ปรัชญาพุทธเถรวาท

Permanent URI for this collection

https://harrt.in.th/handle/123456789/22

Browse

Now showing 1 - 20 of 132

A critical study of Mehm Tin Mon's Interpretation of non-greed (Alobha)
Ven Kuvera (2020)
This research is a study of alobha based on Abhidhamma teaching in Theravada Buddhism, to investigate Mehm Tin Mon’s Interpretation of Alobha, and to have a critical view and application of Mehm Tin Mon’s teaching in modern age. Alobha is a mental state and its relevant practices are good conduct to reduce and remove greed. In Theravada Buddhism those practices are generosity, morality called abstinence from sensual objects and non-covetousness, and two forms of meditation, tranquility meditation and insight meditation. Being one of the Abhidhamma scholars and a Professor of Chemistry in Myanmar, Mehm Tin Mon interpreted alobha with modern ideas. The characteristics of alobha are non-attachment, greedlessness and generosity, non-attachment to sense-objects. Regarding his interpretation of alobha this study confirms once more that his strengths are powerful teachings and recommends that his weaknesses should be amended for new readers. His interpretation of the application stages of Buddhist social development are respectfully criticized from the perception and perspective of Buddhists scholars’ writing. This research clarifies and enhances understanding of his interpretation of alobha.
A Sociological Approach to Perfection (Pāramī) Focusing on Morality (Sīla-pāramī) as Practised by Venerable Khruba Boonchum in Shan Society, Myanmar
Dayweinda Yeehsai (2019)
This dissertation is an effort to understand the relationship between a spiritual leader or a ‘Spiritually advanced being’ and his followers within the tradition of Theravāda Buddhism. Much of the older sociological interpretations of Theravāda Buddhism focus on its individualistic character centred on individual enlightenment. Holy monks or arahants are considered to be detached from their followers. These misunderstandings are the result of various secular sociological interpretations of Buddhism. This research will demonstrate that there is a defining bind between individual enlightenment and social responsibility. This relationship can be traced back to the Buddhist scriptures and literature. Secular sociology interprets the authority of a holy monk through the concept of charisma, which in the Greek original ‘khárisma’ suggests a divine gift given to the individual, a gift that can be used either for good or to mislead one’s followers. A more accurate Buddhist understanding of this authority may be described as a power built up through individual spiritual practice and through one’s relationship with society. Charisma in Buddhism is also based on individual effort or Kamma relating to one’s previous actions called pāramī, literally translated as perfection. The practice of perfection and morality bear direct social significance, fostering social harmony, integrity, peace, and stability. This research first introduces the organising theoretical framework of the sociology of religion of Émile Durkheim and Max Weber. The researcher engages with various approaches to Buddhist social philosophy and Buddhist sociology. The Buddhist concept of ten perfections and the perfection of morality are discussed and understood as lying at the core of any charismatic authority. The dissertation explores the socio-cultural context of the Shan people of Myanmar, their traditional beliefs and their moral practices, which are related to the practice of the perfection of morality. The research goes on to explore charismatic leaders and spiritual Masters of the Shan in contemporary society, particularly Venerable Khruba Boonchum, and argues against the secular sociological misinterpretations which see the authority of such leaders as having millenarian and utopian characteristics. Finally, this research considers a model of Buddhist sociology based upon spiritual and moral teachings rooted in the Buddhist scriptures and literature, thereby showing the limitations of secular sociological understandings of Buddhism
A study of female characters in the Jataka stories : a critical approach
MeMe Khine (2012)
The aim of this research paper is to highlight the roles of women in Buddhism and to defend feminine power as a constructive force in the Buddha's path to Enlightenment. The researcher has focused on interpretative plasticity and compares the interpretation of recurrent themes against various shifting contexts. The study focuses on historical depictions of women in the Jatak:a Stories, where images have been categorized as negative, neutral and positive. Moreover, the construction of feminine power has also been categorized into three groups, namely, destructive, neutral and constructive. Such a presentation is extremely rare in modem academic institutions for the fact that a Buddhist scholar native to the forerunning Theravada nation of Burma has attempted on a most difficult topic with contemporary women's rights assertions, recounting and drawing allegofies of the past with the present.
An analytical study of 'rebirth' (Punabbhava) in Buddhism with special reference to Ashin Ukkattha's interpretation
Ven Suriya (2013)
Buddhism is characterized as the theory of action or kamma (kammavada or kiriyavada) which is one of the fundamental tenets of Buddhism that explains the truth of rebirth in Sarpsara. Kamma and rebirth are related to as cause and effect according to Dependent Origination (Paticcasamuppada). Kamma produces rebirth and rebirth leads to further kamma during the time of existence (pavatti). This thesis proposes an analytical study of rebirth (punabbhava) with special reference to Ashin Ukkattha's interpretation in Myanmar (Burma). He was a Buddhist monk, a polyglot. who wrote a book named ·'Luthay Lu-pyit" (man-dies. man-becomes only). which presents a theory that deviates from the Buddha's teachings and from Buddhist texts. Ashin Ukkattha's new interpretation is an alternative approach to understand the concept of rebirth. Traditional Theravada Buddhism interprets that man will be reborn in five destinations or thirty one planes of existences whereas Ashin Ukkattha interprets man will be reborn as man only. nothing else is possible. This makes different explanations between Traditional Theravada Buddhism and Ashin Ukkattha. thereby making impacts on Myanmar Buddhist society in two ways: positive impact and negative impact. As a positive impact, his teaching encourages the people of Myanmar to fight and remove fear, worry, bewilderment, expectation. superstition. and imaginary pictures concerning after life and to get rid of clinging (upadana). !\s the negative impact. !\shin Ukkattha gives distorted explanation in the teaching of the Buddha dealing with rebirth in order to support his view of Lu-thay Lu-pyit. Consequently, the State Independent Vinayadhara Association excluded Ashin Ukkattha and his disciples from the circle of Theravada Buddhist in Myanmar.
An analytical study of Euthanasia in Buddhism : a case study of Buddhadasa Bhikkhu's death
Supre Kanjanaphitsarn (2013)
This research illustrates the issue of euthanasia to enhance understanding on the subject matter as well as analyze and apply the acquired knowledge to remind people of all religions of having the right attitude towards death and preparing the way to confront death which occurs in all the time properly. The scope of this research is focused on euthanasia in Buddhism through analyzing the case of Buddhadasa Bhikkhu's death with an aim of comparing various notions and opinions issued by various scholars. The aim of this research is to analyze euthanasia in Buddhism through the original teachings in the Buddhist texts, mainly in Theravada and various scholars' ideas
An interpretation of love in Buddhism
Anchalee Piyapanyawong (2016)
This research aims of analyzing an ordinary person's way of love development m the four forms of love (Brahmaviharas): universal love (metta), compassion (karu~1 , sympathetic joy (mudita), and equanimity (upekkha). Buddhist thinkers propose their development in different three models, namely: 1) There is no cultivating step between the four forms of love
Buddhadasa Bhikkhu's concept of empty-mind (Cit-Wang) : a critical study
Chamnien Saengsin (2012)
There are three main objectives for this research paper. Firstly, it aims at studying Buddhadasa Bhikkhu's view of empty-mind (cit-wang) and also the Canonical Theravada texts. Secondly, it examine Buddhadasa Bhikkhu's concept of "cit-wang" with the idea of suii.natii in the Canonical Theravada texts. Lastly, it aims to study the view of other scholars with regard to "cit-wang" and to examine the application of "cit-wang" in Thai society. This thesis proposes that Buddhadasa Bhikkhu's interpretation of "empty-mind" or "cit-wang" corresponds to the Buddha's teaching as appears in the Pali Canon, and is a practical means that is also relevant to the everyday life of modem day people. The methodology employed is the NettipakaraQa, a Buddhist hermeneutical theory used as a means for eliminating wrong understanding of the Buddha's teachings. This theory includes the research and analysis of primary and secondary texts, such as books, journals and internet resources. This study shows that there were two major causes leading to Buddhadasa Bhikkhu's formulation of the concept of empty-mind or "cit-wang", namely, national problems and Buddhist problems. The national problems arose due to the government policy which placed high importance on material development which led people into an age of materialism. The other cause was Buddhist problems, because Buddhadasa Bhikkhu saw that teaching religion with these old-fashioned methods was not able to satisfy the deeper spiritual needs of human beings in this modem society. Buddhadasa Bhikkhu explained that he coined the term "cit-wang" as an alternative to the word sunnatii. This study found that the concept of "cit-wang" does not stray from the theme of sunnatii as found in the Canonical Theravada texts. Both "citwang" and sunnatii cover the same concept of truth, namely, that all states are empty of a self or things related to the self. However, the states of "cit-wang" and sunnatii (emptiness) also have some differences. Sunnatii is a state of being empty of creatures, people, self, me, him, and her. In other words the word suiinatii means emptiness, because of the fact that there is no self to be found in the world. On the other hand, the specific term "cit-wang" varies slightly from traditional Buddhist teachings in that it is a state of mind that is accompanied by wisdom and is therefore free from the feeling of 'me' and 'mine'. The concept "cit-wang" is a basis of practice that can be applied in everyday life for both lay and monastic practitioners. Buddhadasa Bhikkhu's presentation of the concept of "cit-wang" rested on the explanation of all things (including the mind) having emptiness as their fundamental nature and the potentiality for everybody to be enlightened. Buddhadasa Bhikkhu' s teaching of "cit-wang" met with a variety of both positive and negative criticism, because people's intellectual capacities and realization of Dharnrna are not all of the same degree. Many people were not able to understand the subtleties of Buddhadasa Bhikkhu's teaching method. In fact, when people study the Buddha-Dharnrna in the Pali canon deeply and truly, they will find that Buddhadasa Bhikkhu's reinterpretation and teaching did not stray from the essence of the BuddhaDharnrna, since the conception of "cit-wang" is consistent with the theme of sufifiatii and anattii in the Pali canon. The presentation of linguistics may be different but the purpose it not different.
