ใหญ่ที่ผูกขึ้นมีการอ้างเหตุผลผิดจัดเป็น ตรรกวิบัติประเภทการเล่นแง่อย่างผิด ๆ (The Fallacy of False Dilemma) แต่พบว่าชุด กระบวนการตอบปัญหาอุภโตโกฏิในพุทธปรัชญาสามารถหลีกออกจากปัญหาสองเงื่อนเหล่านั้น ได้เป็นอย่างดี การตอบปัญหาอุภโตโกฏิในคัมภีร์มิลินทปัญหา

การวิจัยในครั้งนี้มีจุดประสงค์ 1) เพื่อศึกษาการอ้างเหตุผลผิดทางตรรกศาสตร์ 2) เพื่อศึกษาประเด็นการอ้างเหตุผลผิดในสังคมเครือข่ายออนไลน์ผ่านความคิดเห็นของกลุ่มผู้ใช้อินเทอร์เน็ตบนกระดานสนทนาของเว็บไซต์ดราม่าแอดคิคดอทคอม และ 3) เพื่อวิเคราะห์การอ้างเหตุผลผิดของ กลุ่มผู้ใช้อินเทอร์เน็ตที่แสดงความคิดเห็นบนกระดานสนทนาของเว็บไซต์ดราม่าแอดคิคดอทคอมด้วยหลักการทางตรรกศาสตร์การวิจัยนี้เป็นการวิจัยจากเอกสารที่เกี่ยวเนื่องกับแนวคิดและเกณฑ์การตัดสินทางตรรกศาสตร์เรื่องการอ้างเหตุผลผิดและความคิดเห็นบนกระดานสนทนาของเว็บไซต์ด์ราม่าแอดคิค-ดอทคอม ข้อมูลที่นำมาศึกษา คือ เอกสารและงานวิจัยทางตรรกศาสตร์ และความคิดเห็นของผู้ใช้งานกระดานสนทนาต่อกระทู้จำนวน 3 กระทู้ที่ถูกตั้งขึ้นในปี พ.ศ. 2556 ผลการศึกษาพบว่าการอ้างเหตุผลผิด (Fallacy) ในทางตรรกศาสตร์แบ่งเป็น 3 ประเภทใหญ่ ๆ คือ 1) การอ้างเหตุผลผิดทางรูปแบบ 2) การอ้างเหตุผลผิดทางเนื้อหาและ 3) การอ้างเหตุผลผิดทางจิตวิทยา เมื่อนำมาวิเคราะห์ความคิดเห็นบนกระดานสนทนาของเว็บไซต์ดราม่าแอดคิคดอทคอมต่อทั้งสามกรณีศึกษา พบว่า ความคิดเห็นที่นำมาศึกษามีทั้งหมด 379 ข้อความเป็นความคิดเห็นที่จัดเป็นการอ้างเหตุผลผิดจำนวน 150 ข้อความคิดเป็นร้อยละ 39.58 ซึ่งส่วนใหญ่มักจะเป็นการอ้างเหตุผลผิดมากกว่า 1 ประเภทต่อ 1 ความคิดเห็น โดยการอ้างเหตุผลผิดที่ถูกนำมาใช้มากที่สุด 3 อันดับแรก คือ การใช้คำย้อมสี 97 ครั้งคิดเป็นร้อยละ 32.23 การเปรียบเทียบผิดแง่ 52 ครั้งคิดเป็นร้อยละ 17.28 และการแย้งที่ตัวบุคคล 47 ครั้งคิดเป็นร้อยละ 15.61 ของจำนวนการใช้การอ้างเหตุผลผิดทั้งหมด 301ครั้งจะเห็นได้ว่าการอ้างเหตุผลผิดแบบจิตวิทยาถูกนำมาใช้มากที่สุด (การใช้คำย้อมสีและการแย้งที่ตัวบุคคล)รองลงมาคือการอ้างเหตุผลผิดแบบเนื้อหา ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ผู้ใช้งานกระดานสนทนาของเว็บไซต์ดราม่าแอดคิคดอทคอม ส่วนใหญ่ใช้อารมณ์ในการแสดงความคิดเห็นมากกว่าเหตุผล และแสดงความคิดเห็นก่อนจะหาข้อมูล ที่ถูกต้องของประเด็นที่กำลังถกเถียง

