Browsing by Author "ศศรักษ์ เพชรเชิดชู"
Now showing 1 - 6 of 6
Results Per Page
Sort Options
- Publicationการศึกษาเปรียบเทียบคำเรียกขานในนวนิยายจีนเรื่อง เฉินเตียวเสียลฺหวี่ กับฉบับแปลไทยเรื่อง เอี้ยก่วยเจ้าอินทรีเยาวเรศ จุฑาศิลปารัตน์; ศศรักษ์ เพชรเชิดชู; Juthasilaparat, Yaowaret; Petcherdchoo, Sasarux (2018)การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการใช้คำเรียกขานในนวนิยายจีนเรื่อง เฉินเตียวเสียลฺหวี่ และเปรียบเทียบคำเรียกขานในนวนิยายจีนเรื่อง เฉินเตียวเสียลฺหวี่ กับฉบับแปลไทยเรื่อง เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี จากการเก็บรวบรวมคำเรียกขานที่ปรากฏในนวนิยายจีนเรื่อง เฉินเตียวเสียลฺหวี่ พบว่าสามารถแบ่งออกเป็น 7 ประเภทหลักได้แก่ คำเรียกขานเครือญาติ คำเรียกขานอาชีพและตำแหน่ง คำเรียกขานแสดงฐานะ คำเรียกขานชื่อสกุล คำเรียกขานสรรพนามบุรุษที่หนึ่งและสอง คำเรียกขานแฝงนัยยะประเมินผู้ถูกเรียก และคำเรียกขานประสม คำเรียกขานประเภทที่พบมากที่สุดสามอันดับแรก ได้แก่คำเรียกขานประสม คำเรียกขานแสดงฐานะ และคำเรียกขานเครือญาติตามลำดับ เมื่อนำมาเปรียบเทียบกับฉบับแปลไทย เอี้ยก่วยเจ้าอินทรี พบการแปลคำเรียกขาน 3 ประเภทหลัก ได้แก่ การแปลตรงตัว การแปลแบบปรับเปลี่ยนข้อความ และการแปลเป็นคำอื่นหรือไม่แปล การแปลตรงตัวสามารถแบ่งได้เป็น 3 ประเภทย่อย ได้แก่ การแปลแบบถอดความ การแปลแบบถอดเสียงอ่าน (ภาษาจีนสำเนียงแต้จิ๋ว)และการแปลแบบผสม การแปลแบบปรับเปลี่ยนข้อความสามารถแบ่งได้เป็น 3 ประเภทย่อย ได้แก่ การแปลแบบเพิ่มคำ การแปลแบบลดคำ และการแปลแบบปรับเปลี่ยนเป็นคำอื่น กลวิธีการแปลที่พบมากที่สุดสามอันดับแรก ได้แก่ การแปลตรงตัวแบบถอดเสียงอ่าน การแปลตรงตัวแบบถอดความ และการแปลปรับเปลี่ยนข้อความแบบปรับเปลี่ยนเป็นคำอื่นตามลำดับ
- Publicationการศึกษาเปรียบเทียบคำอุทานจีนในนวนิยายจีนเรื่อง เฉ้อเตียวอิงสฺยงจว้าน กับฉบับแปลไทยเรื่อง ก๊วยเจ๋งยอดวีรบุรุษธนารัตน อัครกุญ; ศศรักษ์ เพชรเชิดชู; Akarakul, Thanaratana; Petcherdchoo, Sasarux (2018)การศึกษาวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์สองประการ ประการแรก ได้แก่ การศึกษาคำอุทานที่ปรากฎในนวนิยายจีนเรื่อง เฉ้อเตียวอิงสฺยงจฺว้าน ประการที่สอง ได้แก่ การเปรียบเทียบคำอุทานที่ปรากฎในนวนิยายจีนเรื่อง เฉ้อเตียวอิงสฺยงจฺว้าน กับฉบับแปลไทยเรื่อง ก๊วยเจ๋งยอดวีรบุรุษ ผลศึกษาคำอุทานที่ปรากฎในนวนิยายจีนเรื่อง เฉ้อเตียวอิงสฺยงจฺว้าน พบว่า 1) คำอุทานคำหนึ่งสามารถใช้แสดงอารมณ์และน้ำเสียงที่หลากหลาย 2) คำอุทานหลายคำใช้เพื่อแสดงอารมณ์เดียวกัน 3) คำอุทานบางคำอ่านได้หลายเสียง แต่ละเสียงใช้แสดงอารมณ์ที่แตกต่างกัน 4) คำอุทานบางคำอ่านได้เสียงเดียว แต่ใช้แสดงหลายอารมณ์ จากการศึกษาเปรียบเทียบคำอุทานภาษาจีนในนวนิยายเรื่องเฉ้อเตียวอิงสฺยงจฺว้าน กับฉบับแปลไทยเรื่อง ก๊วยเจ๋งยอดวีรบุรุษ พบกลวิธีการแปล 3 แบบ ได้แก่ การแปลแบบตรงตำแหน่ง การแปลแบบปรับเปลี่ยนข้อความ และการแปลโดยละคำอุทาน
- Publicationการศึกษาเปรียบเทียบสำนวนจีนที่มีคำว่า shui กับสำนวนจีนที่มีคำว่า shanวิชุมา แก้วมโนธรรม; ศศรักษ์ เพชรเชิดชู; Kaewmanotham, Vichuma; Petcherdchoo, Sasarux (2019)การศึกษานี้มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาความหมายและประเภทของสำนวนจีนที่มีทั้งคำว่า shuǐ และคำว่า shān และ 2)เปรียบเทียบสำนวนจีนที่มีแต่คำว่า shuǐ กับสำนวนจีนที่มีแต่คำว่า shān ผลการศึกษาพบว่า 1) คำว่า shuǐ และคำว่า shān มักสื่อความหมายไปในทิศทางเดียวกันเมื่อปรากฎในสำนวนเดียวกัน 2) สำนวนที่มีแต่คำว่า shuǐ และสำนวนที่มีแต่คำว่า shān ส่วนใหญ่จัดอยู่ในประเภทความหมายเดียวกัน ใช้สื่อถึงเรื่องราวในประเภทเดียวกัน แต่ก็อาจสื่อความหมายในมุมมองที่แตกต่างกันได้ เพราะน้ำและภูเขามีคุณสมบัติและลักษณะที่แตกต่างกัน
- Publicationการศึกษาอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ [มนุษย์คือสัตว์] ในนวนิยายจีนเรื่อง หงเกาเหลียง กับฉบับแปลไทยเรื่อง ตำนานทุ่งรักสีเพลิงวัศยา สำราญทรัพย์; ศศรักษ์ เพชรเชิดชู; Samransap, Wasaya; Petcherdchoo, Sasarux (2022)งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์สองประการ 1) เพื่อศึกษาอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ [มนุษย์คือสัตว์] ในนวนิยายจีนเรื่อง หงเกาเหลียง และ 2) เพื่อศึกษากลวิธีการแปลเป็นภาษาไทยในฉบับแปลไทยเรื่อง ตำนานรักทุ่งสีเพลิง จากการศึกษาอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ [มนุษย์คือสัตว์] จำนวน 184 ตัวอย่าง พบอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์ ดังนี้ [มนุษย์คือสัตว์สี่เท้า] [มนุษย์คือสัตว์น้ำและสัตว์ครึ่งบกครึ่งน้ำ] [มนุษย์คือสัตว์ปีก] และ [มนุษย์คือสัตว์เลื้อยคลานและแมลง] โดยมีการเชื่อมโยงมโนทัศน์ของสัตว์กับมนุษย์สี่ประการใหญ่ด้วยกัน ได้แก่ รูปร่างลักษณะและอากัปกิริยา ความสามารถ พฤติกรรมและนิสัยที่ดี และพฤติกรรมและนิสัยที่ไม่ดี จากการศึกษากลวิธีการแปลอุปลักษณ์ดังกล่าวนี้ในฉบับแปลไทยพบทั้งสิ้น 7 กลวิธี เรียงตามความถี่ที่พบจากมากไปน้อย ได้แก่ การแปลเอาความ การแปลอุปลักษณ์ตรงความ การละไม่แปล การแปลอุปลักษณ์ตรงความแต่ลดข้อความบางส่วน การแทนที่ทางวัฒนธรรม การแปลอุปลักษณ์ตรงความร่วมกับการอธิบายหรือเสริมความ และการแปลอุปลักษณ์เดิมบางส่วน
- Publicationอุปลักษณ์เวลาในสำนวนจีนศศรักษ์ เพชรเชิดชู (2017)งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาสำนวนจีนที่เกี่ยวกับเวลาและมโนอุปลักษณ์เวลาในสำนวนจีน จากการวิเคราะห์สำนวนที่เกี่ยวกับเวลาจำนวน 165 สำนวนพบว่า สำนวนจีนที่เกี่ยวกับเวลาสามารถแบ่งออกได้เป็นสำนวนที่มีนัยว่าระยะเวลายาวนาน ระยะเวลาสั้น เวลาผ่านไปเร็ว เวลาผ่านไปช้า ช่วงเวลาเช้าและค่ำ คุณค่าของเวลา โอกาสที่หาได้ยาก การไขว่คว้าโอกาสที่มาถึง กาลเวลาเปลี่ยนไป เวลาไม่พอเพียงและเวลาผ่านไปอย่างไร้ค่ารวมทั้งสิ้น 11 ประเภทหลัก จากการวิเคราะห์มโนอุปลักษณ์ในสำนวนจีนที่เกี่ยวกับเวลาพบว่าสามารถแบ่งออกได้เป็น 4 มโนอุปลักษณ์ ได้แก่ [เวลาคือธรรมชาติและปรากฏการณ์ธรรมชาติ] [ เวลาคือของมีค่า] [เวลาคือมนุษย์] และ[เวลาคือสัตว์] มโนอุปลักษณ์ดังกล่าวได้สะท้อนมุมมองเกี่ยวกับเวลาว่า (1) เวลาเป็นสิ่งที่มีค่าและมีอย่างไม่จำกัด (2) เวลาไม่หยุดนิ่ง และผ่านไปอย่างรวดเร็ว และ (3) เวลาที่ผ่านแล้วไม่อาจย้อนคืนมา ดังนั้นควรไขว่คว้าโอกาสที่มาถึงไว้ให้ได้
- Publication好 (hăo)ในภาษาจีนกลางแปลเป็นภาษาไทยอย่างไรดีศศรักษ์ เพชรเชิดชู (2007)บทความนี้ได้อธิบายความหมายที่หลากหลายของ (hăo)ในภาษาจีนกลาง โดยมีจุดมุ่งหมายเพื่อให้ผู้เรียนเข้าใจและแยกแยะความหมายพร้อมทั้งแปล hăo ในแต่ละบริบทได้อย่างถูกต้องเหมาะสม ในบทความนี้ได้ยกตัวอย่างลักษณะทางไวยากรณ์และความหมายของ hăo พร้อมทั้งแปลเป็นภาษาไทย เพื่อให้ผู้เรียนสามารถวิเคราะห์ลักษณะทางไวยากรณ์และเข้าใจความหมายของ hăo ได้ดียิ่งขึ้น