ปรัชญาตะวันออก

Permanent URI for this collection

https://harrt.in.th/handle/123456789/21

Browse

Now showing 1 - 20 of 42

Amartya Sen on freedoms as capabilities : a critical study
Malinee Puranitee (2012)
Development is ordinarily understood as economic growth. For Amartya Sen, however, this is not so, no matter how good the Gross Domestic Product (GDP) might be, that cannot be equated with development. Viewing growth in GDP as the single indicator of development is a traditional concept of economic development. Sen, in contrast, maintains that the main purpose of country develQpment is to provide freedoms to human beings. He insists that freedom is both the principal means and primary end of development. Freedoms enhance human capabilities enabling people to live as they wish and to do what they desire. Fundamentally, all humans hold some capacity to choose what is best for them
Bodhisattva, merit and identity: the belief and practice of Guanyin among Thai-Chinese
Luo Yong (2016)
Guanyin has become increasingly popular among Thai-Chinese in Bangkok and nationwide in Thailand in the past several decades. Guanyin originally has its roots in Mahayana Buddhism as a bodhisattva and a goddess in folk religion in China. Guanyin travels with the Chinese immigrants abroad and has taken its new roots in Thailand. Basing on the phenomenological theory of Van der Leeuw, this study concerns about the meaning of the religious phenomena for the believers themselves, and focus on the belief of Guanyin in religious spirituality, merit making, morality, salvation, and identity requiring. This study relies on textual history and field questionnaires and interviews to gain an understanding of the religious beliefa and practices related to Guanyin. The integration of Guanyin as a bodhisattva and goddess gams attraction for ThaiChinese who are mostly Buddhists. They worship Guanyin and acquire good luck, security, health, wealth, and happiness. At the same time, they have gained merit as well, and merit making will guarantee their wishes, expectations and moral actions. Making merit is the way for the followers of Guanyin to achieve the satisfaction in their spirituality and the salvation from the difficulties in their lives, and it even guides them towards the ultimate goal of Nirvana. This study shows that Guanyin worship for the Thai-Chinese followers relates to ethnic identity, economic environment and gender. Guanyin is generally accepted by both Thai-Chinese and Thais as a figure of Buddhism, and is considered to strengthen their Buddhist identity. In this way, Guanyin allows Thai-Chinese to practice Buddhism but also retain their Chinese ethnic identity. Guanyin's female gender feature combines features of love, compassion, kindness, perfection, tolerance, devotion, and thus is especially important for urban middle-class women. These reasons explain why Guanyin is popular in Thailand , and growing in popularity because of the challenges of ethnic and gender identity and the pressures of contemporary urban life.
“He Xie” (harmony) as political idea of Taoism and ITS Embodiment of Statecraft
Yao-Wu Lee (2019)
This research is titled: “He Xie” (Harmony) as Political Idea of Taoism and Its Embodiment of Statecraft. This work focuses on the concept He Xie as essential political idea in Lao Tzu’s Tao Te Ching, and on the analysis of other relevant ideas in Taoism. This dissertation includes five chapters. Chapter one is an introduction of the research. Chapter two analyses the concept of Tao and its essential implementation in the Tao Te Ching, Tao self-so naturally is the supreme value or principle embodied by the highest entity. Chapter three illustrates the concept of He Xie as statecraft. Wu Wei (inaction) is an important idea for ruler develop harmonious statecraft. With Wu Wei the ruler can make the state into a peaceful realm of He Xie. Chapter four deals with the embodiment of He Xie as statecraft. The good situation of a state, according to Lao Tzu, is not to ask people to develop much, but to keep the originality and naivety of the people. Chapter five is the conclusion of this research. The concept of He Xie can contribute well to the world nowadays, and also to the human culture in the future.
