Publication: Conditionality, Non-self, and Non-attachment in Amitav Ghosh’s The Hungry Tide: A Buddhist Reading
Submitted Date
Received Date
Accepted Date
Issued Date
2018
Copyright Date
Announcement No.
Application No.
Patent No.
Valid Date
Resource Type
Edition
Resource Version
Language
en
File Type
No. of Pages/File Size
ISBN
ISSN
0859-9920
eISSN
Scopus ID
WOS ID
Pubmed ID
arXiv ID
item.page.harrt.identifier.callno
Other identifier(s)
Journal Title
Manusya, Journal of Humanities
Volume
21
Issue
2
Edition
Start Page
1
End Page
26
Access Rights
Access Status
Rights
Rights Holder(s)
Physical Location
Bibliographic Citation
Research Projects
Organizational Units
Authors
Journal Issue
Title
Conditionality, Non-self, and Non-attachment in Amitav Ghosh’s The Hungry Tide: A Buddhist Reading
Alternative Title(s)
ปฏิจจสมุปบาท อนัตตา และความไม่ยึดมั่นถือมั่นในนวนิยาย เรื่อง The Hungry Tide ของ อามิตาฟ โกช: การตีความจาก มุมมองของพุทธศาสนา
Author(s)
Author’s Affiliation
Author's E-mail
Editor(s)
Editor’s Affiliation
Corresponding person(s)
Creator(s)
Compiler
Advisor(s)
Illustrator(s)
Applicant(s)
Inventor(s)
Issuer
Assignee
Other Contributor(s)
Series
Has Part
Abstract
This article approaches Amitav Ghosh’s The Hungry Tide from the perspective of Buddhist philosophy. It argues that the Buddhist notions of impermanence (anicca), non-self (anattā) and conditionality (iddappaccayatā) are evident in the novel’s portrayal of the physical reality of the Sundarbans. These principles are also at work in the novel’s representation of the social realm of ideologies, identities and human interactions. As Western environmentalism, to which the female protagonist is attached, is subject to the law of conditionality, the novel critiques the blind attempt to impose the Western ideology of wilderness preservation upon marginalized locals in India and highlights other forms of environmental ideologies. The novel also depicts the interaction between those from the metropolitan center with locals which transcends the postcolonial framework of power struggles and which is instead based on a shared sense of humanity, emphasizing specific conditions that give rise to the interactions. Moreover, the article discusses how the Sundarbans and various factors in the protagonists’ lives and interactions with the locals play a crucial role in prompting them to realize the slipperiness of what they perceive as their identities. Finally, the narrative in the novel itself orchestrates the workings of the law of conditionality and impermanence, trying to inculcate an attitude of non-attachment. As an embodiment of the afore-mentioned Buddhist concepts, The Hungry Tide serves as an expedient means to disrupt one’s tendency to cling to certain views or perceptions of reality and to offer an alternative approach to human interactions which entails open-minded tolerance of difference.
