Publication: การวิเคราะห์เปรียบเทียบการเรียงลำดับคำของหน่วยขยาย ในภาษาจีนและภาษาไทย
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2020
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารจีนศึกษา
中國學研究期刊
Chinese Studies Journal
中國學研究期刊
Chinese Studies Journal
Volume
13
Issue
2
Edition
Start Page
113
End Page
156
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การวิเคราะห์เปรียบเทียบการเรียงลำดับคำของหน่วยขยาย ในภาษาจีนและภาษาไทย
Alternative Title(s)
汉泰语修饰语的位置对比分析
The Comparative Analysis of Chinese and Thai Order of Modifiers
The Comparative Analysis of Chinese and Thai Order of Modifiers
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
ในการเรียนการสอนภาษาจีน นักศึกษาไทยมักจะพบปัญหาในการเรียงลำดับคำของหน่วยขยายในภาษาจีน เนื่องจากหน่วยขยายในภาษาจีนส่วนใหญ่มีการเรียงลำดับคำที่ไม่เหมือนกับภาษาไทย ดังนั้นผู้วิจัยจึงสนใจที่จะศึกษาตำแหน่งของหน่วยขยายในภาษาจีนเหล่านี้ งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบการเรียงลำดับคำของ定语 (หน่วยขยายคำนาม) 状语 (หน่วยขยายกริยาหรือคุณศัพท์) และ补语 (หน่วยเสริมกริยาหรือหน่วยเสริมคุณศัพท์) ในภาษาจีนและภาษาไทย เพื่อที่จะเป็นประโยชน์ให้กับนักศึกษาในการเรียนไวยากรณ์ด้านการเรียงลำดับคำในภาษาจีนต่อไป ผลการวิจัยพบว่า ในด้านการเรียงลำดับคำของหน่วยขยายคำนามหลายข้อความขยายคำนามข้อความเดียว ตำแหน่งของหน่วยขยายคำนามในภาษาจีน คือ (1) คำนามหรือหรือสรรพนามที่แสดงสังกัด (2) คำบอกเวลาหรือคำบอกสถานที่ (3) คำบอกจำนวน/สรรพนามชี้เฉพาะ-ลักษณนามวลี (ซึ่งด้านหลังจะเป็นหน่วยขยายนามที่พรรณนาลักษณะของคำนาม) (4) ประธาน-กริยาวลี กริยา (วลี) หรือบุพบทวลี (5) คำบอกจำนวน-ลักษณนามวลี (ซึ่งด้านหน้าจะเป็นหน่วยขยายนามที่จำกัดขอบเขตของคำนาม) (6) คุณศัพท์ (วลี) หรือคำที่แสดงการพรรณนา (7) คุณศัพท์ที่ไม่ต้องใช้คู่กับคำว่า 的 หรือคำนามที่แสดงการพรรณนา แต่ตำแหน่งหน่วยขยายคำนามในภาษาไทย ได้แก่ (1) คำนามที่แสดงสังกัด (2) คำคุณศัพท์ หรือคุณศัพท์ (วลี) (3) ประธาน-กริยาวลี คำกริยาหรือกริยาวลี (4) คำบอกจำนวนหรือสรรพนามชี้เฉพาะ-ลักษณนามวลี (5) คำบอกเวลาหรือคำบอกสถานที่ (6) คำสรรพนามที่แสดงสังกัด ในด้านการเรียงลำดับคำของหน่วยขยายกริยาหรือคุณศัพท์หลายข้อความขยายกริยาหรือคุณศัพท์ข้อความเดียว ตำแหน่งของหน่วยขยายกริยาหรือคุณศัพท์ในภาษาจีน คือ (1) คำบอกเวลา (2) คำที่แสดงน้ำเสียง (3) คำที่พรรณนาผู้กระทำ (4) คำที่แสดงจุดประสงค์ แหล่งอ้างอิง การเกี่ยวเนื่องกัน หรือการร่วมกันปฏิบัติ (5) คำที่แสดงสถานที่ หรือทิศทาง (6) คำที่แสดงกลุ่มเป้าหมาย (7) คำที่พรรณนาการกระทำ แต่ตำแหน่งหน่วยขยายกริยาหรือคุณศัพท์ในภาษาไทย ได้แก่ (1) คำที่พรรณนาการกระทำ (2) คำที่แสดงกลุ่มเป้าหมาย (3) คำที่แสดงสถานที่ หรือทิศทาง (4) คำที่แสดงจุดประสงค์ แหล่งอ้างอิง การเกี่ยวเนื่องกัน หรือการร่วมกันปฏิบัติ (5) คำที่พรรณนาผู้กระทำ (6) คำที่แสดงน้ำเสียง (7) คำบอกเวลา ในด้านการเรียงลำดับคำของหน่วยเสริมกริยาหรือหน่วยเสริมคุณศัพท์ หากในประโยคไม่มีกรรม หน่วยเสริมกริยาหรือหน่วยเสริมคุณศัพท์ในภาษาจีนและภาษาไทยจะมีตำแหน่งที่เหมือนกัน กล่าวคือ จะวางไว้ด้านหลังกริยาหรือคุณศัพท์ เมื่อในประโยคมีกรรมมารองรับ หน่วยเสริมกริยาหรือหน่วยเสริมคุณศัพท์ในภาษาจีนและภาษาไทยจะมีตำแหน่งที่ต่างกัน เช่น ในภาษาจีน หน่วยเสริมกริยาหรือหน่วยเสริมคุณศัพท์ที่แสดงผล กรรมจะวางด้านหลังหน่วยเสริมบอกผล แต่ในภาษาไทย หน่วยเสริมกริยาหรือหน่วยเสริมคุณศัพท์ที่แสดงผล กรรมจะวางได้สองตำแหน่ง คือ จะวางไว้ด้านหน้าหรือด้านหลังหน่วยเสริมบอกผลก็ได้ เป็นต้น