On the concept of well-being from the viewpoint of Wang Yang-Ming's moral system
Tung I-Ching (2016)
This dissertation focuses on the concept of well-being discussed in reference to Wang Yang-ming' s major work, Instructions for Practical Living. Wang Yang-ming (王陽明, 1472-1529) was a Chinese Neo-Confucian scholar and an official in the Ming Dynasty (明朝, 1368-1644). He is considered to be the third most important Confucian thinker and outranked only by Confucius and Mencius. His thoughts started the last philosophical spiritual movement in China before the massive invasion of Western culture in the late nineteenth century. As his main publication, Instructions for Practical Living is highly representative of the philosophical work of Confucianism. This dissertation first in Chapter I presents an introduction of the overall background, objectives and the significance of the study, as well as the research methodology employed
The influence of Chinese geomancy on the site selection of the Ancient Chinese Emperors' Tombs
Jing Wang (2022)
Chinese geomancy (堪舆 KanYu) is also known as the art of matching places with one another. The Chinese character "堪 Kan" refers to a high place, which is astronomy, and "舆 Yu" refers to a lower place, which is geography. Geomancy is not only an interdisciplinary model in ancient China, but it also forms a subjective evaluation system for human beings in their natural environment for the sake of practice, involving site selection of dwellings and tombs to achieve a "overall dynamic balance" between human energy space and cosmic natural energy. Therefore, these space energy fields involving man and nature fully is related to the important philosophical themes of harmony between man and nature, and “Tao Taking Nature as Its Law" (Chapter 10 and 25,Tao Te Ching) in ancient China. Chinese geomancy is a "fossil of life" from ancient Chinese culture, reflecting fundamental traditional approaches to astronomy, geography, calendars, and energy. A long history of interaction with the environment has formed the process of spatial location selection and layout of human dwellings, as well as a comprehensive set of methods and theories of "man-land relationship" in ancient China. At the moment, the study of ancient Chinese geomancy by domestic and foreign scholars is primarily concerned with the practical study of the location and layout of human living space. In comparison to ancient Chinese geomancy, there is little research on tomb location methods and significance, and even less research on the correspondence and correlation between living space and tombs. The purpose of this dissertation is to demonstrate the philosophical and cultural significance of the spatial location of ancient imperial tombs. This dissertation decodes the methods and ideas of space location, and layout of tombs according to ancient Chinese geomancy, and explores the similarities and differences in philosophical ideas such as "sacred and profane," the corresponding energy balance between the "unreal and reality," and the spatial integration theory contained in the space location of imperial tombs, using comparative research, historical research, and literature research. Through the spatial location of ancient imperial tombs, this paper aims to explore the differences between Chinese and Western philosophical understanding of on tomb location methods and significance, and to explore the historical evolution of Chinese geomancy, in such a way that it can inform the modern systems of sustainable development.
The interaction of confucianism, buddhism and taoism in Chinese history, and its relevance to interfaith dialogue
Fei Wang (2015)
The 21st century is an era which faces political, economical, cultural ·and many other effects of globalization. Whether you like or dislike, accept or not accept it, it is still inevitable. Religion does also face the same effects and problems with the changing and developing of the society. Contemporary religious issue of interfaith dialogue faces the challenge of religious diversity. This is not the simple understanding as we have known before and religious dialogue cannot maintain only some models as we have known before as well. With the interaction between ideology and culture, the relations of each religion also undergo subtle changes. These changes influence the harmony and development of the society. As we all known, the traditional model of interfaith dialogue refers to cooperative, constructive and positive interaction between people of different religious traditions or spiritual or humanistic beliefs, at both the individual and -institutional levels. However, in contemporary society religious dialogue does not only try to achieve the common ground but also for self-understanding through dialogue to understand itself through the other. In ancient China, Confucianism, Buddhism and Taoism had a very drastic struggle with each other, but became harmony finally especially during Han to Tang Dynasty. It is really helpful in contemporary society to do religious dialogue without doubt. However, we cannot easily to copy all the historical experiences but also need a critical way to rethink of it and'. to try to find the good way for contemporary China and other countries. This dissertation tried to use a critieal and historical study of Chinese religious history during Han to Tang Dynasty to rethink how to make religions from conflict to harmony under the religious pluralism. Chapter one was the brief introduction of this dissertation and its structures
