Publication: ปัญญาสชาดก เรื่องที่ 8-27 : การตรวจขำระและศึกษาเชิงวิเคราะห์
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2003
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
pi
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Volume
Issue
Edition
Start Page
End Page
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
ปัญญาสชาดก เรื่องที่ 8-27 : การตรวจขำระและศึกษาเชิงวิเคราะห์
Alternative Title(s)
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อศึกษาเชิงวิเคราะห์ตรวจชำระคัมภีร์ปัญญาสชาดกบุรพภาคตั้งแต่เรื่องที่ ๘-๒๗ จำนวน ๒๐ เรื่อง เพื่อให้ได้คัมภีร์ปัญญาสชาดกฉบับบาลีอักษรไทยที่สมบูรณ์ถูกต้องตามหลักภาษาแต่ก็พยายามรักษาตามต้นฉบับของผู้แต่งมากที่สุดเพื่อให้อนุชนรุ่นหลังได้รู้ถึงลีลาการแต่งของท่าน
ผู้วิจัยได้แบ่งเนื้อหาของงานวิจัยออกเป็น ๔ บท ซึ่งแต่ละบทจะอธิบายถึงจุดประสงค์ที่ต้องการศึกษา ดังนี้
บทที่ ๑ ว่าด้วยความสำคัญและความเป็นมาของปัญหา วิธีดำเนินการวิจัยและตรวจสอบชำระ
บทที่ ๒ ว่าด้วยการศึกษาเชิงวิเคราะห์คัมภีร์ปัญญาสชาดก ในประเด็นต่างๆ คือ (๑) ต้นฉบับตัวเขียนที่ใช้ในการวิจัยและตรวจชำระ (๒) วิวัฒนาการความเป็นมาของการคัดลอกและการจารต้นฉบับ (๓) ข้อผิดพลาดในการจาร (๔) การเปรียบเทียบปัญญาสชาดกฉบับอักษรขอมทั้ง ๘ ฉบับ เกี่ยวกับ เนื้อหาที่ต่างกัน และสำนวนภาษา (๕) หลักธรรมในพระพุทธศาสนา และคติความเชื่อ
บทที่ ๓ ว่าด้วยคัมภีร์ปัญญาสชาดกที่ตรวจชำระแล้ว
บทที่ ๔ ว่าด้วยบทสรุปและข้อเสนอแนะ
ส่วนภาคผนวกเป็นการแปลสรุปชาดกแต่ละเรื่องเพื่อเป็นแนวทางในการศึกษาสำหรับผู้สนใจ
ผู้วิจัยได้ศึกษาเปรียบเทียบปัญญาสชาดกฉบับอักษรขอมทั้ง ๘ ฉบับ ในหัวข้อต่อไปนี้
(๑) เนื้อหาที่ต่างกัน แบ่งเป็น ๓ กรณี คือ กรณีที่ ๑ เนื้อความในฉบับใดฉบับหนึ่งขาดหายไปเพียงฉบับเดียว กรณีที่ ๒ เนื้อความขาดหายไปในที่เดียวกันหลายฉบับ กรณีที่ ๓ เนื้อความฉบับปริวรรตกับฉบับตรวจสอบมีเนื้อความต่างกัน
(๒) สำนวนภาษา พบว่าผู้แต่งใช้ประโยคกัตตุวาจกเป็นส่วนมาก ใช้คำศัพท์และสำนวนธรรมดา ไม่ยากเกินไป ซึ่งผู้มีความรู้ภาษาบาลีขั้นพื้นฐานก็สามารถอ่านเข้าใจได้ ผู้วิจัยได้แบ่งกลุ่มการเปรียบเทียบลักษณะของสำนวนภาษา โดยอาศัยหลักไวยากรณ์ ซึ่งมีข้อแตกต่างที่นำมาแสดงไว้ ๒ ประเด็น คือ (๑) การใช้กิริยาในประโยค (๒) การใช้ศัพท์ในประโยค
ส่วนหลักธรรมในพระพุทธศาสนา ผู้วิจัยพบว่า ส่วนใหญ่เป็นหลักธรรมขั้นจริยธรรม ศีลธรรม สำหรับผู้อยู่ครองเรือน สามารถนำไปประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวันเพื่อความสงบสุขและความสามัคคีของสังคมที่อยู่ร่วมกัน พอสรุปได้ดังนี้ (๑) วิริยะ ความเพียร, ความบากบั่น (๒) ทาน ทั้งพาหิรทาน และอัชฌัตติกทาน (๓) ความกตัญญูกตเวที (๔) เมตตา ความรัก, ความปรารถนาให้เขามีความสุข (๕) ศีล มี ทั้งศิล ๕ ศิล ๘ หรืออุโบสถศีล (๖) กัลยาณธรรม ๕ ประการสำหรับสตรี (๗) ปติวัตร ความซื่อสัตย์ต่อสามี (๘) ทศพิธราชธรรม
คติความเชื่อ ความเชื่อของผู้แต่งหรือของคนในสมัยนั้นเท่าที่พบในชาดกทั้ง ๒๐ เรื่องที่ผู้วิจัยได้ศึกษามีดังนี้ (๑) ผลแห่งกรรมที่เคยทำไว้ในกาลก่อน (๒) การเสี่ยงปุสสรถหรือบุษยรถ (๓) เรื่องพระอินทร์ (๔) เรื่องปาฏิหาริย์ (๕) เรื่องบุคคลที่ไม่ควรคบ ๓ ประเภท (๖) เรื่องการทำบุญปล่อยสัตว์ (๗) เรื่องการสร้างพระไตรปิฎก (๘) เรื่องการสร้างและการปิดทองพระพุทธรูป (๙) เรื่องการสร้างศาลาพักริมทาง
Table of contents
Description
Sponsorship
Degree Name
พุทธศาสตรมหาบัณฑิต(บาลี)
Degree Level
ปริญญาโท
Degree Department
คณะพุทธศาสตร์
Degree Discipline
Degree Grantor(s)
มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย