ปรัชญา : Philosophy

Permanent URI for this community

https://harrt.in.th/handle/123456789/19

บทความวิจัย วิทยานิพนธ์สาขาวิชาปรัชญาในหลักสูตรที่สังกัดสถาบันอุดมศึกษาในประเทศไทย และงานวิจัยสาขาปรัชญาที่ได้รับทุนสนับสนุนจาก วช. หรือ สกสว.

Browse

Now showing 1 - 20 of 29

การวิเคราะห์พิธีกรรมในคัมภีร์พระเวท
ธนกร ชูสุขเสริม; Thanakorn Choosukhserm (2019)
The objectives of this research were 1) to study a development of the Vedas, 2) to study the rites in the Vedas and 3) to analyze the rites in the Vedas according to the type of this research by data collection and data analysis towards the rituals contents according to the concepts of Sociology. The scope of this research focused on a study of 1) the Vedic scriptures, 2) Aitareya Brahmana, 3) Kausitaki Brahmana and 4) related documents. The results of this research were found that: 1. The Vedas were developed till the Aryans had located in the center of Asia continent, orally studied the Vedas and inherited these scriptures in the special group of priests, families and aristocrats. When Aryans migrated to locate their settle in the north of India permanently, they collected and divided the Vedic scripture into 4 types namely: The Rigveda, Yajurveda, Samaveda and Atharvaveda respectively. 2. In the primary Vedic period, the rites in the Vedas were not clearly classified into groups, the teaching principles and rites appeared in 4 Vedas. In the late period of the Vedas, many scriptures were developed from the Vedas. The Aryans had inherited their belief and practiced the scripture’s principle, can divided into 3 important types namely: (1) The daily rites were: The rite of Gharbhadana and rebirth, The rite of ancestors sacrifice, The rite of Child’s birthday and Development, The rite of marriage, The rite of the dead, (2) The monthly rites were: The rite of full moon sacrifice, The rite of seasonal sacrifice, The rite of first fruit sacrifice, and (3) The yearly rites were: The rite of important festival worship, The rite of Upanayana, The rite of fire sacrifice, The rite of animal sacrifice, The rite of Asvamedha and The rite of human sacrifice. 3. The rite performance in the Vedas related to 3 groups of people namely: (1) priests and Brahmins performed mantra praying in performing the rites, (2) aristocrats took care of everything and ruled people in overall view and (3) common people did their duties according to belief in the Vedas by starting up from families. The parents were the family leaders, had the important role to their children and had the belief of rites in their group. Performing the rite of parents were the good example of their children and became a power of motivation which made them grow with their belief, tradition and culture, and generated the skill of interpersonal relationship. 4. The rites have influenced to the ways of people life in many parts of society namely: (1) the part of society, rite has made the family and community members have mental refuge, (2) the part of education, it has made the community people have learning each other in the part of tradition, culture or religion etc., and became a mechanism in training and developing people, (3) the part of business, each rite performing has generated to income distribution to community according the size and form of each rite etc.
การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดมนุษยนิยมในงานวรรณกรรมของฌอง-ปอล ซาร์ตร์
เอกพงศ์ พัฒนากุล; Ekkapong Pattanakul (2012)
This qualitative research is purpose to study the concept of human in fundamental literature and to study humanism literature of Jean-Paul Sartre. The researcher found that the basic concept of human beings in philosophy was divided into 2 beliefs.1 )Materialism believed that human beings were real in matter and sense, and the purpose was hedonism in sensation level.2) Idealism believed that human beings was mind and mental, but the first was more real than the last. Idealism9ร aim was non-hedonism such as intellect. From studying fundamental knowledge about literatures found that they contained many kinds instance of novel, short story or drama, and in each kind of literatures was the different property in scenery, dialogue and characters, which made the influence to real thing and reflected people5 ร thought in society. The basic of concept of humanism was the theory that emphasized human beings. Every act was made by man for themselves, which it brought the good from many doctrines to become into them. Moreover, humanism did not seize any principle, if they would not have a benefit for human. The primary concept of Jean-Paul Sartre's thought was received by phenomenalism, which seeing the things that appeared was the reality, and the reality was freedom that human beings would do by their free without any control to be, except they wanted to select by themselves from appearance things. Humanism concept in literatures of Jean-Paul Sartre was shown the original concept that the being great man was not the right way for accepting above the others. Every man must be their essence in every time and got the individual for being themselves to the future. By without supematuraFs force or anything that human did not have freedom in decision to become the real man.
การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องมโนทัศน์นามธรรมในปฏิบัตินิยมของวิลเลียม เจมส์
ณัฐพงศ์ คันธภูมิ; Nattapong Kunthapoom (2012)
การศึกษาวิจัยเรื่อง การศึกษาวิเคราะห์แนวคิดเรื่องมโนทัศน์นามธรรมในปฏิบัตินิยมของ วิลเลียม เจมส์ มีวัตถุประสงค์3 ข้อดังนี้ 1) ศึกษาภูมิหลังในปฏิบัตินิยมของวิเลียมเจมส์ 2) ศึกษา มโนทัศน์นามธรรมของวิลเลียม เจมส์ 3) วิเคราะห์มโนทัศน์นามธรรม จากการศึกษาพบว่า ปฏิบัติ นิยมได้ยึดถือการกระท าหรือการปฏิบัติเป็นหลักในการคิดปรัชญา ดังนั้น ปฏิบัตินิยมจึงเชื่อโลก แห่งประสบการณ์ว่าเป็นรากฐานของความจริงสูงสุด มโนทัศน์นามธรรมของปฏิบัตินิยมจึงมี เนื้อหาสองประการคือ แนวคิดที่เกี่ยวข้องกับ “วิทยาศาสตร์ศาสนา” และ “นามนิยมอันเป็นกลาง” ลัทธิปฏิบัตินิยมมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับ “วิทยาศาสตร์ศาสนา” ผู้ปฏิบัติสามารถค้นพบความ จริงสูงสุดความดีสูงสุด และความงามสูงสุดแห่งปัญญาซึ่งผู้ปฏิบัติสามารถโอนความรู้สึกจากสภาพ หนึ่งไปสู่อีกสภาวะหนึ่งได้ โดยการครอบครองความเชื่อว่าความคิดสามารถถูกแทรกแซงระหว่าง การมีผัสสะและการกระท าภายในจิต ลัทธิปฏิบัตินิยมมีเนื้อหาเกี่ยวข้องกับ “นามนิยมอันเป็นกลาง” มโนทัศน์นามธรรมเป็น เพียงองค์ประกอบของประสบการณ์ สารัตถะของมโนทัศน์นามธรรมเป็นสิ่งพื้นฐานทางภววิทยา ปฏิเสธสิ่งสากลว่าเป็นเพียงสามัญลักษณะของสิ่งเฉพาะนามธรรมที่ให้ความรู้สึกได้ด้วยการ สะท้อนมโนทัศน์แห่งประสบการณ์ ลัทธิปฏิบัตินิยม คือวิธีของการมองเข้าไปในจิตแล้วรายงานว่าเราค้นพบอะไรระหว่าง แนวคิดวิทยาศาสตร์ศาสนากับนามนิยมอันเป็นกลาง และเชื่อว่าชีวิตมีอ านาจที่พิเศษลึกลับ ซึ่งเป็น ธรรมชาติของมนุษย์ที่ความคิดจะตอบสนองสิ่งที่มีอยู่เหนือการรับรู้ทางผัสสะและจักรวาล ใน กระแสของความคิดเพื่อให้สารัตถะขั้นสุดท้าย ปฏิบัตินิยมจึงเป็นกระบวนการยืนยันความเป็นจริง ทางอภิปรัชญา
การศึกษาวิเคราะห์ปัญหามโนธรรมในนวนิยาย เรื่องเหยื่ออธรรม ของ วิคตอร์ อูโก
ไพรัตน์ คนว่อง; Phairat Konwong (2017)
การศึกษาวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัญหามโนธรรมในนวนิยายเรื่องเหยื่ออธรรมของวิคตอร์ อูโก ว่ามีการสะท้อนถึงบทบาทของมโนธรรมที่นาเสนอผ่านตัวละครอย่างไรบ้าง โดยวิธีวิจัยเชิงพรรณนา ผลการศึกษาวิจัยพบว่า นวนิยายเรื่องเหยื่ออธรรมได้นาเสนอปัญหาที่เกิดขึ้นในการตัดสินด้านศีลธรรมที่มีความเกี่ยวพันกับมโนธรรมส่วนบุคคล ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงหลักเกณฑ์ที่มนุษย์ใช้ตัดสินความดี ความชั่วของพฤติกรรมต่างๆผ่านตัวละคร ซึ่งผู้วิจัยได้เลือกมาศึกษาวิเคราะห์ 2 คนคือ ฌอง วัลฌอง และฌาแวร์ ซึ่งเป็นตัวละครที่มีบทบาทที่โดดเด่น สะท้อนให้เห็นถึงปัญหา ที่เกิดขึ้นในมโนธรรมได้ชัดเจน กล่าวคือ ฌอง วัลฌอง คือ ผู้ที่ประสบปัญหาในมโนธรรม ซึ่งเป็นผลมาจากความโกรธแค้นต่อสังคมที่สร้างความทุกข์ยากลาเค็ญแก่เขา ทั้งตัดสินความผิดของเขาอย่างไม่เป็นธรรม จนกลายเป็นความทรงจาที่เจ็บปวด ซึ่งมันได้บดบังดวงตาแห่งมโนธรรมไม่ให้มองเห็นความดี และเขาก็เชื่อว่าไม่มีใครทาดีต่อเขาอย่างจริงใจ จนเมื่อได้มาพบพระคุณเจ้าเบียงเวอนู ซึ่งเป็นผู้ที่มอบดวงตาแห่งแสงสว่างให้เขาได้มองเห็นความดี จากการกระทาที่สูงส่ง คือ การให้อภัยในสิ่งที่เขาได้ทาผิดทั้งหมด ในที่สุดเมื่อเขาใช้ปัญญาครุ่นคิด มโนธรรมของเขาจึงรับรู้ถึงความดีที่สูงส่งนั้น เขาจึงหันมาเชื่อมั่นในความดี และเปลี่ยนแปลงตนเองให้เป็นคนดีที่ทาประโยชน์ให้แก่ผู้อื่น โดย ไม่คานึงถึงประโยชน์ส่วนตนเป็นหลัก ส่วนนายตารวจฌาแวร์ คือ ผู้ที่พยายามที่จะสร้างความเชื่อมั่นให้แก่กฎหมายว่ามีความยุติธรรมสูงสุดอย่างไม่มีความยืดหยุ่นใดๆ สะท้อนให้เห็นถึงทัศนะคติทางศีลธรรมแบบอานาจนิยมที่ไร้มนุษยธรรม จนเมื่อได้มาพบการกระที่ที่สูงส่งยิ่งกว่าของวัลฌอง ซึ่งเป็นนักโทษตนตามล่า แต่กลับช่วยเหลือตนให้พ้นจากความตาย แทนที่จะฆ่าทิ้งเสียเพื่อล้างแค้น การกระของวัลฌองทาให้เขารู้สึกสูญเสียหลักค้าประกันความเชื่อมั่นในอานาจและเกียรติภูมิของผู้รักษากฎหมาย เมื่อทนอยู่กับสภาพเช่นนั้นไม่ได้ เขาจึงเลือกที่จะจบชีวิตลงด้วยการฆ่าตัวตาย
เกณฑ์การติดสินความเป็นคนพาลและบัณฑิต กรณีศึกษาในพระธัมมปทัฎฐกถาแปล
วินัย สุริยธรรม; Vinal Suriyadham (2017)
This qualitative research aims to study ethics and Ethical Judgment Criteria .To study the bully and the graduates in the Dhammapadatthakatha. To study the criteria for judging the bully and the graduates in the Dhammapadatthakatha.Summary of research results are the bully is in harmony with the ten divisions, but not in accordance with the principle of life 38 principles 6 main secular Main sacred object The details are: 1. Satisfaction in animal life to fall. 2. A wrong view from the canal that the Buddha taught.3. A person who does not benefit the companions of his fellows. 4. Be friendly 5. Ignorance on what to do What should behave not behave? Pleased to say dishonestly. Is evil talk Swearing 7. There is a mentality that is jealous of the idea that he is a wise man. Show yourself to be smart and look at other people as fools. He does not know the truth.8. It is wise. 9. A willingness to engage in corrupt practices. Bad action I will bring trouble in my life.10. It is not worshiped in the person who should worship. 11. The lesser 12. Sleeping. 13. There is wickedness. Have not been conscious Have insecurity Desire to be big in the elders. Desire to worship in the clan of others. Decision Criteria Graduate Degree in Translation According to Buddhism, found that. 1. The graduates accept the easy listening. Meet the 38 star life that is easy to teach easy. Not bother 2. Graduate will not guide the way to trouble. Suggested with a mental compassion.3. Preach something useful. Forbid the sinful act 4. It is accompanied by the Dharma of the faithful, ie, not thinking, not speaking, not doing, not consulting any kind of lack of compassion.6. Graduates do not talk to the bully. The relationship with the bully will not be auspicious. 