Browsing by Type "วิทยานิพนธ์ระดับปริญญาเอก (Doctoral Thesis)"

Now showing 1 - 20 of 394
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A comparative study of the concept "Truth" in the Upanisads and the Sutta-Pitaka
    คาซูฮีโร ยามาโมโต; Yamamoto, Kazuhiro (2009)
    The purpose of this comparative study is to find out a philosophical trend underlying the Upanisads and Sutta-pitaka by analyzing the concept “truth” (Skt. Satya, Pāli sacca). Admittedly, the old Upanisads and early Buddhism have their own philosophical backgrounds. A longing for the eternal (nitya), which is seen everywhere in the old Upanisads, is not irrelevant to the theistic tendency inherited from the Vedic literatures. On the other hand, early Buddhism has its origin among a new group of thinkers, called “Sramanas/Samanas,” Who are mostly attheists ; some are materialists or sensationalists, and some are sceptics. However, this study concludes that, in regard to the pursuit of truth, early Buddhism is an authentic follower of the old Upanisads : Firstly, in both of them, “intuitive knowledge” (Skt. Jñāna, Pali paññā) is a clue to the pursuit of truth. Secondly, “intuitive knowledge” is understood as “transcendental knowledge” or “universal knowledge,” namely, this knowledge is that through which this ephemera world is established. Thirdly, both of them speak of the destruction of the world. When this ephemeral world is completely destroyed, the true state of the world is revealed. Fourthly, ultimately true knowledge or the true intuitive knowledge must imply “becoming.” This must be a true meaning of “way” (Skt. mārga, Pāli magga). Besides, the Buddha is still a reformer of Indian orthodox philosophy, because his teaching brings about a great influence in the world, showing the possibility of a new philosophy through overcoming asceticism (samnyāsa).
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A comparative study on conceptual metaphors of taste terms in Thai and Vietnamese
    Laophairoj, Rujiwan; รุจิวรรณ เหล่าไพโรจน์ (2012)
    วิทยานิพนธ์ฉบับนี้มีวัตถุประสงค์ในการศึกษา คือ ศึกษาลักษณะการใช้คำเรียกรส ขม เค็ม เปรี้ยว หวาน ที่เป็นอุปลักษณ์ ในภาษาไทยและภาษาเวียดนาม, ศึกษาความหมายเชิงอุปลักษณ์จากคำเรียกรส และศึกษามโนทัศน์เชิงอุปลักษณ์ ของคำเรียกรสทั้ง 4 คำ จากภาษาทั้งสอง รวมถึงศึกษาเปรียบเทียบความเหมือนและความแตกต่างของอุปลักษณ์เชิงมโนทัศน์จากคำเรียกรสในสองภาษาว่ามีความแตกต่างหรือเหมือนกันอย่างไร โดยข้อมูลที่ใช้ในการวิเคราะห์ความหมาย และ คุณลักษณะต่าง ๆ ของคำเรียกรส เก็บจาก พจนานุกรม และ ผู้บอกภาษา ภาษาละ 5คน ในส่วนข้อมูลที่เกี่ยวกับปริบทการใช้ของคำเรียกรส เก็บจากคลังข้อมูลภาษา และผู้บอกภาษาของทั้งสองภาษา ผลการศึกษาลักษณะการใช้คำเรียกรสที่เป็นอุปลักษณ์โดยพิจารณาจากโครงสร้างของคำ พบว่า ในภาษาไทยและภาษาเวียดนามมีรูปแบบการใช้คำเรียกรสที่มีความหมายเชิงอุปลักษณ์ใกล้เคียงกัน กล่าวคือ มีลักษณะการใช้คำเรียกรสที่มีความหมายเชิงอุปลักษณ์อยู่ 2 รูปแบบ ด้วยกัน คือ 1.) คำเรียกรสเดี่ยวๆ ที่ปรากฎเพียง 1 คำในบริบท และมีความหมายเชิงอุปลักษณ์ และ 2.) คำเรียกรสที่ประสมกับคำเรียกรสอื่นแล้วมีความหมายเชิงอุปลักษณ์ ซึ่งรูปแบบนี้สามารถแบ่งย่อยตามเกณฑ์การปรากฎได้เป็น 2.1) คำเรียกรสที่ประสมกับคำเรียกรส 2.2) คำเรียกรสที่ประสมกับคำอื่น ซึ่งคำเรียกรสที่ใช้ในแต่ละรูปแบบของภาษาไทยและภาษาเวียดนามมีความแตกต่างกันในรายละเอียด ผลการศึกษาความหมายเชิงอุปลักษณ์ของคำเรียกรสพบว่า ในภาษาไทยมีความหมายเชิงอุปลักษณ์ของคำเรียกรสที่สามารถจัดแบ่งได้เป็น 2 แวดวงความหมาย คือ 1.) อุปลักษณ์บุคคล และ 2.) อุปลักษณ์อาการ ส่วนในภาษาเวียดนามสามารถจัดแบ่งได้เป็น 1 แวดวงความหมาย คือ 1.) อุปลักษณ์อาการ และยังพบว่าคำเรียกรสที่แสดงความหมายอุปลักษณ์ในแต่ละวงความหมายของภาษาทั้งสองนั้นพบว่ามีการใช้คำที่แตกต่างกัน ผลการวิเคราะห์มโนทัศน์เชิงอุปลักษณ์ของคำเรียกรสในภาษาไทยและภาษาเวียดนามพบว่า ทั้งสองภาษามีมโนทัศน์เชิงอุปลักษณ์ของคำเรียกรส คือ คำเรียกรสเป็นคุณลักษณะของมนุษย์
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A comparison of the concept of compassion in the phenomenology of scheler and in theravada buddhism
    Holger Lammert (2023)
