ภาษาศาสตร์ภาษาสเปน

Permanent URI for this collection

https://harrt.in.th/handle/123456789/52
บทความวิจัย บทความวิชาการ วิทยานิพนธ์ และหนังสือด้านภาษาศาสตร์ภาษาสเปน ด้านเสียง คำ ไวยากรณ์ ปริเฉท การรับภาษาที่สอง ฯลฯ

Browse

Browsing ภาษาศาสตร์ภาษาสเปน by Degree Level "ปริญญาเอก"

Now showing 1 - 8 of 8
  • No Thumbnail Available
    Publication
  • No Thumbnail Available
    Publication
  • No Thumbnail Available
    Publication
    El proceso de aprendizaje de ELE por parte de alumnos tailandeses: condicionantes lingüísticos y culturales
    Srivoranart, Penpisa (2011)
    Esta investigación tiene un doble objetivo: a) averiguar los condicionantes lingüísticos y culturales del proceso de aprendizaje de los estudiantes tailandeses de ELE; y, sobre esa base, b) elaborar una propuesta didáctica posmétodo. La tesis comienza con el examen de cuatro teorías del aprendizaje (conductismo, cognitivismo, innatismo y constructivismo) y los métodos asociados a ellas, en los que destacan el constructivismo y la atención a la forma. Esta incursión por la teoría conduce al conjunto de factores externos, internos e individuales, que intervienen en la adquisición/aprendizaje de L2. Con esta base iniciamos una investigación orientada a descubrir los condicionantes reales de los estudiantes tailandeses, que constituyen su circunstancia, en el sentido de Ortega y Gasset. Para ello, se han recopilado todos los factores involucrados en el proceso de aprendizaje de estos estudiantes. La herramienta principal han sido los cuestionarios repartidos a un grupo lo más representativo posible de la comunidad docente: 18 profesores titulares y 178 estudiantes de español, pertenecientes a las universidades de Chulalongkorn, de Khon Kaen y de Ramkhamhaeng. Con el fin de obtener información acerca de su competencia lingüística y comunicativa, así como de sus principales dificultades en cada etapa del aprendizaje, se ha pasado también un test de dominio de ELE a 79 alumnos de los cuatro cursos académicos de la Universidad de Chulalongkorn. Los resultados han permitido detectar los condicionantes más relevantes tanto en la manera de aprender como en el dominio lingüístico. Estos son: a) la figura del profesor como fuente principal de la motivación; b) el predominio del estilo reflexivo como estilo de aprendizaje; c) el entusiasmo por las actividades conversacionales e interactivas, frente al desinterés por los ejercicios estructurales, que aburren a la mayoría; d) el papel significativo de la transferencia del tailandés y del inglés en los errores; e) el desarrollo más lento de la competencia comunicativa, especialmente la relacionada con la expresión, en comparación con la competencia gramatical; f) los errores lingüísticos más persistentes conciernen a los artículos, las preposiciones, la confusión entre el pretérito indefinido y el imperfecto, el subjuntivo y las impropiedades léxicas. Concluye esta investigación sobre la realidad de ELE de Tailandia con una metodología didáctica, denominada enfoque reflexivo-participativo. En ella hemos pretendido aprovechar las cualidades dominantes de los estudiantes y, al mismo tiempo, contrarrestar los condicionantes negativos.
  • No Thumbnail Available
    Publication
  • No Thumbnail Available
    Publication
    La comparación de igualdad en español
    Piriyasurawong, Pornpan (2017)
  • No Thumbnail Available
    Publication
    La competencia audio-articulatoria de alumnos tailandeses en español lengua extranjera. Aportaciones teórico-conceptuales, metodológicas y prácticas
    Preutisranyanont, Olan (2002)