7. The willingness to give sacrifices 8. The pleasure of leaving the erotic. Welcome to the Dharma that your Lord has shown.9. It is a person who has the right to lead a prosperous life. It consists of 1 reformed Tasawa. Stay in good place The environment is suitable for 2 weeks. Association with the faithful 3, the virtue of self, set up like 4 keypad10. Being a good deed and having wisdom11. There is a mind set firmly unshaken Liebe means the ordinary world of the global nature of the world that dominate the animal world and the world must follow the plain gossip with praise.12. What is the wise When a fair hearing and contemplating the wisdom of ib ready. It's the end of all passions. 13. see a graduate of the erotic. I was not happy in the slightest, but it was erotic. Because it's not sexy Abstain from sin because of their or others who are baptized with the main match wits threefold the guidelines laid down by the Buddha to make the most of it.14. It is no sin attributed to the acquisition of that success. Their existence is justified due to the physical and moral integrity verbal concepts honestly 15. Graduates will practice at their training difficult 16. I appreciate the fair hearing forever. Match ceremony that Galen Thomas Grantham lights, Utrecht is a fair hearing as ever. The study's criteria. The bully in the Grantham speech at the Tulsa k ° translates Philosophy. Found that bullies are as follows.1. The offenses include customary law society. 1. hijacked a married woman. 2. violent to sponsor 3. There is no leniency 4. There is no validity because of rape, it is wrong for society.5. capabilities already deployed on inaccuracies. 2. Make a lot of people are. 1. does not reflect the benefit to the public. 2. Create distress to others.3. There is no good faith Is not following functions:. 1. dutiful husband did as well. 2. Do not follow or act in good faith as the duty of the father to educate their children as individuals with leniency towards others and society. 3. convicted by indiscretion. 4. Lack of awareness or conscience are good for society.1. Lack of awareness wife wants others to sponsor Mayhem 2. 3. 4. Rape is not generous saint saint cursed 5. 6. 7. burglary, destruction of habitat, others 8. killing others dead. 9. want others to praise This research studied The criteria of a bully : Case studies in Dhammapadatthakatha. It is a Qualitative Research . It was found that Bully was in accordance with Akusalakammapatha (unwholesome course of action10) Kayakamma: bodily action3 that are 1. Panatpata: destruction of life
ความเชื่อเรื่องสังสารวัฏในพุทธศาสนาเถรวาท กรณีศึกษาจูฬกัมมวิภังคสูตร
พระอัครเดช สารแสง; Phra Akkaradech Sansaeng (2017)
This Qualitative research has an objective. To study Belief Saṁsāravatta in Theravada Buddhist Philosophy The doctrine of transmigration in Theravada Buddhist philosophy. study in Culkammwiphangkhsutr And to analyze Belief Saṁsāravatta in Theravada Buddhist Philosophy : A case study in Culkammwiphangkhsutr. This Documentary research descriptive analysis by studying the Thai scriptures. Mahachulalongkornrajavidyalaya University Documentary research and related documents, content and analysis. And descriptive analysis The research found that belief in Saṁsāravatta is a circular death circle formed a Department. Infinite Circulatory circulatory death is either human or virulent.ก ารBy virtue of knowledge and understanding of the Buddhist monks of Saddha 4 . The faith is the belief in Karma, the truth is to believe in the effects of karma. KammSawattha It is believed that all animals have their own karma. And TathyaBodhisatta Is to believe in the enlightenment of the Saddha 4 . This Will result in belief in the transmission as well. Culkammwiphangkhsutr. The Lord Buddha has given to SupapManopeti Son, which is a description of the deity of the person. To commit karma while living and to die from this world to the next. It will be the result of their actions. By Culkammwiphangkhsutr , that is explained by giving the example of 7 pairs: For killing animals Cause of longevity Because it does not kill animals, it causes many diseases. Because of the animal Why are there fewer diseases? Because it does not encroach on animals, causing the skin.Because it is often angry. Why the skin? Because he is not angry at the cause of less power. Because of jealousy. That's why it's so powerful. Because there is no jealousy to make a poor person. Because it is a stingy person, never donate to be a rich man. Because people are kind Helping others cause low births. Because there is no respect. The cause of the high family. Because it is a humble humble person who causes foolishness. Because people do not study. The cause of being a wise man. Because people are pursuing knowledge. Sin of merit. For the belief in It is the Saṁsāravatta belief of Theravada Buddhism to believe in. Death and rebirth of man and animal have to cycle through endlessly until the person has the Nibbana of all the only then do not have to circulate dead again. This is in line with the fact that the Buddha has performed the miraculous formula. By referring to the person who was born in the landscape.With karma done. It is lightweight, somewhat in the sense of Karma 12, and it results in the circulation of dead animals in all natural worlds.