    In this dissertation, the researcher will attempt to explore the concept of compassion, in the manner in which it is understood in Western phenomenology and in the manner it is understood in Theravāda Buddhism. Compassion in phenomenology is connected in a constellation with other concepts such as empathy, pity and sympathy. It is the phenomenological approach of Max Scheler which tries to disentangle these concepts and consider them from a moral perspective. Max Scheler tries to consider the relationship of our mental states with that of other individuals through a phenomenological determination of value (involving love and hate), which can also can be interpreted as the root of morality in the broadest sense. One's morality is determined by one's feelings toward the other, while not having one's moral judgement contaminated by one's feelings. Central to this approach is the idea of the intentionality of the human subject. In Theravāda Buddhism, emotional contagion is also understood as a form of attachment and is considered to be counterproductive to the feeling of compassion. The Theravāda Buddhist tradition focuses on the concept of compassion, which is the object of meditation practice separate from the experiences of empathy and sympathy. Individual experience is widely believed to be the key to developing compassion. In the Theravāda Buddhist tradition, however, it is an acknowledgment of the suffering of others based less on intention and more on practical action, which is also linked to Buddhist practices such as meditation and dealing with fellow human beings. This dissertation will show that knowing and understanding the differences between empathy, sympathy, and compassion is important to clarifying the differences between Western Christian-influenced sociology and phenomenology and the special status of compassion as part of Theravāda Buddhism.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A critical study of Clifford's evidentialist position on the ethics of belief
    Vargon Jarounyanataan (2014)
    From an observation in epistemology, belief plays a crucial role in leading to knowledge and the influence of human behavior. Whilst epistemologists are concerned about problems involving the acquisition of knowledge, moralists are concerned about the constraint of human behavior. William Kingdon Clifford, an English Cambridge educated mathematician and philosopher was very aware of the two poles interconnected with belief, leading him to become a moral evidentialist who composed a combination of moral and epistemological theories. During Clifford's era in the 'Victorian Crisis of Faith', he noticed a decline in religious ethics and social morality, and thus intended to foster scientifically grounded ethics, which were universally applicable to all mankind. His attempt to raise moral awareness, in justifying beliefs based upon scientific evidence, rendered his arguments to touch between the subjects of epistemology and ethics. His claiming, "It is wrong always, everywhere, and for anyone to believe anything on insufficient evidence", has challenged other thinkers to argue about the validity of this evidentialist theory. In deciding to make a research on this topic, the researcher has learned the importance of belief, and its influences on both knowledge and behavior, and foresees the potential benefits resulting from scrutinizing relevant arguments from Clifford's opponents. Although this topic touches on epistemology and ethics, the researcher will focus on the ethical aspects of Clifford's arguments. The first part of this research focuses on the main argument between Clifford and James, simultaneously with identifying the coverage of evidence. William James opposed Clifford's evidentialist ideas, based upon his psychological background by explaining the involvement of passional nature in forming a belief. We can say that he was the one who sparked off Clifford's argument to the crowd. Many readers of Clifford have confronted the vagueness of the word 'sufficient', and the unclearness of the coverage of evidence. At this point, this research aims to clarify Clifford's meaning of 'sufficient evidence' from the evidence in his writing. Another main issue in this research is the problem of doxastic voluntarism. If beliefs belong to us, then we should discuss the extent to which we have voluntary control over them. Basically, people are familiar with moral issues involving actions but not beliefs, due to the vagueness of our control of beliefs. Doxastic voluntarism is crucial to the validity of the ethics of belief, because it does not make sense to hold moral responsibility over involuntary matter. Since there are many objections regarding Clifford's evidentialist theory, the researcher has adopted those objections to be a guideline in structuring a defense of Clifford. At the same time, there are other alliances with Clifford whose arguments support Clifford's theory and weaken the oppositions. Apart from supporting arguments to Clifford, the researcher decides to adopt epistemic theories, such as