Buddhadasa on environmental consciousness and its relationship to environmental ethics
Phubes Sukjam (2020)
This research is an attempt to respond to the global problem of an environmental crisis that has threatened and affected all dimensions of living things and non-living things in the world. It mainly deals with Eastern and Western environmental worldview. In Eastern, the researcher selects Buddhadāsa as a representative of Eastern intellectual thinker who discusses the environmental issues through the lens of Dependent Origination, which is defined as interconnected no-self. In Western, there are two main forms of environmental ethics: Anthropocentrism and Non-Anthropocentrism, which is understood according to their definition. As the result of the research, research finds that an ecocentrist, Arne Naess, presents ontological environmental consciousness similar with Buddhadāsa. Naess, who has drawn his deep ecology from ecological science and ecological wisdom from Hindu religion and Spinoza’s philosophy, formulates the recognition of the ontological premises, which can move our environmental consciousness beyond constructed distinctions between science and Eastern religion. The belief in the interconnectedness of all things is central of Naess’s Deep Ecology, whereas Buddhadāsa also heightens one’s sense of interconnectedness with the natural world through his interpretation of the law of conditionality. Based on the ontological premises, both Buddhadāsa and Naess are conceptualized as radical environmental and ethical critique of anthropocentric worldview by expanding the notions of self to disrupt distinction between human and non-human world. Naess relies on Self-realization as a process to gradually reduce egoistic self and identify it to ecological Self. Whereas, Buddhadāsa relies on mindfulness as a process to gradually control and remove selfishness, which results all kinds of violence and exploitation to be removed as well. Buddhadāsa and Naess presents environmental consciousness to pave the way for the development of environmental philosophy or ethics through spiritual approach in order to advise practitioners to shift to a lifestyle of sufficiency and frugality in a way to harmonize with nature. The difference is that Buddhadāsa posits a notion of the self in terms of both dynamic and developmental, which is seen as a dynamic continuity. As the result, Buddhadāsa’s environmental consciousness stems from a transformation of selfattachment to an interconnected selfless or no-self. Whereas Naess posits a notion of the Self in terms of an essential ontological substantiality, which is seen as an underlying permanent Self. As the result, Naess’s environmental consciousness stems from selfidentification from the egoistic self to the ecological Self. Buddhadāda argues that once we realize clearly the reality of natural phenomena through the teachings of interconnected no–self, we will discover selflessness of human nature, which will eventually release humans from the ignorance and selfishness. The environmental consciousness of the interconnected non-self enables humans to stop the behavior of excessive exploitation of the natural resources, instead to develop loving kindness and compassion toward fellow humans and non-human entities. We will act whatever in the ways of interconnected selfless, which detach from egocentric actions, but not detach from the natural world. With the spirit of egocentric detachment, we will produce and consume natural resources based on ecocentric worldview like a bee consumes honey without injuring the plants.
Developing life-quality indicators for the philosophy of sufficiency economy based Upon Budhhadhamma
Wichian Chabootbuntharik (2021)
Although, sufficiency economy is a philosophy based on the fundamental principle of agriculture, which is traditionally the occupation of most people in Thai society, it can also be applied to other professions. However, this requires some modification so it can guide other professions and can contribute to an integrated economic theory. This modification should be based upon the philosophical principles of Buddhism. To enable this movement from philosophy to practical theory and application, this article will suggest how indicators can be developed based in Buddhism in order to guide the practitioners on living a good life in terms of economics, society, environment, balance, stability and sustainability. All these indicators are guided by the Buddhist middle way. And it will develop these indicators according to His Majesty the King Bhumibol Adulyadej's idea of the 'Three Rings' consisting of moderation, reasonableness and self-immunity combined with two other conditions: knowledge and virtue.
