Search Results

Now showing 1 - 10 of 27
No Thumbnail Available
Publication

การศึกษาวิเคราะห์ละครโทรทัศน์เรื่อง "แรงเงา" ตามแนวพุทธจริยศาสตร์เถรวาท

ธเนศ บรรทมสินธุ์, Thanate Bantomsin (2017)

การวิจัยทางเอกสาร โดยผู้วิจัยได้ศึกษาและรวบรวมข้อมูลจากเอกสารชั้นต้นและเอกสารชั้นรอง ผลการศึกษาพบว่า ละครโทรทัศน์เรื่อง “แรงเงา” นั้น ผู้ประพันธ์ได้นำเสนอปัญหาสังคม ผ่านบทละครโทรทัศน์ 2 ปัญหา คือปัญหาการนอกใจและปัญหาการฆ่าตัวตาย เมื่อศึกษาแนวคิด พุทธ...ถึงอำนาจของอกุศลมูลหรือกิเลส 3 ประการที่มีอยู่ในจิตใจของมนุษย์ จึงตั้งชื่อเรื่อง “แรงเงา” โดยแสดงให้เห็นเป็นรูปธรรมผ่านตัวละครหลัก 4 คน และแสดงให้เห็นว่า พุทธจริยศาสตร์เถรวาท ระดับพื้นฐานและระดับกลางสามารถนำมาแก้ปัญหาการนอกใจ ส่วนปัญหาการฆ่าตัวตายใช้

No Thumbnail Available
Publication

วิเคราะห์แนวคิดทางจริยศาสตร์ของเหลาจื้อที่ปรากฎในวรรรกรรมของโกวเล้ง

พระชวนชัย สุทฺธปญฺโญ (เพชรไพรสันติ), Phra Chuanchai Suddhapañño (petchpraisanti) (2016)

หมายของชีวิต และทั้งหมดนี้คือชีวิตในอุดมคติของเต๋า วรรณกรรมทั้งเจ็ดเรื่องของโกวเล้งนั้น มีตัวละครที่หลากหลาย ทุกตัวละครมีลักษณะเด่นเฉพาะ มีอิสรเสรีในการเลือกใช้ชีวิต และไม่ยอมถูกกฎเกณฑ์ของสังคมจำกัด มีคุณธรรม มีจิตใจห้าวหาญ รักความยุติธรรม ชอบสันโดษ มี... แสดงออกมาในรูปแบบของการกระทำต่างๆ ในแต่ละช่วงของชีวิต จะเห็นได้อย่างเด่นชัดจากพฤติกรรมต่างๆของตัวละครเหล่านั้น ซึ่งต่างก็มีวิถีชีวิตในรูปแบบของตน แต่ที่เหมือนกันคือมีมโนธรรมประจำใจ มีความรักเพื่อนมนุษย์ ไม่สนใจเกียรติยศ ใช่ชีวิตอย่างเรียบง่าย ไม่เห็นแก่ตัว

No Thumbnail Available
Publication

การศึกษาวิเคราะห์ปัญหามโนธรรมในนวนิยาย เรื่องเหยื่ออธรรม ของ วิคตอร์ อูโก

ไพรัตน์ คนว่อง, Phairat Konwong (2017)

การศึกษาวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อวิเคราะห์ปัญหามโนธรรมในนวนิยายเรื่องเหยื่ออธรรมของวิคตอร์ อูโก ว่ามีการสะท้อนถึงบทบาทของมโนธรรมที่นาเสนอผ่านตัวละครอย่างไรบ้าง โดยวิธีวิจัยเชิงพรรณนา ผลการศึกษาวิจัยพบว่า นวนิยายเรื่องเหยื่ออธรรมได้นาเสนอปัญหาที่...เกิดขึ้นในการตัดสินด้านศีลธรรมที่มีความเกี่ยวพันกับมโนธรรมส่วนบุคคล ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงหลักเกณฑ์ที่มนุษย์ใช้ตัดสินความดี ความชั่วของพฤติกรรมต่างๆผ่านตัวละคร ซึ่งผู้วิจัยได้เลือกมาศึกษาวิเคราะห์ 2 คนคือ ฌอง วัลฌอง และฌาแวร์ ซึ่งเป็นตัวละครที่มีบทบาทที่