The Japanese perception of 'God' through bible translation : the way of Japanese christianity
Hideo Maruyama (2013)
This dissertation is concerned with investigating the Japanese translation 'Kami' from the English word 'God' and the role of inculturation in this process. The researcher aims to show that a perfect translation of this word is unattainable because it produces gaps in signification. However, these gaps allow for inculturation - i.e. the unique interpretation of such words within different cultural contexts. Thus translation is a significant factor in the process of religious inculturation. It is impracticable for translation to convey an original meaning fully to a target language, especially in the cases of abstract religious terminology. for instance, 'God' is rendered into 'Kami' in the Japanese Bible. 'God' is a term applied to monotheism, while 'Kami', reflects a traditional Japanese world perspective and includes elements of nature, animism, good and bad, invisible power, spirits of casualties and so on. This will be testified by analyzing the Japanese world perspective in relation to this term. In semiotic theory a sign (a meaning of a cultural unit) is composed of both a signifier (a word or picture) and a signified (a concept), thus if there is no specific concept to be represented, there will be no word to represent it. In traditional Japanese perspectives, there is no idea of monotheism and thus no term for monotheism. There is no other choice, in Japanese, than to render 'God' into 'Kami'. There is a gap between word and concept. These terms cannot completely converge. This is a gap of translation. The gap is produced from the differences of language and its perspective. The larger the difference in perspective, the greater the perspective gap. This is supported by theories of linguistic relativism. However, the researcher proposes that the impossibility of accurate translation provides a significant role for the process of inculturation. The gap is produced from the impossibility of the translation and it creates room for new meaning. This gap allows for the creation of Japanese 'Kami' from 'God'. God has to first dress in Japanese costume to enter into the Japanese context. This is the first step of inculturation of Christianity into Japanese contexts. Without the problems of translation, there is no inculturation. Yet acceptance is also achieved through translation. People interpret and understand the world, and the terms used to navigate it, conditioned by their language and their perspective. Through the process of translation, Christianity becomes Japanese Christianity. And it is Christianity by the Japanese people and for the Japanese people. Finally my thesis accepts a social constructionist viewpoint and multiple perspectives - as this Japanese Christianity constitutes one of many Christianities.
The problem of presential knowledge in the illumination philosophy of Suhrawardi
Sayed Payamaldin Sajjad (2020)
According to the Peripatetic philosophy of Avicenna, the “I” perceives itself directly as the “I” by the theory of Floating Man, and then the “I” knows itself distinctively in contrast to non-self. The “I” knows itself and non-itself as “thing” or existence and Avicenna believed existence is self-evident as a proposition for the “I”. There ought to be a reason (as indicated by Aristotle) to exist for what he recognizes as the existence and the reason is the proof of the existence of God (Existence of Existence). He tried to create a rational system to prove that the Many comes from the One. Avicenna recognized existence as the Many and then identified the Existence of Existence or God as the One and this is Avicenna's central metaphysical view. According to the Illumination philosophy of Avicenna, the “I” perceives itself directly as the “I” by Presential knowledge of the “I” to itself. The “I” knows itself and non-itself as light and Suhrawardi believed light is self-evident as wholeness. There ought to be a reason to exist for what he recognizes as light and the reason is the proof of the existence of God (Light of Light). He tried to create a rational system like Avicenna to prove that the Many comes from the One. In Suhrawardi's philosophy, like Avicenna first Suhrawardi recognized light as the Many and then identified the Light of Light or God as the One and this is Suhrawardi's central metaphysical view. Avicenna’s non-oneness view of Empirical knowledge based on Aristotle’s thought ultimately led him to separate himself from God, and he must acquire knowledge to achieve God. Suhrawardi’s oneness