Non-self (Anatta) in theravada Buddhism and human behavior: a normative study
Ven. Obhasa (2022)
The current study is dedicated to a critical investigation of the concept of Anatta in Theravada Buddhism and its behavioral implications. The research is solely based on the analysis of secondary data. In addition to examining the text of Sutta Pitaka to determine the nature and the main pillars of Anatta, it also examines academic studies dedicated to the interpretation of Anatta and its application in psychotherapy and behavioral interventions. It was found that Anatta is one of the most important notions in Theravada Buddhism and one of the three marks of existence. The embracement of Anatta implies breaking a link between people and the five aggregates, including forms, feelings, perceptions, fabrications, and consciousness. Theravada Buddhism uses Anatta to deny the existence of the twelve variations of the self as well as the cosmic self. At the same time, it should be noted that the existence of the self is not explicitly denied in Sutta Pitaka. The study shows that many scholars point at promising prospects of integrating Anatta into Western psychotherapeutic practices. In addition to better understanding Buddhist patients, Anatta could also help develop mindfulness, implement effective stress coping techniques, encourage socially responsible behaviors, improve empathy, and better reflect on one’s actions. The study concludes that Anatta is not only an important theoretical concept but also a valuable practical tool that could be effectively utilized in various settings to prevent suffering, cope with stress, and improve psychological well-being. Findings of the research could be considered valuable both from the theoretical and from the practical perspectives.
Non-self (Anatta) in theravada Buddhism and human behavior: a normative study
Ven Obhasa (2022)
The current study is dedicated to a critical investigation of the concept of Anatta in Theravada Buddhism and its behavioral implications. The research is solely based on the analysis of secondary data. In addition to examining the text of Sutta Pitaka to determine the nature and the main pillars of Anatta, it also examines academic studies dedicated to the interpretation of Anatta and its application in psychotherapy and behavioral interventions. It was found that Anatta is one of the most important notions in Theravada Buddhism and one of the three marks of existence. The embracement of Anatta implies breaking a link between people and the five aggregates, including forms, feelings, perceptions, fabrications, and consciousness. Theravada Buddhism uses Anatta to deny the existence of the twelve variations of the self as well as the cosmic self. At the same time, it should be noted that the existence of the self is not explicitly denied in Sutta Pitaka. The study shows that many scholars point at promising prospects of integrating Anatta into Western psychotherapeutic practices. In addition to better understanding Buddhist patients, Anatta could also help develop mindfulness, implement effective stress coping techniques, encourage socially responsible behaviors, improve empathy, and better reflect on one’s actions. The study concludes that Anatta is not only an important theoretical concept but also a valuable practical tool that could be effectively utilized in various settings to prevent suffering, cope with stress, and improve psychological well-being. Findings of the research could be considered valuable both from the theoretical and from the practical perspectives.
Sexual misconduct (Kamesumicchacara) and philosophical implications of sexual deviance in buddhist literature and contemporary buddhist sexual ethics
Phramaha Yota Payutto (Chaiworamankul) (2015)
This study is to examine the concept of 'sexual misconduct' and its ethical criteria in the view of Buddhist ethics, to explore the philosophical inferences of sexual deviance in Buddhist literature and contemporary Buddhist sexual ethics, and to confer the concept of 'sexual misconduct' and the philosophical inferences of sexual deviance in Buddhist literature and contemporary sexual ethics Buddhism. The concept of 'sexual misconduct' (kiimesumicchiiciira) and its ethical criteria in the view of Buddhist ethics involves three levels, i.e. the fundamental middle and high levels. Its criteria arc stressed on intentions of the three wholesomeness and are founded on laws, traditions and culture. It is further found that Buddha has instructed right is right and wrong is wrong but norms and values-orientation are imperative. Nevertheless, contemporary sages less discusses on the details of sexual misconduct and deviant methods and processes except for its critical consequences, and they usually fade out their discussions if digging the issues deeper. In exploring the philosophical inference of sexual deviance in the Buddhist context and contemporary sexual ethics in Buddhism, it is found that Buddhist sects do not stigmatize the lay homosexuality except disapprove ordination. There are seven or more deviances are found in the vinaya. But the western Mahayana and Theravada have no common agreement on the taxonomy of sexual deviance. Though Buddha and monks offer and show the way to happiness to the Buddhists, but not few Buddhists select to enjoy prolong unhappiness. Surprisingly, the Tibetan Mahayana sages assert that sexual deviance is not wrong, if it comes from ignorance about cause and effect. Any misconduct is in itself wrong and never initially harmonises the abusers with the victims
Thai Buddhist cosmology and impermanence: rereading the Three Worlds According to King Ruang Based Upon its root in the Tipitaka
Nath Narada (2021)
This paper is a study of Thai Buddhist cosmology contained in the age-old manuscripts named, the Traibhumikatha (Tebhumikatha). The decaying manuscripts had been compiled and revised for first public edition in 1912. The published text is entitled the Trai Phum Phra Ruang and it has been translated into English in 1979 as The Three Worlds According to King Ruang. The dissemination of this text began since the rise of Thai kingdom, so it is regarded as one of the classic literary works having deep influence on Thai culture. The text has often been interpreted as a way of making Theravada Buddhism more accessible to the masses and has been appropriated in folk tradition in a literal manner concerning the existence of heavens and hells. This dissertation aims to show that another important intention of King Lithai was to harmonize the various religious beliefs of Sukhothai society. King Lithai’s aspiration was to establish a cosmopolitan society where various beliefs in his kingdom would be harmonized within the Theravada context. Since at that time there were already other beliefs prevalent in Sukhothai society such as animism, Hinduism, and Mahayana Buddhism. To support these various readings, the dissertation will appeal to notions applied from the western hermeneutics. It will show how a text like the Three Worlds can be read from multiple perspectives based upon its context and its audience.