    El presente estudio se inscribe en una perspectiva optimizadora y operativa del proceso de enseñanza/aprendizaje del Español Lengua Extranjera (ELE), específicamente en lo que se refiere a sus estructuras fónicas. Se sitúa en el contexto curricular de la Universidad Ramkhamhaeng, Tailandia, en el cual se encuentran alumnos adultos de habla tailandesa. Atendiendo a la dimensión instrumental de la lengua para la comunicación -incorporada a la enseñanza de lengua bajo el concepto de competencia comunicativa-, nuestro foco de investigación se centra en la Competencia Audio-Articulación (CAA) que sirve a la orientación pragmática de los estudios de ELE en dicha Universidad. Dicha competencia se concibe como parte de la componente lingüística, la cual, junto con la componente discursiva, la componente referencial y la componente sociocultural, constituye la competencia comunicativa. La función de la CAA en la comunicación oral ha sido abordada desde una perspectiva psico-fisiológica y la concepción sobre su naturaleza mediante un enfoque multidisciplinar, para lo cual hemos recurrido a estudios teóricos y empíricos pertenecientes a diversas disciplinas: la lingüística, la pragmática, la sociolingüística, las neurociencias, la psicología y la psicolingüística. A partir de este marco epistemológico, se han establecido los parámetros esenciales que orientan el proceso de investigación propiamente dicho. Hemos adoptado el análisis contrastivo (AC) com modelo de investigación y, en función de la exclusiva virtualidad de dicho análisis en el ámbito fónico, hemos analizado contrastivamente las estructuras fónicas del español y del tailandés, aunque no significa que compartamos la visión proveniente de la lingüística contrastiva o la psicología conductista. Paralelamente hemos realizado el estudio de las muestras de la producción articulatoria de las estructuras fónicas españolas por parte de alumnos tail
  • No Thumbnail Available
    Publication
    Los conectores en español y en tailandés: estudio contrastivo en el texto argumentativo
    Simma, Prairin (2013)
    En este trabajo presentado como Tesis Doctoral se aborda un estudio contrastivo entre los conectores en español y en tailandés aparecidos en textos periodísticos argumentativos. Se propone como objetivo buscar las similitudes y las diferencias existentes entre los conectores de las dos lenguas en cuestión y sistematizar equivalencias aproximadas entre ellos. Para la descripción de los conectores, se tiene en cuenta conceptos desarrollados tanto en teorías pragmáticas como en el ámbito de la Lingüística del texto. Las aportaciones pragmáticas más relevantes para el tratamiento de los marcadores del discurso se desarrollan en el marco teórico de la Teoría de la Relevancia y la Teoría de la Argumentación. A la Teoría de la Relevancia se debe la distinción del significado procedimental en los marcadores del discurso, mientras que de la Teoría de la Argumentación derivan las nociones de orientación argumentativa, fuerza argumentativa, escala argumentativa y modificación realizante y desrealizante. A partir del punto de vista de la Lingüística del Texto, que se destaca por considerar el texto y su estructura como unidad del lenguaje, se señalan los marcadores del discurso como uno de los procedimientos de cohesión que sirven para reforzar la coherencia, descrita como la conexión o conformidad del sentido de las partes del texto, o bien como la capacidad mental de los interlocutores de otorgar el sentido al texto. En cuanto a las propiedades delimitadoras de los conectores, se ha adoptado una perspectiva no discreta, a partir de la cual se considera que los marcadores del discurso son prototípicamente invariables o muestran tendencia clara a la fijación; no desempeñan ninguna función oracional; pueden o no tener movilidad distribucional e independencia entonativa; son elementos de significado más bien procedimental, aunque pueden mantener parte del significado originario conceptual; y, por último, pueden o no cumplir la función conectiva. Como corpus de referencia, se han utilizado los textos escritos periodísticos de tipo argumentativo. Con texto