correspondence theory, self-deception and Buddhist intuitive awareness to be the criteria for making ethical justification. Although there are endless arguments within these theories per se, those arguments are not within the scope of discussion in this research. In terms of beliefs that have a relation with knowledge and· behavior, the criterion of making moral judgment does not only concern one golden rule. After all, this research entails the practice of exercising epistemic theories, in addition to philosophical arguments regarding specific problems, such as evidence and doxastic voluntarism. Overall arguments represent an experiment of an idea providing a greater understanding of Clifford's evidentialist theory. As a result, Clifford's moral precept of believing in sufficient evidence has proved to be a valuable caution and means for people who want to attain epistemic truth. Finally, the researcher's contribution to analyzing the possibility of perfectly achieving Clifford's evidentialist theory leads to a specific result of foundationalist evidence, and the conclusion that it is possible to justify belief in a state of fairness and not biased towards existing beliefs.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A critical study of John Hick's Religious Pluralism & Threefold Typology
    Fumihiko Matsumoto (2020)
    This research critically investigates the soteriological grounds of John Hick’s Threefold Typology and his understanding of Religious Pluralism within the framework. It begins by considering the criticisms of Gavin D’Costa who, in his early work, favored Hick’s Typology in ‘theology of religions,’ but later became critical of it in his work, “Impossibility of a Pluralist view of Religions.” The research also considers Paul Knitter’s alternative Fourfold Typology introduced in his work, Introducing Theologies of Religions, and Mark Heim’s ideas concerning religious pluralism in his work, Salvation. Hick’s Threefold Typology has attracted much criticism, and yet the alternative typology such as Twofold Typology and Fourfold Typology also have their problems. In the field of Christology, it is certainly difficult to reach agreement. Perry Schmidt-Leukel presents an insightful reaffirmation of Threefold Typology by responding to eight different categories of criticisms to defend Hick’s tri-polar typology
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A critical study of Mehm Tin Mon's Interpretation of non-greed (Alobha)
    Ven Kuvera (2020)
    This research is a study of alobha based on Abhidhamma teaching in Theravada Buddhism, to investigate Mehm Tin Mon’s Interpretation of Alobha, and to have a critical view and application of Mehm Tin Mon’s teaching in modern age. Alobha is a mental state and its relevant practices are good conduct to reduce and remove greed. In Theravada Buddhism those practices are generosity, morality called abstinence from sensual objects and non-covetousness, and two forms of meditation, tranquility meditation and insight meditation. Being one of the Abhidhamma scholars and a Professor of Chemistry in Myanmar, Mehm Tin Mon interpreted alobha with modern ideas. The characteristics of alobha are non-attachment, greedlessness and generosity, non-attachment to sense-objects. Regarding his interpretation of alobha this study confirms once more that his strengths are powerful teachings and recommends that his weaknesses should be amended for new readers. His interpretation of the application stages of Buddhist social development are respectfully criticized from the perception and perspective of Buddhists scholars’ writing. This research clarifies and enhances understanding of his interpretation of alobha.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A discourse analysis of Thai historical texts from Sukhothai period to the present : systemic functional approach
    Nakim, Thanwaporn; ธันวพร นาคอิ่ม (2010)
