Search Results

Now showing 1 - 10 of 42
No Thumbnail Available
Publication

การพัฒนาทักษะการแสดงเพื่อสร้างตัวละครผู้หญิงจีน ในการแสดงเรื่อง รายละเอียด ไม่ได้ ร่างกาย อยาก ของ ชิน วุน ปิง ตามหลักการแสดงของไมเคิล เชคอฟ

กุนทรา ไชยชาญ, Chaicharn, Kuntara (2019)

ละครที่มีลักษณะวัฒนธรรมและชาติกำเนิดที่แตกต่าง ทำให้ผู้วิจัยเกิดความสนใจที่จะศึกษาวิธีการเข้าถึงบทบาทของตัวละครที่อยู่ในวัฒนธรรมอื่น วัฒนธรรมจีนเป็นวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลวัฒนธรรมหนึ่งในสังคมเอเชีย เป็นวัฒนธรรมที่มีอิทธิพลต่อการแสดงออก ทางความคิดและ...เชื้อสายจีนในสังคมเอเชียมาจนถึงปัจจุบัน โดยเน้นค้นหาวิธีการเข้าถึงตัวละครที่แม้มีลักษณะทางกายภาพและสภาพสังคมคล้ายคลึงกันแต่มีความรู้สึกและการแสดงออกต่อการถูกกดทับจากวัฒนธรรมในสังคม ในระดับความเข้มข้นที่แตกต่างกัน ผู้วิจัยเลือกหลักการแสดงของไมเคิล เชคอฟ

No Thumbnail Available
Publication

บทสะท้อนการใช้ภาษาอีสานของนักแสดงชาวอีสาน ในกระบวนการสร้างสรรค์บทละครเรื่อง ป้าย

ธนัชพร กิตติก้อง, Kittikong, Tanatchaporn (2022)

ลักษณะเฉพาะและสะท้อนถึงตัวตนของคนอีสาน โดยอาศัยการวิเคราะห์แนวคิด หลักการ และกลวิธีการแสดงของตะวันตกในการสร้างสรรค์การแสดงและตัวละคร (เฮ็ด/เหล่น) ของนักแสดงชาวอีสานรุ่นใหม่ โดยบทความวิจัยชิ้นนี้จะนำเสนอผลที่ได้จากกระบวนการสร้างสรรค์ผลงานละครเวที (text...-based) เรื่อง ป้าย ซึ่งแปลและดัดแปลงจากบทละครเรื่อง The Bus Stop ของ เกา สิงเจี้ยน มาเป็นบริบทอีสานและใช้ภาษาอีสานในการถ่ายทอดการแสดง ผ่านบทวิเคราะห์ในมิติของภาษาและการแสดงและการเปลี่ยนแปลงต่าง ๆ ที่เกิดขึ้นกับการแสดงและนักแสดง เช่น ตัวละคร พลัง ความ

No Thumbnail Available
Publication

นางร้ายในลงกา: ความเป็นหญิง ความชอบธรรม ความกำกวม

ปริดา มโนมัยพิบูลย์, Manomaiphibul, Parida (2015)

การนำเสนออัตลักษณ์ของนางเอกในละครโทรทัศน์ไทยในปัจจุบัน โดยเชื่อมโยงและเปรียบเทียบกับตัวละครผู้หญิงสามตัวในรามเกียรติ์ ได้แก่ มณโฑ สุวรรณกันยุมาและเบญกาย แนวคิดหลักที่ผู้วิจัยใช้ในการศึกษาวิเคราะห์เพื่อสร้างบทละครเรื่อง นางร้ายในลงกา คือ แนวคิดเรื่องมายา...คติ เพื่อทำ การรื้อสร้างรูปแบบการนำเสนอตัวละครผู้หญิงในละครโทรทัศน์ ซึ่งผู้วิจัยเชื่อว่าเป็นพื้นที่ที่ผู้หญิงไทยใช้หลีกหนีความจริงไปสู่โลกอุดมคติ แล้วนำสิ่งที่ได้จากการรื้อสร้างมาประกอบสร้างใหม่เป็นบทละครเวทีซึ่งมุ่งนำเสนอให้ผู้ชมตระหนักถึงการสร้างมายา

No Thumbnail Available
Publication

การเขียนบทการแสดงเรื่อง ผู้หญิงกับประภาคาร ดัดแปลงจากนวนิยายเรื่อง To the Lighthouse โดย เวอร์จิเนีย วูล์ฟ

