Publication: วิเคราะห์การตีความคัมภีร์บาลีของพระสิริมังคลาจารย์
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2022
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
2697-4150
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสาร มจร อุบลปริทรรศน์
Volume
7
Issue
1
Edition
Start Page
243
End Page
257
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
วิเคราะห์การตีความคัมภีร์บาลีของพระสิริมังคลาจารย์
Alternative Title(s)
Analysis of Interpretation of Phra Sirimangalacariya's Pali Scripture
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความวิจัยฉบับนี้เป็นส่วนหนึ่งของดุษฎีนิพนธ์ เรื่อง ศึกษาวิเคราะห์การตีความคัมภีร์บาลีของพระสิริมังคลาจารย์ มีวัตถุประสงค์ เพื่อวิเคราะห์การตีความคัมภีร์บาลีของพระสิริมังคลาจารย์ ผลการวิจัยพบว่า เป็นงานรจนาประเภทอัตถสังวัณณนา มีการอรรถาธิบายคำศัพท์และความหมาย ด้วยการวิเคราะห์ศัพท์ วิเคราะห์ไวยากรณ์ แสดงความหมาย วิธีการเชื่อมด้วยสาธกโวหาร วิธีการอ้างอิงหลักฐาน วิธีการนำเสนอทัศนะที่ต่างกันและวิธีการยกสำนวนสนับสนุนงานรจนา มีวิธีตีความทางพระพุทธศาสนาสอดคล้องกันทั้งความหมายและหลักการ โดยหลักตีความที่ใช้ในการวิจัยนี้ มีดังนี้ 1) การตีความตามหลักระพุทธศาสนา ใช้หลัก 4 ประการ คือ ตีความตามพระสูตร การตีความตามสุตตานุโลม การตีความตามอาจาริยวาท และตีความตามอัตโนมติ 2) การตีความตามคัมภีร์มหานิทเทศ ด้วยองค์ประกอบ 3 ลักษณะ คือ บทอุทเทส นำบทตั้งที่มีมาแต่คัมภีร์เดิมมาแสดงบทนิทเทส และบทปฏินิทเทส 3) ตีความตามคัมภีร์เนตติปกรณ์ ประกอบด้วย 16 หาระ 5 นัย และสาสนปัฏฐาน 4) วิเคราะห์ตามแนวทฤษฎีอรรถปริวรรตศาสตร์ยุคใหม่ 3 ประเด็น คือ (1) กลุ่มทฤษฎีที่เห็นว่าความหมายสมบูรณ์อยู่ที่ผู้สื่อความหรือผู้เขียน ได้แก่คัมภีร์ปฐมภูมิ คือพระไตรปิฎก (2) กลุ่มทฤษฎีที่เห็นว่า ความหมายสมบูรณ์อยู่ที่ตัวบทหรือคัมภีร์ คือคัมภีร์ชั้นรอง อรรถกถา ฎีกาและสัททาวิเสส (3) กลุ่มทฤษฎีที่เห็นว่าความหมายสมบูรณ์อยู่ที่ผู้อ่าน หมายถึงความเห็นของผู้สื่อความ การตีความพระบาลีที่พระสิริมังคลาจารย์ได้รจนาแล้วนั้น พบว่า สามารถตีความได้ครบทั้ง 4 หลัก อันสมบูรณ์ทั้งโดยอรรถะ โดยพยัญชนะ งามในเบื้องต้น ท่ามกลางและที่สุด
Sirimangkhalajarn’s Pali Scripture”. The objective of this study is to analyze the Pali interpretation of Phra Sirimangkhalajarn. The findings of this research were as follows. It was the Athasangvanna composed work that explained vocabulariesand definitions through: analyzing vocabularies and grammar;showing definition;using eloquenceas conjunction method;using method of citation; presenting differentperspectives method;using expressions in supporting composed work. TheBuddhist interpretations are consistent in both definitions and principles. The interpretation techniques usedin this study are as follows.1) Interpretation according to the Buddhist principles usesfour principlesincluding:interpretation according to the Sutra;interpretation according to the Suttanulom;interpretation according to the Acharyavath;and interpretation according to Attanomati.2) Interpretation according to the Mahanithet usesthree characteristicsincluding: Uttase introduces the original scriptures in showingNiddesa, and Patiniddesa.3) Interpretation according to Netipakorn scriptures consistsof 16 Hara, 5 Nayas, and Sasan Patthana.4) Analysis according to the modern theory of hermeneuticsusesthree aspectsincluding: (1) Group of theories that view the definitions of integrity dependingonthe message senderor the author such as primary scriptures i.e.Tipitaka;(2) Group of theories that view the definitions of integrity depending on the chapter or text i.e. secondary scriptures, Atthakatha (commentary), Tika (sub-commentary), and Saddaviseth;(3) Group of theories that view the definitions of integrity depending on the reader i.e.the opinions of the message receiver. The interpretation of Phra Sirimangkhalajarn’s composed work can be completely interpreted in allthe four principles i.e. complete inboth vocabulary and definitions that is beautiful in the beginning, in the middle, and at the end.
Sirimangkhalajarn’s Pali Scripture”. The objective of this study is to analyze the Pali interpretation of Phra Sirimangkhalajarn. The findings of this research were as follows. It was the Athasangvanna composed work that explained vocabulariesand definitions through: analyzing vocabularies and grammar;showing definition;using eloquenceas conjunction method;using method of citation; presenting differentperspectives method;using expressions in supporting composed work. TheBuddhist interpretations are consistent in both definitions and principles. The interpretation techniques usedin this study are as follows.1) Interpretation according to the Buddhist principles usesfour principlesincluding:interpretation according to the Sutra;interpretation according to the Suttanulom;interpretation according to the Acharyavath;and interpretation according to Attanomati.2) Interpretation according to the Mahanithet usesthree characteristicsincluding: Uttase introduces the original scriptures in showingNiddesa, and Patiniddesa.3) Interpretation according to Netipakorn scriptures consistsof 16 Hara, 5 Nayas, and Sasan Patthana.4) Analysis according to the modern theory of hermeneuticsusesthree aspectsincluding: (1) Group of theories that view the definitions of integrity dependingonthe message senderor the author such as primary scriptures i.e.Tipitaka;(2) Group of theories that view the definitions of integrity depending on the chapter or text i.e. secondary scriptures, Atthakatha (commentary), Tika (sub-commentary), and Saddaviseth;(3) Group of theories that view the definitions of integrity depending on the reader i.e.the opinions of the message receiver. The interpretation of Phra Sirimangkhalajarn’s composed work can be completely interpreted in allthe four principles i.e. complete inboth vocabulary and definitions that is beautiful in the beginning, in the middle, and at the end.