Publication: สมบูรณาญาสิทธิราชย์ปราบเงี้ยว พ.ศ.2445: กึ่งอาณานิคม การใช้กำลังทางทหาร และความเป็นชาย
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2016
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
0125-1902
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารประวัติศาสตร์
Journal of History
Journal of History
Volume
41
Issue
Edition
Start Page
152
End Page
165
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
สมบูรณาญาสิทธิราชย์ปราบเงี้ยว พ.ศ.2445: กึ่งอาณานิคม การใช้กำลังทางทหาร และความเป็นชาย
Alternative Title(s)
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษาระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ อันก่อตัวขึ้นในราวทศวรรษที่ 2430 และสิ้นสุดที่การปฏิวัติเปลี่ยนแปลงการปกครองในปีพ.ศ.2475 โดยการศึกษาที่ผ่านมาได้แสดงให้เห็นว่า ระบอบได้ดําเนินนโยบายทางการเมืองและเศรษฐกิจหลายประการเพื่อมุ่งรวบอํานาจการปกครองเข้าสู่ศูนย์กลาง ภายใต้การนําของพระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว ด้วยต้องการร่วมต่อขยายองค์ความรู้ของการศึกษาประวัติศาสตร์ในช่วงเวลาดังกล่าว บทความวิจัยนี้มุ่งหมายแสดงมิติทางด้านวัฒนธรรมของระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์สองประการโดยผ่านศึกษาเหตุการณ์การขบถเงี้ยวเมืองแพร่ในปีพ.ศ.2445 ประการแรก บทความนี้เสนอว่าหากจะเข้าใจการสร้างและธํารงอํานาจของระบอบสมบูรณาญาสิทธิราชย์ มีความจําเป็นต้องวิเคราะห์วัฒนธรรมการใช้อํานาจด้วย กล่าวคือ ระบอบใช้ทั้ง “พระเดช” โดยปราบปรามด้วยกําลังทางกายภาพและทั้ง “พระคุณ” ในการมุ่งจัดการโครงสร้างพื้นฐานของรัฐในอีกด้านหนึ่งไปพร้อมๆกัน ประการที่สอง บทความนี้ใช้กรอบเพศภาวะในการวิเคราะห์การเดินทัพไปปราบเงี้ยวจากส่วนกลาง และพบว่ามุมมองกองทัพกรุงเทพฯต่อบริเวณไทยเหนือนั้นเป็นการกล่อมเกลา “อุดมการณ์ความเป็นชาย” (ideology of masculinities) ของตนและการทําให้ภูมิภาคไทยเหนือนั้น “กลายเป็นหญิง” ไปในเวลาเดียวกัน ดังนั้น อํานาจความเป็นชายจึงเป็นวัฒนธรรมสําคัญหนึ่งของสมบูรณาญาสิทธิราชย์
This research article studies Thai absolute monarchy, which began in the 1880s and ended in the 1932 Revolution. Previous studies in economic and political dimensions have shown that, the absolute monarchy undertook major projects to centralise power under Bangkok’s rule under the lead of King Chulalongkorn. Intended to extend the body of knowledge about Thai absolute monarchy, this research article emphasizes on two cultural dimensions of the regime through the suppression of the Shan Rebellion in 1902. Firstly, the study shows that we have to take into account both the “coercive” (phra det) and the “benevolent” (phra khun) dimensions to understand how Thai absolute monarchy exercised its power. While Bangkok was establishing the administrative structure, it also employed violent means to any resistances towards its rule. Secondly, this study adopts a gender studies framework to show that the Thai army’s perspective towards the North reinforced the “ideology of masculinity”. That is, the Thai army was masculine, while the North feminine. Thus, masculinity was one among the cultures of Thai absolute monarchy.
This research article studies Thai absolute monarchy, which began in the 1880s and ended in the 1932 Revolution. Previous studies in economic and political dimensions have shown that, the absolute monarchy undertook major projects to centralise power under Bangkok’s rule under the lead of King Chulalongkorn. Intended to extend the body of knowledge about Thai absolute monarchy, this research article emphasizes on two cultural dimensions of the regime through the suppression of the Shan Rebellion in 1902. Firstly, the study shows that we have to take into account both the “coercive” (phra det) and the “benevolent” (phra khun) dimensions to understand how Thai absolute monarchy exercised its power. While Bangkok was establishing the administrative structure, it also employed violent means to any resistances towards its rule. Secondly, this study adopts a gender studies framework to show that the Thai army’s perspective towards the North reinforced the “ideology of masculinity”. That is, the Thai army was masculine, while the North feminine. Thus, masculinity was one among the cultures of Thai absolute monarchy.