Publication: การประกอบสร้างอำนาจตุลาการในสังคมไทยสมัยใหม่
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2019
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Volume
Issue
Edition
Start Page
End Page
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การประกอบสร้างอำนาจตุลาการในสังคมไทยสมัยใหม่
Alternative Title(s)
Construction of Judicial Power in Modern Thai Society
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
อำนาจตุลาการในสังคมไทยสมัยใหม่มิใช่อำนาจแห่งกฎหมายที่บริสุทธ์ิแต่มีลักษณะเป็นอำนาจทางสังคมการเมือง และเป็นอำนาจอันผสมผสานกัน ระหว่างอำนาจหลายแบบที่ต่างก็ไดร้บการประกอบสร้างขึ้นภายใต้ความสัมพันธ์เชิงอำนาจและการต่อสู้ทางการเมืองในบริบททางประวัติศาสตร์การวิเคราะห์และอธิบายอำนาจตุลาการจึงจำเป็นต้องพิจารณาความเปลี่ยนแปลงของปัจจยัต่างๆ ที่เกี่ยวขอ้ง เช่น ระบอบการปกครองความรู้ทางกฎหมายความคิดทางศาสนา ความทรงจำร่วม สัญลักษณ์พิธีกรรม ฯลฯ พร้อมกันน้้นก็จำเป็นต้องพิจารณาอำนาจตุลาการที่มีความสัมพันธ์กับอำนาจและบทบาทของสถาบันอื่นๆ ซึ่งก็ล้วนแต่มีสถานภาพ บทบาท และการให้ความหมายแก่เรื่องต่างๆ ที่เปลี่ยนแปลงไปในบริบททางประวัติศาสตร์เช่นเดียวกัน เป็นต้นว่า สถาบันพระมหากษัตริย์ พุทธศาสนา นักการเมือง ปัญญาชนสามัญชน ขุนนาง นักวิชาการ ตลอดจนอิทธิพลจากหลักการทางกฎหมายของ “โลกเสรี” ยุคสงครามเย็นจากการศึกษาด้วยวิธีคิดและวิธีการทางประวัติศาสตร์พร้อมกับนำแนวคิดจากทฤษฎีทางกฎหมายตลอดจนทฤษฎีทางสังคมศาสตร์และมนุษยศาสตร์หลายแนวคิดมาประยุกต์ใช้พบว่าอำนาจตุลาการสมัยใหม่ของไทยมีความเปลี่ยนแปลงสำคัญ ที่อาจแบ่งออกได้เป็น 3 ระยะด้วยกันเริ่มจากยุคสมบูรณาญาสิทธิราชย์ อำนาจตุลาการเป็นของ “คณชนตุลาการ” ภายใต้อาณาบารมีของกรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธ์ซึ่งค่อนข้างเป็นอิสระจากอำนาจขององค์อธิปัตยแ์ห่งรัฐสมบูรณาญาสิทธิราชย์ ทำให้เกิดความตึงเครียดที่คลี่คลายลงไปหลังจากสถาบันพระมหากษัตริย์สามารถเข้าควบคุม “คณชนตุลาการ” โดยตรงทั้งในเชิงโครงสร้างอำนาจและสัญลักษณ์
หลังการปฏิวัติ พ.ศ.2475 รัฐธรรมนูญทำให้อำนาจตุลาการมีความสำคัญสูงขึ้นในฐานะ “อำนาจอธิปไตยทางการศาล” ที่เป็นอิสระจากอำนาจนิติบัญญัติและอำนาจบริหาร แต่การขยายตัวของกลุ่มคนที่มีความรู้ทางกฎหมายที่เข้า้ไปมีบทบาทในวงการต่างๆ และอำนาจของรัฐบาลคณะราษฎรที่มีมากในขณะที่ตุลาการยังไม่มีฐานอำนาจใดๆ ได้กลายเป็นเงื่อนไขสำคญที่ทำให้อำนาจและบทบาทของตุลาการไม่เป็นไปตามบทบัญญัติแห่งรัฐธรรมนูญ จนกระทั้งถึงยุคสงครามเย็น สถานภาพและอำนาจตุลาการจึงได้ประสานเข้ากับสถาบันพระมหากษัตริย์และพุทธศาสนา พร้อมกันนั้นก็มีการสร้างความทรงจำร่วมเกี่ยวกับ “บรรพตุลาการ” เช่น กรมหลวงราชบุรีดิเรกฤทธิ์และสัญญา ธรรมศักดิ์ ซึ่งเมื่อประกอบกันเข้ากับการก่อตัวของเครือข่ายตุลาการและวาทกรรมหลักแห่งกฎหมายในระดับนานาชาติในยุคสงครามเย็น ก็ก่อให้เกิดอัตลักษณ์ตุลาการไทยที่มีความเป็น “คนดี” ความเป็น “ผู้ดี” ความเป็น “ผู้รู้” และความเป็น “ผู้มีความจงรักภักดีต่อพระมหากษัตริย์” ซึ่งเป็นที่มาของอำนาจและการยอมรับอย่างสูงจากสังคมไทย อย่างไรก็ตาม อัตลักษณ์ตุลาการที่ตั้งอยู่บนระบบคุณค่าและอุดมการณ์อันมีสถาบันการเมืองอื่นเป็นศูนย์กลางย่อมทำใหอำนาจตุลาการต้องพึ่งพิงสถาบันอื่นอยเู่สมอ
เมื่อพิจารณาประวัติศาสตร์ของอำนาจตุลาการไทยจะเห็นได้ท้ั้งอำนาจเชิงภาพลักษณ์อำนาจเชิงโครงสร้าง และอำนาจเชิงอุดมการณ์ โดยที่อำนาจตุลาการไทยมีความโดดเด่นในเชิงภาพลักษณ์แต่ขาดอำนาจในโครงสร้างการเมือง และอ่อนแอในทางอุดมการณ์ ทให้สถาบันตุลาการไม่สามารถทำหน้าที่ตรวจสอบและถ่วงดุลการใช้อำนาจรัฐตามหลกักฎหมายได้อย่างมีประสิทธิภาพสืบมา
The modern Thai judicial power is not ‘pure’, but is a socio-political power entangled with a variety of powers, constructed under many conditions of power-relations and historical contexts. Therefore, the judicial power is dynamically related to laws, politics, cultural politics, religious discourse, legal discourse, collective memories, symbol, image, and the identity of Thai judges. Moreover, the power has to be considered in relation to other historical and political institutions
the monarchy, politicians, intellectuals, technocrats, Buddhism, and “the Free World” of the Cold War. By employing historical approach, along with applied legal and social theories, this dissertation finds that the modern Thai judicial power has gone through three major transformations. Starting with the modern judiciary under Thai absolutism, judicial power wasbased ontheinformally“united judges”under thecharismatic leadership of Princeof Ratchaburi (Raphi Phatthanasak). The “united judges” was relatively independent from the absolute monarchs, which eventually led to the tension between the sovereigns and the judiciary. The tension was lessened whenthe monarchy structurally and symbolically put the judiciary under control. After