    This study is an attempt to explore Thai historical texts from the Sukhothai period to the present. The framework selected for the research is Systemic Functional Linguistics. The objectives of this study are: 1) to describe textual metafunction profiles of the Thai historical texts from the three periods, 2) to analyze thematic progression (text development), and 3) to compare lexicogrammatical profiles of the Thai historical texts from the three periods. The data used in this study were collected from 13 Thai historical texts, including inscriptions, archives, and chronicles that have been formally transliterated and published. All data describe places and voyages. The findings reveal that a system of THEME in the Thai historical texts is a system of Theme followed by Rheme. This constitutes a Theme ^ Rheme structure in the Thai historical texts. Interpersonal Theme is not found in this study because neither directed conversations demonstrating data relevant to the interpersonal Theme, nor ones suggesting the writer's attitude towards the events, appear in the selected texts. In terms of textual Theme. structural conjunctions (87.20%) are found most often in-the three periods, followed by relative elements (12.26%), and conjunctive adjuncts* (0.45%), respectively. It was found that a number of conjunctions have been increasing in recent periods. As for Theme Selection, both unmarked and marked topical Themes were found. but the unmarked ones (89.10%) were the most highly selected, followed by the marked topical Themes (10.90%). It was also revealed that the unmarked 'ellipsed' topical Theme (61.28%) was used more frequently than the unmarked 'non-ellipsed' topical Theme (38.72%). Most circumstantial marked Themes were spatial circumstantial Themes (42.55%), followed by temporal circumstantial Themes (31.92%). There were five thematic progression pattems found in these three periods: 1) Theme reiteration or constant Theme pattern, 2) a zig-zag Theme pattern, 3) a multiple Theme or split Rheme patter, 4) a thematic progression with derived Theme, and 5) a concluding Theme pattern.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A grammar of Bouyei
    Boonsawasd, Attasith; อรรถสิทธิ์ บุญสวัสดิ์ (2012)
    The purpose of this study was to describe the grammar of the Bouyei language including phonology, morphology, and syntax. This language is mainly spoken and written in the south, the southwest, and the central parts of Guizhou in China by approximately 2,500,000 speakers. It belongs to the Kam-Tai branch of the Tai-Kadai language family. All data collected from relevant documents and the native Bouyei informants living in China were analyzed with the computer software programs FieldWorks Language Explorer, PRAT, and Phonology Assistant. The approach of the study is based on the tagmemic theory, initiated by Kenneth L. Pike in the 1950s. The study revealed that the Bouyei language was influenood by Mandarin Chinese in all ranks of grammatical hierarchy, especially phonemes and morphomes because of language contact. However, the syntactic structure of the Bouyei langunge is mostly still similar to other Tai-Kadai languages.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A grammar of So : a Mon-Khmer language of Northeast Thailand
    Migliazza, Brian (1998)
    This study provides an overview of So grammar, including the discourse features of narrative, procedural, and hortatory texts. So is an Austroasiatic (Katuic, Mon-Khmer) language located in northeast Thailand, though the main body of So speakers is found in the central provinces of Laos. The data for this study is gathered mainly from Kusuman District, Sakon Nakhon Province of northeast Thailand. The first chapter provides a general introduction to this study, covering the background of the So people, previous studies in the Katuic languages, and general sociolinguistic information about the So and related people groups of northeast | Thailand. The second chapter reviews the phonological system of the So language including word formation, syllable patterns, and segments. The third chapter covers So syntax summarizing the morphology, grammatical categories, and constituent order. The fourth chapter analyzes several features of So discourse in three different genres; narrative, procedural, and hortatory. The fifth chapter is the conclusion which reviews the significance of this research.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A Grammar of Thai sign language
    Danthanavanich, Suksiri; สุขสิริ ด่านธนวานิช (2008)
    การศึกษาครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษากลวิธีในการสื่อสารของคนหูหนวกหรือระบบ ไวยากรณ์ภาษามือไทยในชุมชนคนหูหนวก โดยวิเคราะห์จากข้อมูลภาษามือไทยระดับข้อความ ประเภทเรื่องเล่าและบทสนทนาจำนวน 54 ข้อมูล ผู้บอกภาษาเป็นกลุ่มคนหูหนวกซึ่งได้รับการ ฝึกฝนเพื่อให้เป็นครูสอนภาษามือไทยจากวิทยาลัยราชสุดา มหาวิทยาลัยมหิดล จำนวน 9 คน ทั้งนี้ ได้ประยุกต์วิธีการศึกษาจากทฤษฎีโครงสร้างและการศึกษาภาษาศาสตร์ภาษามือในประเทศต่างๆ จากผลการศึกษาพบว่ามีกลวิธีที่คนหูหนวกใช้ในการจบข้อความซึ่งคล้ายกับประโยค จำนวน 5 รูปแบบ ได้แก่ 1) การผงกศีรษะ 2) การเบี่ยงลำตัวเพื่อแสดงบทบาทสมมติ 3) การเปลี่ยน สีหน้า 4) การบอกประธานของข้อความและ 5) การจบข้อความด้วยคำศัพท์ภาษามือไทย ส่วน โครงสร้างภาษามือไทยพบทั้งโครงสร้างข้อความที่เป็นเช่นเดียวกับประโยคความเดียวและประโยค ความรวม รวมถึงสามารถทำหน้าที่ในการสื่อสารได้เช่นเดียวกับภาษาพูด คำศัพท์ภาษามือไทย ประกอบด้วยท่ามือ ตำแหน่ง การเคลื่อนไหวของมือ การพลิกหันฝ่ามือและการใช้สีหน้า สำหรับ กลวิธีในการสร้างคำศัพท์ภาษามือไทยได้วิเคราะห์ในเรื่องโครงสร้างทางหน่วยคำและกระบวนการ สร้างคำศัพท์ให้เป็นภาพ ทั้งนี้พบกลุ่มคำที่มีกลวิธีการสร้างคำซึ่งปรากฎเป็นลักษณะเฉพาะในภาษา มือไทย 5 กลุ่มคำ ได้แก่ 1) คำลักษณะนาม 2) คำศัพท์ภาษามือเชิงเปรียบเทียบ 3) ชื่อภาษามือ 4) คำศัพท์ที่ใช้การสะกดอักษรนิ้วมือ และ 5) คำศัพท์ภาษามือที่ยืมมาจากต่างประเทศ นอกจากนี้ ยังพบว่าการใช้พื้นที่ในการทำภาษามืออย่างสัมพันธ์กับคำกริยา การเคลื่อนไหวของศีรษะ การใช้ สีหน้าและการเคลื่อนไหวของลำตัวล้วนเป็นองค์ประกอบในการทำภาษามือไทย
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A historical study of "R" in Thai
    Yodmongkhon, Krisnana; กฤษณา ยอดมงคล (2000)
    The purpose of this study was to investigate the history of 'R' in Thai. The objective was divided into two sub-topics: the first one was the representation of Proto-Tai *r, *hr and *Cr in modern Tai dialects and the second topic was the history of 'R' in Thai Sukhothai. The data used for the first topic were mainly drawn from A Handbook of Comparative Tai (Li Fang Kuei 1977) and for the second topic the data were drawn from the Sukhothai inscriptions as well as some relevant documents. The results showed that Proto-Tai *r and *hr were developed into r, 1, h, and y in the eighteen Tai dialects and the Proto-Tai consonant clusters were mostly developed into the single consonants. According to Li (1977), Proto-Tai * was developed into r- in Siamese but this study assumed that it was developed into h-. Therefore, this finding supports the history of 'R' in Thai Sukhothai that the present / is not a heritage phoneme of Thai. It was hypothesized that once there was a low h (a) in the spoken Sukhothai but this sound was represented in the written language by (3 and was pronounced as (I] and [h]. Later, in order to be separated from /, (5) was pronounced as [r] after the written form.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A language classification of Phuan in Thailand : a study of the tone system
    Tanprasert, Pornpen; พรเพ็ญ ตันประเสิรฐ (2003)
    วิทยานิพนธ์นี้มีจุดมุ่งหมายเพื่อวิเคราะห์และเปรียบเทียบความแตกต่างของระบบเสียง วรรณยุกต์และลักษณะวรรณยุกต์ ของภาษาถิ่นพวนในประเทศไทย และนำผลที่ได้มาใช้เป็นเกณฑ์ ในการจัดกลุ่มและทำแผนที่ภาษาถิ่นพวน การศึกษาครั้งนี้ได้กำหนดจุดเก็บข้อมูลภาษาถิ่นพวนที่พูด กระจายอยู่ทางภาคเหนือ ภาคตะวันออกฉียงเหนือ และภาคกลางของประเทศไทย รวม 33 หมู่บ้าน (19 จังหวัด) เก็บข้อมูลจากผู้บอกภาษา หมู่บ้านละ 1 คน รวม 33 คน โดยใช้ตารางคำทดสอบเสียง วรรณยุกต์ของ วิลเลียม เจ เก็ดนีย์ แล้วนำข้อมูลที่ได้ มาวิเคราะห์ด้วยเครื่องมือและการฟัง เครื่องมือ ที่ใช้ในการวิเคราะห์คือโปรแกรมคอมพิวเตอร์สำเร็จรูป WINCECIL และMICROSOFT EXCEL ผลการวิเคราะห์พบว่า ภาษาถิ่นพวนในประเทศไทย มีจำนวนหน่วยเสียงวรรณยุกต์ 5 หน่วยเสียง และ 6 หน่วยเสียง มีระบบเสียงวรรณยุกต์และลักษณะวรรณยุกต์ที่แตกต่างกัน 8 แบบ สามารถจัด กลุ่มภาษาถิ่นพวนจากการรวมตัวและการแตกตัวของวรรณยุกต์ในช่อง A และ C ได้ 5 กลุ่ม คือ กลุ่ม ที่ 1 A1234, C1-234 ได้แก่ ระบบเสียงวรรณยุกต์และลักษณะวรรณยุกต์แบบที่ 1 กลุ่มที่2 A1234, C123-4 ได้แก่ ระบบเสียงวรรณยุกต์ และลักษณะวรรณยุกต์แบบที่ 2 กลุ่มที่3 A1-234, C1234 ได้แก่ ระบบเสียงวรรณยุกต์ และลักษณะวรรณยุกต์แบบที่ 3 กลุ่มที่ 4 AC 1-234 ได้แก่ ระบบเสียง วรรณยุกต์และลักษณะวรรณยุกต์แบบที่ 4, 5 และ 6 กลุ่มที่ 5 A1-123 C 123-4 ได้แก่ ระบบเสียง วรรณยุกต์และลักษณะวรรณยุกต์แบบที่ 7 และ 8 ภาษาถิ่นพวนกลุ่มที่ 4 มีการพูดกระจายมากที่สุด คือพูดกระจายอยู่บริเวณภาคเหนือ ภาค ตะวันออกเฉียงเหนือ และภาคกลางของประเทศไทย
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A later-wittgensteinian critique of AI translation technologies
    Fayang Huang (2021)