ความตายในปรัชญาของศรี อรพินโท
พระพจนันท์ ภุมพล; Phra Pojanun (2019)
The study of death in the philosophy of Sri Aurobindo is a qualitative research-based documents. The objectives arc: (1) to study the concept of death in the Western and Eastern world (2) to study the concept of death in the philosophy of Sri Aurobindo and (3) to analyze the concept of death in the philosophy of Sr Aurobindo and influences of death to the individual and social phenomena. This research was operated between September 2016 - April 2019. The research result found that The concept of death in the Western world. Materialism considered death as the end of the various processes of life as voidness from any perception and there was no meaning to be investigated after death, Phenomenology considered death exist along with life, death does not mean physical or biological terms but refers to the end of Dasein, death causes Dasein to be in an Authenticity, and Existentialism because human beings are originated in emptiness, nothing is a substance before, the meaning of death therefore depends on the freedom to choose their own way and derive from internal view. Death encourage for raising the level of Existence to the highest level. As for the concept of death in the Eastern world, Vedanta hold death as an essential substance in guiding individuals to the knowledge of Self, Even if the body is broken, but Atman remains eternal, Buddhist philosophy does not believe that there is an eternal self, death is separation of all five aggregates, Vajrayana Buddhist death is a step by step internal and external breakdown, death is the key to spiritual growth to a good death through the system of Tantra Buddhism. Finally, knowing that the destination of the two lines has converged unbelievably. Sri Aurobindo has a concept of death that has been influenced by both the West and the East tradition, not only it was considered in the same stream with life but also a truth that does not depend on the definition which fixed. Sri Aurobindo emphasizes the role of death as a catalyst for the evolutionary process through Integral yoga practices that apply Tantra concept to liberation and live like A divine life. Having an independent attitude towards death as Integral view, it leads to realize the value of death that eradicates duality and expresses love. Humans should not be afraid of death because Integral yoga leads to the whole truth of death. Death is the way to immortality that bestows a sacred new life. The influences of death on individual phenomena will affect social phenomena. They can divided into two implications, one is a creative phenomenon which is a problem free condition within individuals that would cause real peace to society as a result of seeing death as true to itself and the internal crisis is a problem within the individual which is a source of conflict within individuals and may expand into violence in society that caused by ignorance, duality and ego consciousness.
ความสุขในพุทธปรัชญาเถรวาท : คฤหัสถ์และบรรพชิต
ปานชนะ รัตนกิจ; Parnchana Rattanakit (2016)
The study aims to analyze the attitude toward the happiness in Theravada Buddhist philosophy of layman and secular. The methodology is documentary research. The results revealed that the happiness of layman is sensational happiness that is occurred from the layman's normal and happy everyday living. Whereas the happiness of secular is mental happiness that is from the inner peace. The Lord Buddha, therefore, mentioned that secular’s happiness is more valuable than layman’s happiness. Although the layman’s sensational happiness is less valuable than secular’s mental happiness, the sensational happiness is still necessary for both layman and secular. The necessary for layman is that it makes people live normally according to their status and do not suffer too much from their living. The necessary for secular is that the sensational comfort helps the secular keeps calm and participating on their religious practice to reach more valuable happiness. The secular’s happiness is mental happiness caused from inner peace that omits all desires and sensuality. The secular’s happiness is purer and more intense than layman’s happiness because it contains less sorrow or suffering. This suits the priests who try to leave from the misery. This study mentioned about the happiness of layman and secular, however, the Buddhism thought does not mention that layman and secular must get only one kind of happiness (i.e. sensational or mental happiness). The happiness, actually, bases on individual practice and the understanding dharma.
ความหมายของสัญลักษณ์มุทราในพุทธปรัชญาเถรวาท
รักษณาวลีย์ อภิวัฒนปัญญา; Laksanawalee Aphiwattanapanya (2017)