在汉语教学中，泰国学习者往往会遇到汉语修饰语的语序问题，由于大多数汉语修饰语的位置与泰语修饰语的位置不一样，如：汉语定语、状语和补语的位置，因此本文对这些修饰语的位置产生了兴趣。本研究的目的是将汉泰语定语、状语和补语的位置对比分析，为了有助于学习者学习汉语语法修饰语的语序方面。研究结果发现： 在多项定语的位置方面，汉语多项定语的位置是：（1）领属性名词、代词；（2）时间词与处所词；（3）数量短语/指示代词-量词短语（后面为描写性的定语）；（4）主谓短语、动词（短语）、介词短语；（5）数量短语（前面为限制性定语）；（6）形容词（短语）以及其他描写性词语；（7）不带“的”的形容词和描写性名词。但泰语多项定语的位置是：（1）表示领属性名词；）（2）形容词（短语）；（3）主谓短语、动词（短语）；（4）数量短语/指示代词-量词短语；（5）时间词与处所词；（6）领属性代词。 在多项状语的位置方面，汉语多项状语的位置是：（1）表示时间的状语；（2）表示语气的状语；（3）描写动作者的状语；（4）表示目的、依据、关涉、协同的状语；（5）表示出所、方向的状语；（6）表示对象的状语；（7）描写动作的状语。但泰语多项状语的位置是：（1）描写动作的状语；（2）表示对象的状语；（3）表示出所、方向的状语；（4）表示目的、依据、关涉、协同的状语；（5）描写动作者的状语；（6）表示语气的状语；（7）表示时间的状语。 在补语的位置方面，句子没有宾语时，汉泰补语的位置是相同的，就是补语放在动词或形容词之后。句子有宾语时，汉泰补语的位置不一样，如：汉语结果补语，宾语要放在结果补语后，但泰语结果补语，宾语可以放在两个位置，就是宾语放在结果补语之前或放在结果补语之后都可以，等。
In Chinese language teaching, Thai students have many problems about the Chinese word order of modifiers, because the Chinese word order is not the same as the word order of Thai language. Therefore, the researcher is interested in studying the position of these modifiers. This research ‘s objectives are to comparatively analyze the word order of 定语 (Attributive) 状语 (Adverbial) and 补语 (Complement) in Chinese and Thai, in order to be useful to students in learning Chinese grammar about word order of modifiers.This research found out that: in terms of the positions of multiple attributives, the positions of multiple attributives in Chinese are: (1) collar nouns, pronouns; (2) time words and place words; (3) quantitative/ specific pronoun-phrases classifier (the descriptive attributive words are followed); (4) subject-predicate phrases, verbs (phrases), prepositional phrases; (5) quantitative-phrases classifier (previously restricted attributives); (6) adjectives (phrases) and other descriptive words; (7) adjectives without "de" and descriptions noun . However, the positions of multiple attributives in Thai are: (1) nouns that indicate collar attributes; (2) adjectives (phrases); (3) subject-verb phrases, verbs (phrases); (4) quantitative/specific pronoun- phrases classifier; (5) time words and place words; (6) pronouns.In terms of the position of multiple adverbials, the positions of multiple Chinese adverbials are: (1) adverbial for time; (2) adverbial for mood; (3) adverbial for describing actors; (4) purpose, basis, and concern cooperative adverbials; (5) adverbials expressing direction and direction; (6) adverbials indicating objects; (7) adverbials describing actions. However, the positions of multiple adverbials in Thai are: (1) adverbials describing actions; (2) adverbials indicating objects; (3) adverbials indicating places and directions; (4) indicating purpose and basis, related, and cooperative adverbials; (5) adverbials describing actors; (6) adverbials expressing mood; (7) adverbials expressing time.As for the position of the complement, when the sentence has no object, the position of the Chinese-Thai complement is the same, that is, the complement is placed after the verb or adjective. When the sentence has an object, the position of the Chinese-Thai complement is different, for example: Chinese result complement, the object is placed after the result complement, but Thai result complement, the object can be placed in two positions, before the result complement or placed after the complement, etc.