No Thumbnail Available
Publication

ตัวฉันที่ต้องพูด: การก่อร่างสร้างตัวตนในเรื่องสั้น “ผ้าห่ม” ของอิสมัต ชุกไต

Santi Leksakun (2016)

บทความนี้ทำการอ่านสำรวจเรื่องสั้นอันอื้อฉาวของอิสมัต ชุกไตเรื่อง “ผ้าห่ม” ซึ่งเกี่ยวกับผู้ไร้เสียงที่ถูกกดทับเบียดบังโดยวาทกรรมประเพณีนิยมและความเป็นสมัยใหม่ ตัวละครหลักของเรื่อง เบกัม ชาน ติดอยู่ในกับดักของสมรภูมิอุดมการณ์สองขั้วตรงข้าม ระหว่างความ...เชื่อทางจารีตประเพณีและอุดมการณ์ว่าด้วยอิสรภาพส่วนบุคคล เมื่อไร้ซึ่งความหวังและเสียงพูด เธอจึงพูดผ่านร่างกายของตัวเองและผ่านความสัมพันธ์ทางเพศใต้ผ้าห่มกับสาวใช้วรรณะต่ำ เพื่อก่อร่างสร้างตัวตนอันเป็นเนื้อแท้ในฐานะมนุษย์ผู้มีความปรารถนา ทั้งนี้ยังพบว่าสาว

No Thumbnail Available
Publication

สุนทรียศาสตร์ในหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น

นับทอง ทองใบ (2016)

ด้านรูปแบบการสื่อสารเฉพาะตัวของหนังสือการ์ตูนญี่ปุ่น ซึ่งประกอบด้วย ช่องการ์ตูน ช่องคำพูด ขนาดภาพ มุมมองภาพ ความเคลื่อนไหวของภาพ การตัดต่อภาพ และการจัดวางฉาก (2) มิติด้านเนื้อหาซึ่งพิจารณาตามองค์ประกอบของการเล่าเรื่อง โดยเฉพาะการสร้างบุคลิกลักษณะตัวละคร

No Thumbnail Available
Publication

ประพันธศิลป์แห่งมุมมองการเล่าใน มูลมัธยมกการิกา ฉบับแปลภาษาจีน

นิพนธ์ ศศิภานุเดช, Nipon Sasipanudej (2022)

บทความนี้วิเคราะห์ มูลมัธยมกการิกา ฉบับแปลภาษาจีนด้วยวิธีศึกษาทางวรรณกรรม (literary approach) โดยแสดงให้เห็นว่า เมื่อมองจากกรอบวรรณกรรม นาคารชุนได้ทำให้การรับรู้หรือผัสสะทั้งหลายกลายเป็นตัวละครตัวหนึ่งในเรื่องเล่าผ่าน “เสียงเล่า” (narrative voice...) ใน 2 ลักษณะ (1) ลักษณะแรกคือเสียงเล่าที่ปรากฏว่าเป็นตัวละครภายในเรื่องเล่า เรียกว่า “เสียงเล่าภายในตัวบท” (intratextual voice) เช่น การใช้บุรุษสรรพนามที่หนึ่ง “ข้าพเจ้า” ในฐานะตัวละครเอกในเรื่องเล่า (2) ลักษณะที่สองที่ผู้เขียนเห็นว่าเป็นลักษณะเด่นใน

No Thumbnail Available
Publication

กฎหมายกตัญญูและการวิพากษ์แนวคิดขงจื่อในวรรณกรรมอินเทอร์เน็ตจีน

ปานชีวา บุตราช, Pancheewa Butrach (2022)

บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการวิพากษ์แนวคิดขงจื่อในวรรณกรรมอินเทอร์เน็ตจีนแนวย้อนเวลา โดยวิเคราะห์ประเด็นความกตัญญูในนวนิยายเรื่อง จิ่นอีเยี่ยสิง (锦衣夜行) ตัวละครเอกย้อนเวลาไปสู่ยุคหมิงที่จารีตยังเข้มงวดและเกิดเหตุขัดแย้งกับผู้อาวุโสในเรื่อง จาก...การศึกษาพบว่าผู้ประพันธ์นำเสนอเหตุการณ์ความขัดแย้งของแนวคิดเชิงจริยศาสตร์ที่กลายเป็นจารีตประเพณีกับกฎหมายปกครอง กรณีพิพาทระหว่างตัวละครสะท้อนให้เห็นอิทธิพลของแนวคิดขงจื่อที่ครอบงำสังคม การต่อสู้ของตัวเอกจึงเป็นเสมือนภาพแทนของชาวจีนรุ่นใหม่ผู้ถูกกด

