This research aimed to answer the question: “Is Ven. Buddhadasa Bhikkhu’s philosophy of art post-modern?” method, the research discovers that Buddhadasa Bhikkhu’s philosophy of art is of post-modern paradigm. However, there was an opponent view stating that was of modern paradigm. This is because Ven. Buddhadasa Bhikshu stated that philosophy of art is permanent, which responds to the modern paradigm which states according to scientific rule that all things exist permanently. However, this opponent point of view misunderstood Ven. Buddhadasa Bhikkhu teaching about “art is permanent” which has no scientific meaning at all. On the contrary, it has the philosophical meaning that all things are Anatta (Non-Self or No Soul), that is not to cling to anything. Therefore, the existence of philosophy of art does not meaning in that way, but means that only art is going only. This research discovered that philosophy of Ven. Buddhadasa Bhikkhu’s philosophy of art belongs to post-modern paradigm since it revealed that art philosophy of art denomces the clinging to the existence of all things which complies to post-modern paradigm in its statement not to cling to things scientifically permanent. The result of this research can be applied to develop knowledge and idea in philosophy of art, Buddhism, sciences, education, and sociology as well. Further, there should be research on Ven. Buddhadasa Bhikkhu’s concepts on interpretation of language, politics, Buddhism, along the line of the post- modern philosophy.

ประการ 3) อรรถปริวรรตศาสตร์ตะวันตกเดิมทีเป็นการตีความคัมภีร์ทางศาสนา ต่อมาพัฒนาเป็นญาณวิทยาในปรัชญาหลังนวยุค จำแนกเป็น 2 สาย คือ 1) การตีความเชิงศาสนา 2) การตีความเชิงปรัชญา ส่วนพุทธอรรถปริวรรตศาสตร์เป็นทฤษฎีบูรณาการหรือปฏิสัมพันธ์นิยม ทฤษฎีอรรถปริวรรต...ศาสตร์ในพุทธปรัชญามหายานที่นำมาใช้คือ อุปายโกศลวิธี 4) การประยุกต์ใช้พุทธอรรถปริวรรตศาสตร์ว่าด้วยจิตเดิมแท้ในกระบวนการพัฒนาปัญญาแยกเป็น 2 ระดับ คือ 1) โลกิยปัญญาหรือความรู้เชิงจริยธรรม คือการประยุกต์ใช้ในชีวิตประจำวัน โดยอาศัยอุดมคติข้อมหาอุปายและมหากรุณา

ทฤษฎีการตีความเชิงพุทธปรัชญามหายานที่สำคัญ คือ อุปายโกศลวิธี ซึ่งเป็นตัวอย่างของทฤษฎีบูรณาการหรือสัมพัทธนิยมที่เน้นทั้งการอธิบายความและการตีความ โดยความหมายแล้ว อุปายโกศลวิธี หมายถึง ความฉลาดในการสอนที่มีขอบเขตไม่จำกัด ประยุกต์ได้อย่างหลากหลาย ใน...พุทธปรัชญาเซนมีเครื่องมือสำคัญที่จัดเป็นอุปายโกศลวิธีเรียกว่า โกอาน ซาเซนและมอนโด ทั้งสามเครื่องมือเป็นรูปแบบการสอนที่เป็นอัตลักษณ์ของเซน ผู้สอนต้องมีประสบการณ์ตรงจากการปฏิบัติหรือการบรรลุธรรม จีงสามารถถ่ายทอดธรรมะผ่านเครื่องมือทั้งสามให้ศิษย์ได้เข้าใจ

การวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์(๑)เพื่อศึกษาแนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาท (๒)เพื่อศึกษาการตีความ (๓) เพื่อวิเคราะห์การตีความแนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาท ซึ่งเป็นการวิจัยเชิงเอกสาร (Documentary Research) โดยเก็บข้อมูลจากเอกสาร แล้วนำข้อมูลมา...เฉพาะกลุ่ม และ ๒) การตีความแบบสากล โดยใช้ วิภัตติหาระในเนติปกรณ์และทฤษฎีการตีความเชิงรื้อโครงสร้างนิยมของเดอร์ริดา ๓.การวิเคราะห์การตีความแนวคิดเรื่องพรหมในพุทธปรัชญาเถรวาทโดยใช้การตีความแบบวิภัตติหาระในเนติปกรณ์ และการตีความเชิงการรื้อโครงสร้างนิยมของเด

พบว่า พระพุทธศาสนาไม่เป็นเพียงแค่วิทยาศาสตร์ ซึ่งสามารถสังเกตได้จากปรากฏการณ์ความหลากหลายของพระพุทธศาสนาที่มีอยู่แล้วในสังคม อันเกิดจากการตีความพระพุทธศาสนาและพระไตรปิฎกที่แตกต่างกัน การตีความว่าพระพุทธศาสนาเป็นวิทยาศาสตร์นั้นเป็นเพียงการตีความของผู้...ถือกระบวนทรรศน์ที่ ๔ (สมัยใหม่) เพียงกระบวนทรรศน์เดียวเท่านั้น ยังมีการตีความแบบอื่นอีกที่บ่งชี้ว่าพระพุทธศาสนาไม่เป็นเพียงแค่วิทยาศาสตร์แต่สามารถเป็นอะไรก็ได้ตามกระบวนทรรศน์ของผู้ตีความ ไม่ว่าจะเป็น ไสยศาสตร์ กฎของธรรมชาติ หรือศาสนาเพื่อโลกหน้า สำหรับ

สอนเชิงวิทยาศาสตร์เท่านั้น เพื่อยกระดับความรู้ไปสู่การปฏิบัติที่เป็นระบบ ผู้วิจัยเห็นว่า มรรคมีองค์ ๘ สามารถตีความใหม่ด้วยกระบวนทรรศน์หลังนวยุคสายกลางได้ และวิจารณ์เหตุผลของฝ่ายตรงข้ามว่า มีจุดอ่อนที่สำคัญดังนี้ ๑) พระไตรปิฎกมีการสังคายนา ตัวบทจึงมีการ...การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อทราบ “มรรคมีองค์ ๘ สามารถตีความใหม่ด้วยกระบวนทรรศน์หลังนวยุคสายกลางได้หรือไม่” ผลการวิจัยพบว่า เหตุผลของฝ่ายตรงข้ามที่สนับสนุนว่ามรรคมีองค์ ๘ ไม่สามารถตีความเป็นหลังนวยุคสายกลางได้ มีเหตุผลสำคัญ ๓ ประการ คือ ๑

อัตวิสัยเชิงวรรณกรรมเกิดจากฐานการมองความจริงเชิงจิตนิยมสัมบูรณ์ ทำให้การคิดเกี่ยวข้องกับ โลกแห่งปรากฏการณ์กลายเป็นสื่อ (เครื่องมือ) โดยอาศัยเนื้อหาที่เป็นปรมัตถสัจกับพุทธประวัติ ซึ่งถือเป็น อนุตริยะด้านสมมติสัจ เพื่อนำไปสู่จิตที่สมบูรณ์ ก่อให้เกิดรส...ทางสุนทรียธาตุกับจิต สื่อที่กระทบกับจิตมาก ที่สุด คือ วรรณกรรม ซึ่งเป็นเรื่องราวเนื้อหาที่จิตมีการประมวลและส่งผลทันทีกับจิต ลักษณะวรรณกรรม เชิงจิตวิสัยมีผลต่อการสร้างศีลธรรมที่มีฐานจากสัจธรรม งานวรรณกรรมของพระอัศวโฆษได้สร้าง สุนทรียภาพเชิงกุศลจิตให้กับ