The Buddhist ethics approach on abortion in Thai society
Vatcharee Nantavatanasirikul (2017)
Abortion, the practice of removing a fetus, has been practiced by societies for centuries, and within each society has been based upon the beliefs, traditions, religions, and moral perspectives of the people involved. The number of abortions currently carried out worldwide is high, and this stimulates considerable debate as to whether abortion should always be considered wrong or whether it can ever be acceptable. The law and restrictions for performing abortion are clearly defined in Article 305 of the Criminal Law of Thailand, where abortion can be done only if the pregnancy resulted from rape, from being lured as a prostitute, and in regard to concern for the health of the mother. However, in 2010, the news of the recovery of 2,002 illegally aborted fetuses at a Buddhist temple in Bangkok provoked the debate on whether abortion should be freely performed. The circumstances also brought criticism of how this huge number could happen in a Buddhist country like Thailand. According to Buddhist ethics, the first precept instructs lay Buddhists to abstain from killing or harming any living being or destroying living creatures. In Buddhist beliefs, a life begins from the first moment of conception, therefore, abortion, which is obviously an act of harming and killing an innocent life, is definitely wrong and sinful. The majority of Buddhists therefore agree that abortion is equal to the killing of a human being, and is a form of sinfulness that should be avoided. On crucial issues, like the danger to a mother’s health, a sinful abortion is acceptable to save the mother’s life. The question is what ‘other things’ can come to outweigh this sin, so that abortion comes to be seen as ‘Necessary Sinfulness’ in certain circumstances? ‘Necessary Sinfulness’ on abortion may include the criteria of high risk of defects or abnormalities of the fetus that will result in a seriously sick baby which requires extra cure and medication. It seems that in Japan, almost any grounds for abortion can be seen to make it a ‘Necessary Sinfulness’. At the opposite end of the spectrum, where strictness is maintained, are Tibetan Buddhists, Myanmar Buddhists and a number of Theravada Buddhists in Thailand. While Buddhism takes the view that abortion is inevitably wrong, this position does not take into account any legal considerations about when or how abortion may be permissible.
The concept of nat-worship among Theravada Buddhists in Myanmar
U. Nandacara (2014)
This research is an examination of the concept of Nat-worship among Theravada Buddhists in Myanmar. Myanmar is predominantly a Buddhist country, but Natworship still exists in Myanmar and some Buddhists are more or less connected with Nat-worship. The Nat-worshipers vary in number according to the current situations on \ hich they are facing. If they are fine, the number of Nat-worshipers stands in the same points or ~ecomes less. If they are in difficult sitl
Theravada buddhist environmental spirituality: relational and developmental dimensions in promoting environmental well-being
Anthony Le Duc (2015)
The modern day environmental crisis is a complex social problem that needs to be addressed in a multi-disciplinary manner involving scientific, social, political, economic and religious commitment and collaboration. Theravada Buddhism as an ancient and reputable religious system can contribute to addressing the environmental crisis by offering a cohesive and practical environmental spirituality for its followers as well as for those who admire Theravada Buddhist philosophy. This research project proposes a three step process in developing and affirming a well-rounded Theravada Buddhist environmental spirituality. The process begins with examining the state of human-nature relationship, especially the negative aspects of this relationship as a result of human moral and spiritual degeneration. The next step involves presenting ways of envisioning a healthy and wholesome human-nature relationship supported by fundamental Buddhist teachings. Finally, a path is offered as to how such a vision of harmonious human-nature relationship may be accomplished within the Theravada Buddhist framework. This three-step process highlights the two essential dimensions of Theravada Buddhism-the relational dimension and the developmental dimension. The relational dimension emphasizes the reality of human existence in relationship with others, including the natural environment. The developmental dimension highlights the need for personal self-cultivation and transformation in order for human beings to live out these relationships in such a way that promotes well-being for others, and at the same time, is beneficial towards our goals for spiritual progress and ultimate happiness. This dissertation argues that these two dimensions must be upheld together in order for a Buddhist environmental spirituality to exist. It also argues that the effort to cultivate oneself and to enter into healthy and wholesome relationship with nature is part and parcel of the entire Buddhist spiritual pedagogy that aims towards authentic happiness and emancipation.
