Publication: การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองกับการปรับเปลี่ยนทางวัฒนธรรมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีปหลังยุคสงครามเย็น
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2014
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Volume
Issue
Edition
Start Page
End Page
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองกับการปรับเปลี่ยนทางวัฒนธรรมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีปหลังยุคสงครามเย็น
Alternative Title(s)
Political Changes and Cultural Adjustment in Mainland Southeast Asia After the Cold War Era.
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
โครงการวิจัย เรื่อง “การเปลี่ยนแปลงทางการเมืองกับการปรับเปลี่ยนทางวัฒนธรรมในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีปหลังยุคสงครามเย็น” มุ่งศึกษาปรากฏการณ์ทางการเมืองในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีป (Mainland Southeast Asia) อันได้แก่ พม่า ไทย ลาว กัมพูชา และเวียดนาม โดยเฉพาะการเปลี่ยนแปลงทางวิถีการด ารงอยู่และการเปลี่ยนแปลงอัตลักษณ์ โดยมีข้อสมมติฐานว่า ปรากฏการณ์ทางการเมืองเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงของวิถีการด ารงอยู่และอัตลักษณ์ จึงก่อให้เกิดสำนึกและกระแสการมีส่วนร่วมทางการเมืองของผู้คนในภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ภาคพื้นทวีป งานวิจัยชิ้นนี้ใช้
วิธีการเก็บข้อมูลเชิงคุณภาพ อันได้แก่ การสัมภาษณ์เชิงลึก การสังเกตการณ์อย่างมีส่วนร่วมและไม่มีส่วนร่วม วิธีวิทยาเรื่องเล่า (narrative inquiry) การวิเคราะห์เนื้อหา (content analysis) และการเก็บข้อมูลจากเอกสารที่เกี่ยวข้อง ผลการวิจัยพบว่า ในภูมิภาคนี้มีการขยายปริมาณและความหลากหลายของผู้มีส่วนร่วมทางการเมืองตั้งแต่หลังยุคสงครามเย็น เนื่องจาก 1) มีการปรับเปลี่ยน “วิถีการดำรงอยู่” อันเป็นผลจากการสิ้นสุดภาวะสงครามระหว่างประเทศและสงครามกลางเมือง ทำให้ประชากรรุ่นใหม่ขยายตัวเพิ่มขึ้น ซึ่งประชากรเหล่านี้ไม่เคยประสบกับภาวะสงคราม 2) การสลายตัวของเจ้าอาณานิคมหรือชาติมหาอำนาจเดิม เช่น โซเวียต ส่งผลให้ประเทศในภูมิภาคมีการพัฒนาตัวตนใหม่ แต่กระนั้น พลังการขับเคลื่อนแบบเดิมก็ยังคงอยู่ นั่นคือ 3) “กระแสชาตินิยม” โดยเน้นความภูมิใจของชาติและการต่อต้านภัยคุกคามในกรณีของกัมพูชา สัดส่วนของประชากรส่วนใหญ่เป็นคนหนุ่มสาวที่มีโลกทัศน์ต่างไปจากคนรุ่นสงคราม ซึ่งคนกลุ่มนี้เริ่มมีบทบาทในการขับเคลื่อนทางการเมืองที่ไม่สนับสนุนรัฐบาลของสมเด็จ ฮุน เซน กรณีของ สปป.ลาว คนส่วนใหญ่ในสังคมคือรุ่นใหม่กลับมีส่วนในการสนับสนุนรัฐ เพราะมีความพอใจที่รัฐพยายามยกระดับประเทศในทางเศรษฐกิจและการพัฒนา ในขณะที่พม่า เป็นการเคลื่อนไหวต้านอำนาจรัฐ จากการศึกษาการประท้วงของพม่าทำให้พบการปรับเปลี่ยนอัตลักษณ์ ซึ่งทำให้เห็นว่า อัตลักษณ์ของพม่านั้นอาจไม่ได้แยกตามกลุ่มชาติพันธุ์ สถานะ วัย หากแต่เป็นการรวมกลุ่มเพื่อเป้าหมายร่วมกันในการประท้วงปัญหาปากท้องและการต่อต้านอำนาจปกครองที่ไม่เป็นธรรม ส่วนไทยเป็นไปในทางเดียวกันกับพม่าคือเป็นการต่อต้านรัฐ โดยมีการสร้างสัญลักษณ์ใหม่ในการเคลื่อนไหวผ่านสีเสื้อและอุปกรณ์ต่างๆ ซึ่งการมีส่วนร่วมต่อต้านรัฐบาลที่มาจากการเลือกตั้งทั้งสองคราวนั้นเป็นสิ่งสำคัญที่ทำให้รัฐประหารในปี 2006 และ 2014 สำเร็จ และเวียดนาม ที่ประชาชนเริ่มมีส่วนร่วมทางการเมืองมากขึ้น แต่เป็นไปในทางที่วิพากษ์วิจารณ์รัฐที่ไม่เป็นประชาธิปไตย หากแต่เมื่อมีกรณีพิพาทเรื่อทะเลจีนใต้เกิดขึ้น จึงเป็นจุดที่ทำให้รัฐปลุกวิญญาณรัฐชาติและเอื้อให้พรรคคอมมิวนิสต์ สามารถสถาปนาความมั่นคงให้กับรัฐได้อีกระยะ
This research project, “Political Changes and Cultural Alterations in Mainland Southeast Asia After Cold War” aims to study political phenomena in the region of Mainland Southeast Asia, which includes Myanmar, Thai, Laos, Cambodia and Vietnam. The study focuses on the changes in way of life and identity alterations and is based on a hypothesis that a political phenomenon is a result of the changes in way of life and identity, which created awareness and popularity of political participation among the people in Mainland Southeast Asia region. This research utilized qualitative data, sourced through in-depth interview, participant and non-participant observations, narrative inquiry, content analysis and data collection from relevantdocuments. The study found that in this region, the amount and diversity of political participants have increased since after the era of Cold War because 1) The “way of life” has been altered as a result of the end of international state of war and civil war, causing the new generation’s population to increase. This population group has never experienced a state of war. 2) The disintegration of the colonial power or the old great powers like Soviet resulted in a new identity development of countries within the region. However, the original drive still remains, which is 3) “the popularity of nationalism”, which emphasizes the sense of national pride and the resistance against threats. In the case of Cambodia, the