在汉语教学中，泰国学习者往往会遇到汉语修饰语的语序问题，由于大多数汉语修饰语的位置与泰语修饰语的位置不一样，如：汉语定语、状语和补语的位置，因此本文对这些修饰语的位置产生了兴趣。本研究的目的是将汉泰语定语、状语和补语的位置对比分析，为了有助于学习者学习汉语语法修饰语的语序方面。研究结果发现： 在多项定语的位置方面，汉语多项定语的位置是：（1）领属性名词、代词；（2）时间词与处所词；（3）数量短语/指示代词-量词短语（后面为描写性的定语）；（4）主谓短语、动词（短语）、介词短语；（5）数量短语（前面为限制性定语）；（6）形容词（短语）以及其他描写性词语；（7）不带“的”的形容词和描写性名词。但泰语多项定语的位置是：（1）表示领属性名词；）（2）形容词（短语）；（3）主谓短语、动词（短语）；（4）数量短语/指示代词-量词短语；（5）时间词与处所词；（6）领属性代词。 在多项状语的位置方面，汉语多项状语的位置是：（1）表示时间的状语；（2）表示语气的状语；（3）描写动作者的状语；（4）表示目的、依据、关涉、协同的状语；（5）表示出所、方向的状语；（6）表示对象的状语；（7）描写动作的状语。但泰语多项状语的位置是：（1）描写动作的状语；（2）表示对象的状语；（3）表示出所、方向的状语；（4）表示目的、依据、关涉、协同的状语；（5）描写动作者的状语；（6）表示语气的状语；（7）表示时间的状语。 在补语的位置方面，句子没有宾语时，汉泰补语的位置是相同的，就是补语放在动词或形容词之后。句子有宾语时，汉泰补语的位置不一样，如：汉语结果补语，宾语要放在结果补语后，但泰语结果补语，宾语可以放在两个位置，就是宾语放在结果补语之前或放在结果补语之后都可以，等。
In Chinese language teaching, Thai students have many problems about the Chinese word order of modifiers, because the Chinese word order is not the same as the word order of Thai language. Therefore, the researcher is interested in studying the position of these modifiers. This research ‘s objectives are to comparatively analyze the word order of 定语 (Attributive) 状语 (Adverbial) and 补语 (Complement) in Chinese and Thai, in order to be useful to students in learning Chinese grammar about word order of modifiers.This research found out that: in terms of the positions of multiple attributives, the positions of multiple attributives in Chinese are: (1) collar nouns, pronouns; (2) time words and place words; (3) quantitative/ specific pronoun-phrases classifier (the descriptive attributive words are followed); (4) subject-predicate phrases, verbs (phrases), prepositional phrases; (5) quantitative-phrases classifier (previously restricted attributives); (6) adjectives (phrases) and other descriptive words; (7) adjectives without "de" and descriptions noun . However, the positions of multiple attributives in Thai are: (1) nouns that indicate collar attributes; (2) adjectives (phrases); (3) subject-verb phrases, verbs (phrases); (4) quantitative/specific pronoun- phrases classifier; (5) time words and place words; (6) pronouns.In terms of the position of multiple adverbials, the positions of multiple Chinese adverbials are: (1) adverbial for time; (2) adverbial for mood; (3) adverbial for describing actors; (4) purpose, basis, and concern cooperative adverbials; (5) adverbials expressing direction and direction; (6) adverbials indicating objects; (7) adverbials describing actions. However, the positions of multiple adverbials in Thai are: (1) adverbials describing actions; (2) adverbials indicating objects; (3) adverbials indicating places and directions; (4) indicating purpose and basis, related, and cooperative adverbials; (5) adverbials describing actors; (6) adverbials expressing mood; (7) adverbials expressing time.As for the position of the complement, when the sentence has no object, the position of the Chinese-Thai complement is the same, that is, the complement is placed after the verb or adjective. When the sentence has an object, the position of the Chinese-Thai complement is different, for example: Chinese result complement, the object is placed after the result complement, but Thai result complement, the object can be placed in two positions, before the result complement or placed after the complement, etc.