No Thumbnail Available
Publication

แนวคิดทางสุนทรียศาสตร์ในนาฏกรรมโขน: กรณีศึกษาสถาบันนาฏศิลป์บ้านรักษ์ไทย จังหวัดเชียงใหม่

อรอุษา สุขจันทร์ (2015)

บทความนี้มุ่งศึกษา แนวคิดทางสุนทรียศาสตร์เรื่องความงามใน 5 ประเด็น ได้แก่ 1) ความงามของตัวละคร 2) ความงามของเครื่องแต่งกาย 3) ความงามของท่วงท่าในการรำ 4) ความงามของบทพากย์ และ 5) ความงามของดนตรีประกอบ และวิเคราะห์ความงามในภาพรวมของนาฏกรรมโขน จากการ...ศึกษาพบว่า แนวคิดทางสุนทรียศาสตร์เรื่องความงามในแต่ละประเด็น ดังนี้ 1) ความงามของตัวละครนั้น มีรูปแบบตายตัวแน่นอน นักแสดงที่จะสวมบทบาทการแสดงของแต่ละตัวละคร ต้องมีลักษณะตรงตามที่ตำรากล่าวไว้ตามบุคลิกภาพของแต่ละตัว 2) ความงามของเครื่องแต่งกาย องค์ประกอบ

No Thumbnail Available
Publication

ไม่ได้ขอให้มารัก: กะเทยกับความเชื่อทางพุทธเถรวาทในภาพยนตร์ไทย

อาทิตย์ พงษ์พานิช, Atit Pongpanit (2013)

ตัวละครเพศทางเลือกจะเป็นกรณีศึกษาของบทความนี้ พร้อมทั้งเปรียบเทียบกับภาพยนตร์ไทยที่มุ่งหรือมีประเด็นทางเพศทางเลือกเรื่องอื่นๆ เพื่อวิเคราะห์ประเด็นดังกล่าวให้ชัดเจนขึ้น ความเชื่อเรื่องกฎแห่งกรรม โดยเฉพาะการผิดศีลข้อสามที่เกี่ยวข้องกับการ "ผิิดลูกผิด...เมีย" ผู้อื่น มักถูกอ้างถึงบ่อยครั้งเพื่อธิบายสาเหตุของการกลายมาเป็นเพศทางเลือกในสังคมไทย แม้ว่า ไม่ได้ขอให้มารัก จะนำความเป็นกะเทยกับความเป็นพุทธมาปะทะกันอย่างชัดเจน แต่ภาพยนต์กลับเพิกเฉยต่อความเชื่อนี้ ภาพแทนของตัวละครกะเทยจึงดูเหมือนได้รับการปลดแอก

No Thumbnail Available
Publication

ไม่มีคำถามสำหรับมาคันทิยา : พินิจความเป็นธรรมผ่านความเงียบของเหล่าภิกษุในอรรถกถาธรรมบทเรื่อง “วิฑูฑภะ” และ “สามาวดี"

ชาญณรงค์ บุญหนุน, Channarong Boonnoon (2019)

บทความนี้เป็นการศึกษาเกี่ยวกับความเป็นธรรมตามแนวคิดของพุทธศาสนา ผ่านการวิเคราะห์ “อรรถกถาธรรมบท” เรื่อง “วิฑูฑภะ” และ “สามาวดี” เน้นเฉพาะตัวละครหลักในเรื่องดังกล่าว โดยอาศัยแนวคิดเรื่องความเป็นธรรมเชิงวรรณศิลป์เป็นกรอบในการวิเคราะห์ ผู้เขียนจะเสนอ...การวิเคราะห์ใน 3 ประเด็นคือ (1) การมอบความเป็นธรรมให้แก่ตัวละครหลักในอรรถกถาธรรมบทเรื่อง “วิฑูฑภะ” และ “สามาวดี” โดยเน้นเฉพาะเรื่องราวของมาคันทิยา วาสภขัตติยาและวิฑูฑภะ (2) แนวคิดเรื่องความเป็นธรรมเชิงสังคมที่ถูกนำเสนอผ่าน “ความเงียบ” ของเหล่าภิกษุใน