อรดา ลีลานุช (2022)

ผู้หญิงกับประภาคาร เป็นบทการแสดงที่ดัดแปลงจากนวนิยายเรื่อง To the Lighthouse โดยเวอร์จิเนีย วูล์ฟ นักเขียนชาวอังกฤษ To the Lighthouse นับเป็นงานชิ้นสำคัญทางด้านวรรณกรรมที่สำรวจจิตสำนึกของมนุษย์จากภายในจิตใจของตัวละคร To the Lighthouse เล่าเรื่อง...ราวเกี่ยวกับครอบครัวแรมซีย์และแขกที่มาพักในบ้านพักฤดูร้อนของพวกเขา โดยมีความคิดเกี่ยวกับการเดินทางไปยังประภาคารเป็นตัวเชื่อมโยงเรื่องราวทั้งหมด ผู้หญิงกับประภาคาร ได้รับการจัดแสดงครั้งแรกโดยพระจันทร์เสี้ยวการละครในเทศกาลละครกรุงเทพปี 2562 ผู้เขียน

No Thumbnail Available
Publication

ราพณาสูร: บทละครเล่าย้อนความขัดแย้ง

ดังกมล ณ ป้อมเพชร, Na-pombejra,Dangkamon (2015)

” และ “ความยุติธรรม” ตลอดจนเหตุและผลแห่งความขัดแย้งของสังคมไทยในปัจจุบันได้ คำถามหลักของบทละครเรื่องนี้ก็คือจริยธรรมที่แต่ละคนทั้งตัวละครในเรื่องและผู้ชม ยึดถือนั้นเป็นสำนึกส่วนตน สำนึกเฉพาะกลุ่มหรือเป็นสำนึกสากล เป็นเหตุผลเชิงประโยชน์นิยม เชิงฉันทา...มติ เป็นกลไกในการป้องกันตัวเอง เป็นอภิสัจจะหรือเป็นมายาคติ ผู้วิจัยได้ใช้คำถามข้างต้นสอบทานบทละครร่างแรกที่เขียนเช่นกันและพบว่าในฐานะผู้เขียนบท ผู้วิจัยก็ต้องกำจัดปปัญจะและอกุศลมูลออกไปให้ได้ก่อน เพื่อที่จะได้มองเรื่องราวทั้งหมดจากมุมมองของตัวละครแต่ละ

No Thumbnail Available
Publication

M>A=D: การนำเสนอ “เกย์วัยกลางคน” ผ่านละครแนวดีไวสซิ่ง

อภิรักษ์ ชัยปัญหา (2017)

M>A=D เป็นการแสดงร่วมสมัยที่นำเสนอเรื่องของเกย์วัยกลางคน 4 คน ซึ่งมีสถานะทางสังคมแตกต่างกันแต่กำลังประสบวิกฤติในชีวิตในช่วงเวลาเดียวกัน ตัวละครทั้งหมดต้องมาเผชิญหน้ากันในช่วงเวลามิติพิเศษ ณ ห้องพิเศษแห่งหนึ่ง การแสดงครั้งนี้ใช้ “นกขมิ้น” ซึ่งเป็นนก...ที่มีวิถีชีวิตเร่ร่อนเดินทางไปเรื่อยๆ มาเป็นสัญลักษณ์สำคัญแทนชีวิตของตัวละครทั้งสี่ ตัวละครต้องมาพบกันโดย “คนที่คุณก็รู้ว่าใคร” และกำหนดให้พวกเขาต้องเล่นเกมต่าง ๆ เพื่อให้สามารถกลับไปใช้ชีวิตแบบปกติได้ โดยลำดับของเกมนั้นจะลำดับตามอักษรภาษาอังกฤษของชื่อ

No Thumbnail Available
Publication

สินไซรู้ใจตน: การเรียนรู้ใหม่ผ่านการฝึกทักษะชีวิตในกระบวนสร้างสรรค์การแสดงหุ่นเพื่อความเข้าใจตัวตน

รัชนีกร จันทหาร, Jantaharn, Ratchaneekorn (2022)

สินไซรู้ใจตน: การเรียนรู้ใหม่ผ่านการฝึกทักษะชีวิตในกระบวนสร้างสรรค์การแสดงหุ่นเพื่อความเข้าใจตัวตน Sinsai Roo Jai Ton: Relearn through training life-skill in the process of making puppet performance for self-understanding ในบทความ

