Search Results
ตัวละครฌิเตะในบทละครโนเรื่อง คินุตะ,อะยะ โนะ ท์ซสุมิ และ โคะอิ โนะ โอะโมะนิ
ปฏิยุทธ ธันวานนท์ (2012)
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการคือ เพื่อศึกษาลักษณะของการแสดงอารมณ์ตัวละครฌิเตะหรือตัวเอกในบทละครโนเรื่อง คินุตะ อะยะ โนะ ท์ซุสุมิ และ โคะอิ โนะ โอะโมะนิ โดยเปรียบเทียบระหว่างองก์แรกกับองก์หลังและเพื่อศึกษาเปรียบเทียบทัศนคติของผู้ประพันธ์...ต่อตัวละครชายหญิงในบทละครโนทั้งสามเรื่อง จากการศึกษาพบว่าบทละครทั้งสามเรื่องมีการดำเนินเรื่องที่เป็นเอกลักษณ์แตกต่างจากบทละครโนเรื่องอื่นๆในประเภทเดียวกัน ในบทละครโนประเภทเดียวกันและเป็นเรื่องที่มีดวงวิญญาณนั้นฌิเตะมักจะปรากฏกายในฐานะดวงวิญญาณมาตั้งแต่
การศึกษาเปรียบเทียบตัวละครเอกในบทละครโนเรื่อง คิกุจิโด และ มะกุระจิโด กับตัวบทต้นแบบจากเรื่อง ทะอิเฮะอิกิ
สุริยา ตันติวงษ์ (2015)
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ 2 ประการคือ เพื่อวิเคราะห์เปรียบเทียบตัวละครเอกในบทละครโนเรื่อง คิกุจิโด และ มะกุระจิโดและ ศึกษาเนื้อหาและแนวคิดในบทละครโนทั้งสองเรื่องกับตัวบทต้นแบบจากเรื่อง ทะอิเฮะอิกิ จากการศึกษาพบว่าบทละครโนทั้งสองเรื่อง ตัวละคร...เอกพบชะตากรรมเดียวกัน คือต้องโทษถูกเนรเทศมาอยู่ในป่า ซึ่งตัวละครเอกแต่ละเรื่องมีทัศนคติต่อชะตากรรมที่แตกต่างกัน โดยสื่อผ่านความรู้สึกของตัวละครเอกที่มีต่อจักรพรรดิ กาลเวลา สถานที่ วรรณคดีที่ปรากฎในบทละครโน เป็นต้น จึงได้พบว่าบทละครโนเรื่อง คิกุจิโด ตัว
การศึกษาวิเคราะห์ตัวละครทะโรกะจะในบทละครเคียวเง็นประเภทโฌเมียวเคียวเง็น 3 เรื่อง
ศุภฤกษ์ ชัยรัตน์ (2005)
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มุ่งศึกษาวิเคราห์ตัวละครทะโรกะจะที่เป็นตัวแทนของละครเคียวเง็นในด้านลักษณะนิสัยและพฤติกรรมที่สะท้อนปรากฎการณ์ทางสังคมในญี่ปุ่นยุคสมัยกลาง(ค.ศ.1333-1600) ในบทละครเคียวเง็นประเภทโฌเมียวเคียวเง็น3เรื่องได้แก่เรื่อง “นะริอะงะริ” “โบฌิบะ...ริ” และ “บุอะกุ” จากการศึกษาพบว่าลักษณะนิสัยและพฤติกรรมของตัวละครทะโรกะจะสะท้อนธรรมชาติของมนุษย์ในการคิดหาวิธีการเอาตัวรอดและหาทางออกให้กับปัญหาซึ่งนำไปสู่พฤติกรรมที่สะท้อนปรากฎการณืสังคมเกะโกะกุโจลักษณะนินัยและพฤติกรรมของทะโรกะจะจึงเป็นภาพสะท้อนให้
การศึกษาตัวละครผู้ติดตามของมินะโมะโตะ โนะ โยะฌิท์ซุเนะ ในนิยายสงครามเรื่อง กิเกะอิกิ
สุวภา ธีรกิตติกุล (2009)
เก่งกาจของโยะฌิท์ซุเนะนั้นมิอาจจะอาศัยแค่ตัวโยะฌิท์ซุเนะเองและเบ็งเกะอิแต่เพียงแค่นั้น ผู้ติดตามคนอื่นๆ ก็น่าจะมีบทบาทสำคัญกับกองทัพของโยะฌิท์ซุเนะด้วย ด้วยเหตุนี้งานวิจัยฉบับนี้จึงมุ่งศึกษาวิเคราะห์ตัวละครผู้ติดตามของมินะโมะโตะ โนะ โยะฌิท์ซุเนะในนิยาย...สงครามเรื่อง กิเกะอิกิ โดยพิจารณาผ่านภาพลักษณ์และบทบาทสำคัญในการปกป้องชีวิตเจ้านายให้รอดพ้นจากศัตรูของตัวละครผู้ติดตาม รวมทั้งวิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างนาย-บ่าวจากอิทธิพลความเชื่อเรื่องความผูกพันนาย - บ่าวจะดำรงอยู่ถึง 3 ชาติของตัวละครผู้ติดตาม จากผล
ภาพลักษณ์ของตัวละครหญิง”โทะโมะเอะ โกะเส็น”ในนิยายสงครามและบทละครญี่ปุ่น
กณภัทร รื่นภิรมย์ (2007)
