Publication: การศึกษาของญี่ปุ่นในยุคการปฏิรูปการศึกษาสมัยเมจิ ผ่านการศึกษาเปรียบเทียบ วรรณกรรมเด็กเรื่อง “องุ่นหนึ่งพวง” และ “เซเบกับน้ำเต้า”
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2018
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารวิชาการของสมาคมญี่ปุ่นศึกษาแห่งประเทศไทย
JSN Journal
JSN Journal
Volume
8
Issue
1
Edition
Start Page
59
End Page
77
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การศึกษาของญี่ปุ่นในยุคการปฏิรูปการศึกษาสมัยเมจิ ผ่านการศึกษาเปรียบเทียบ วรรณกรรมเด็กเรื่อง “องุ่นหนึ่งพวง” และ “เซเบกับน้ำเต้า”
Alternative Title(s)
Education during the Meiji Restoration Seen through a Comparative Study of Two Juvenile Literature Works HITOFUSA NO BUDOU (A Bunch of Grapes) and SEIBEI TO HYOUTAN (Seibei and His Gourds)
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การศึกษาของญี่ปุ่นในช่วงปฏิรูปการศึกษา ตลอดจนสภาพสังคม วัฒนธรรม วิถีคิด วิถีปฏิบัติของญี่ปุ่น ที่ถูกสะท้อนผ่านงานวรรณศิลป์ประเภทวรรณกรรมเด็ก ในช่วงการปฏิรูปการศึกษา สมัยเมจิ (ค.ศ. 1868-1912) และตลอดสมัยไทโช (ค.ศ.1912-1926) โดยศึกษาจาก วรรณกรรมเด็กเรื่อง “องุ่นหนึ่งพวง” 『一房の葡萄』(ค.ศ. 1920) โดย อะริชิมะ ทะเคะโอะ(有島武郎) (ค.ศ. 1878-1923) และเรื่อง “เซเบกับน้ำเต้า” 『清兵衛と瓢箪』(ค.ศ. 1913) โดย ชิงะ นะโอะยะ (志賀直哉)(ค.ศ. 1883-1971) ผลการศึกษาพบว่า ผู้ประพันธ์ได้สะท้อนการให้การศึกษาอบรมเยาวชนของญี่ปุ่นในยุคสมัยนั้นผ่านระบบโรงเรียน การปฏิรูปการศึกษาในสมัยเมจินี้ ได้สนองนโยบาย ฟุโคะคุเคียวเฮ（富国強兵)ของรัฐบาล ที่ต้องการสร้างชาติให้มั่งคั่งและการทหารเข้มแข็ง มีการก่อตั้งกระทรวง ศึกษาธิการ การประกาศใช้พระราชบัญญัติการศึกษา และประกาศพระราชโองการด้านการศึกษา ซึ่งล้วนเป็นองค์ประกอบที่มีอิทธิพลอย่างยิ่งต่อปรัชญาการจัดการศึกษาที่แม้จะต้องการวิทยาการที่ก้าวหน้าแบบตะวันตก แต่ใช้จริยศึกษาเป็นแนวทางในการขัดเกลาเยาวชน วรรณกรรมเด็กทั้งสองเรื่องนี้แสดงการใช้ชีวิตของเด็กภายใต้นโยบายการศึกษานี้ ปัญหาที่เกิดขึ้นกับเด็กที่สะท้อนให้เห็นผ่านวรรณกรรม เกิดขึ้นในบริบทการศึกษาและสังคมในช่วงเวลาเดียวกัน หากแต่ถูกแก้ไขโดยวิธีการที่ต่างกัน
This study aims to analyze Japanese education, society, culture, thoughts, and norms during the educational transformation period reflected through the juvenile literature from the Meiji (1868-1912) to the Taisho (1912-1926) periods. The two juvenile works discussed in this study are A Bunch of Grapes 『一房の葡萄』(1920) by Arishima Takeo(有島武郎）(1878-1923) and Seibei and His Gourds 『清兵衛と瓢箪』(1913) by Shiga Naoya志賀直哉）(1883-1971).The findings showed that both writers displayed that Japanese people educated their children through a schooling system whose major elements were education policy, teachers, and students. During the Meiji era, the education system was in accordance with the government’s Fukokukyohei (富国強兵)policy, where the focus was on national and military stability. The Ministry of Education was established, and the Educational Acts and Royal Command were promulgated. These two forms of legislation had a significant impact on pedagogical philosophy. Although advanced knowledge from the West was required, national moral education was used as the fundamental footprint. The two juvenile literary works displayed the lifestyle of children under this education policy. The problems happening to children reflected through the content of both stories simultaneously existed in the educational and social contexts during that time but they were solved using different resolutions.
This study aims to analyze Japanese education, society, culture, thoughts, and norms during the educational transformation period reflected through the juvenile literature from the Meiji (1868-1912) to the Taisho (1912-1926) periods. The two juvenile works discussed in this study are A Bunch of Grapes 『一房の葡萄』(1920) by Arishima Takeo(有島武郎）(1878-1923) and Seibei and His Gourds 『清兵衛と瓢箪』(1913) by Shiga Naoya志賀直哉）(1883-1971).The findings showed that both writers displayed that Japanese people educated their children through a schooling system whose major elements were education policy, teachers, and students. During the Meiji era, the education system was in accordance with the government’s Fukokukyohei (富国強兵)policy, where the focus was on national and military stability. The Ministry of Education was established, and the Educational Acts and Royal Command were promulgated. These two forms of legislation had a significant impact on pedagogical philosophy. Although advanced knowledge from the West was required, national moral education was used as the fundamental footprint. The two juvenile literary works displayed the lifestyle of children under this education policy. The problems happening to children reflected through the content of both stories simultaneously existed in the educational and social contexts during that time but they were solved using different resolutions.