Browsing by Author "黄, 汉坤"
Now showing 1 - 5 of 5
Results Per Page
Sort Options
- Publicationเจ้าหญิงเหวินเฉิงกับอาณาจักรถู่ปัวสุรสิทธิ์ อมรวณิชศักดิ์; 黄, 汉坤; Amornwanotsak, Surasit (2018)บทความนี้มุ่งศึกษาความสัมพันธ์และคุณูปการต่างๆ ที่เจ้าหญิงเหวินเฉิงจากราชส านักถังมอบให้ไว้กับราชอาณาจักรถู่ปัวหรือทิเบต ซึ่งพบว่าเจ้าหญิงเหวินเฉิงทรงมีพระจริย-วัตรอันงดงามและพระสติปัญญาอันเฉียบแหลม นอกจากนั้นแล้ว พระองค์ยังเป็นผู้น าความเจริญมากมายหลายแขนงมาสู่ดินแดนถู่ปัวแห่งนี้ โดยเฉพาะพระพุทธศาสนา ด้วยเหตุนี้เองจึงท าให้พงศาวดารทิเบตได้เขียนยกย่องพระองค์เป็นพระโพธิสัตว์ตาราขาวทรงอวตารลงมาเพื่อช่วยเหลือโลกมนุษย์
- Publicationเซิ่งหมิงลี่ : กปิตันจีนในมาเลเซียที่กลายเป็นเทพเจ้าสุรสิทธิ์ อมรวณิชศักดิ์; 黄, 汉坤; Amornwanotsak, Surasit (2019)บทความนี้มุ่งนำเสนอประเด็นการกลายเป็นเทพเจ้าของเซิ่งหมิงลี่ หัวหน้ากลุ่มจีนแคะที่ได้รับการแต่งตั้งเป็นกปิตันจีนคนแรกแห่งเมืองเซเรมบัน รัฐเนอเกอรีเซิมบีลัน จากการศึกษาพบว่า หลังจากที่เซิ่งหมิงลี่ถูกฆ่า เยี่ยย่าไหล อดีตลูกน้องของเซิ่งหมิงลี่ได้ย้ายไปทำเหมืองแร่ที่กัวลาลัมเปอร์ เป็นบุคคลสำคัญที่ทำให้การบูชาเซิ่งหมิงลี่เป็นที่ประจักษ์ชัดขึ้น ตำแหน่ง “เซียนซือเหยีย” ที่ได้มาจากการทรงเจ้าเป็นเครื่องยืนยันในวัตถุประสงค์มุ่งก่อเกิดความศรัทธาในดวงวิญญาณของเซิ่งหมิงลี่ ทั้งนี้ มีตำนานเรื่องเล่าที่เกี่ยวพันกันระหว่างดวงวิญญาณของเซิ่งหมิงลี่กับเยี่ยย่าไหลอีกหลายเรื่อง เชื่อว่าเยี่ยย่าไหลมีความประสงค์ที่จะใช้เซิ่งหมิงลี่เป็นศูนย์รวมใจของชาวจีนแคะ เป็นแรงขับเคลื่อนในการสร้างฐานอำนาจ โดยกรรมกรเหมืองแร่ที่เป็นชาวจีนแคะยกย่องเซิ่งหมิงลี่ในฐานะเทพอารักษ์ประจำกลุ่มอาชีพของตน ซึ่งต่อมากรรมกรเหมืองแร่ชาวจีนจากกลุ่มวัฒนธรรมอื่นๆ ก็บูชาในลักษณะดังกล่าวเช่นกัน ทำให้ความศรัทธาของผู้คนที่มีต่อเซิ่งหมิงลี่ขยายวงกว้างมากยิ่งขึ้น
- Publicationตำนานของเจิ้งเหอในสังคมอยุธยาจากหนังสือตงซีหยังเข่าสุรสิทธิ์ อมรวณิชศักดิ์; 黄, 汉坤; Amornwanitsak, Surasit (2020)เรื่องเล่าเจิ้งเหอในสังคมไทยมีมาช้านาน น่าเชื่อว่าหลังจากที่เจิ้งเหอสิ้นบุญแล้ว ผู้คนชาวจีนในสังคมไทยได้ผูกโยงเจิ้งเหอเข้ากับสถานที่ สิ่งก่อสร้างต่างๆ เช่น วัดพนัญเชิง เจดีย์ ซุ้มประตูจีน ดังปรากฏอยู่ในเอกสารตงซีหยังเข่าของจังเซี่ย ทั้งหมดนี้เชื่อว่าเกิดจากความศรัทธาของผู้คนชาวจีนที่มีต่อเจิ้งเหอ บทความนี้มุ่งทำความเข้าใจเกี่ยวกับตำนานของเจิ้งเหอที่ปรากฏในเอกสารตงซีหยังเข่า โดยพยายามชี้ให้เห็นว่าสถานที่บางแห่งน่าจะมีอยู่จริงตามที่ถูกจดบันทึกไว้ในเอกสารชิ้นดังกล่าว แต่เรื่องราวที่นำไปผูกโยงเข้ากับเจิ้งเหอคงมีทั้งเรื่องจริงและเท็จผสมปนเปกันไป เพราะตงซีหยังเข่าเขียนขึ้นหลังจากที่เจิ้งเหอสิ้นบุญราว 184 ปี จึงเป็นได้ว่าเรื่องเล่าของเจิ้งเหอเหล่านี้เป็นการสร้างภาพลักษณ์ให้กับเจิ้งเหอในแบบฉบับที่มีความพิสดารแปลกใหม่ เป็นไปในลักษณะการยกย่องและระลึกถึงวีรกรรมของเจิ้งเหอ โดยกลุ่มชาวจีนในสังคมไทยเป็นผู้ถ่ายทอดเรื่องราวดังกล่าวให้เป็นที่ประจักษ์