No Thumbnail Available
Publication

การวิเคราะห์ละครโทรทัศน์ที่เกี่ยวกับการทุจริตคอร์รัปชันและ งานเขียนบทละครโทรทัศน์ เรื่อง “สืบสัมผัส”

กานต์สินี พิทักษ์วงษ์, Pithakwong, Kansinee (2021)

การวิจัยเรื่องการศึกษาวิเคราะห์ละครโทรทัศน์ที่เกี่ยวกับการทุจริตคอร์รัปชันและงานเขียนบทละครโทรทัศน์ เรื่อง “สืบสัมผัส” ใช้วิธีวิทยาการวิจัยเชิงคุณภาพ โดยการวิเคราะห์ตัวบทละครโทรทัศน์จำนวน 5 เรื่อง ซึ่งถูกเผยแพร่ระหว่างปี พ.ศ. 2540 – 2559 ได้แก่... 3) มุมมองในการนำเสนอ มักมีการนำเสนอผ่านตัวละครหลักที่เป็นผู้ถูกกระทำ หรือเป็นผู้ที่มีอุดมการณ์ที่ทนเห็นความอยุติธรรมไม่ได้ 4) ลักษณะตัวละครทุจริตคอร์รัปชัน มีลักษณะ ร่วมกันคือมีความทะเยอทะยาน กระหายอำนาจ ไม่รู้จักพอ ทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ของตัว

No Thumbnail Available
Publication

“เจ้าผีเสื้อ” ละครประยุกต์ประเด็นความฝันและความหวังของเยาวชนเชื้อชาติพม่าเพื่อนำสู่การแลกเปลี่ยนทัศนคติของผู้ชมละครในนิทรรศการพม่าระยะประชิดที่สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติ เกี่ยวกับตัวตนของลูกหลานแรงงานข้ามชาติในประเทศไทย

ปวลักขิ์ สุรัสวดี, Suraswadi, Pawaluk (2018)

นิทรรศการเรื่องพม่าระยะประชิดที่จัดแสดงที่สถาบันพิพิธภัณฑ์การเรียนรู้แห่งชาติระหว่างเดือนเมษายนถึงกรกฎาคมพ.ศ.2559 มีเป้าประสงค์เพื่อทำงานกับอคติของคนและสังคมไทยที่มีต่อแรงงานข้ามชาติเชื้อชาติพม่าในประเทศไทยที่สืบเนื่องมาจากอคติทางชาติพันธุ์ ละคร...เยาวชนพม่าเรื่อง “เจ้าผีเสื้อ” เป็นสื่อการเรียนรู้หนึ่งในนิทรรศการที่เล่าเรื่องราวของเยาวชนพม่าในตำบลมหาชัย จังหวัดสมุทรสาคร กระบวนการละครเรื่อง “เจ้าผีเสื้อ” ใช้การมีส่วนร่วมระหว่างผู้กำกับและนักแสดงเพื่อสืบค้นและพัฒนาเรื่องจากเยาวชนพม่า ละครเสริมพลัง

No Thumbnail Available
Publication

การสื่อสารในภาพยนตร์สารคดีเชิงละครโทรทัศน์สะท้อนชีวิตของผู้ป่วยโรค บุคลิกภาพแปรปรวนชนิดก้ำกึ่ง เรื่อง “ใต้รอยกรีด”

มนต์ศักดิ์ เกษศิรินทร์เทพ, สมคเน วรวิวัฒน์, ประยุกต์ ศรีทองกูล (2020)

ขนาดภาพที่ใช้คือภาพขนาดกลาง(Medium Shot) เพื่อเล่าความสัมพันธ์ตัวละคร และเน้นภาพที่รับความรู้สึกของตัวละครทั้งตัวละครหลักและผู้อยู่ร่วมในเหตุการณ์เพื่อให้เห็นสภาพจิตใจภายในระหว่างการถ่ายทอดเรื่องราวผ่านการเล่า การจัดแสงส่วนใหญ่จะเป็นการจัดแบบสมจริง แต่...จะมีบางฉากที่เป็นการจัดแสงในแนวทางแบบเอกเพรสชั่นนิสม์ (Expressionism) เพื่อสื่อถึงความรู้สึกที่อยู่ภายในจิตใจของตัวละคร และใช้แสงตัดกัน (Contrast of Color) โดยเฉพาะฉากที่ตัวละครมีพฤติกรรมรุนแรง ฉากที่สื่อไปถึงเรื่องเพศ ส่วนที่ 3 คือ ขั้นตอนการเล่า