วิทยานิพนธ์ฉบับนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาความหมายของสัญลักษณ์มุทราในพุทธปรัชญาเถรวาท การวิจัยครั้งนี้เป็นการวิจัยเอกสาร โดยการศึกษาแหล่งข้อมูลปฐมภูมิและทุติยภูมิแล้วนามาวิเคราะห์ด้วยการพรรณนาเชิงวิเคราะห์ ผลการศึกษาพบว่า สัญลักษณ์มุทราที่ปรากฏอยู่ในปางพระพุทธรูปในประเทศไทย มีจำนวน 6 ประการ แต่ละสัญลักษณ์สื่อถึงหลักธรรมในทางพุทธศาสนา กล่าวคือ 1) อภยมุทราสื่อถึงการประทานสัจธรรมที่ก่อให้เกิดความไม่กลัวภัยและการให้อภัย 2) วรทมุทราสื่อถึงการให้ทาน 3) ภูมิสปรรศมุทราสื่อถึงการชนะความขั่วหรืออุปสรรค หลักคาสอยเรื่องบารมี 10 ปีการและพลธรรม 7 ประการ 4) ธรรมจักรมุทราสื่อถึงหลักคาสอนในธรรมจักกัปปวัตตนสูตร 5) ธยานมุทราสื่อถึงการทาสมาธิและระดับของจิต 6) วิตรรกมุทราสื่อถึงขั้นตอนในการทาสมาธิ สัญลักษณ์มุทรามีฐานะเป็นข้อเท็จจริง เพราะมีฐานะเป็นวัตถุและเป็นข้อเท็จจริง สัญลักษณ์มุทราไม่ได้มีคุณค่าภายในตัว เพราะเป็นสิ่งที่มนุษย์สร้างขึ้นเพื่อประโยชน์บางอย่างเท่านั้น แต่เป็นคุณค่าที่ได้รับการตีค่าจากภายนอกไม่ว่าจะเป็นความศักดิ์สิทธิ์ ความสวยงาม หรือความเป็นสิ่งมีค่าทางวัฒนธรรม
ตรรกศาสตร์ในพระพุทธศาสนาเถรวาท : กรณีศึกษาคัมภีร์กถาวัตถุ
ปัญญา เสนาเวียง; Panya Senawiang (2019)
This qualitative research aimed (1) to study development of logic in Theravada Buddhism and (2) to analyze Buddhist logic in Kathāvatthu. The researcher studied the Kathāvatthu scripture, collected related documents and research, classified and synthesized the contents accordingly to the aims of the study, made conclusions, and discussed the research results. The results indicated that the Buddhist Logic was not separated from Epistemology as in western philosophy. The Buddhist Logic covered both perceptions and inferences and had been used in public debates in Buddhist era until the Third Council was undertaken. Mokkalliputratissathera composed Kathāvatthu in order to examine the principles of Theravada Buddhism. The definition of the term ‘logic’ in Kathāvatthu was not used in Buddha’s teaching as it was defined in western logic. However, it started with finding out the source of knowledge from sensation of perception which was in accordance with the Indian philosophy. Then, it studied the deductive reasoning or inferences. The perception senses in Kathāvatthu referred to the four immediate perceptions: Intrariya-pratyakşa, Mano-pratyakşa, Svasaṃvednā, and Yogic-intuition. On the other hand, the inference in Kathāvatthu was the knowledge arisen after the perception senses passing through the mental structure with languages or symbols as medium. Svārthānumāna and Parathānumāna were the two types of inferences. Svārthānumāna was the inference used as a tool for considering Buddhist principles for oneself while Parathānumāna was used to explain the world’s phenomenon and debate with other doctrines. There were two forms of Parathānumāna in Kathāvatthu. It was considered Anulomapancaka when the respondents started with approval and then refusal. When the respondents refused and then approved, it was Patilomapaccanika. Thus, the forms were classified by the responses of the respondents. It was also found in this research that Paravādin’s reasoning written by Moggallibutratissathera was weak and not a good justification. Even though the Paravādin was able to justify, the Sakavādin was always the one who held the authority for justification. Moreover, reasoning and tradition of judgment in Kathāvatthu was regarded as the justification pattern of Theravada Buddhism. However, such a justification was in conflict with Kālāmasutta that offered freedom in raising questions and which was the heart of Buddhism.
เทคโนโลยีกับการสูญเสียคุณค่าในชีวิตของมนุษย์
พฤตินัย เผ่าพันธ์ขาว (2016)
Modern technology has caused significant changes in society and human behaviors which in-turn have caused challenging problem concerning many aspects of humanity. This research aims to study the effect of modem technology that affect human life in negative way and to uncover the true values that humans should gain from technology. The research finds that technology has worsen humans life when they're too obsessed with it to the extent that they’re enslaved by it that is, humans seem to not be able to maintain stable livelihood without it. Believing that technology is a blessing which helps solve every problem is baseless. Although technology solves a problem, but at the same time it creates a new problem instead. To gain true values from technology, to enhance humanity, we must clearly understand that technology must be the virtuous means toward ends. Human worth doesn’t consist in being superior to nature or the universe but in the potentials of the body and mind that support one self and other life-forms. That is what technology should be used for.
แนววิธีปรากฏการณ์วิทยาว่าด้วยมโนทัศน์อภววิทยาของนิชิดะ คิตะโร
สรายุทธ เลิศปัจฉิมนันท์; ิSarayuddha Lhaspajchimanandh (2018)