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาพลักษณ์ของตัวละครหญิง “โทะโมะเอะ โกะเส็น” โดยวิเคราะห์และเปรียบเทียบจากนิยายสงคราม 2 เรื่อง ได้แก่ เรื่อง “เฮะอิเกะโมะโนะงะตะริ” และเรื่อง “เก็มเปะอิเซะอิซุอิกิ” ในสมัยคะมะกุระ กับบทละครญี่ปุ่น 2 เรื่อง... ได้แก่ บทละครโนเรื่อง “โทะโมะเอะ” ในสมัยมุโระมะชิ และบทละครโจรุริเรื่อง “ฮิระงะนะเซะอิซุอิกิ” ในสมัยเอโดะ รวมทั้งได้วิเคราะห์หาความสัมพันธ์ระหว่างภาพลักษณ์ของตัวละครหญิง “โทะโมะเอะ โกะเส็น” กับปัจจัยในเชิงสังคมตามสถานภาพสตรีในชนชั้นนักรบ จากผลการศึกษาพบ
การศึกษาวิเคราะห์ตัวละครชายในวรรณกรรมของยะซุนะริ คะวะบะตะ
ศิริวรรณ ปรีชานฤตย์ (2003)
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวรรณกรรมของคะวะบะตะจำนวน 4 เรื่อง ได้แก่ เรื่อง นางระบำอิส เรื่อง เมืองหิมะ เรื่อง นกกระเรียนพันตัว และเรื่อง เสียงแห่งขุนเขา โดยศึกษาวิเคราะห์ตัวละครชายในวรรณกรรมดังกล่าวและชีวประวัติของคะวะบะตะที่มีอิทธิพล...ต่อการสร้างตัวละครชายของเขา ตัวละครชายในวรรณกรรมทั้งสี่เรื่องดังกล่าวเป็นตัวละครที่มีบทบาทสำคัญต่อการดำเนินเรื่องและการนำเสนอแนวคิดเชิงจริยธรรมเกี่ยวกับมนุษย์ พฤติกรรมของตัวละครชายสะท้อนให้เห็นถึงธรรมชาติของมนุษย์ปุถุชนที่มีกิเลสตัณหาทำให้ประพฤติผิดศีล
การศึกษาเปรียบเทียบบทละครโนเรื่องโคอุกับเรื่องมิชิโมะริ
มนัญชยา บุญศรี (2015)
วิทยานิพนธ์นี้มีวัตถุประสงค์สองประการ ประการแรกเพื่อศึกษากลวิธีการสร้างบทละครโนเรื่อง โคอุ กับเรื่อง มิชิโมะริ ด้วยการเปรียบเทียบบทละครโนกับวรรณกรรมสงครามที่เป็นตัวบทต้นแบบ โดยเปรียบเทียบบทละครโนเรื่อง โคอุ กับตัวบทต้นแบบจากวรรณกรรมสงครามเรื่อง ทะอิ...เฮะอิกิ และเปรียบเทียบบทละครโนเรื่อง มิชิโมะริ กับตัวบทต้นแบบจากวรรณกรรมสงครามเรื่อง เฮะอิเกะโมะโนะงะตะริ และประการที่สองเพื่อศึกษาเปรียบเทียบกลวิธีการสร้างอารมณ์สะเทือนใจในบทละครโนทั้งสองเรื่อง จากการศึกษาพบว่าบทละครโนทั้งสองเรื่องมีการดัดแปลงจาก
ตัวละคร “มือที่สาม” ในนวนิยายของเอะกุนิ คะโอะริ
ธัญจุฑา คำแหง (2011)
ศึกษาคุณลักษณะของตัวละคร "มือที่สาม" ในนวนิยายของเอะกุนิ คะโอริจำนวน 3 เรื่อง ได้แก่ เป็นประกาย โฮลีการ์เดนท์และหล่น ในฐานะที่กระทำบทบาทอันขัดแย้งกับ ‘ภาพเหมารวม’ ที่ว่าตัวละคร "มือที่สาม" นั้นเป็นผู้ที่ก่อให้เกิดผลเสียแก่ตัวละครเอก ประเด็นที่ศึกษา... ได้แก่ บทบาทของตัวละครดังกล่าวรวมถึงผลลัพธ์จากบทบาทของตัวละคร "มือที่สาม" ที่เกิดแก่ตัวละครเอก จากการศึกษาพบว่าตัวละคร "มือที่สาม" ในนวนิยายทั้ง 3 เรื่องได้กระทำบทบาทอันผิดไปจาก ‘ภาพเหมารวม’ ที่ว่าตัวละครนี้เป็นผู้ส่งผลเสียต่อบุคคลอื่น เพราะตัวละครดัง
บทบาทของตัวละครเพศหญิงใน “เฮเซคาเมนไรเดอร์” ฉบับละครโทรทัศน์ ภาคคูกะ อากิโตะ และริวคิ
ชินชัย คล้ายไทย (2020)
ผู้หญิงและลูกในบทละครโนแนวความรักและปาฏิหาริย์
วินัย จามรสุริยา (2021)
งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาภาพของตัวละครหญิงและตัวละครลูก ศึกษาอำนาจและการต่อรองของ ตัวละครหญิงและตัวละครลูกในบทละครโนแนวความรักและปาฏิหาริย์ จำนวน 5 เรื่อง ได้แก่ 1) อะอิโซะเมะ งะวะ 2) ทะเกะ โนะ ยุกิ 3) ทะนิโก 4) ดัมปู และ 5) มะท์ซุยะมะกะงะ...มิ และศึกษาความคิดความเชื่อที่ปรากฏ ในบทละครโนเรื่องที่ศึกษา ผลการศึกษาพบว่า ตัวละครหญิงและตัวละครลูกแสดงภาพทั้งด้านบวกและด้านลบแต่ ส่วนมากเป็นภาพด้านบวก อย่างไรก็ตาม พฤติกรรมที่แสดงภาพด้านบวกไม่สามารถส่งผลให้ตัวละครสมปรารถนา ในสิ่งที่ต้องการได้ทุก