population proportion inclines towards younger men and women whose perspectives are different from the war generation. This population group started to play a role in a political movement which detests the government of Prime Minister Hun Sen. On the contrary, in the Lao PDR, the younger generation which dominates the population tends to support the government because they feel satisfied with the government’s effort in improving the country’s economy and development. As for Myanmar, the mainstream political movement is against the government. Researching on the protests in Myanmar shows signs of identity alterations, which indicate that the identity of people within Myanmar might not be grouped by ethnicity, status or age range, but is formed through the mutual needs and goals in protesting on the subject of livelihood and resistance against an unjust ruling. Thailand also shows a similar trait with Myanmar in this, where the resistances against government are symbolized through various means such as shirt colors or other tools. Consequently, the participation in protesting against elected government on both occasions was the key factors in rendering 2006 and 2014 coups successful. In Vietnam, the citizen started to participate more in the political matters, but mostly in the form of criticism towards the undemocratic government. However, during the South China Sea dispute, the government took the opportunity to garner popularity of nation state, resulting in Communist Party’s being able to reestablish the stability in the state for a while longer.
This research project, “Political Changes and Cultural Alterations in Mainland Southeast Asia After Cold War” aims to study political phenomena in the region of Mainland Southeast Asia, which includes Myanmar, Thai, Laos, Cambodia and Vietnam. The study focuses on the changes in way of life and identity alterations and is based on a hypothesis that a political phenomenon is a result of the changes in way of life and identity, which created awareness and popularity of political participation among the people in Mainland Southeast Asia region. This research utilized qualitative data, sourced through in-depth interview, participant and non-participant observations, narrative inquiry, content analysis and data collection from relevantdocuments. The study found that in this region, the amount and diversity of political participants have increased since after the era of Cold War because 1) The “way of life” has been altered as a result of the end of international state of war and civil war, causing the new generation’s population to increase. This population group has never experienced a state of war. 2) The disintegration of the colonial power or the old great powers like Soviet resulted in a new identity development of countries within the region. However, the original drive still remains, which is 3) “the popularity of nationalism”, which emphasizes the sense of national pride and the resistance against threats. In the case of Cambodia, the population proportion inclines towards younger men and women whose perspectives are different from the war generation. This population group started to play a role in a political movement which detests the government of Prime Minister Hun Sen. On the contrary, in the Lao PDR, the younger generation which dominates the population tends to support the government because they feel satisfied with the government’s effort in improving the country’s economy and development. As for Myanmar, the mainstream political movement is against the government. Researching on the protests in Myanmar shows signs of identity alterations, which indicate that the identity of people within Myanmar might not be grouped by ethnicity, status or age range, but is formed through the mutual needs and goals in protesting on the subject of livelihood and resistance against an unjust ruling. Thailand also shows a similar trait with Myanmar in this, where the resistances against government are symbolized through various means such as shirt colors or other tools. Consequently, the participation in protesting against elected government on both occasions was the key factors in rendering 2006 and 2014 coups successful. In Vietnam, the citizen started to participate more in the political matters, but mostly in the form of criticism towards the undemocratic government. However, during the South China Sea dispute, the government took the opportunity to garner popularity of nation state, resulting in Communist Party’s being able to reestablish the stability in the state for a while longer.