view of Presential knowledge based on his own mystical experience ultimately lead him to know himself and God as the One and the idea that there is a separation between man and God is an illusion. The great point in Suhrawardi's philosophy of illumination is not to present his philosophical structure based on light, because the structure of this philosophy of Illumination is based on the Peripatetic philosophy in many cases. The great point of Suhrawardi's thoughts is a new definition of self-evidence as wholeness by the concept of light. He believed that light knows itself as immediate, and this immediacy represents the One, unlike Avicenna, who believed that the starting point is self-evidence and that other things are knowable from this starting point. In fact, according to Suhrawardi, self-evidence is whole that is the One and nothing can be imagined outside of it. The researcher believes if light is self-evident then the “I” must know light directly without any intermediations but the “I” to know light, it has to make a relationship between itself and light, then light cannot be self-evident. Avicenna and Suhrawardi believed the “I” knows itself directly, without any intermediations and self-evident is knowable directly, without any intermediary then the researcher believes the “I” is self-evident and the “I” can be the starting point for knowledge. The “I” knows itself by itself and the “I” knows that the “I” is empty of any kind of relation or limitation. Perfection is beyond any kind of limitations and relation or in other words, Perfection is Absolute Simplicity. The researcher concludes that Perfection is Absolute Simplicity and the “I” is Absolute Simplicity then the “I” is Perfection (Absolute Simplicity). Suhrawardi and Avicenna believed that the “I” knows itself directly, but the “I” is Perfection and Perfection is beyond any consciousness, even consciousness of itself as Presential knowledge. Any kind of consciousness, even Presential knowledge, is a kind of relation, and it is not possible to know the Perfection based on relation. Unlike Avicenna and Suhrawardi, the researcher believes that the “I” does not know itself by itself, but consciousness, which is based on relation, recognizes the “I” in the form of a simple truth devoid of any relation as Perfection. The “I” is Perfection, and Perfection is beyond consciousness, but consciousness based on relation, perceives the “I” in two different states. In the first state, consciousness perceives the “I” in the form of a simple truth that is devoid of any relation as Presential “I”. Consciousness, in addition to knowing itself as a simple essence, always faces definitions in relation to itself as Empirical “I”. These relations present themselves with reason, feelings, imagination, and so on. The “I” is Perfection that is beyond consciousness, but the consciousness that is aware of the truth of the “I” is itself a kind of relation. Whatever is known as consciousness in the form of Presential knowledge or Empirical knowledge of the “I” to itself is the result of relation not the result of the “I” as Perfection. The “I” is the “I”. The “I” is not known as the physical body. The “I” is not known as feelings and emotions. The “I” is not known as an idea. The best answer to the question about “What is the “I”? Is the “I” is the “I”, and any description of the “I” does not show the truth of the “I” and the truth of the “I” cannot be described. The truth of the “I” is the simplest simple before the process of thinking.
Towards neo-confucian epistemology
Liu Caiqin (2022)
The research focuses on the theory of knowledge in the West and China. It starts with the the crucial epistemological puzzle in modern Western epistemology - the Gettier problem, and aim to explore the different ways to deal with the issue of knowing. Thus, the researcher investigates two different and popular theories of knowledge in the West first, which are the trthmaker theory of Heathcote and virtue responsiblism of Zagzebski. It turns out that they do not work well in dealing with the Gettier problem. Therefore, the researcher appeals to Chinese philosophy, specifically, Wang Yangming’s philosophy, and trying to get some inspirations from his theory to deal with the issue of knowing differently. Chapter I presents an introduction of the overall background of the research, objectives, and significance of the study
Understanding zhuangzi's onesess through the concept of Xu
Shuwen Wang (2019)
This dissertation focuses on discussing what is the reality in reference to Zhuangzi’s philosophy of Oneness. It begins with the discussion of the two significant issues in our contemporary world and suggests that the cause of the issues today may be rooted in the way that people look at the reality. In Chapter I, the dissertation first presents an introduction of the overall background, objectives, and significance of the study
Wu Wei and its application in Taoist ecological practice
Wei Dai (2016)
การพัฒนาคุณภาพชีวิตตามหลักปรัชญาปารมิตาในทรรศนะปรัชญาหลังนวยุคสายกลาง
บรรพตี รำพึงนิตย์ (2020)