การแก้แค้นในมุมมองพุทธปรัชญา
อัตถนันท์ ขันทะวงศ์ (2023)
วิทยานิพนธ์นี้เป็นการศึกษามุมมองทางพุทธปรัชญาที่มีต่อการแก้แค้นรวมถึงวิเคราะห์หาสาเหตุที่ทำให้มีมุมมองเช่นนั้น โดยศึกษาจากข้อมูลที่ปรากฏในคัมภีร์พระไตรปิฎก อรรถกถา ฎีกา ตลอดจนตำราหรืองานเขียนที่เกี่ยวกับพุทธปรัชญา โดยถ่ายทอดผลการศึกษาออกมาในเชิงพรรณนา จากการศึกษาข้อมูลพบว่า มุมมองโดยภาพรวมของพุทธปรัชญานั้น ไม่เห็นด้วยกับการแก้แค้น โดยส่วนที่พุทธปรัชญาไม่เห็นด้วยกับการแก้แค้นนั้นมาจากหลักคำสอนเรื่อง “ทุกข์” จากการศึกษาในเรื่องพบว่าการแก้แค้นนั้นขัดต่อหลักคำสอนเรื่องการดับทุกข์และหลักคำสอนเรื่องอนัตตา ซึ่งเป็นหลักคำสอนที่วางบนฐานของปรมัตถสัจจะที่ว่าด้วยการกระทำมีอยู่ แต่ผู้กระทำนั้นหามีไม่ ทุกสิ่งทุกอย่างเป็นเพียงอุปาทานจากความยึดมั่นถือมั่น ทั้งนี้การศึกษาในเรื่องพระวินัย แม้ปรากฏหลักฐานว่าพุทธปรัชญามีบัญญัติเพื่อลงโทษแก่สงฆ์ที่กระทำความผิด แต่การลงโทษในพระวินัยก็ไม่ได้มีจุดประสงค์ในเชิงแก้แค้น แต่เป็นเพียงการลงโทษเพื่อให้ผู้กระทำผิดได้รับบทเรียนและขัดเกลาตนและมองว่ามนุษย์มีศักยภาพเพียงพอที่จะเรียนรู้และฝึกตนได้หากได้รับการสั่งสอนอย่างถูกวิธี อย่างไรก็ตาม จากการศึกษาในเรื่องกฎแห่งกรรมพบว่า เป็นระบบสนองการกระทำที่คล้ายคลึงกับการแก้แค้น โดยระบบดังกล่าวจะทำหน้าที่ให้ผลของการกระทำทั้งแง่การให้รางวัลและการลงโทษ ซึ่งเชื่อว่าหากทำกรรมใดไม่ว่ากรรมนั้นจะเล็กน้อย หากกระทำด้วยความจงใจ ผู้กระทำจะต้องรับผลของการกระทำนั้นอย่างแน่นอน โดยวิทยานิพนธ์นี้ได้เสนอแนวทางว่า หากปัจเจกบุคคลหรือสังคมจำเป็นต้องตอบโต้หรือลงโทษผู้กระทำผิด จะต้องคำนึงว่าผู้ถูกลงโทษจะได้รับบทเรียนจากกระทำของตน ทั้งนี้ต้องกระทำต่อเขาในฐานะเพื่อนมนุษย์ด้วยความเมตตาและปรารถนาดี ไม่ใช่เป็นไปเพื่อความสะใจหรือแก้แค้น ซึ่งจะเป็นการกระทำที่ไม่ถือว่าขัดต่อหลักจริยธรรมในพุทธปรัชญา
การจัดการความขัดแย้งในระบบสาธารณสุขไทยในทัศนะพุทธปรัชญา
ณัชชา เพียงพอ; Nutcha Phiengpho (2018)
การวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์ คือ 1) เพื่อศึกษาความขัดแย้งในทัศนะพุทธปรัชญา 2) เพื่อศึกษาความขัดแย้งในระบบสาธารณสุขไทย และ 3) เพื่อการจัดการความขัดแย้งในระบบสาธารณสุขไทยในทัศนะพุทธปรัชญา เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ (Qualitative research) เครื่องที่ใช้ในการวิจัยได้แก่ แบบสัมภาษณ์เชิงลึก แบบสนทนากลุ่ม และแบบสังเกต ผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 15 คนวิเคราะห์ข้อมูลด้วยวิธีการพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี ผลการวิจัยพบว่า ความขัดแย้งในทัศนะพุทธปรัชญา มี 2 ประเภท