นิชิดะ คิตะโร ได้รับการยกย่องให้เป็นบิดาแห่งปรัชญาญี่ปุ่ นสมัยใหม่ และเป็นผู้มีคุณูปการสูงสุด ในประวัติศาสตร์ปรัชญาญี่ปุ่ น การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนําเสนอปรัชญาของนิชิดะในแง่มุม อภววิทยา โดยอาศัยแนววิธีปรากฏการณ์วิทยาเป็นเครื่องมือวิเคราะห์และตีความมโนทัศน์หลักทั้งสามใน ระบบปรัชญาของนิชิดะ ได้แก่ ประสบการณ์พิสุทธิ์แท้ ตรรกะของแห่งหน และนัตถิภาวะสัมบูรณ์ ทั้งนี้ ผลการศึกษาพบว่านิชิดะได้อาศัยวิธีการลดทอนสิ่งเฉพาะออกไปจากความรู้ อารมณ์ และความคิด รวมถึง ลดทอนรูปแบบของตรรกะที่แสดงออกทางภาษา ให้มาเป็นตรรกะของแห่งหน เพื่อเปิดรับความสํานึกรู้ที่แท้จริง ที่เจตนารมณ์ของจิตมุ่งไปสู่สิ่งสากล พร้อมเสนอกิจกรรมของจิตที่เรียกว่าปัญญาญาณและ การหยั่งรู้พฤติการณ์เพื่อการตระหนักถึงแห่งหนของนัตถิภาวะสัมบูรณ์ด้วยเหตุนี้จึงนําไปสู่ข้อค้นพบว่า วิธีการทางปรัชญาที่สําคัญของนิชิดะ คือ วิธีการลดทอนเชิงอภววิทยา ที่เขาได้ทําการพัฒนามาจากท่าที แบบปรากฏการณ์วิทยาโดยประยุกต์จากฐานคิดของพุทธปรัชญามหายานอย่างจตุษโกฏิ และศูนยตา
บทบาทของพระธรรมวิสุทธิมงคล (บัว ญาณสัมปันโน) ในสังคมไทย
วันชาติ ชาญวิจิตร; Wanchat Chanwichit (2020)
This study aims to study the roles of Buddhist monks in Buddha’s lifetime, study the roles of Phra Dhammavisudhimongkon (Bua Ñāṇasampanno) in Thai Society and analyse the roles of Phra Dhammavisudhimongkon (Bua Ñāṇasampanno) in Thai Society. The results of research were found that the roles of Buddhist monks in Buddha’s lifetime reflected the roles of Lord Buddha in providing aid to the world in 4 aspects, namely, role in Dhamma propagation, role in politics and governments, role in economic and role in society. Lord Buddha was a role model in helping the world to his disciples as it was apparent from the roles of 10 Buddhist saints. As for Phra Dhammavisudhimongkon (Bua Ñāṇasampanno) in Thai Society, his roles were apparent in 4 aspects as well, namely, 1) role in Dhamma propagation which are (1) teaching to do good (2) teaching to abstain from bad (3) teaching to help country (4) setting himself a good example for inheritance of Buddhism, 2) role in politics and governments which are (1) role of leader to save the country (2) role toward the country leader or government (3) role of Venerable Father toward citizen, his role in economic are (1) role as leader who solved the economic problems (2) role in teaching Dhamma to people to know how to spend money (3) role in teaching consumption principles to people, 3) role in society which are (1) role as a leader of society (2) role in suggesting to confront the problems (3) role in mental cultivation (4) role in reminding to be mindful (5) role in providing aid to the world. From analysis of Phra Dhammavisudhimongkon (Bua Ñāṇasampanno)’s role in context of Thai Society, it was found that the roles of the Venerable Father were in accord with and differed from the roles of monks in Buddha’s lifetime, that caused the role of Venerable Father in social context was criticized in Thai society. In addition, the study results demonstrated overall roles of Venerable Father Maha Bua toward Thai society which are good examples of roles of Buddhist monks in helping, aiding, assisting Thai society.
บทบาทที่พึงประสงค์ของคณะสงฆ์ภาค 10 ในสังคมไทย
พระมหาพงศ์ทราทิตย์ ก้องเสียง; Pongtaratid Kongseang (2020)
The purposes of this research were as follows: 1) to study the role of monks in the Buddhist era 2) to study the role of the sangha 10th Region and 3) analysis the desirable roles of the sangha 10th Region in Thai society. This research was qualitative research, data collection by studying Buddhist text (Tipitaka) and related documents as well as collected data by inadept interview and summarize the findings and descriptive presentation. The role of monks in Buddhist era was found that Sangkhakhun indicated the roles of the monks in two ways
ประโยชน์นิยมในพิธีกรรมแซนโฎนตาของกลุ่มชาติพันธุ์กูย
ปรีชา บุตรรัตน์; Preecha Butrat (2017)
This study employed qualitative method. Its objectives were to study the utilitarianism of John Stuart Mill (1806-1873), to study Kui’s SaenTonta Rituals, and to analyze the utilitarianism in Kui’s SaenTonta Rituals. Related theories and research were reviewed. Also, Structured Interviews were conducted to collect field data by interviewing 20 samples in Tael Village. Tael Sub-district, Sikhoraphum District, Surin Province. The results have revealed that the utilitarianism of John Stuart Mill tried to propose that proper actions are the actions which provide the greatest happiness for the greatest people. The happiness of people is intangible, and it is only one desirable thing. Motivation is not connected with the actions because it cannot be concretely measured value of actions. Kui's SaenTonta Rituals are annually performed in the 10th lunar month for two days. On the first day, the rituals are prepared and performed at parents’ house. On the second day, the rituals are performed at the shrine of the ancestor and the temple in the village to sacrifice merit for the ancestor. Kui's SaenTonta Rituals are consistent with the utilitarianism of John Stuart Mill, i.e., actions providing the greatest happiness for the greatest people. The rituals are the actions of people group, not the actions of one person. Doctrine in the rituals emphasizes common interest in terms of Irving together in society. There are both internal and external factors generating actions or rituals. Identical understanding with common interest integration can lead to social bond and social foundation, eventually.