the 1932 revolution, Thai judiciary had been promoted as an independent institution under the Constitution. However, this situation, while the judiciary was still relatively weak, also brought about the expansion of legal professions and positions in thenew government, which limited the power of the judiciary from performing the roles and status according to the Constitution. In contrast, during the Cold War, the judicial power was on the rise, mainly through its association with two powerful institutions, the monarchy and Buddhism, as well as through the writing ofhistoriography of collective memories of the “ancestral judges” (especially Prince of Ratchaburi and Sanya Dhammasakti), and through the Cold-War discourse of the “Free World” and “the Rule of Law”, which together created the new identity of Thai judges as “the good”, “the gentle”, “the wise”, and “the royalist”. This combination has proved to be very popular among Thai people. However, the fact that it has closely connected with the values and ideologies of other institutions makes it far from being autonomous. The judicial history reflects three general characteristics of judicial power: image, structural power, and ideological power. In case of the Thai society, the judicial power is prominent in representing good image, but it lacks the structural and ideological aspects. Under such a condition, the judiciaryhas been unable toperform its responsibilityas a major mechanism of check and balance.
The modern Thai judicial power is not ‘pure’, but is a socio-political power entangled with a variety of powers, constructed under many conditions of power-relations and historical contexts. Therefore, the judicial power is dynamically related to laws, politics, cultural politics, religious discourse, legal discourse, collective memories, symbol, image, and the identity of Thai judges. Moreover, the power has to be considered in relation to other historical and political institutions
the monarchy, politicians, intellectuals, technocrats, Buddhism, and “the Free World” of the Cold War. By employing historical approach, along with applied legal and social theories, this dissertation finds that the modern Thai judicial power has gone through three major transformations. Starting with the modern judiciary under Thai absolutism, judicial power wasbased ontheinformally“united judges”under thecharismatic leadership of Princeof Ratchaburi (Raphi Phatthanasak). The “united judges” was relatively independent from the absolute monarchs, which eventually led to the tension between the sovereigns and the judiciary. The tension was lessened whenthe monarchy structurally and symbolically put the judiciary under control. After the 1932 revolution, Thai judiciary had been promoted as an independent institution under the Constitution. However, this situation, while the judiciary was still relatively weak, also brought about the expansion of legal professions and positions in thenew government, which limited the power of the judiciary from performing the roles and status according to the Constitution. In contrast, during the Cold War, the judicial power was on the rise, mainly through its association with two powerful institutions, the monarchy and Buddhism, as well as through the writing ofhistoriography of collective memories of the “ancestral judges” (especially Prince of Ratchaburi and Sanya Dhammasakti), and through the Cold-War discourse of the “Free World” and “the Rule of Law”, which together created the new identity of Thai judges as “the good”, “the gentle”, “the wise”, and “the royalist”. This combination has proved to be very popular among Thai people. However, the fact that it has closely connected with the values and ideologies of other institutions makes it far from being autonomous. The judicial history reflects three general characteristics of judicial power: image, structural power, and ideological power. In case of the Thai society, the judicial power is prominent in representing good image, but it lacks the structural and ideological aspects. Under such a condition, the judiciaryhas been unable toperform its responsibilityas a major mechanism of check and balance.
Table of contents
Description
Sponsorship
Degree Name
ปรัชญาดุษฎีบัณฑิต
Degree Level
ปริญญาเอก
Degree Department
บัณฑิตวิทยาลัย
Degree Discipline
Degree Grantor(s)
มหาวิทยาลัยเชียงใหม่