คือความขัดแย้งภายในและความขัดแย้งภายนอก ความขัดแย้งทั้งหมดเกิดจากรากเหง้ามาจากอกุศลมูล 3 ประการคือ 1) โลภะ ได้แก่ความโลภอยากได้ของคนอื่นมาเป็นของตนเอง 2) โทสะ ได้แก่ความคิดประทุษร้าย พยาบาท คิดปองร้ายผู้อื่น และ ๓) โมหะ ได้แก่ความหลงผิด ความไม่รู้จริง ความมัวเมาและความประมาท รากเหง้าแห่งความขัดแย้งทั้งสามประการนี้ เมื่อเกิดขึ้นแล้วจะแสดงออกทางกาย วาจา และใจ สุดท้ายนำไปสู่ความขัดแย้งภายในครอบครัว สังคม องค์กร ประเทศชาติต่อไป ความขัดแย้งในระบบสาธารณสุขไทย เป็นความขัดแย้งระหว่างผู้ให้บริการกับผู้มารับบริการ ซึ่งเกิดจากสาเหตุใหญ่ๆ 4 ประการ คือ 1) ความไม่เสมอภาคจากการรับบริการที่มีความเหลื่อมล้ำกัน 2) ความผิดพลาดในการให้บริการ จนทำให้มีการฟ้องร้องเพิ่มมากขึ้น 3) ความขัดแย้งด้านผลประโยชน์ และ 4) ความขัดแย้งด้านความสัมพันธ์ การจัดการความขัดแย้งในระบบสาธารณสุขไทยในทัศนะพุทธปรัชญา โดยใช้กระบวนการการพูดคุยหรือเจรจาไกล่เกลี่ยอย่างเป็นระบบ เป็นขั้นตอน การเจรจาไกล่เกลี่ยทุกขั้นตอนจะนำหลักพุทธปรัชญาเข้าไปร่วมใช้ในการเจรจาไกล่เกลี่ย อันได้แก่ 1) หลักอภัยทาน คือในการเจรจาไกล่เกลี่ยต้องมีการให้อภัยกัน ไม่พยาบาทต่อกัน 2) หลักอหิงสา คือในการเจรจาไกล่เกลี่ยด้วยความไม่บียดเบียนกัน 3) หลักเมตตา คือในการเจรจาไกล่เกลี่ยด้วยความรักและความสงสารต่อเพื่อนร่วมงาน ต่อผู้ให้บริการและต่อผู้มารับบริการ
การดูแลผู้ป่วยติดเตียงตามหลักพุทธจริยศาสตร์ในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด
พระยงค์ยุทธ เทวธมฺโม (จันทะอ่อน); Phra Yongyuth Dhevadhammo (Chanthaon) (2020)
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ 1) เพื่อศึกษาสภาพปัญหาของผู้ป่วยติดเตียงในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด 2) เพื่อศึกษาหลักพุทธจริยศาสตร์เพื่อการดูแลผู้ป่วยติดเตียงในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด 3) เพื่อศึกษาการดูแลผู้ป่วยติดเตียงตามหลักพุทธจริยศาสตร์ในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด เป็นการวิจัยเชิงคุณภาพ ศึกษาข้อมูลจากพระไตรปิฎก เอกสาร และงานวิจัยที่เกี่ยวข้อง มีผู้ให้ข้อมูลสำคัญ จำนวน 30 รูป/คน วิเคราะห์ข้อมูลแบบวิธีพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี ผลการวิจัยพบว่า 1. สภาพปัญหาที่พบในผู้ป่วยติดเตียงมาจากสาเหตุหลัก 2 อย่าง 1) หลอดเลือดในสมองตีบอุดตัน 2) หลอดเลือดในสมองแตก จะพบในผู้สูงอายุที่มีโรคประจำตัวตั้งแต่ 1-3 โรค ทำให้มีภาวะที่ต้องได้รับการรักษาที่ซับซ้อน และอาการป่วยจะแตกต่างจากวัยอื่น ๆ และการป่วยติดเตียงจะเกิดภาวะโรคแทรกซ้อน ทำให้ไม่สามารถช่วยตัวเองได้ต้องอาศัยการดูแลจากบุคคลอื่น