การวิเคราะห์แนวคิดขณิกวาทในปรัชญามาธยมิก
พระอธิการนพพร กิตฺติสาโร (ศรีธนปัญญากุล); Phra Nopporn Kittisaro (Srithanapanyakul) (2018)
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์ 3 ประการคือ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดขณิกวาทในปรัชญามหายาน 2) เพื่อศึกษาแนวคิดขณิกวาทในปรัชญามาธยมิก และ 3) เพื่อวิเคราะห์แนวคิดขณิกวาทในปรัชญา มาธยมิก การวิจัยนี้ เป็นการวิจัยในเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยการเก็บข้อมูลจากเอกสารปฐมภูมิและเอกสารทุติยภูมิ แล้วจึงนำข้อมูลนั้นมาพรรณาวิเคราะห์ ผลการวิจัยพบว่า 1. แนวคิดขณิกวาทในปรัชญามหายาน นั้นมีแนวคิดที่แตกต่างกัน คือ ไวภาษิกะ มีแนวคิดว่า องค์ประกอบพื้นฐานของโลกและชีวิตคือ ธรรม นิกายเสาตรานติกะ เชื่อว่าความจริงมีสองอย่างคือวัตถุกับจิตใจ ทุกอย่างอนิจจัง ไม่เที่ยงทั้งภาวะและอภาวะ โลกและชีวิตคืออนุกรมแห่งความเปลี่ยนแปลง นิกายโยคาจาร คำว่าโยคาจาร แปลว่า การปฏิบัติโยคะหรือบำเพ็ญเพียร เป็นการควบคุมร่างกายและจิตใจโดยการทำสมาธิ นิกายมัธยมิก นิกายแห่งทางสายกลาง ตั้งขึ้นในพุทธศตวรรษที่ ๗ ท่านคุรุนาคารชุนเป็นผู้ก่อตั้ง โดยได้อรรถาธิบายพุทธมติ ด้วยระบบวิภาษวิธี 2. ขณิกวาทในปรัชญามาธยมิก คือแนวคิดของความเปลี่ยนแปลงในทุกสรรพสิ่งเกิดดับทุกขณะ ตามลำดับความสืบทอดแห่งเหตุปัจจัยที่แท้จริง เรียกว่าสันตานวาท (ทฤษฎีว่าด้วยความสืบเนื่อง) ทุกสรรพสิ่ง หรือแม้แต่จิตเพียงอย่างเดียวเป็นขณิกะ พระนาคารชุนได้สร้างหลักทฤษฎีเกี่ยวกับศูนยตาขึ้น เพื่อที่จะอธิบายหลักปจจยการ และอนัตตา ด้วยวิภาษวิธีให้ถึงแก่นแท้ตามหลักปฏิจจสมุปบาท สู่จุดมุ่งหมายสูงสุดคือ นิรวาณ 3. วิเคราะห์แนวคิดขณิกวาทในปรัชญามาธยมิกนั้นแสดงให้เห็นว่า สิ่งต่างๆทั้งวัตถุและจิตล้วนแต่ดำเนินไปตามเหตุปัจจัยในแต่ละขณะ ทุกสรรพสิ่งต้องเปลี่ยนแปลงไปเป็นกระแส ไม่มีอะไรคงทนถาวรอยู่ได้แม้ชั่วขณะเดียว (ขณิกทัศนะ) สิ่งทั้งหลายล้วนอาศัยซึ่งกันและกันตามเหตุตามปัจจัย (ปฏิจจสมุปบาท) ธรรมชาติของสรรพสิ่งก็เพียงความว่างเปล่า การเข้าถึงขณิกวาทคือการเข้าถึงซึ่งความไม่ประมาทในการดำเนินดำรงอยู่อย่างมีสติ ระลึกรู้ในทุกขณะรวมถึงการรู้แจ้งขณิกทัศนะอย่างถูกต้องนั้นต้องอาศัยภาวนามยปัญญาพิจารณาให้เห็นสิ่งต่างๆ ตามความเป็นจริง จนถึงสภาวะของความว่าง คือว่างจากกิเลสตัณหา และว่างจากการพรรณนาความจริงขั้นปรมัตถ์ สู่ความหลุดพ้นสูงสุด คือ (นิรวาณ)
การวิเคราะห์พิธีกรรมในคัมภีร์พระเวท
ธนกร ชูสุขเสริม; Thanakorn Choosukhserm (2019)
The objectives of this research were 1) to study a development of the Vedas, 2) to study the rites in the Vedas and 3) to analyze the rites in the Vedas according to the type of this research by data collection and data analysis towards the rituals contents according to the concepts of Sociology. The scope of this research focused on a study of 1) the Vedic scriptures, 2) Aitareya Brahmana, 3) Kausitaki Brahmana and 4) related documents. The results of this research were found that: 1. The Vedas were developed till the Aryans had located in the center of Asia continent, orally studied the Vedas and inherited these scriptures in the special group of priests, families and aristocrats. When Aryans migrated to locate their settle in the north of India permanently, they collected and divided the Vedic scripture into 4 types namely: The Rigveda, Yajurveda, Samaveda and Atharvaveda respectively. 2. In the primary Vedic period, the rites in the Vedas were not clearly classified into groups, the teaching principles and rites appeared in 4 Vedas. In the late period of the Vedas, many scriptures were developed from the Vedas. The Aryans had inherited their belief and practiced the scripture’s principle, can divided into 3 important types namely: (1) The daily rites were: The rite of Gharbhadana and rebirth, The rite of ancestors sacrifice, The rite of Child’s birthday and Development, The rite of marriage, The rite of the dead, (2) The monthly rites were: The rite of full moon sacrifice, The rite of seasonal sacrifice, The rite of first fruit sacrifice, and (3) The yearly rites were: The rite of important festival worship, The rite of Upanayana, The rite of fire sacrifice, The rite of animal sacrifice, The rite of Asvamedha and The rite of human sacrifice. 3. The rite performance in the Vedas related to 3 groups of people namely: (1) priests and Brahmins performed mantra praying in performing the rites, (2) aristocrats took care of everything and ruled people in overall view and (3) common people did their duties according to belief in the Vedas by starting up from families. The parents were the family leaders, had the important role to their children and had the belief of rites in their group. Performing the rite of parents were the good example of their children and became a power of motivation which made them grow with their belief, tradition and culture, and generated the skill of interpersonal relationship. 4. The rites have influenced to the ways of people life in many parts of society namely: (1) the part of society, rite has made the family and community members have mental refuge, (2) the part of education, it has made the community people have learning each other in the part of tradition, culture or religion etc., and became a mechanism in training and developing people, (3) the part of business, each rite performing has generated to income distribution to community according the size and form of each rite etc.