    Wittgenstein's achievements in the field of philosophy of language are remarkable and irreplaceable. His early and later language thoughts had a profound influence on the development of philosophy and contributed to the "Language Turn" in philosophy. Wittgenstein's later language thought takes "meaning is use" as its core idea, which made him one of the advocates of the formation of the earliest pragmatic thoughts. Translation, as one field for practical use of language, is an important research object in pragmatics. The theory of meaning has a decisive influence on the confirmation and rationality of meaning in the process of translation. With the rapid development of the current translation industry, modern technological translation, with machine translation and artificial intelligence translation as its typical components, has launched a revolutionary impact on traditional human translation, which is worthy of our reflection and examination on modern translation. Therefore, Wittgenstein's later language thoughts can provide us with certain philosophical support, so that we can get closer to the essence and truth of translation more thoroughly from the perspective of language philosophy and clarify the current chaotic phenomena and rules of translation technologies. This paper will focus on Wittgenstein's later philosophy of language, with language games, family resemblance, ‘meaning is use’, Wittgenstein's rule paradox as the main grounds of argument. First of all, it will analyze the current situation and technicalities of artificial intelligence translation, especially the content of natural language processing (NLP) technology. The third chapter mainly analyzes the core concepts of Wittgenstein's later thoughts and the development and extension of his successors' thoughts, and clarifies the influence and significance of Wittgenstein's later theory of meaning on translation. The fourth chapter mainly discusses the influence and significance of Wittgenstein's later discussion on meaning and rules on translation, which is the most directly related field of language use, from the perspective of pragmatics. On this basis, the development prospect, bottleneck and deficiencies of artificial intelligence translation technology are further discussed, to clarify the role and influence of creativity, intentionality and context in machine translation. Furthermore, from the perspective of Wittgenstein's later philosophy of language, This paper expounds the conflict and fusion between scientism and humanism in the field of translation, Through this research, two goals are achieved: the first one is to give a new interpretation of Wittgenstein's thought under the background of the information technology era
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A Morphological study of northern Khmer
    Phon-ngam, Prakob; ประกอบ ผลงาม (1999)
    The study presents a morphological description of Northern Khmer, including the morphophonemic features and morphological processes of affixation, reduplication and sound symbolism. The objective of the work is to investigate the phonological and grammatical conditions that affect phonemic alternations, and also to clarify the phonological form, and the grammatical and semantic function of each type of morphological processes. The theoretical framework for the study is a combination of Structural Grammar, Tagmemics and Generative Phonology. The data are drawn from the speech of Northern Khmer speakers from Muang District, Surin Province of Northeast Thailand. The study shows that there are productive alternations of voiced and voiceless consonants, which are affected by the phonological processes of syllable reduction, assimilation and dissimilation. The study also shows that morphological processes in Northern Khmer are still active. Particularly, each phonological form of affixation varies in semantic roles and verbal categories; both plain words and expressive words can be reduplicated as style of speech with the well-defined phonological rules; and the final sequence of sounds, the nuclear vowel and final consonant control the meaning of the words. Words with the same sequence of such symbolic sounds usually share the property of meaning.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A paragraph analysis of Thai academic writing
    Junlaprom, Nattha; ณัฏฐา จุลพรหม (2001)
    The purpose of this research is to study the structure and coherence of the paragraph in Thai academic writing. Data were collected from 30 contemporary Thai academic writings. The study found that there are ten types of paragraph. It also found that six types of paragraph appeared in the introductions of these writings, seven types of paragraph appeared in the body of the text, and two types of paragraph appeared in the conclusion. The research also studied notional structure and surface structure of the paragraph in Thai academic writing. The study found that notional structure is composed of four parts: exposition, nucleus, support, and ending. Nucleus is the obligatory part while exposition, support, and ending are optional parts.The study also found that surface structure is composed of three parts: stage, body and closure. Body is the obligatory part while stage and closure are optional parts. The research also studied the cohesion of Thai academic paragraphs. The study found that there are two types of cohesive devices in Thai paragraphs: theme cohesion and structural cohesion. Theme cohesion is linking each unit in a paragraph with a semantic relation, while structural cohesion involves various devices used to structure the language. The systematic study of paragraphs in Thai academic writing shows that they have a common grammatical structure.
