Publication: ศึกษาทัศนะของพระพุทธเจ้าที่ทรงมีต่ออัพยากตปัญหา
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2017
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารวิชาการ มจร บุรีรัมย์
Academic MCU Buriram Journal
Academic MCU Buriram Journal
Volume
2
Issue
1
Edition
Start Page
1
End Page
12
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
ศึกษาทัศนะของพระพุทธเจ้าที่ทรงมีต่ออัพยากตปัญหา
Alternative Title(s)
A Study of Buddha’s View Toward Appayakatapanha
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
งานวิจัยนี้ได้ศึกษาทัศนะของพระพุทธเจ้าที่ทรงมีต่ออัพยากตปัญหา โดยมีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดของลัทธิศาสนาต่าง ๆ ในพุทธกาลที่มีต่ออัพยากตปัญหา 2) เพื่อศึกษาการตอบปัญหาของพระพุทธเจ้าที่ปรากฏในคัมภีร์ต่าง ๆ 3) เพื่อศึกษาพุทธทัศนะที่ทรงมีต่ออัพยากตปัญหา และเหตุผลที่ไม่ทรงพยากรณ์ปัญหาทางอภิปรัชญานั้น การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยแบบศึกษาเชิงวิเคราะห์(Critical Study Research) โดยศึกษาค้นคว้าข้อมูลจากทางเอกสาร (Documentary Research) ซึ่งมีลำดับขั้นตอนดังนี้ 1) ศึกษาข้อมูลจากเอกสารขั้นปฐมภูมิ คือ พระไตรปิฎกภาษาไทยฉบับมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย 2539 2) ศึกษาข้อมูลจากเอกสารชั้นทุติยภูมิอื่นๆ เช่น อรรถกถา ฎีกา และตำราวิชาการทางพระพุทธศาสนาอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง 3) ศึกษาข้อมูลจากแหล่งทั้งสองข้างต้นต่าง ๆ นำข้อมูลมาวิเคราะห์ แล้วนำเสนอในรูปการพรรณนาเชิงวิเคราะห์ (Analytical Description) ประกอบทัศนะแนวความคิดเห็นของผู้วิจัย ผลการวิจัยพบว่า อัพยากตปัญหาในยุคต้นพุทธกาลนั้น เป็นแนวคิดปัญหาที่สมณพราหมณ์ในยุคนั้นถกเถียงกัน เพื่อแสวงหาความเป็นจริงเกี่ยวกับ โลก จักรวาล วิญญาณที่ไม่เกี่ยวข้องกับการดำเนินชีวิต แต่เป็นการค้นหาความจริงที่อยู่นอกเหนือปรากฏการณ์ธรรมชาติ ที่ถือเป็นลักษณะของอภิปรัชญาว่าด้วยการพิสูจน์ความเป็นจริงหรือไม่จริง ความมีอยู่ หรือไม่มีอยู่ของโลกของคนและของวิญญาณ ซึ่งอยู่ในความสนใจของชาวอินเดียส่วนใหญ่ในสมัยนั้น โดยสมณะพราหมณ์เหล่านั้นพยายามตั้งคำถามเป็นปัญหาที่ได้ผูกขึ้นหรือจัดเป็นกลุ่มปัญหา เพื่อนำไปถามบรรดาเจ้าลัทธิในสมัยนั้น และอัพยากตปัญหาก็อยู่ในปัญหาเหล่านี้ด้วย ซึ่งแต่ละสำนักก็ให้คำตอบที่แตกต่างกันออกไปตามทัศนะของตนและต่างยืนยันว่า แนวคิดของตนเท่านั้นถูกต้อง บรรยากาศในสมัยนั้นจึงเต็มไปด้วยการถกเถียงกันด้วยแนวคิดทางปรัชญา ในขณะที่พระพุทธเจ้าเองก็ทรงได้รับการทูลถามปัญหาทางอภิปรัชญานี้ด้วยเช่นกัน แต่ไม่ทรงพยากรณ์ไปในแนวทางใดทางหนึ่ง การตอบปัญหาของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงถือหลักการตอบ 4 อย่างตามลักษณะของปัญหาและท่าทีของผู้ถามด้วย กล่าวคือ 1. ทรงตอบด้วยปฏิปุจฉาพยากรณ์ 2. ทรงตอบด้วย วิภัชชพยากรณ์ 3. ทรงตอบด้วยเอกังคพยากรณ์ 4. ทรงตอบด้วยฐปนียพยากรณ์ ซึ่งปัญหาประเภทนี้เรียกว่า อัพยากตปัญหา คือ ปัญหาที่ไม่ทรงตอบ เป็นปัญหาที่ไม่กระทำให้แจ้ง คือ เป็นธรรมที่ไม่ทรงแสดงว่าเป็นกุศลธรรม หรือ อกุศลธรรม การศึกษาพุทธทัศนะที่ทรงมีต่ออัพยากตปัญหาและเหตุผลที่ไม่ทรงพยากรณ์ปัญหาทางอภิปรัชญานั้น พอจะสรุปสาเหตุที่พระพุทธองค์ไม่ทรงพยากรณ์อัพยากตปัญหาได้ว่า น่าจะเป็นเพราะเหตุดังต่อไปนี้ คือ เพราะเป็นปัญหาที่ 1. เป็นธรรมประณีตลุ่มลึก 2. เป็นการเห็นผิดว่าขันธ์ 5 ทั้งหลายเป็นสัตว์ เป็นบุคคล เป็นอัตตาตัวตน 3. บุคคลสิ้นอวิชชา สิ้นทิฏฐิแล้วย่อมหยั่งรู้ได้เอง 4. เพราะไม่ทำให้เกิดธรรมทัสสนะ 5. คำถามเป็นมิจฉาทิฏฐิทั้งหมด 6. ทรงตอบธรรมที่เป็นประโยชน์เพื่อความรู้ยิ่ง(ตรัสรู้)เพื่อบรรลุพระนิพพาน พระพุทธองค์ทรงเลือกบุคคลที่จะตอบปัญหากับผู้ที่มาทูลถาม ที่ทรงเห็นแล้วว่าจะเกิดประโยชน์กับผู้ฟังนั้น ทรงตอบธรรมเฉพาะที่เป็นประโยชน์ เพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อการตรัสรู้ เพื่อบรรลุพระนิพพาน ดังนั้น สาเหตุที่ไม่ทรงพยากรณ์อัพยากตปัญหา เพราะว่าเป็นปัญหาที่ลุ่มลึกตอบไปแล้วคนไม่เข้าใจก็ยิ่งจะงมงาย และไม่เป็นประโยชน์ ไม่เป็นเบื้องต้นแห่งพรหมจรรย์ ไม่เป็นไปเพื่อความหน่าย ไม่เป็นไปเพื่อความคลายกำหนัด(ราคะกิเลส) ไม่เป็นไปเพื่อความดับ เพื่อความสงบ เพื่อความรู้ยิ่ง เพื่อความตรัสรู้ และเพื่อนิพพาน และทรงกล่าวข้อธรรมอีกว่า งานเฉพาะหน้าของมนุษย์แต่ละคน ควรทำโดยเร่งด่วนคือการปฏิบัติเพื่อความดับทุกข์ มิใช่การค้นหาความจริงด้านอภิปรัชญา เมื่อบุคคลกระทำทุกข์ให้ถึงที่สุดแล้ว ความสงสัยในปัญหาเหล่านี้ก็จะหมดไปเอง
The thesis title on of Buddha’s view toward Appayakatapanha
the objectives were as following 1) To study the concept of several doctrines in Buddha’s time toward Appayakata Panha. 2) To study the answer of the Lord Buddha which are appeared in several scriptures. 3)To study the Buddha’s view toward Appayakatapanha and the reason for non-predict of question in metaphysic. This is the critical study research which are studied from documentary research the processes as follows. 1. To study on primary source i.e. Tipitaka on Thai version which is under Mahachulalongkornrachavidyalaya (B.E.2539) 2. To study from secondary source i.e. commentary, scripture and Buddhist texts. 3. To analyses both primary and secondary by the researcher as analytical description. The findings were as following: Appayakatapanha in the early Buddhist era composed of question which are debated by priests at that time for finding out the truth of world, universe and spiritual which are not concerned with way of life but to find out the truth that are out of nature as a Metaphysic to prove it was truth or not, to be or not to be of universe, human and spiritual which are interested of Indian at that time, those priests tried to ask question or create question in group of question for asking the leader of doctrine at that time and the Appayakatapanha has also asked and in each doctrine tries to answer as their views and assert on their views only for the right, the situations at that time ware based on debating on Philosophy view, in the same way the load Buddha was also requested on those questions but he was not try to predict to answer in any way. The way to answer of the lord Buddha was based on four characters 1. To answer by setting question feedback and answer (Patipuccapayakarana) 2.To answer by separating (Vipachapayakarana) 3. To answer by directly (yes or no), (Ekansapayakarana) 4. To answer by non answer (Thpaniyapayakarana) these are called Appayakatapanha (non answer) which are not to be enlighten i.e. no good or bad being. A study on Buddha’s view toward Appayakatapanha and reason that was not predicts or answer on Metaphysic can be summarized as follow. 1. Deep question. 2. Not accordance with Khandha (animal, human, self). 3.Cessation of ignore, self and can be enlighten. 4. Not to be Dhamma’s awaking. 5. Wrong thought question. 6. To answer the thing that can be useful for enlightenment. The lord Buddha tried to choose to answer the question in audian useful for peace, more learning and enlightenment. So, the cause that he would not answer the Appayakatapanha because of it was so complexity and not based on usefulness, not to be on sexual conduct, not to be on tediously, not to be on sexual tediously, not to be on cessation, peaceful, more learning, enlightenment and Niravana and he said that the faced work of each man should do it rapidly i.e. try to practice for cessation of suffering, not to find the truth of Metaphysic, when man made of suffering cessation in finally, the question on these problems will be vanishing all.