วิทยานิพนธ์นี้ มีวัตถุประสงค์ดังนี้ 1) เพื่อศึกษาการทิ้งเหตุผลตามหลักตรรกวิทยา 2) เพื่อศึกษาเกสปุตตสูตร และ 3) เพื่อวิเคราะห์การทิ้งเหตุผลที่ปรากฏในเกสปุตตสูตร วิทยานิพนธ์นี้เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ด้วยการศึกษาข้อมูลจากพระไตรปิฎก ตำราวิชาการ ผลงานวิจัย วิทยานิพนธ์ที่เกี่ยวข้อง แล้วนำมาวิเคราะห์และสรุปผลการวิจัย ผลจากการวิจัย พบว่า 1. การทิ้งเหตุผลตามหลักตรรกวิทยา เป็นการใช้สิ่งที่ไม่ใช่เหตุผลมาอ้างเป็นเหตุผล เป็นความบกพร่องในการอ้างเหตุผล แต่มิใช่ความบกพร่องที่เกิดจากเหตุผลไม่สมบูรณ์ หากแต่เป็นความบกพร่องที่เกิดจากการทิ้งเหตุผล ซึ่งแบ่งออกเป็น 4 ประเภท ดังนี้ 1. การทิ้งเหตุผลด้วยภาษา 2. การทิ้งเหตุผลทางรูปแบบ 3. การทิ้งเหตุผลทางเนื้อหา และ 4. การทิ้งเหตุผลทางจิตวิทยา 2. เกสปุตตสูตร เป็นพระสูตรที่พระพุทธเจ้านำเอาหลักความเชื่อแบบดั้งเดิมที่ปรากฏในสังคมอินเดียในสมัยนั้น มาตรัสเพื่อเตือนสติแก่ชาวกาลามชนในแคว้นโกศลสิ่งที่พระพุทธองค์ตรัสว่าอย่าเพิ่งเชื่อนั้น ไม่ได้แปลว่าไม่ให้เชื่อในหลักความเชื่อแบบดั้งเดิม 10 ประการแต่ก่อนที่จะปลงใจเชื่อควรใช้ปัญญาพิจารณาตรวจสอบให้ดีเสียก่อนว่าสิ่งนั้นเป็นกุศลหรืออกุศล มีประโยชน์หรือไม่มีประโยชน์ บัณฑิตติเตียนหรือยกย่อง ถ้าพิจารณาแล้วเห็นว่าสิ่งนั้นเป็นอกุศล ไม่มีประโยชน์ บัณฑิตติเตียนก็ควรละเสีย แต่ถ้าพิจารณาแล้วเห็นว่าสิ่งนั้นเป็นกุศล มีประโยชน์ บัณฑิตยกย่องก็ให้ถือปฏิบัติสืบต่อไป 3. การทิ้งเหตุผลที่ปรากฏในเกสปุตตสูตร เป็นการให้ละทิ้งการอ้างสิ่งต่าง ๆ เป็นเหตุผลเพราะการอ้างสิ่งต่าง ๆ เพียงส่วนเดียวเป็นเหตุผลนั้นก็ดูจะเป็นการเชื่อที่เข้าหลักการทิ้งเหตุผลอย่างหนึ่ง เช่น การเชื่อตำรา การเชื่อด้วยการคิดตามแนวเหตุผล ก็มีเนื้อหาที่สอดคล้องกับการทิ้งเหตุผลด้วยภาษา การเชื่อด้วยเหตุผลทางตรรกะ การเชื่อเพราะเข้าได้กับทฤษฏีก็มีเนื้อหาที่สอดคล้องกับการทิ้งเหตุผลทางรูปแบบ การเชื่อด้วยการฟังตามกันมา การเชื่อการอนุมานการเชื่อเพราะมองจากรูปลักษณะน่าจะเป็นไปได้ ก็มีเนื้อหาที่สอดคล้องการทิ้งเหตุผลทางเนื้อหา การเชื่อประเพณีการเชื่อการเล่าลือ การเชื่อเพราะเห็นเป็นครูอาจารย์ ก็มีเนื้อหาที่สอดคล้องกับการทิ้งเหตุผลทางจิตวิทยา