และปัญหาที่พบในผู้ป่วยติดเตียงคือ การขาดผู้ดูแลซึ่งส่งผลกระทบต่อคุณภาพชีวิตในทุกมิติ 2. หลักพุทธจริยศาสตร์ในการดูแลผู้ป่วยติดเตียง พบว่า มีการนำพรหมวิหาร 4 (เมตตา กรุณา มุทิตา อุเบกข) ภาวนา 4 (กาย ศีล จิต ปัญญา) และโพชฌงค์ 7 (สติ ธัมมวิจย วิริย ปีติ ปัสสัทธิ สมาธิ) 3. การดูแลผู้ป่วยติดเตียงตามหลักพุทธจริยศาสตร์ในตำบลบ้านฝาง อำเภอเกษตรวิสัย จังหวัดร้อยเอ็ด พบว่า การนำหลักพุทธจริยศาสตร์ที่กล่าวมาใช้ในการดูแลผู้ป่วยติดเตียงทำให้คุณภาพชีวิตดีขึ้นในทุกมิติ ด้วยวิธีการดูแลด้วยความเอาใจใส่ด้วยความตั้งใจให้หายจากโรค และผู้ดูแลต้องคอยดูแลผู้ป่วยไม่ให้กลับไปเจ็บป่วยอีก และช่วยพัฒนาผู้ป่วยให้เข้าใจถึงภาวะความเปลี่ยนแปลงของชีวิตที่นำไปสู่การมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้นในทุกมิติ
การตีความแนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาท
พระนรินทร์ สีลเตโช (สาไชยันต์); Phra Narin Silatejo (Sachayan) (2018)
การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์(๑)เพื่อศึกษาแนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาท (๒)เพื่อศึกษาการตีความ (๓) เพื่อวิเคราะห์การตีความแนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาท ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยเก็บข้อมูลจากเอกสาร แล้วนำข้อมูลมาวิเคราะห์โดยวิธีพรรณนาตามหลักอุปนัยวิธี ผลการวิจัยพบว่า ๑. แนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาทแบ่งพรหมออกเป็น ๒ ประเภท คือ (๑) พรหมในฐานะที่เป็นบุคลาธิษฐาน และ(๒) พรหมในฐานะที่เป็นธรรมาธิษฐาน ๒.การตีความแบ่งเป็น ๒ ประเภท คือ ๑) การตีความทางศาสนาเป็นการตีความเฉพาะกลุ่ม และ ๒) การตีความแบบสากล โดยใช้ วิภัตติหาระในเนติปกรณ์และทฤษฎีการตีความเชิงรื้อโครงสร้างนิยมของเดอร์ริดา ๓.การวิเคราะห์การตีความแนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาทโดยใช้การตีความแบบวิภัตติหาระในเนติปกรณ์ และการตีความเชิงการรื้อโครงสร้างนิยมของเดอร์ริดา พบว่า ๑) การตีความพรหมในฐานะเป็นบุคลาธิษฐานหมายถึงมนุษย์ที่ฝึกจิตด้วยสมถกรรมฐานจนได้ฌาน เมื่อละจากโลกนี้ไปในขณะที่ฌานไม่เสื่อมจะไปบังเกิดในพรหมโลกทั้ง ๒๐ ขั้นตามกำลังของฌานและ๒)การตีความพรหมฐานะเป็นธรรมาธิษฐานหมายถึงบุคคลที่ได้ปฏิบัติจนเข้าถึงความบริสุทธิ์ ๒ ระดับ คือ ๑) ความบริสุทธิ์ด้วยพรหมวิหารธรรม ๔ ได้แก่ มารดาบิดา และความบริสุทธิ์ด้วยฌาน ๔ ได้แก่พรหมในพรหมโลก ๒๐ ชั้น และ๒) ความบริสุทธิ์ด้วยอริยมรรคมีองค์ ๘ ได้แก่ พระพุทธเจ้าและพระอรหันต์สาวก

Browse

Browsing ปรัชญาพุทธเถรวาท by Degree Department "บัณฑิตวิทยาลัย"

Results Per Page

Sort Options