การศึกษาปรัชญาสุนทรียศาสตร์ที่ปรากฏในเทวศิลป์มหาเทวีของศาสนาพราหมณ์-ฮินดู
สิริมิตร สิริโสฬส; SIRIMIT SIRISOROJ (2018)
The thesis title "A study of the aesthetic philosophy appearanee in the divine art of Mahadevi on Brahmanism-Hinduism was qualitative research and documentary research methodology. The objectives of this research w e re :1 )to study divine art of mahadevi on Brahmanism-Hinduism, 2) to study aesthetic philosophy, and 3) to study aesthetic philosophy appearanee in the divine art of mahadevi on Brahmanism- Hinduism. The results of the study were as follows: Divine art of mahadevi on Brahmanism-Hinduism were part of aesthetic philosophy study. To explain art appeared in divine art of mahadevi on Brahmanism- Hinduism by theory of representation, theory of formalist and theory of expression. Divine art of mahadevi on Brahmanism-Hinduism showed imagine of artist including beauty and philosophy meaning appeared in divine art. Aesthetic value of divine art corresponded to theory of relative that depend on assessors. Assessors had direct experience by watching divine art of mahadevi on Brahmanism-Hinduisin.
การศึกษาเปรียบเทียบแนวคิดเรื่องหน้าที่ของขงจื๊อกับแนวคิดเรื่องหน้าที่ของพุทธปรัชญาเถรวาท
พระครูโอภาสสราธิคุณ อาสโภ (โหมดศิริ); Phrakru Ophassarathikun Asabho (motsiri) (2012)
การศึกษาเปรียบเทียบหลักอหิงสาในพุทธปรัชญาเถรวาทกับปรัชญาเชน
พระชุติพงศ์ สนตฺจิตฺโต (งามดี); Phra Chutionp Santajitto (Ngamdee) (2013)
การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์
วีระ ถาจ; Vira Thach (2012)
การศึกษาวิจัยเรื่อง “การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์” มีวัตถุประสงค์หลัก ๓ ประการ คือ ๑) เพื่อศึกษาต้นแบบปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์ ๒) เพื่อศึกษาแนวคิดปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์ และ๓)เพื่อวิเคราะห์รูปแบบปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์ที่มีอิทธิพลต่อประเทศเวียตนาม ผลการวิจัยตามวัตถุประสงค์ข้อแรกพบว่า แนวคิดทฤษฎีทางปรัชญาการเมืองของ คาร์ล มาร์กซ์ และวิธีปฏิบัติการแบบเลนิน ได้เป็นต้นแบบที่มีอิทธิพลต่อปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์ ผลการวิจัยในวัตถุประสงค์ข้อสองพบว่า บริบทสังคมและทางการเมืองในเวียตนามส่งผลให้แนวคิดปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์มีเอกลักษณะเฉพาะตัว