Publication: การพัฒนาฐานข้อมูลภูมิศาสตร์ด้านคำศัพท์ในภาษาถิ่นด้วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
ภาษาและภาษาศาสตร์
Language and Linguistics
Language and Linguistics
Volume
26
Issue
2
Edition
Start Page
1
End Page
20
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การพัฒนาฐานข้อมูลภูมิศาสตร์ด้านคำศัพท์ในภาษาถิ่นด้วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์
Alternative Title(s)
Development of Geographical Database of Lexical items in Thai Dialects Using Geographic Information System
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
ภาษาทุกภาษาแปรไปตามถิ่นที่อยู่ของผู้พูด ภาษาไทยก็มีการแปรดังกล่าวเช่นเดียวกัน คําศัพท์และวรรณยุกต์เป็นองค์ประกอบหลักที่จําแนกภาษาไทยถิ่น วิทยา ภาษาไทยถิ่นได้ก้าวหน้าขึ้นมากในช่วง 40 ปีที่ผ่านมา ผลของการศึกษาช่วยให้ความรู้ใหม่ เกี่ยวกับการแปรของภาษาไทยตามถิ่นที่อยู่ของผู้พูด ในงานส่วนใหญ่การกระจายของลักษณะทางภาษาและตําแหน่งของแนวแบ่งเขตภูมิภาคทางภาษาถิ่นแสดงไว้ในรูปของตารางและ/หรือแผนที่ เท่าที่ผ่านมาแผนที่ภาษาไทยถิ่นไม่ได้สร้างขึ้นโดยใช้ระบบ สารสนเทศภูมิศาสตร์ ทําให้ขาดความแม่นยําและความน่าเชื่อถือทั้งในเชิงตําแหน่งและแนวแบ่ง งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์หลักคือการออกแบบพัฒนาระบบฐานข้อมูลภูมิศาสตร์คําศัพท์ภาษาไทยถิ่นในระดับตําบลทั่วประเทศด้วยระบบสารสนเทศภูมิศาสตร์ เพื่อใช้เป็นฐานข้อมูลหลักในการสร้างแผนที่แสดงการกระจายของข้อมูลคําศัพท์
พื้นที่ศึกษาของงานวิจัยนี้ครอบคลุมทุกจังหวัดในประเทศ ข้อมูลที่ใช้มาจากโครงการเก็บรวบรวมข้อมูลคําศัพท์ภาษาพื้นบ้าน ซึ่งสํานักงานคณะกรรมการวัฒนธรรมแห่งชาติร่วมกับคณะอักษรศาสตร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยเป็นผู้ดําเนินการการรวบรวม ข้อมูลใช้วิธีส่งแบบสอบถามที่ประกอบด้วยหน่วยอรรถ 170 หน่วยอรรถไปยังตําบลทั่วประเทศ งานวิจัยนี้ใช้หน่วยอรรถจํานวน 7 หน่วยอรรถ ซึ่งได้เคยมีผู้วิเคราะห์แล้วว่าสามารถนํามาแยกภูมิภาคทางภาษาถิ่นได้ ขั้นตอนการวิจัยแบ่งออกเป็น 3 ขั้นตอนหลัก ได้แก่ การเตรียมข้อมูลก่อนการนําเข้า การนําเข้าและเชื่อมโยงข้อมูลคําศัพท์ภาษาถิ่นเข้ากับข้อมูลแผนที่ และการสร้างแผนที่ข้อมูลคําศัพท์ภาษาถิ่นทั้ง 7 หน่วยอรรถ ผลการวิจัยแสดงให้เห็นอย่างชัดเจนถึงศักยภาพในการจัดการชุดข้อมูลคําศัพท์ภาษาถิ่นด้วยระบบสารสนเทศ ภูมิศาสตร์ นอกจากนี้ ผลลัพธ์การวิจัยยังได้แก่ เส้นแบ่งเขตภาษา 7 แผ่นซึ่งสร้างจากคําศัพท์สําหรับหน่วยอรรถ 7 หน่วยอรรถ และ สามารถอภิปรายและสรุปได้เป็น 4 ประเด็น หลักดังนี้ (1) หน่วยอรรถส่วนใหญ่ใน 7 หน่วยอรรถซึ่งแสดงด้วยแผนที่เส้นแบ่งเขตภาษา สามารถแสดงเส้นแบ่งเขตทางภาษาถิ่นทั้ง 4 ถิ่นได้ ทั้งเขตภาษาไทยถิ่นเหนือ ภาษาไทยถิ่นกลาง ภาษาไทยถิ่นอีสาน และภาษาไทยถิ่นใต้ (2) หน่วยอรรถบางหน่วยอรรถแสดงเส้นแบ่งเขตภูมิภาคทางภาษาถิ่นคล้ายคลึงกัน (3) ปรากฏพื้นที่ที่มีลักษณะเฉพาะที่มีการใช้ “ภาษา อื่น” ในประเทศไทยซึ่งมีความสอดคล้องกันใน 3 บริเวณหลัก คือ บริเวณภาคใต้ตอนล่าง บริเวณภาคอีสานตอนล่างและตอนใน และบางตําบลของจังหวัดกาญจนบุรี (4) เมื่อพิจารณาในภาพรวมเส้นแบ่งเขตภาษาของภาษาไทยถิ่นมีความสอดคล้องกับแนวแบ่งเขตภูมิภาคทางภูมิศาสตร์
Every language varies from one region to another. Thai is no exception. Lexical items and tones are the two main features that differentiate Thai dialects. Over the past 40 years Thai dialectology has made much progress providing new knowledge on regional variation in this language. In most studies the distribution of linguistic characteristics and the location of linguistic borders are displayed as table and/or map presentation. Up to now GIS techniques have not been utilized in Thai dialect map creation. The location of areas and borders are thus inaccurate and unreliable. The main objective of this research is to design and develop the geographical database of lexical items in Thai dialects by using Geographic Information System in order to be used as a key database for the creation of lexical variation maps. The area of study in this research