The thesis title on of Buddha’s view toward Appayakatapanha
the objectives were as following 1) To study the concept of several doctrines in Buddha’s time toward Appayakata Panha. 2) To study the answer of the Lord Buddha which are appeared in several scriptures. 3)To study the Buddha’s view toward Appayakatapanha and the reason for non-predict of question in metaphysic. This is the critical study research which are studied from documentary research the processes as follows. 1. To study on primary source i.e. Tipitaka on Thai version which is under Mahachulalongkornrachavidyalaya (B.E.2539) 2. To study from secondary source i.e. commentary, scripture and Buddhist texts. 3. To analyses both primary and secondary by the researcher as analytical description. The findings were as following: Appayakatapanha in the early Buddhist era composed of question which are debated by priests at that time for finding out the truth of world, universe and spiritual which are not concerned with way of life but to find out the truth that are out of nature as a Metaphysic to prove it was truth or not, to be or not to be of universe, human and spiritual which are interested of Indian at that time, those priests tried to ask question or create question in group of question for asking the leader of doctrine at that time and the Appayakatapanha has also asked and in each doctrine tries to answer as their views and assert on their views only for the right, the situations at that time ware based on debating on Philosophy view, in the same way the load Buddha was also requested on those questions but he was not try to predict to answer in any way. The way to answer of the lord Buddha was based on four characters 1. To answer by setting question feedback and answer (Patipuccapayakarana) 2.To answer by separating (Vipachapayakarana) 3. To answer by directly (yes or no), (Ekansapayakarana) 4. To answer by non answer (Thpaniyapayakarana) these are called Appayakatapanha (non answer) which are not to be enlighten i.e. no good or bad being. A study on Buddha’s view toward Appayakatapanha and reason that was not predicts or answer on Metaphysic can be summarized as follow. 1. Deep question. 2. Not accordance with Khandha (animal, human, self). 3.Cessation of ignore, self and can be enlighten. 4. Not to be Dhamma’s awaking. 5. Wrong thought question. 6. To answer the thing that can be useful for enlightenment. The lord Buddha tried to choose to answer the question in audian useful for peace, more learning and enlightenment. So, the cause that he would not answer the Appayakatapanha because of it was so complexity and not based on usefulness, not to be on sexual conduct, not to be on tediously, not to be on sexual tediously, not to be on cessation, peaceful, more learning, enlightenment and Niravana and he said that the faced work of each man should do it rapidly i.e. try to practice for cessation of suffering, not to find the truth of Metaphysic, when man made of suffering cessation in finally, the question on these problems will be vanishing all.