คือเน้นการปฏิวัติเวียตนามด้วยระบอบคอมมิวนิสต์ เน้นการกอบกู้ ปลดปล่อย สถาปนารัฐชาติ โดยย้ำให้ผู้ปกครองเป็นต้นแบบที่ดีงามในด้านคุณธรรมจริยธรรม ๕ ประการ รักประเทศชาติ รักประชาชน เรียนเก่งทำงานเก่ง รักษาอนามัยดี มีวินัยดี ซื่อสัตย์กล้าหาญ เป็นต้น ผลการวิจัยในวัตถุประสงค์ข้อสามพบว่า เมื่อวิเคราะห์ปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์แล้วได้เห็นอิทธิพลแนวคิดอุดมการณ์แบบมาร์กซ์และวิธีการปฏิบัติให้เป็นรูปธรรมจากเลนิน ทำให้ปรัชญาการเมืองของโฮจิมินห์มีเสน่ห์และโดดเด่นเฉพาะ จนส่งผลให้เวียตนามมีความเคารพรัก โฮจิมินห์จนเป็นรากฐานของการเรียนรู้มิติต่างๆ ในประเทศผ่านนโยบายการศึกษา ศิลปะ วัฒนธรรม เศรษฐกิจ สังคม การเมือง การปกครองที่มีพื้นฐานมาจากแนวคิดปรัชญาสังคมและการเมืองของโฮจิมินห์ส่งผลให้ประเทศเวียตนามได้รับเอกราช พัฒนาเป็นปึกแผ่น และโดดเด่นในเวทีโลกปัจจุบันในหลายมิติ
การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องตรีภาวะสัมพันธ์ในปรัชญาของคานธี ในฐานะเป็นฐานของสันติภาพ
กฤต ศรียะอาจ; Kit Sriya-ad (2018)
ดุษฎีนิพนธ์เรื่อง“ตรีภาวะสัมพันธ์ในปรัชญาของคานธี ในฐานะเป็นรากฐานของสันติภาพ” มีวัตถุประสงค์ 3 ประการ คือ 1) เพื่อศึกษาแนวคิดและทฤษฎีเรื่องสันติภาพของมหาตมะ คานธี 2)เพื่อศึกษาแนวคิดตรีภาวะสัมพันธ์ในปรัชญาของมหาตมะ คานธี 3) เพื่อวิเคราะห์แนวคิดตรีภาวะสัมพันธ์ของมหาตมะ คานธี ในฐานะเป็นรากฐานของสันติภาพ การวิจัยนี้เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร ผลการศึกษา พบว่า สันติภาพของคานธี คือการปรองดองกันในสังคมทุกชนชั้น มีสัมพันธภาพที่ดีต่อกัน ที่สำคัญทุกคนจะต้องมีจิตสำนึก และความรู้สึกที่ เอื้อเฟื้อ อภัย และ อดทน ด้วยสังคมถึงจะสงบสุขและเกิดสันติภาพอย่างแท้จริง ความสงบสุขและสันติภาพนั้นตั้งอยู่บนรากฐานของความเป็นธรรมในสังคม และความเป็นธรรมนั้นก็เกิดจากตรีภาวะสัมพันธ์ แนวคิดตรีภาวะสัมพันธ์ในปรัชญาของมหาตมะ คานธี ประกอบด้วยการต่อสู้แบบสัตยาเคราะห์ เอกทศวัตร และการทำงานพัฒนาชุมชน โดยสัตยาเคราะห์อาศัยการยึดมั่นในความจริง คำนี้เกิดขึ้นหลังมีการเคลื่อนไหวของประชาชนภายหลังคานธี ได้นิยามคำศัพท์ใหม่นี้ว่า พลังแห่งสัจจะ วิธีนี้ประสบผลสำเร็จและยังใช้จนถึงปัจจุบัน ตั้งแต่การแก้ปัญหาระดับปัจเจก ไปจนถึงระดับประเทศ โดยนำมาใช้เป็นตัวกระตุ้นในการเปลี่ยนแปลงสังคม ส่วนหลักเอกทศวัตร คานธีนำหลักความประพฤติ 11 ข้อมาใช้ในหลักอาศรม โดยพยายามเปลี่ยนสิ่งที่ถือในเวลานั้นว่าเป็นคุณธรรมของปัจเจกให้เป็นค่านิยมของคนในสังคม การพัฒนาชุมชน