บทความนี้วิเคราะห์นวนิยายเรื่อง The Hungry Tide ของอามิตาฟ โกช จากมุมมองของพุทธปรัชญา โดยนำเสนอว่าความ คิดเรื่อง อนิจจัง อนัตตา และปฏิจจสมุปบาท ปรากฏอยู่ในการพรรณนาสภาวะทางกายภาพของผืนป่าชายเลนซันเดอร์บันส์แนวคิดเหล่านี้ยังพบได้ในการนำเสนอมิติทางสังคมที่ว่าด้วยระบบความคิดที่สังคมสร้างขึ้น อัตลักษณ์และการปะทะสังสรรค์ของตัวละครในนวนิยาย นอกจากนั้นกระแสอนุรักษ์ธรรมชาตินิยมแบบโลกตะวันตก ซึ่งเป็นสิ่งที่ตัวละครเอกสตรียึดเป็นสรณะก็ตกอยู่ภายใต้กฎแห่งปฏิจจสมุปบาท จะเห็นได้ว่านวนิยายเรื่องนี้วิพากษ์ความพยายามอันมืดบอดที่จะนำความคิดของโลกตะวันตกที่ว่าด้วยการพิทักษ์รักษาป่ามาบังคับใช้กับชาวบ้านที่เป็นคนชายขอบในประเทศอินเดีย และนวนิยายยังนำเสนอชุดความคิดการอนุรักษ์ธรรมชาติในรูปแบบอื่น ๆ ด้วย นวนิยายเรื่องนี้นำเสนอการปะทะสังสรรค์ของคนเมืองกับชาวบ้านในถิ่นชนบทที่ก้าวข้ามกรอบการต่อสู้เชิงอำนาจในโลกหลังอาณานิคมและมีรากฐานอยู่บนความรู้สึกร่วมแห่งความเป็นมนุษย์ โดยเน้นให้เห็นเหตุปัจจัยที่ก่อให้เกิดปฏิสัมพันธ์ในรูปแบบนี้ นอกจากนั้นแล้ว บทความนี้อธิบายว่าผืนป่าชายเลนซันเดอร์บันส์ ปัจจัยอื่น ๆ ในชีวิตของตัวละครเอก และปฏิสัมพันธ์กับชาวบ้านมีบทบาทสำคัญอย่างไรที่ทำให้พวกเขาตระหนักถึงความลื่นไหลของสิ่งที่พวกเขาสำคัญ นั่นหมายว่าเป็นอัตลักษณ์ของตน ประเด็นสุดท้าย การบรรยายในนวนิยายเปิดให้เห็นการทำงานของกฎปฏิจจสมุปบาทและความเป็นอนิจจัง โดยพยายามที่จะเน้นถึงทรรศนะแห่งความไม่ยึดมั่นถือมั่น The Hungry Tide ซึ่งนำเสนอแนวคิดทางพุทธศาสนาที่กล่าวมาข้างต้นนี้จึงนับเป็นวิธีการอันแยบคายในการสลายความยึดมั่นถือมั่นต่อความคิดหรือการรับรู้ความเป็นจริงในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งและเสนอทางเลือกใหม่ -การปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ที่กอปรด้วยความเปิดใจกว้างยอมรับความแตกต่างที่หลากหลาย
บทความนี้วิเคราะห์นวนิยายเรื่อง The Hungry Tide ของอามิตาฟ โกช จากมุมมองของพุทธปรัชญา โดยนำเสนอว่าความ คิดเรื่อง อนิจจัง อนัตตา และปฏิจจสมุปบาท ปรากฏอยู่ในการพรรณนาสภาวะทางกายภาพของผืนป่าชายเลนซันเดอร์บันส์แนวคิดเหล่านี้ยังพบได้ในการนำเสนอมิติทางสังคมที่ว่าด้วยระบบความคิดที่สังคมสร้างขึ้น อัตลักษณ์และการปะทะสังสรรค์ของตัวละครในนวนิยาย นอกจากนั้นกระแสอนุรักษ์ธรรมชาตินิยมแบบโลกตะวันตก ซึ่งเป็นสิ่งที่ตัวละครเอกสตรียึดเป็นสรณะก็ตกอยู่ภายใต้กฎแห่งปฏิจจสมุปบาท จะเห็นได้ว่านวนิยายเรื่องนี้วิพากษ์ความพยายามอันมืดบอดที่จะนำความคิดของโลกตะวันตกที่ว่าด้วยการพิทักษ์รักษาป่ามาบังคับใช้กับชาวบ้านที่เป็นคนชายขอบในประเทศอินเดีย และนวนิยายยังนำเสนอชุดความคิดการอนุรักษ์ธรรมชาติในรูปแบบอื่น ๆ ด้วย นวนิยายเรื่องนี้นำเสนอการปะทะสังสรรค์ของคนเมืองกับชาวบ้านในถิ่นชนบทที่ก้าวข้ามกรอบการต่อสู้เชิงอำนาจในโลกหลังอาณานิคมและมีรากฐานอยู่บนความรู้สึกร่วมแห่งความเป็นมนุษย์ โดยเน้นให้เห็นเหตุปัจจัยที่ก่อให้เกิดปฏิสัมพันธ์ในรูปแบบนี้ นอกจากนั้นแล้ว บทความนี้อธิบายว่าผืนป่าชายเลนซันเดอร์บันส์ ปัจจัยอื่น ๆ ในชีวิตของตัวละครเอก และปฏิสัมพันธ์กับชาวบ้านมีบทบาทสำคัญอย่างไรที่ทำให้พวกเขาตระหนักถึงความลื่นไหลของสิ่งที่พวกเขาสำคัญ นั่นหมายว่าเป็นอัตลักษณ์ของตน ประเด็นสุดท้าย การบรรยายในนวนิยายเปิดให้เห็นการทำงานของกฎปฏิจจสมุปบาทและความเป็นอนิจจัง โดยพยายามที่จะเน้นถึงทรรศนะแห่งความไม่ยึดมั่นถือมั่น The Hungry Tide ซึ่งนำเสนอแนวคิดทางพุทธศาสนาที่กล่าวมาข้างต้นนี้จึงนับเป็นวิธีการอันแยบคายในการสลายความยึดมั่นถือมั่นต่อความคิดหรือการรับรู้ความเป็นจริงในรูปแบบใดรูปแบบหนึ่งและเสนอทางเลือกใหม่ -การปฏิสัมพันธ์ของมนุษย์ที่กอปรด้วยความเปิดใจกว้างยอมรับความแตกต่างที่หลากหลาย