- Publicationภาพลักษณ์ของตัวละครหญิง เทพสตรีและปีศาจสาว ในวรรณกรรมไซอิ๋วภายใต้ปิตาธิปไตยสุรสิทธิ์ อมรวณิชศักดิ์; 黄, 汉坤; Amornwanitsak, Surasit (2021)ไซอิ๋วเป็นเรื่องราวว่าด้วยการเดินทางไปอัญเชิญพระไตรปิฎกยังชมพูทวีปของพระถังซำจั๋งและเหล่าลูกศิษย์ เป็นวรรณกรรมที่ได้รับความนิยมในสังคมจีนมาช้านาน วรรณกรรมเปรียบเสมือนกระจกที่สะท้อนภาพสังคมของยุคสมัยนั้นๆ ไซอิ๋วจึงเป็นพื้นที่ที่ช่วยทำให้เห็นค่านิยม มุมมอง แนวคิด คติความเชื่อ ฯลฯ ทางสังคมภายใต้ปลายปากกาของผู้ประพันธ์ได้ด้วยเช่นกัน บทความวิจัยนี้มุ่งศึกษาภาพลักษณ์ของตัวละครสตรีเพศ 3 กลุ่ม ที่ปรากฏอยู่ในวรรณกรรมไซอิ๋ว คือ “ผู้หญิงที่เป็นมนุษย์” “เทพสตรี” และ “ปีศาจสาว” โดยใช้แว่นปิตาธิปไตยมาวิเคราะห์ศึกษา จากภาพลักษณ์ของสตรีทั้ง 3 กลุ่ม ทำให้เข้าใจว่าผู้ประพันธ์ไม่ได้เชิดชูกลุ่มใดกลุ่มหนึ่งเป็นพิเศษ อย่างไรก็ดี เทพสตรีเป็นกลุ่มที่ผู้ประพันธ์ใช้พื้นที่ในการบรรยายไม่มากเท่ากับปีศาจสาวและหญิงที่เป็นมนุษย์ ทั้งนี้ภาพลักษณ์ของสตรีส่วนใหญ่ยังคงวงเวียนอยู่กับการครองตนอยู่ในจารีตศีลธรรม เรื่องการยกย่อง ให้เกียรติและซื่อสัตย์ต่อสามี ขณะเดียวกันได้พยายามสื่อถึงความต้องการในเสรีภาพเรื่องความรัก การมีคู่ครองอีกแง่มุมหนึ่งได้อย่างน่าสนใจ
- Publicationว่าด้วย “การคืนชีพ” ของตัวละครในวรรณกรรมไซอิ๋วฉบับอู๋เฉิงเอินสุรสิทธิ์ อมรวณิชศักดิ์; 黄, 汉坤; Amornwanitsak, Surasit (2022)บทความวิจัยนี้มุ่งวิเคราะห์เหตุและปัจจัยที่ส่งผลถึงตัวละครในวรรณกรรมไซอิ๋วที่เสียชีวิตแล้วได้ “ฟื้นคืนชีพ” กลับมาใหม่อีกครั้ง บนพื้นฐานความคิดที่ว่า การคืนชีพในวรรณกรรมไซอิ๋วมีความสัมพันธ์กับ “รวมตรีศาสน์เป็นหนึ่ง” ผลการศึกษาทำให้ทราบว่า ตัวละครในวรรณกรรมไซอิ๋วที่เคยผ่านการฟื้นคืนชีพกลับมาดำเนินชีวิตในโลกมนุษย์อีกครั้งนั้น ปรากฏในมิติต่างๆ ของตัวละคร ทั้งเรื่องราวของซึงหงอคง จากการนำพู่กันจุ่มหมึกป้ายลงไปยังชื่อ-แซ่ของตนเพื่อเปลี่ยนแปลงบัญชีอายุขัย การเกิดปาฏิหาริย์ของเฉินกวงหรุ่ยที่สามารถรอดพ้นชีวิตจากความตายจากการตอบแทนบุญคุณของพญามังกรแห่งลำน้ำหงเจียง การคืนชีพของจักรพรรดิถังไท่จงหลังจากเสร็จสิ้นกระบวนการไต่สวนโดยพญายมราช การฟื้นคืนชีพของสองสามีภรรยา หลิวเฉวียนและหลี่ชุ่ยเหลียนที่ดวงชะตาได้เป็นเซียนในเวลาต่อมา รวมถึงเรื่องราวการฟื้นคืนชีพของกษัตริย์แห่งแคว้นอูจีกั๋วด้วยยาฟื้นคืนชีพจากไท่ซั่งเหล่าจวินร่วมกับการส่งลมหายใจของซึงหงอคง การปรุงแต่งให้ตัวละครกลับมาฟื้นคืนชีพขึ้นใหม่เกิดจากความต้องการของผู้ประพันธ์ที่ใช้เรื่องการฟื้นคืนชีพมาปลูกฝังและสั่งสอนให้ผู้คนประกอบกรรมดี ละเว้นความชั่ว โดยผู้ที่ได้รับการฟื้นคืนชีพนั้นจะต้องเป็นคนดี มีศีลธรรม รักชาติ ซื่อสัตย์ต่อกษัตริย์ เชื่อเรื่องเวรกรรม มีวาสนาที่สำเร็จเป็นเซียน ซึ่งล้วนเป็นไปตามแนวคิด คุณธรรม จริยธรรมทางสังคมในแบบคติของชาวบ้านจีน