นับแต่วันที่เริ่มงานต่อต้านแบบสันติวิธีก็คิดทำงานเชิงบวกควบคู่ไปด้วย ห้องทดลองการทำงานพัฒนาชุมชนแห่งแรกของคานธี คือ อาศรมสองแห่งที่เขาตั้งขึ้นที่แอฟริกาใต้ ที่เรียกว่าชุมชนฟีนิกซ์และไร่ตอลสตอย หลักตรีภาวะสัมพันธ์คือเครื่องมือทั้ง 3 ประการ ที่คานธีใช้ คือ สัตยาเคราะห์ต่อสู้กับการกดขี่ ใช้เอกทศวัตรและการทำงานพัฒนาชุมชนเป็นวิธีซึ่งทำให้ประชาชนมองเห็นภาพสังคมแบบใหม่ที่พวกเขาอยากเห็น คือสังคมที่ไม่ใช้ความรุนแรง ขณะที่สัตยาเคราะห์พยายามขจัดความอยุติธรรมให้หมดไปจากสังคม การทำงานพัฒนาชุมชนก็เป็นตัวสร้างสังคมแบบใหม่ ที่จะหว่านเมล็ดพันธุ์แห่งสันติภาพและความยุติธรรมให้เกิดขึ้นในสังคม
การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องนารายณ์อวตารในปรัชญาฮินดู
นิติกร วิชุมา; Nitikorn Wichuma (2020)
งานวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาแนวคิดเรื่องอวตารในปรัชญาฮินดู 2) ศึกษาแนวคิดเรื่องนารายณ์อวตาร และ 3) วิเคราะห์แนวคิดเรื่องนารายณ์อวตารในปรัชญาฮินดู เป็นการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยการเก็บรวบรวมข้อมูลจากเอกสารปฐมภูมิ และทุติยภูมิ แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์ด้วยพรรณนาวิธี ผลการวิจัยพบว่า 1. แนวคิดการอวตารคือ การแบ่งภาคหรือการลงมาของเทพเจ้าสู่โลกมนุษย์ ด้วยมีพันธกิจสำคัญในการลงมาปราบ สั่งสอน และชี้นำหนทางไปสู่สัจธรรมสูงสุด การสำแดงรูปขององค์อวตารนั้นปรากฏในรูปมนุษย์ อมนุษย์ และสัตว์ แต่ยังคงดำรงคุณสมบัติเฉกเช่นเดียวกับพระเจ้าคือ ทรงไว้ด้วยมหิทธานุภาพ ความเป็นสัพพัญญู และปรากฏพระองค์ในทุกหนทุกแห่ง 2. การอวตารของพระนารายณ์ล้วนแล้วมีความเกี่ยวข้องสัมพันธ์กัน แสดงให้เห็นถึงการสรรเสริญพระนารายณ์ให้เป็นที่นับถืออย่างสูงสุดในฐานะเทพองค์หนึ่ง แสดงให้เห็นถึงความเมตตาของเทพเจ้าที่ได้รับขนานพระนามว่าเป็นสิ่งธรรมชาติแท้จริงสูงสุด ไม่ว่าจะเป็นอยู่ในรูปร่างลักษณะแบบใดก็ตามมีบทบาทที่สอดคล้องกับการดำรงชีวิตไม่ว่าจะเป็นโครงสร้างทางสังคม วัฒนธรรม แนวคิดเรื่องนารายณ์อวตาร และวิธีการอวตารเช่นพระนารายณ์ที่จะเสด็จลงมาช่วยเหลือมวลมนุษย์เมื่อถึงยุคเข็ญบนโลกมนุษย์ 3. การอวตารของพระนารายณ์ในปรัชญาฮินดู แสดงให้เห็นวิวัฒนาการที่แบ่งออกได้เป็น ที่เป็นผู้สร้าง ผู้รักษา และผู้ทำลาย หมายถึง การเกิดขึ้น ตั้งอยู่ และดับไปในที่สุด ทำให้เห็นคุณค่าในฐานะเป้าหมายของชีวิต โดยการทำวิญญาณให้บริสุทธิ์ “อาตมัน” หลุดพ้นจากวัฏฏสงสาร “โมกษะ” เข้าถึงดินแดนแห่งพรหมอันสุขสบายชั่วนิรันดร

Browse

Browsing ปรัชญาตะวันออก by Degree Department "บัณฑิตวิทยาลัย"

Results Per Page

Sort Options