Publication: เมื่อธัญญาหารถูกผลาญสิ้น: อ่านโรคระบาดไวรัสและหายนภัยธรรมชาติในนวนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง เดอะเดธออฟกราส (The Death of Grass)
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2020
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
1513-461x (Print), 2630-0370 (Online)
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Journal of Human Sciences
มนุษยศาสตร์สาร
มนุษยศาสตร์สาร
Volume
21
Issue
2
Edition
Start Page
214
End Page
234
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
เมื่อธัญญาหารถูกผลาญสิ้น: อ่านโรคระบาดไวรัสและหายนภัยธรรมชาติในนวนิยายวิทยาศาสตร์เรื่อง เดอะเดธออฟกราส (The Death of Grass)
Alternative Title(s)
When Grasses and Grains Were Ravaged: Reading the Viral Pandamic and Natural Disaster in Science Fiction, The Death of Grass
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
บทความนี้มุ่งศึกษาจินตนาการพิบัติภัยธรรมชาติในนวนิยายวิทยาศาสตร์เพื่อสำรวจองค์ประกอบของการสร้างวรรณกรรมวิทยาศาสตร์ในสถานการณ์ภัยพิบัติอันยากแก่การควบคุม เมื่อมนุษย์กลายเป็นสิ่งมีชีวิตที่ต้องแก่งแย่งทรัพยากรอาหารเพื่อเอาตัวรอดในนวนิยายเรื่องเดอะเดธออฟกราส (The Death of Grass) โดยจอห์น คริสโตเฟอร์ผู้เขียนจินตนาการสร้างภาพภูมิทัศน์อันเลวร้าย สภาพโรคระบาดไวรัสที่เกิดในธัญพืชที่สิ่งผลต่อการอยู่รอดของสังคมมนุษย์อย่างน่าสะพรึงกลัว โดยผู้เขียนบทความนี้มุ่งพินิจการนำเสนอแนวคิดความกลัวต่อระบบนิเวศ (Ecophobia)ของ Simon Estok (2009) อันเป็นผลกระทบจากภาวะคุกคามของไวรัสล้วนสะท้อนความคิดเชิงนิเวศของผู้เขียนจอห์น คริสโตเฟอร์เอง โดยเฉพาะในยุคที่มีมนุษย์เป็นศูนย์กลาง (Anthropocene) ในการใช้ทรัพยากรธรรมชาติหรือมองตนเองเป็นศูนย์กลางสรรพสิ่งโดยหลงลืมจริยธรรมทางสิ่งแวดล้อมไป ผู้เขียนบทความตั้งข้อสังเกต 2 ประการคือ ประการแรก ภาพหายนภัยธรรมชาติและความกลัวต่อระบบนิเวศ (Ecophobia) ในวรรณกรรมเป็นตัวแทนของภาพวันสิ้นโลก (Apocalypse) ในวัฒนธรรมตะวันตกผ่านสถานการณ์ไวรัสระบาดที่ผลาญธัญญาหารสิ้นได้อย่างไร ประการที่สอง ผู้เขียนมีแนวคิดหรือวิพากษ์กระแสสำนึกเชิงนิเวศหรือจริยธรรมด้านสิ่งแวดล้อม (Environmental ethics) ผ่านการสร้างโครงเรื่องภัยธรรมชาติโดยอาศัยข้อมูลหรือจินตนาการทางวิทยาศาสตร์อันนำไปสู่ข้อคิดหรือแม้กระทั่งเรียกได้ว่างานเขียนชิ้นนี้เป็นงานเขียนประเภทวรรณกรรมวิจารณ์เชิงนิเวศ Ecocriticism ได้หรือไม่
This paper examines the imagination of natural disaster in a science fiction (SF) in order to explore the elements and the representation of uncontrollable natural catastrophe when human beings struggle for food supplies to survive in The Death of Grass. John Christopher imagines the horrifying landscape of virus attack on grain crops which has a great impact on our society with a sense of fear. In this study, Simon Estok’s idea of “ecophobia” (2009) is discussed in relation to the viral pandemic as a threat to humans and this study attempts to reveal Christopher’s ecological consciousness. The novel setting is a focal point of the Anthropocene when humans become the center of exploitation and natural resources have been depleted without environmental ethics. This paper aims to; first, study the representations of the natural disaster and ecophobia in literature as an apocalyptic vision in western culture via the ravaging virus on grain crops. Second, it discusses the novelist’s ecological awareness and environmental ethics embedded in the plot of natural catastrophe based on facts and imagination of SF which can be regarded as ecocritical writing.
This paper examines the imagination of natural disaster in a science fiction (SF) in order to explore the elements and the representation of uncontrollable natural catastrophe when human beings struggle for food supplies to survive in The Death of Grass. John Christopher imagines the horrifying landscape of virus attack on grain crops which has a great impact on our society with a sense of fear. In this study, Simon Estok’s idea of “ecophobia” (2009) is discussed in relation to the viral pandemic as a threat to humans and this study attempts to reveal Christopher’s ecological consciousness. The novel setting is a focal point of the Anthropocene when humans become the center of exploitation and natural resources have been depleted without environmental ethics. This paper aims to; first, study the representations of the natural disaster and ecophobia in literature as an apocalyptic vision in western culture via the ravaging virus on grain crops. Second, it discusses the novelist’s ecological awareness and environmental ethics embedded in the plot of natural catastrophe based on facts and imagination of SF which can be regarded as ecocritical writing.