Publication: ยักษ์ที่เท้าทำด้วยดินเหนียว: บทวิจารณ์ของ Leo Strauss กับความง่อนแง่นขององค์ความรู้ในการวิจัยเชิงปริมาณ?
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2018
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารสังคมศาสตร์
Journal of Social Sciences
Journal of Social Sciences
Volume
48
Issue
1
Edition
Start Page
1
End Page
23
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
ยักษ์ที่เท้าทำด้วยดินเหนียว: บทวิจารณ์ของ Leo Strauss กับความง่อนแง่นขององค์ความรู้ในการวิจัยเชิงปริมาณ?
Alternative Title(s)
Giant with Feet of Clay: Leo Strauss’s Criticism And the Insecurity of Quantitative Research’s Body of Knowledge?
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
มนุษย์โดยทั่วไปต่างหวาดกลัวความไม่แน่นอนในชีวิต พวกเขาจึงคาดหวังที่จะสามารถคาดการณ์สิ่งที่จะเกิดขึ้นในอนาคตได้ และสามารถเตรียมพร้อมรับมือปัญหาที่จะเกิดขึ้นล่วงหน้าได้ทันท่วงที เพื่อจะได้ทำให้อนาคตของพวกเขากลายเป็นสิ่งที่ดี ซึ่งแนวทางดังกล่าวทำให้ “วิทยาศาสตร์” สามารถตอบโจทย์ความต้องการดังกล่าวได้ เพราะเป็นแนวทางการศึกษาที่มีกฎระเบียบเคร่งครัด สามารถคาดการณ์และทำนายปรากฏการณ์ที่จะเกิดขึ้นตามธรรมชาติในอนาคตได้ แต่ถึงแม้ว่าการทดลองทางวิทยาศาสตร์จำนวนมากจะสร้างความศรัทธาให้กับมนุษยชาติ จนกระทั่งมีการนำแนวทางการศึกษาแบบวิทยาศาสตร์เข้าไปประยุกต์ใช้ในการศึกษาสาขาวิชาต่าง ๆ อย่างกว้างขวาง ในลักษณะของการทำวิจัยเชิงปริมาณ โดยมีการใช้เทคนิคทางสถิติเป็นเครื่องมือในการทดสอบสมมติฐานของการวิจัย แต่แล้วหลักการแบบวิทยาศาสตร์ที่สวยหรู ไม่ว่าจะเป็นเรื่อง “ความเป็นกลาง” (neutrality) และเรื่อง “ความเป็นภววิสัย” (objectivity) ก็ต้องถูกทำให้มัวหมองไป เมื่อการศึกษาดังกล่าวหลีกหนีไม่พ้นอคติ หรืออารมณ์ความรู้สึกของผู้วิจัยที่เป็นปุถุชนผู้สร้างกฎเกณฑ์ต่าง ๆ ขึ้นมา ก่อให้เกิดความไม่ลงรอยกันทั้งในทางหลักการและในทางปฏิบัติเกี่ยวกับการทดสอบสมมติฐานและการสร้างข้อสรุปผลการวิจัย เพื่อสร้างองค์ความรู้ที่ทำได้อย่างมากเพียงแค่การอาศัย “ความน่าจะเป็นทางสถิติ” ซึ่งก็คือ การคาดการณ์ว่าปรากฏการณ์ที่ศึกษาจะเกิดขึ้นจริงบนฐานของความไม่แน่นอนนั่นเอง แต่ด้วยความก้าวหน้าของเทคโนโลยีในปัจจุบันได้ทำให้ปัญหาดังกล่าวลดลง คำปรามาสของ ลีโอ สเตราส์ ที่ว่าองค์ความรู้สมัยใหม่เปรียบเสมือนยักษ์ที่เท้าเป็นดินเหนียวจึงต้องถูกนำกลับมาพิจารณาใหม่อีกครั้ง
Humans are ordinarily afraid of uncertainty in life. They therefore hope to be able to predict future happenings so as to be prepared to deal with the problems which might arise. It is such that they could ensure a good future. Accordingly, “science” is called into service as it has a strict methodology and, it is believed, is able to foresee and predict natural happenings of the future. The scientific method thus became popular. However, when it came to be applied in a variety of disciplines in the form of quantitative research, with the use of statistics in testing hypotheses, the much praised principles of “science”, such as neutrality and objectivity, became blemished. This was when it became impossible for researchers, who after all are ordinary human beings, to completely avoid being biased in line with their own preferences. The scientific method and its practice thus became out of sync in the testing of hypotheses and consequently in arriving at research results. The most that could be done was to arrive at “statistical probability”, in fact prediction on the basis of uncertainty. However, present day technological advances have lessened the problem. It is therefore time to reconsider Leo Strauss’s defamatory criticism that modern body of knowledge is like a giant with feet of clay.
Humans are ordinarily afraid of uncertainty in life. They therefore hope to be able to predict future happenings so as to be prepared to deal with the problems which might arise. It is such that they could ensure a good future. Accordingly, “science” is called into service as it has a strict methodology and, it is believed, is able to foresee and predict natural happenings of the future. The scientific method thus became popular. However, when it came to be applied in a variety of disciplines in the form of quantitative research, with the use of statistics in testing hypotheses, the much praised principles of “science”, such as neutrality and objectivity, became blemished. This was when it became impossible for researchers, who after all are ordinary human beings, to completely avoid being biased in line with their own preferences. The scientific method and its practice thus became out of sync in the testing of hypotheses and consequently in arriving at research results. The most that could be done was to arrive at “statistical probability”, in fact prediction on the basis of uncertainty. However, present day technological advances have lessened the problem. It is therefore time to reconsider Leo Strauss’s defamatory criticism that modern body of knowledge is like a giant with feet of clay.