Publication: วิเคราะห์พุทธปรัชญาในวรรณกรรมไตรภูมิพระร่วงและวรรณกรรมแห่งมหาภารตะในคัมภีร์ภควัทคีตา
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2022
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารศิลปการจัดการ
Journal of Arts Management
Journal of Arts Management
Volume
6
Issue
1
Edition
Start Page
65
End Page
81
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
วิเคราะห์พุทธปรัชญาในวรรณกรรมไตรภูมิพระร่วงและวรรณกรรมแห่งมหาภารตะในคัมภีร์ภควัทคีตา
Alternative Title(s)
An Analysis of Buddhist Philosophy inthe Literature of Triphūm Phraruang and Mahābharataof Bhagavad Gitā
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความวิจัยเชิงคุณภาพนี้มีวัตถุประสงค์ 4 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาพุทธปรัชญาทั่วไป 2) เพื่อศึกษาวรรณกรรมเรื่องไตรภูมิพระร่วงและวรรณกรรมมหาภารตะในคัมภีร์ภควัทคีตา 3) เพื่อวิเคราะห์พุทธปรัชญาในวรรณกรรมเรื่องไตรภูมิพระร่วงและวรรณกรรมมหาภารตะในคัมภีร์ภควัทคีตา 4) เพื่อสร้างองค์ความรู้ใหม่โดยการนำพุทธปรัชญามาวิเคราะห์กับวรรณกรรมเรื่องไตรภูมิพระร่วงและวรรณกรรมมหาภารตะในคัมภีร์ภควัทคีตา ผลการวิจัยพบว่า พุทธปรัชญามองมองชีวิตว่าประกอบด้วยขันธ์ 5 ที่อยู่ภายใต้กฎไตรลักษณ์ และปฏิเสธอัตตาซึ่งมีสภาพคงที่ ยอมรับเรื่องสังสารวัฏที่เป็นไปตามกฎแห่งกรรม เป้าหมายสูงสุดคือนิพพาน ไตรภูมิพระร่วงกล่าวถึงโลกประกอบด้วย 3 ภูมิ คือ 1) กามภูมิ 2) รูปภูมิ และ 3) อรูปภูมิ อนึ่ง ภูมิบ่งชี้ฝ่ายสุคติสำหรับผู้ทํากรรมดี ฝ่ายทุคติผู้ละเมิดศีลธรรม และภพภูมิเป็นสถานที่รองรับการเวียนว่ายตายเกิดของสัตว์ทั้งหลายในรูปแบบต่าง ๆ ซึ่งสอดคล้องกับแนวคิดเรื่องกรรมและสังสารวัฏในพุทธปรัชญา แต่ภพภูมิในไตรภูมิพระร่วงเน้นการปกครองให้ประชาชนในรัฐเป็นคนดี ขณะในพระไตรปิฎกเน้นวิธีพ้นทุกข์ด้วยการบรรลุนิพพาน ภควัทคีตายืนยันความมีอยู่แห่งอาตมัน ซึ่งเป็นความจริงสูงสุดที่ดำรงอยู่เหนือการเปลี่ยนแปลง มองอวิทยาเป็นสาเหตุชีวิตต้องเวียนว่ายตายเกิดอย่างไม่สิ้นสุด เมื่อขจัดอวิทยาแล้วก็สามารถเข้าถึงโมกษะ โดยการปฏิบัติตามหลักโยคะและผลการกระทำขึ้นอยู่กับพรหมัน ทั้งคัมภีร์ภควัทคีตาและไตรภูมิพระร่วงสอนให้คนมุ่งทำความดี หลักการที่ได้จากการวิจัยเรียกว่า TGUBP-Model
This qualitative research paper had four objectives: 1) to study Buddhist philosophy in general
2) to study the literature on Traiphūm Praruang and Mahābharata Literature in the Bhagavad Gitā
3)to analyze Buddhist philosophyin Traiphūm Praruang literature and Mahābharata Literaturein the Bhagavad Gitā
and4) to create new knowledge fromthe perspective of Buddhist philosophy onTraiphūm PraruangliteratureandMahābharata Literature in the Bhagavad Gitā. The results showedthat Buddhist philosophy views life as consisting of five aggregates under the law of three characteristics and rejects the ego,which is stable, accepting samsara according to the law of karma, and the ultimate goal is Nibbāna. Traiphūm Pra Ruang refers to the world consisting of 3 realms(Phopbhūm): 1) Kāmabhūm, 2) Rūpabhūm and 3) Arūpabhūm. The realms indicate the blissful state for those who do goodness and hellfor those who do bad actions. Again, the realms are the places to support the cycle of lifeand death of all beings in various forms, corresponding to the concept ofthelaw of karma and samsara in Buddhist philosophy. However, the realms in the Traiphūm Praruangemphasize on governing the people of the state to be good people, whilethe Tripitaka emphasizes the way totheend of suffering by attaining Nibbāna.However, the Bhagavad Gitāconfirms the existence of the ātmanwhich is the ultimate truth that exists above the transformationandhuman ignorance as thecauseof life to cycle through rebirthendlessly. When eliminating ignorance, one can attain moksha through the practice of yoga, and the results of action depend on the power ofBrahma. Therefore, both the Bhagavad Gitāand Traiphūm Pra Ruang teach people to focus on good action.Theprinciplesobtainedfrom research can be concluded into ‘TGUBP-MODEL'.
This qualitative research paper had four objectives: 1) to study Buddhist philosophy in general
2) to study the literature on Traiphūm Praruang and Mahābharata Literature in the Bhagavad Gitā
3)to analyze Buddhist philosophyin Traiphūm Praruang literature and Mahābharata Literaturein the Bhagavad Gitā
and4) to create new knowledge fromthe perspective of Buddhist philosophy onTraiphūm PraruangliteratureandMahābharata Literature in the Bhagavad Gitā. The results showedthat Buddhist philosophy views life as consisting of five aggregates under the law of three characteristics and rejects the ego,which is stable, accepting samsara according to the law of karma, and the ultimate goal is Nibbāna. Traiphūm Pra Ruang refers to the world consisting of 3 realms(Phopbhūm): 1) Kāmabhūm, 2) Rūpabhūm and 3) Arūpabhūm. The realms indicate the blissful state for those who do goodness and hellfor those who do bad actions. Again, the realms are the places to support the cycle of lifeand death of all beings in various forms, corresponding to the concept ofthelaw of karma and samsara in Buddhist philosophy. However, the realms in the Traiphūm Praruangemphasize on governing the people of the state to be good people, whilethe Tripitaka emphasizes the way totheend of suffering by attaining Nibbāna.However, the Bhagavad Gitāconfirms the existence of the ātmanwhich is the ultimate truth that exists above the transformationandhuman ignorance as thecauseof life to cycle through rebirthendlessly. When eliminating ignorance, one can attain moksha through the practice of yoga, and the results of action depend on the power ofBrahma. Therefore, both the Bhagavad Gitāand Traiphūm Pra Ruang teach people to focus on good action.Theprinciplesobtainedfrom research can be concluded into ‘TGUBP-MODEL'.