covers every province in Thailand. The data used come from the "Collection of Words in Local Dialect Project" by the Office of the National Cultural Commission and the Faculty of Arts, Chulalongkorn University, where a questionnaire consisting of 170 semantic units was sent to every Tambon. In this research seven semantic units were selected from that project, all of which have been shown in previous studies to be effective in segregating the four main Thai dialects. There are three major steps in this study: data preparation and database design for lexical items, data entry and linkage, and map generation for all seven semantic units. Results clearly demonstrate the potential of GIS to organize a data set for Thai dialects. In addition, seven isogloss maps were created from the lexical items for seven semantic units and the following conclusions were reached: (1) Almost all of the seven semantic units can be used to segregate the four main dialect regions of Northern Thai, Central Thai, Northeastern Thai, and Southern Thai. (2) Thai dialect maps created by some semantic units show similar location of dialect borders. (3) Three areas where other languages are spoken are identified the low parts of southern Thailand, the low- and inner-part of northeastern Thailand, and some Tambons in Kanchanaburi. (4) In overview the isoglosses of Thai dialects correspond to geographical borders.
Every language varies from one region to another. Thai is no exception. Lexical items and tones are the two main features that differentiate Thai dialects. Over the past 40 years Thai dialectology has made much progress providing new knowledge on regional variation in this language. In most studies the distribution of linguistic characteristics and the location of linguistic borders are displayed as table and/or map presentation. Up to now GIS techniques have not been utilized in Thai dialect map creation. The location of areas and borders are thus inaccurate and unreliable. The main objective of this research is to design and develop the geographical database of lexical items in Thai dialects by using Geographic Information System in order to be used as a key database for the creation of lexical variation maps. The area of study in this research covers every province in Thailand. The data used come from the "Collection of Words in Local Dialect Project" by the Office of the National Cultural Commission and the Faculty of Arts, Chulalongkorn University, where a questionnaire consisting of 170 semantic units was sent to every Tambon. In this research seven semantic units were selected from that project, all of which have been shown in previous studies to be effective in segregating the four main Thai dialects. There are three major steps in this study: data preparation and database design for lexical items, data entry and linkage, and map generation for all seven semantic units. Results clearly demonstrate the potential of GIS to organize a data set for Thai dialects. In addition, seven isogloss maps were created from the lexical items for seven semantic units and the following conclusions were reached: (1) Almost all of the seven semantic units can be used to segregate the four main dialect regions of Northern Thai, Central Thai, Northeastern Thai, and Southern Thai. (2) Thai dialect maps created by some semantic units show similar location of dialect borders. (3) Three areas where other languages are spoken are identified the low parts of southern Thailand, the low- and inner-part of northeastern Thailand, and some Tambons in Kanchanaburi. (4) In overview the isoglosses of Thai dialects correspond to geographical borders.