argumentativo, se entienden textos en los que predomina la secuencia argumentativa, que es la secuencia textual en la que se intenta aportar opiniones a favor o en contra de una determinada conclusión. En total se han recogido cien textos en español y otros cien en tailandés. Estos textos son editoriales y columnas publicados durante los meses de abril y mayo de 2011 en la versión digital del diario español El País y del diario tailandés Naew Na. Se ha optado por estos dos diarios, porque comparten una cierta adscripción ideológica progresista y, por tanto, un mismo tipo de lectores. Se definen los conectores como aquellos que señalan relaciones argumentativas existentes entre las diferentes partes del discurso. Se dividen en conectores aditivos, conectores opositivos y conectores de causalidad. En total se han estudiado 102 unidades (52 en español y 50 en tailandés), que presentan un total de 1265 ocurrencias.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    การีตหน่วยคำและการีตกลุ่มคำในภาษาสเปน : การศึกษาทางวากยสัมพันธ์และอรรถศาสตร์
    หนึ่งหทัย แรงผลสัมฤทธิ์; Rangponsumrit, Nunghatai (2005)
    งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์การีตหน่วยคำและการีตกลุ่มคำในภาษาสเปนในด้านโครงสร้างความหมาย และการใช้ รวมทั้งเปรียบเทียบความแตกต่างระหว่างการีตทั้งสองประเภท ผู้วิจัยทำการศึกษาภายในกรอบทฤษฎีภาษาศาสตร์ปริชาน-หน้าที่โดยอาศัยข้อมูลภาษาที่ใช้จริงในคลังข้อมูลทั้งที่เป็นภาษาพูดและภาษาเขียน ผลการศึกษาการีตหน่วยคำแสดงให้เห็นว่าการสร้างการีตหน่วยคำในภาษาสเปนจะนำรากศัพท์ที่เป็นคำคุณศัพท์หรือคำนามมาเติมหน่วยเติมหลังศัพท์ -ar, -ear, -izar, -ificar, -itar, -ecer, -iguar และ -rentar และอาจประกอบด้วยหน่วยเติมหน้าศัพท์ a-, en- อีก โดยการเลือกใช้หน่วยเติมศัพท์ใดมาสร้างกริยาแสดงการีตเป็นเรื่องเฉพาะศัพท์ ไม่อาจกำหนดเป็นกฎได้ ในด้านความหมาย กริยาที่สร้างจากคำคุณศัพท์จะมีความหมายการีตคือการทำให้ผู้รับเหตุเปลี่ยนแปลงสภาพมามีลักษณะตามความหมายของรากศัพท์ ส่วนกริยาที่สร้างจากคำนามจะมีความหมายหลายลักษณะ ได้แก่ การทำให้ผู้รับเหตุมีคำนวมที่เป็นรากศัพท์ การทำให้ผู้รับเหตุปกคลุมหรือล้อมรอบไปด้วยคำนามที่เป็นรากศัพท์ การทำให้ผู้รับเหตุเปลี่ยนสภาพมาเป็นหรือเหมือนคำนามที่เป็นรากศัพท์ และการทำให้ผู้รับเหตุเปลี่ยนสถานที่มาอยู่ในคำนามที่เป็นรากศัพท์ โดยการตีความว่ากริยานั้นมีความหมายแสดงการีตแบบใดจะอาศัยกระบวนการนามนัยประกอบกับการพิจารณาว่ามโนทัศน์ที่สัมพันธ์ใกล้ชิดกับมโนทัศน์ของรากศัพท์ใดที่มีความเด่นทางปริชานมากที่สุด หน่วยสร้างการีตกลุ่มคำในภาษาสเปนมีกริยาการีตหลายคำ คือ hacer 'made', dejar 'let', obligar 'oblige', poner 'put' และ forzar 'force' กริยาการีต hacer และ poner มีส่วนเติมเต็ม 2 ประเภท คือ ส่วนเติมเต็มที่ประกอบด้วยกริยา และส่วนเติมที่ไม่ใช่กริยา ส่วนเติมเต็มที่ไม่ใช่กริยาจะแสดงสถานการณ์การีตที่เหตุการณ์ผลเป็นสภาพ แต่ส่วนเติมเต็มที่ประกอบด้วยกริยาจะแสดงสถานการณ์การีตที่เหตุการณ์ผลเป็นการกระทำหรือสภาพก็ได้ กริยาการีต dejar, obligar และ forzar จะปรากฏกับส่วนเติมเต็มที่ประกอบด้วยกริยาเท่านั้น ส่วนเติมเต็มที่ประกอบด้วยกริยามี 2 โครงสร้าง คือ ส่วนเติมเต็มรูปกิริยากลาง และส่วนเติมเต็มสมมุติมาลา ส่วนเติมเต็มรูปกริยากลางเป็นรูปที่นิยมใช้มากกว่า แต่หากอนุพากย์ส่วนเติมเต็มมีส่วนประกอบมาก โครงสร้างสมมุติมาลาก็จะมีแนวโน้มที่จะถูกเลือกใช้มากขึ้น ผู้วิจัยเสนอว่าปัจจัยเรื่องความหนักและความประหยัดเป็นหลักการที่มีผลต่อการเลือกใช้รูปภาษาทั้งสองแบบ นอกจากนี้ ปัจจัยเรื่องความเป็นสิ่งมีชีวิตของผู้รับและการหลีกเลี่ยงความกำกวมของรูปภาษามีผลต่อการแสดงรูปการกของนามวลีที่เป็นผู้รับเหตุ ความแตกต่างระหว่างการีตหน่วยคำและการีตกลุ่มคำในภาษาสเปน คือ การีตหน่วยคำจะแสดงเหตุการณ์ผลที่เป็นสภาพเท่านั้น ในขณะที่การีตกลุ่มคำสามารถแสดงเหตุการณ์ผลได้ทั้งที่เป็นสภาพและการกระทำ ในแง่ความถี่การีตหน่วยคำมีความถี่โดยรวมสูงกว่าการีตกลุ่มคำอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ และเมื่อพิจารณาแยกย่อยลงไปเป็นความถี่ของสถานการณ์การีตก็พบว่าสถานการณ์การีตที่พบบ่อยส่วนใหญ่อยู่ในรูปการีตหน่วยคำ ส่วนสถานการณ์การีตที่พบเพียงครั้งเดียวในคลังข้อมูลปรากฏในรูปการีตกลุ่มคำสูงกว่า ผลที่ได้ดังกล่าวสามารถอธิบายได้ด้วยหลักความประหยัดและหลักความโปร่งใสทางหน้าที่