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A phonological description of Jieyang Hakka dialect as spoken in Thailand
    Shiwaruangrote, Nitasakorn (2008)
    วิทยานิพนธ์ฉบับนี้เป็นการศึกษาระบบเสียงของภาษาจีนแคะที่พูดในประเทศไทย โดยทำ การศึกษาในเรื่องของหน่วยเสียง พยางค์ และลักษณะคำ โดยใช้ทฤษฎีแทคมีมิก (Tagmemics) ผลจากการศึกษาสรุปได้ว่า หน่วยเสียงประกอบด้วยเสียงพยัญชนะ 18 หน่วยเสียง ได้แก่ /p, ph, t, th, k, kh, ʔ, ts, tsh, f, v, s, h, m, n, ŋ, j, l/ หน่วยเสียงสระเดี่ยวมี 6 หน่วยเสียง ได้แก่ /i, ɛ, a, ɨ, u, ɔ/ สระประสมสองเสียงมี 11 หน่วยเสียง ได้แก่ /iu, ui, iɔ, ɔi, ia, ai, uɛ, ɛu, uɔ, ua, au/ และสระประสมสามเสียงมี 3 หน่วยเสียง ได้แก่ /iau, uai, iui/ หน่วยเสียงวรรณยุกต์ มี 7 หน่วยเสียง โครงสร้างของพยางค์คือ Ci (G1) V (G2/Cf) กับวรรณยุกต์ หรือพยัญชนะเสียง นาสิกกับวรรณยุกต์ ลักษณะคำมี 2 ประเภท ได้แก่คำพยางค์เดียวและคำสองพยางค์ หน่วยคำไม่ อิสระประกอบด้วยอุปสรรคและปัจจัยซึ่งมีจำนวนน้อยแต่กลับมีการใช้อย่างกว้างขวาง การเรียงตัว ของคำในวลีเป็นแบบส่วนขยายตามด้วยส่วนหลัก การกลมกลืนเสียงมีรูปแบบของการเกิดได้ 2 แบบ คือกรณีของพยัญชนะและสระจะเปลี่ยน ตามเสียงที่นำมาข้างหน้า ส่วนวรรณยุกต์จะเปลี่ยนตามเสียงวรรณยุกต์ที่ตามมาข้างหลัง หรือเปลี่ยน อันสืบเนื่องจากตำแหน่งที่เกิดของคำ คำประสมสองพยางค์มีวรรณยุกต์ที่ประกอบกันได้ 49 คู่ และลดจำนวนลงเหลือเพียง 40 คู่ เมื่อเกิดวรรณยุกต์สนธิ ในส่วนของคำประสมสามพยางค์นั้นวรรณยุกต์ชุดเดียวกันจะสามารถเกิด วรรณยุกต์สนธิต่างกันได้ ทั้งนี้มีสาเหตุมาจากโครงสร้างของคำประสมสามพยางค์นั้นมีโครงสร้าง เป็นแบบคำพยางค์เดียวบวกกับคำประสมสองพยางค์ หรือเป็นแบบคำประสมสองพยางค์บวกกับคำ พยางค์เดียว นอกจากนั้นวรรณยุกต์เดียวกันยังสามารถเกิดเสียงวรรณยุกต์สนธิได้มากกว่า 1 เสียง วรรณยุกต์อีกด้วย การศึกษายังพบว่า โครงสร้างบางชนิดของทั้งลักษณะคำและไวยากรณ์สามารถกั้นไม่ให้ วรรณยุกต์เกิดการสนธิได้
  • No Thumbnail Available
    Publication
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A reference grammar of radiotelephony in air-ground communication
    Nitayaphom, Paneeta (2009)
    ศึกษาไวยากรณ์อ้างอิงของภาษาโทรวิทยุที่ใช้ในการสื่อสารระหว่างนักบินและหอบังคับ ตลอดจนการเบี่ยงเบนของไวยากรณ์ที่เกิดขึ้นจากการใช้ภาษาในบริบทการสื่อสารจริง โดยการแบ่งเนื้อหาการศึกษาออกเป็น 4 ด้าน กล่าวคือ สัมพันธสาร คลังศัพท์ วากยสัมพันธ์ และวิทยาหน่วยคำ ตามลำดับ ทั้งนี้เพื่อเป็นการนำเสนอลักษณะเฉพาะของภาษาโทรวิทยุ ซึ่งถือเป็นอนุภาษาหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นและนำไปใช้ในบริบทของการสื่อสารที่มีความแตกต่างจากบริบทการสื่อสารโดยทั่วไป กล่าวคือเป็นการสื่อสารผ่านทางเทคโนโลยีการสื่อสารด้านคลื่นวิทยุ และชี้ให้เห็นถึงความโดดเด่นของระบบสัมพันธสาร และรูปแบบทางภาษาที่แสดงถึงความสัมพันธ์อันแนบแน่นระหว่างตัวภาษา ผู้ใช้ภาษาและบริบททางสังคม ตลอดจนความเบี่ยงเบนของลักษณะบางประการของตัวภาษา ในอันที่จะตอบสนองความต้องการของผู้ใช้ภาษาได้อย่างเต็มประสิทธิภาพ ในการบรรลุเป้าประสงค์ของการสื่อสารดังกล่าว ดังนี้วัตถุประสงค์หลักของการศึกษาจึงมุ่งเน้นไปที่การสร้างไวยากรณ์อ้างอิงของภาษาโทรวิทยุ และการแสดงการเบี่ยงเบนของภาษาที่เกิดขึ้น ด้วยการวิเคราะห์ข้อมูลทางภาษาทางด้านสัมพันธสาร คลังศัพท์ วากยสัมพันธ์ และวิทยาหน่วยคำ ข้อมูลที่ใช้ในการศึกษาแบ่งออกเป็น 2 กลุ่ม กล่าวคือ กลุ่มที่หนึ่งเป็นข้อมูลที่ได้จากหนังสือคู่มือการใช้ภาษาโทรวิทยุ ปี 2549 เพื่อใช้ในการศึกษาไวยากรณ์อ้างอิงของภาษาดังกล่าว และกลุ่มที่สองเป็นข้อมูลที่ได้จากการใช้ภาษาจริงจากการถอดความจากกล่องดำระหว่างปี 2536-2546 ซึ่งได้มาจาก 2 เว็บไซด์กล่าวคือ aviation – safety.net และ www.tailstrike.com การวิเคราะห์ของมูลทั้งสองกลุ่มกระทำโดยใช้ทฤษฎีและกลวิธีในการจัดกระทำอย่างเดียวกัน เพื่อให้สามารถบรรลุวัตถุประสงค์ของการศึกษาได้อย่างสมบูรณ์ จากการวิเคราะห์แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ภาษาโทรวิทยุเป็นอนุภาษาที่มีคุณลักษณะทางไวยากรณ์ที่มีความแตกต่าง และโดดเด่นจากการนำเอาคุณสมบัติทางภาษาบางประการ ที่มีความสำคัญอย่างแท้จริงจากภาษาอังกฤษซึ่งเป็นภาษาต้นแบบมาใช้ในแบบเฉพาะตัว ซึ่งบางส่วนมักถือว่าไม่ถูกต้องตามหลักของไวยากรณ์ในภาษาต้นแบบ ส่วนการเบี่ยงเบนที่เกิดขึ้นกับตัวภาษาเมื่อมีการนำไปใช้จริงนั้นเกิดขึ้นอย่างเห็นได้ชัดในทุกระดับ อย่างไรก็ดีไม่มีจุดบ่งชี้ที่ชัดเจนว่าการเบี่ยงเบนดังกล่าวเกิดขึ้นในสัมพันธสารและวากยสัมพันธ์มากที่สุดดังที่ได้ตั้งสมมติฐานไว้ การเบี่ยงเบนที่เกิดขึ้นนั้น เกิดจากการนำเอาคุณลักษณะที่ปรากฏอยู่แล้วในภาษาอังกฤษมาใช้ ซึ่งเป็นผลจากความคุ้นเคยและเคยชินกับระบบภาษาต้นแบบของผู้ใช้ภาษา เพื่อให้สามารถตาบสนองความต้องการของตนได้อย่างเต็มประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น อย่างไรก็ดีคุณลักษณะทางภาษาที่มีการเบี่ยงเบนไม่ได้เกิดจากการผนวกรวมกับคุณสมบัติบางประการจากภาษาต้นแบบเท่านั้น แต่มีการสร้างรูปแบบของภาษาขึ้นมาใหม่ด้วยการต่อยอดจากระบบอ้างอิงที่มีมา ดังนั้นการพัฒนาของอนุภาษาโทรวิทยุนี้จึงเป็นไปในสองทิศทาง กล่าวคือมีแนวโน้มขางการพัฒนาไวยากรณ์ให้มีความใกล้เคียงกับภาษาต้นแบบ พร้อมกับการพัฒนาไวยากรณ์เฉพาะแบบของตนเองให้มีความโดดเด่นมากยิ่งขึ้น
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A Sociological Approach to Perfection (Pāramī) Focusing on Morality (Sīla-pāramī) as Practised by Venerable Khruba Boonchum in Shan Society, Myanmar
    Dayweinda Yeehsai (2019)
    This dissertation is an effort to understand the relationship between a spiritual leader or a ‘Spiritually advanced being’ and his followers within the tradition of Theravāda Buddhism. Much of the older sociological interpretations of Theravāda Buddhism focus on its individualistic character centred on individual enlightenment. Holy monks or arahants are considered to be detached from their followers. These misunderstandings are the result of various secular sociological interpretations of Buddhism. This research will demonstrate that there is a defining bind between individual enlightenment and social responsibility. This relationship can be traced back to the Buddhist scriptures and literature. Secular sociology interprets the authority of a holy monk through the concept of charisma, which in the Greek original ‘khárisma’ suggests a divine gift given to the individual, a gift that can be used either for good or to mislead one’s followers. A more accurate Buddhist understanding of this authority may be described as a power built up through individual spiritual practice and through one’s relationship with society. Charisma in Buddhism is also based on individual effort or Kamma relating to one’s previous actions called pāramī, literally translated as perfection. The practice of perfection and morality bear direct social significance, fostering social harmony, integrity, peace, and stability. This research first introduces the organising theoretical framework of the sociology of religion of Émile Durkheim and Max Weber. The researcher engages with various approaches to Buddhist social philosophy and Buddhist sociology. The Buddhist concept of ten perfections and the perfection of morality are discussed and understood as lying at the core of any charismatic authority. The dissertation explores the socio-cultural context of the Shan people of Myanmar, their traditional beliefs and their moral practices, which are related to the practice of the perfection of morality. The research goes on to explore charismatic leaders and spiritual Masters of the Shan in contemporary society, particularly Venerable Khruba Boonchum, and argues against the secular sociological misinterpretations which see the authority of such leaders as having millenarian and utopian characteristics. Finally, this research considers a model of Buddhist sociology based upon spiritual and moral teachings rooted in the Buddhist scriptures and literature, thereby showing the limitations of secular sociological understandings of Buddhism
  • No Thumbnail Available
    Publication
    A study of female characters in the Jataka stories : a critical approach
    MeMe Khine (2012)
    The aim of this research paper is to highlight the roles of women in Buddhism and to defend feminine power as a constructive force in the Buddha's path to Enlightenment. The researcher has focused on interpretative plasticity and compares the interpretation of recurrent themes against various shifting contexts. The study focuses on historical depictions of women in the Jatak:a Stories, where images have been categorized as negative, neutral and positive. Moreover, the construction of feminine power has also been categorized into three groups, namely, destructive, neutral and constructive. Such a presentation is extremely rare in modem academic institutions for the fact that a Buddhist scholar native to the forerunning Theravada nation of Burma has attempted on a most difficult topic with contemporary women's rights assertions, recounting and drawing allegofies of the past with the present.