Thai nation. However, it should be noted that this knowledge production process was also driven by “academic nationalism” as both Thai and Chinese scholars saw the production of knowledge as a tool to protect their national interests. This production of knowledge that aimed to change historical consciousness relating to Thai national history and the Chinese in Thailand was a significant tool that facilitates the forgetting of animosity between Thailand and China. In a moment that Soviet and Vietnam were expanding their influence in Southeast Asia, forgetting the past Sino-Thai animosity and tightening relations were necessary to counter Soviet and Vietnam threats.
This article proposes a novel approach in studying Sino-Thai diplomatic relations by focusing on the roles of scholar and scholarship that facilitated the tightening of Sino-Thai relations in the 1970s-1980s. It argues that academic knowledge and scholars were both important actors and instruments in deepening Sino-Thai diplomatic relations through what the author terms “academic diplomacy.” Supported by Thai and Chinese governments, the mobility of scholars and academic knowledge between Thailand and China led to the change of historical consciousness that underpinned public perception of Thai national history and the Chinese in Thailand. It led to the reorientation of the Chinese from being “the Other” to a significant part of the Thai nation. However, it should be noted that this knowledge production process was also driven by “academic nationalism” as both Thai and Chinese scholars saw the production of knowledge as a tool to protect their national interests. This production of knowledge that aimed to change historical consciousness relating to Thai national history and the Chinese in Thailand was a significant tool that facilitates the forgetting of animosity between Thailand and China. In a moment that Soviet and Vietnam were expanding their influence in Southeast Asia, forgetting the past Sino-Thai animosity and tightening relations were necessary to counter Soviet and Vietnam threats.