Publication: แนวคิดเรื่องตัวตนที่รู้คิดและกระบวนการสร้างตัวตนของมิเชล ฟูโกต์
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2018
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
th
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
eISSN
DOI
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
วารสารวิชาการมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์ โรงเรียนนายร้อยพระจุลจอมเกล้า
CRMA Journal of Humanities and Social Sciences
CRMA Journal of Humanities and Social Sciences
Volume
5
Issue
Edition
Start Page
1
End Page
54
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
แนวคิดเรื่องตัวตนที่รู้คิดและกระบวนการสร้างตัวตนของมิเชล ฟูโกต์
Alternative Title(s)
Foucault’s Concept of Subjectivity and the Process of Subjectification
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
การศึกษาความเป็นตัวตนที่รู้คิดตามแนวทางของ มิเชล ฟูโกต์ เป็นความพยายามที่จะทลายข้อจ ากัดของศาสตร์ที่ว่าด้วยมนุษย์ในยุคสมัยทางประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ซึ่งเดิมเคยถูกตีกรอบจากญาณวิทยาในการศึกษามนุษย์ที่ถูกหยิบยกมาจากการสร้างความรู้เชิงประจักษ์เพื่อศึกษาปรากฏการณ์ที่มองเห็นและจับต้องได้ ผสมผสานเข้ากับวิธีคิดของการสร้างความหมาย ตามหลักคิดของความเป็นเหตุเป็นผลเชิงปรัชญาที่ให้ความส าคัญกับโครงสร้างและความตระหนักรู้ของมนุษย์กับภาพปรากฏที่มนุษย์รับรู้ จากรูปแบบของการวิเคราะห์เชิงปรัชญาที่หลากหลายดังกล่าว ก่อให้เกิดความคลุมเครือในการก่อตัวของความรู้ในศาสตร์ว่าด้วยมนุษย์ฟูโกต์น าเสนอแนวคิดใหม่ของการศึกษาศาสตร์ว่าด้วยมนุษย์ จากการก่อตัวทางวาทกรรมและความสัมพันธ์ของถ้อยแถลงอันเป็นวิธีการสร้างความรู้แบบโบราณคดี ร่วมกับการสืบสาวปฏิบัติการที่เป็นวาทกรรมและปฏิบัติการที่ไม่ใช่วาทกรรม ตลอดจนกระบวนการผลิตสร้างความรู้ว่าด้วยความสัมพันธ์ทางอ านาจในรูปแบบวงศาวิทยา ท าให้เขามองเห็นตัวตนของมนุษย์ซึ่งไม่ได้เป็นองค์ประธานของทุกสรรพสิ่งอีกต่อไป แท้จริงแล้วความเป็นมนุษย์กลับมีแต่ความไม่ต่อเนื่อง การไม่ลงรอย และการเปลี่ยนแปลง ซึ่งท าให้ตัวตนของมนุษย์มีรูปลักษณะที่หลากหลาย เปลี่ยนรูปแปลงร่างไปตามสภาวการณ์ทางสังคมและส านึกของตัวตน โดยปรากฏตัวท่ามกลางสนามของปฏิบัติการและความสัมพันธ์ทางอ านาจซึ่งเป็นตัวก าหนดต าแหน่งแห่งที่ทางสังคมที่มนุษย์ด ารงอยู่ พร้อมกันนั้น มนุษย์ต่างมีก าลังความสามารถที่จะสร้างความเป็นตัวตนของตนเอง จากศิลปะแห่งการด ารงอยู่ที่สัมพันธ์กับจริยธรรมในการด ารงชีวิตซึ่งบุคคลผู้นั้นยึดถือ อันเป็นเทคโนโลยีแห่งตัวตนที่เปลี่ยนผ่านบุคคลให้เป็นตัวตนที่รู้คิดซึ่งแสดงว่าตัวตนของมนุษย์ด ารงอยู่อย่างเสรีและมีความรู้สึกนึกคิดของตัวเอง
Michel Foucault’s studies on the concepts of subjectification are an attempt to overcome the limitations placing by human sciences throughout the history. These limitations are formed under the epistemological framework that based on the studies on empirical and hermeneutic concepts, which emphasize on rational and structural ideas. As a result, human is scattered across various fields, making it is difficult to understand. Due to this issue, Foucault introduced a new concept to study the human sciences, which he termed “archaeology” or the study of discursive and non - discursive formation
their links to particular knowledge and the historical process of discourse from the past to the present. Then, Foucault provided another concept calling “genealogy” to connect his study of knowledge with the mechanisms of power. According to these two concepts, Foucault recognized that human are no longer the author of their own stories. Contradicting with the main belief at that time, he believed that human’s subjectivity is not fixed however, it is fluid and changeable depending on the social conditions and self - consciousness. For him, human’s subjectivity from the field of power and relies on the relation of power within the society whereas, individuals have the ability to shape up their own self, using the arts of existence and ethic that each person possesses. He referred to this process of subjectification as the technologies of the self, which individuals can use to overcome the subjugation and become the master of their subjectivity.
Michel Foucault’s studies on the concepts of subjectification are an attempt to overcome the limitations placing by human sciences throughout the history. These limitations are formed under the epistemological framework that based on the studies on empirical and hermeneutic concepts, which emphasize on rational and structural ideas. As a result, human is scattered across various fields, making it is difficult to understand. Due to this issue, Foucault introduced a new concept to study the human sciences, which he termed “archaeology” or the study of discursive and non - discursive formation
their links to particular knowledge and the historical process of discourse from the past to the present. Then, Foucault provided another concept calling “genealogy” to connect his study of knowledge with the mechanisms of power. According to these two concepts, Foucault recognized that human are no longer the author of their own stories. Contradicting with the main belief at that time, he believed that human’s subjectivity is not fixed however, it is fluid and changeable depending on the social conditions and self - consciousness. For him, human’s subjectivity from the field of power and relies on the relation of power within the society whereas, individuals have the ability to shape up their own self, using the arts of existence and ethic that each person possesses. He referred to this process of subjectification as the technologies of the self, which individuals can use to overcome the subjugation and become the master of their subjectivity.