no Mirai มีทิศทางการแปลคำแสดงวัฒนธรรมที่โน้มเอียงไปที่ภาษาปลายทาง (domestication translation) มากกว่าโน้มเอียงไปที่ภาษาต้นทาง (foreignization translation)

บทความนี้ศึกษากลวิธีการแปลสํานวนแสดงวัฒนธรรมในงานเขียนประเภทความเรียงทั่วไป โดยวิเคราะห์ ข้อมูลจากจดหมายข่าวซึ่งประกอบด้วยบทความหลากหลายประเภท และหนังสือแปลจากภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษา ไทย ผลการวิเคราะห์พบการใช้กลวิธีการแปล 9 ชนิด โดยกลวิธีที่พบใช้มากที่สุดคือกลวิธีการแปลตาม ความหมายของคํา และกลวิธีการแปลโดยถอดเสียงทับศัพท์ ผู้วิจัยได้ทําการศึกษาว่ากลวิธีการแปลแต่ละประเภทนิยมใช้ในกรณีใด (เช่น การแปลแบบถอดเสียง ทับศัพท์นิยมใช้ในการแปลคํานามที่เป็นชื่อคนหรือสถานที่) และผู้แปลใช้กลวิธีเหล่านั้นอย่างไร (เช่น ในการอธิบาย เสริม ทําการอธิบายเสริมอย่างไร) รวมทั้งปัญหาที่พบจากการใช้กลวิธีเหล่านั้น (เช่น การแปลแบบถอดเสียง ทับศัพท์อาจไม่เหมาะสมกรณีที่สํานวนนั้นๆ มีความหมายแฝงที่จําเป็นต่อการทําความเข้าใจสําหรับผู้อ่าน หรือ กลวิธีการแปลโดยใช้สิ่งทดแทนทางวัฒนธรรมอาจสื่อความหมายหรือภาพลักษณ์ที่ผิดเพี้ยนไปจากต้นฉบับ) ผล การวิจัยน่าจะเป็นประโยชน์ในการพัฒนาคุณภาพการแปลจากภาษาญี่ปุ่นเป็นภาษาไทยต่อไปในอนาคต