ปัจจัยที่ก่อให้เกิดบุคลิกภาพของพระโพธิสัตว์เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้าในพุทธปรัชญาเถรวาท
สรัญญา วิภัชชวาที; Saranya Wipatchawatee (2019)
การศึกษาเรื่องปัจจัยที่ก่อให้เกิดบุคลิกภาพพระโพธิสัตว์เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้าครั้งนี้ เป็นวิจัยเชิงคุณภาพจากเอกสาร มีวัตถุประสงค์เพื่อ (1) ศึกษาปัจจัยที่ก่อให้เกิดบุคลิกภาพของ พระโพธิสัตว์เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้าในพุทธปรัชญาเถรวาท และ, (2)วิเคราะห์ปัจจัยที่ก่อให้เกิด บุคลิกภาพของพระโพธิสัตว์เพื่อความเป็นพระพุทธเจ้าในพุทธปรัชญาเถรวาท ดำเนินการวิจัย ระหว่างกันยายน 2559 –ธันวาคม 2561 ผลการวิจัยพบว่า พุทธปรัชญาเถรวาทมีทัศนะว่าพระโพธิสัตว์เป็นบุคคลผู้มีสติปัญญา เฉลียวฉลาด มีคุณธรรม และเห็นภัยในวัฏฏะสงสาร จึงบำเพ็ญบารมีหลายภพหลายชาติเพื่อบรรลุ โพธิญาณและช่วยเหลือสรรพสัตว์ให้หลุดพ้นจากความทุกในวัฏฏะสงสาร สำหรับบุคลิกภาพของ พระโพธิสัตว์นั้นเป็นพฤติกรรมการแสดงออกที่เป็นลักษณะเฉพาะตัวที่สะท้อนความเป็นปัจเจกบุคคล ของพระโพธิสัตว์ แบ่งออกเป็น 2 ประเภท คือ (1) บุคลิกภาพภายใน เป็นลักษณะทางจิตภาพที่ ประกอบไปด้วยความรู้ ความคิด อารมณ์ และความรู้สึกที่สมบูรณ์ไปด้วยการบ าเพ็ญบารมี 10 ประการ อยางยิ ่ ่งยวด ได้แก่ ทานบารมี ศีลบารมี เนกขัมมะบารมี ปัญญาวิริยะ บารมี ขันติบารมี สัจจะบารมี อธิษฐานบารมี เมตตาบารมี และอุเบกขาบารมี ที่บ าเพ็ญอย่างยิ่งยวดทั้ง 3 ระดับ ได้แก่ บารมี 10 ทัศ อุปบารมี 10 ทัศ และปรมัตถบารมี 10 ทัศ รวมเป็ นบารมี 30 ทัศและ (2) บุคลิกภาพภายนอก เป็ น ลักษณะทางกายภาพของพระโพธิสัตว์ อันประกอบไปด้วย มหาปุริสลักษณะและอนุพยัญชนะ ส าหรับปัจจัยที่ก่อให้เกิดบุคลิกภาพพระโพธิสัตว์เป็นสาเหตุที่ทำให้พระโพธิสัตว์แสดงออกทาง พฤติกรรมทางกาย วาจา และใจ อันเป็นลักษณะเฉพาะตัว อันได้แก่การเห็นทุกข์ภัยในวัฏฏะสงสาร การเน้นวิธีการหลุดพ้นด้วยปัญญาการได้เห็นลักษณะของพระพุทธเจ้าและได้รับพุทธพยากรณ์การมี จุดมุ่งหมายอันยิ่งใหญ่ การมีธรรมสโมธาน 8 และการมีอธิษฐานธรรม
พุทธธรรมเพื่อบำบัดความเครียดในสตรีตั้งครรภ์ที่มีภาวะความเสี่ยงสูง
สูติรัตน์ พีรยาวิจิตร; Sutirut Peerayawichit (2018)
This doctoral degree thesis investigated how the application of Buddha-Dhamma helped manipulate stress condition among the high-risk pregnancies. A comparison of scores depicting levels of pregnancy depress gauged before and after the application of Budda-Dhamma therapy among the target women was also conducted. This quasi-experimental research was carried out in order to portray the levels of pregnancy stress before and after the therapy among a single group of high-risk pregnancy women. The criteria for pregnancy risk evaluation was developed against the standard proposed by WHO’s new principles of pregnancy manual. Thirty accepted participants were those whose stress levels were rated well-above the normal stress line based on the stress evaluation form developed by The Department of Mental Health, Ministry of Public Health (2008). The data was collected by using questionnaires and in individual interview which was oriented around the application of Buddha-Dhamma technique for depress remedy. The participants were required to spend eight continual weeks for the therapy session. The data was collected at the Antenatal Care Section in SrisangwornSukhothai Hospital between April to May, 2017. The levels of pregnancy stress collected at two points of times were compared using the Paired t-test approach. The stress level prior to the therapy was averaged at 39.39, which was much higher than the normal stress rate. After the application of the Buddha-Dhamma stress therapy technique, however, the figure dropped by 24.55 points and remained at 14.84, which is equivalent to the normal stress rate. Accordingly, the averaged stress score recorded after the experiment was found significantly lower 0.05 (P=0.000) than the stress level observed in the pretest. Specifically in this research, the Buddha-Dhamma therapy technique could potentially hinder pregnancy stress by involving the high-risk pregnancy women in performing Dhamma chanting and doing meditation. The participants reported to have high level of satisfactory on the technique. The researcher deems it appropriate for the technique to be integrated into the conventional hospitalization for the women undergoing pregnancy depress and for those who are diagnosed to carry high-risk of stress.
โลกทัศน์แบบอัตถิภาวนิยมในนวนิยายเรื่องเงาสีขาว
ศิรินัน ทับอาษา; Sirinun Thup-asa (2017)
การศึกษาวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาโลกทัศน์แบบอัตถิภาวนิยม และนวนิยาย เงาสีขาวในฐานะโลกทัศน์แบบอัตถิภาวนิยม โดยทั้งหมดนี้เป็ นการศึกษาวิจัยในเชิงคุณภาพ เน้นการวิเคราะห์เนื้อหาและน าเสนอข้อมูลในรูปแบบพรรณนาวิเคราะห์ การศึกษาพบว่า ปรัชญาอัตถิภาวนิยมเน้นน าเสนอความเป็นมนุษย์ โดยชี้ให้เห็นถึง ความเป็ นจริงที่มนุษย์ต้องออกแบบตัวเองอย่างเสรีหากแต่อยู่ภายใต้เงื่อนไขของโลก (being - in- the - world) ทว่าความเป็นโลกกลับกลายเป็นข้อจำกัดของความเป็นไปได้ของเสรีภาพ (facticity) ฉะนั้นมนุษย์จึงเผชิญภาวะโดดเดี่ยวและทุรนทุราย จากเงื่อนไขของโลกและเงื่อนไขของมนุษย์เอง ส่วนเงาสีขาวได้เสนอว่า มนุษย์ประกอบด้วย ร่างกาย (body) และ จิต (mind) ซึ่งจิตของมนุษย์ไม่ได้ มีธรรมชาติอันเป็นแก่นแท้ แต่สามารถออกแบบสร้างตัวตนจากการพิจารณาและความสามารถ กระทำได้ในโลก ฉะนั้นทั้งร่างกายและจิตจึงเป็ นสิ่งที่มิอาจแยกขาดจากกัน ดังนั้นเงาสีขาวและโลกทัศน์แบบอัตถิภาวนิยมจึงปรากฏทั้งข้อต่างและข้อเหมือน ดังนี้ ข้อต่างคือ ในฐานะมนุษย์ที่เกิดมาจำต้องเผชิญกับข้อเท็จจริงที่ไม่อาจเปลี่ยนได้บนโลกทำให้ในบาง สถานการณ์ตัวเอกเลือกทำตัวเองให้เป็นเสมือนวัตถุของคนอื่น(being - in - itself) ยินยอมให้ ระเบียบ กติกา ข้อบังคับอยู่เหนือตัวตน ดังที่ ตัวเอกต้องการให้คนรักทำแท้ง เพียงเพราะเกรงกลัว ความผิดที่เคยมีเพศสัมพันธ์ก่อนแต่งงาน เป็นต้น ส่วนข้อเหมือนคือ การที่มนุษย์เป็นองค์ประกอบ ของเสรีภาพ (being - for - itself)การยอมทำตนเป็นวัตถุย่อมทำให้ตัวเขาเกิดความรู้สึกทุรนทุราย กับชีวิตเช่น ความรู้สึกขัดแย้งหรือแปลกแยกกับตัวเอง ฉะนั้นบางสถานการณ์เขาจึงได้เลือกกลับมา เป็นตัวของตัวเองอีกครั้งหนึ่ง แม้ว่าจะมีการบีบบังคับจากเงื่อนไขทางสังคมในรูปแบบต่าง ๆ แต่ ที่สุดแล้วตัวเอกก็ได้เสนอให้เห็นภาวะของเสรีภาพที่ไม่มีเงื่อนไขใด ๆ (absolute freedom) ด้วย การพิจาณาสถานการณ์อย่างไร้ขีดจำกัด อย่างไรก็ตามเงาสีขาวได้ชี้ให้เห็นว่า มนุษย์มักจะได้พบเจอปัญหาประเภทเดียวกันคือ ปัญหาธาตุแท้ของมนุษย์และเงื่อนไขของโลกเพียงแตกต่างกันออกไปตามรายละเอียดภายในสังคม เช่น ความเชื่อ ค่านิยม จารีต ประเพณี สิ่งแวดล้อม เท่านั้น แต่ถึงที่สุดแล้วมนุษย์ก็ย่อมเป็นผู้เลือก คุณค่าต่าง ๆ ให้กับตัวเอง เพราะว่ามนุษย์ถือเป็นผู้มีเสรีภาพอย่างสมบูรณ์
ว่าด้วยโครงสร้างทางจิตของฌอง-ปอล ซาร์ตร์ และ ฌาคส์ลากอง
สรายุทธ เลิศปัจฉิมนันท์; Sarayuddha Lhaspajchimanandh (2014)
The aim of this research is to study comparatively by descriptive method on, in particular, the structure of mind based on the concept introduced by Jean-Paul Sartre and Jacques Lacan. Results of the study show that conceptual structure of mind of both has similarities in the elements of mind. Moreover, such elements functionally act not only under the structure of the real but also, imaginary and symbolic. Nevertheless, the revealing of the structure of mind is based on different concepts. In other words, Sartre used phenomenology to describe the act of mind whereas Lacan used psychoanalysis in order to explore into the inner mind. In the point of view of similarity, it can be concluded that Sartre and Lacan show that the nothingness is the center of the desires that constitute imaginary in the mind and the structure of symbolic movement, which is the origin of the knowledge. Conversely, in the different perspective, Sartre proposed that the real is the condition of mind to visualize the world that exists outside the subject but Lacan proposed that the real is the contradictory in the mind that occurs during the order of imaginary and symbolic. The contradiction affect to the mind in such a way that the resistive symbolizations are fragmented by the real. According to the study on the structure of mind in both concepts, it can be concluded that in the Sartre's point of views, the structure of mind is the act of consciousness which is completely opposing to the views of Lacan that regards the structure of mind as the influence of unconscious.
วาทกรรมพุทธศาสนาในสังคมไทยตามทัศนะของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป.อ. ปยุตฺโต)
จักรพันธ์ แสงทอง; Jakapan Sangthong (2020)
งานดุษฎีนิพนธ์เรื่องนี้ใช้ทฤษฎีวาทกรรมของมิเชล ฟูโกต์ (Michel Foucault) วิเคราะห์ ปัญหาพุทธศาสนาในสังคมไทย โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาปัญหา สาเหตุของปัญหา และ แนวทางแก้ปัญหาที่เกิดจากวาทกรรมพุทธศาสนาในสังคมไทยตามทัศ นะของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุต ฺโต) ผลการศึกษาพบว่า ปัญหาพุทธศาสนาในสังคมไทยได้แก่ 1. ปัญหาการใช้อำนาจรัฐกับพุทธศาสนา 2. ปัญหาความเข้า ใจพระธรรมวินัยที่ขัดแย้งกัน และ 3. ปัญหาความเชื่อเรื่องไสยศาสตร์ ปัญหาดังกล่าวมีสาเหตุมาจาก 1. วาทกรรมพุทธศาสนาแบบรัฐ 2. วาทกรรมพุทธศาสนาแบบคัมภีร์ และ 3. วาทกรรมพุทธศาสนาแบบไสยศาสตร์ ตามลําดับ ประเด็นคือ แนวทางแก้ปัญหาตามทัศนะของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ป. อ. ปยุต ฺโต) แม้ว่า จะเป็นแนวทางที่ดี แต่มีข้อจำกัดตามมา ดังนั้น จึงได้เสนอแนวทางแก้ปัญหาในแบบอื่นได้แก่ แนวคิดโลกวิสัยและ การปฏิรูปพุทธศาสนา จากการประเมินพบว่า แนวทางของการปฏิรูปพุทธศาสนาเป็นการแก้ปัญหาที่สอดคล้องและเป็นไปได้มากที่สุดในบริบทของสังคมไทยปัจจุบัน

Browse

Browsing ปรัชญา : Philosophy by Degree Grantor(s) "มหาวิทยาลัยขอนแก่น"

Results Per Page

Sort Options