ภาษาศาสตร์ภาษาบาลีและสันสกฤต
Permanent URI for this collection
บทความวิจัย บทความวิชาการ รายงานการวิจัย วิทยานิพนธ์ สารนิพนธ์ และหนังสือเกี่ยวกับไวยากรณ์บาลี ไวยากรณ์สันสกฤต หรือ ไวยากรณ์บาลีและสันสกฤตเชิงเปรียบเทียบ ด้านเสียง การสร้างคำนาม คำกริยา วากยสัมพันธ์ ภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทย
Browse
Browsing ภาษาศาสตร์ภาษาบาลีและสันสกฤต by browse.metadata.researchtheme2 "ภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทย"
Now showing 1 - 20 of 85
Results Per Page
Sort Options
- Publicationการกลายเสียงคำบาลี-สันสกฤตเอื้อน เล่งเจริญ (1977)
- Publicationการกลายเสียงสระของคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทยสาโรจน์ บัวพันธุ์งาม; Buaphanngam, Saroj (2017)คําายืมในภาษาไทยกว่าครึ่งหนึ่งเป็นคําาที่ยืมมาจากภาษาบาลีและสันสกฤตทั้งนี้เพราะภาษาบาลีและสันสกฤตกับภาษาไทยเกิดการสัมผัสกันนานนับพันปีบทความนี้มุ่งศึกษาการเปลี่ยนแปลงทางเสียงของคําายืมภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทยเฉพาะการกลายเสียงสระเท่านั้น โดยอาศัยแนวคิดด้านการศึกษาภาษาศาสตร์เชิงประวัติและเปรียบเทียบ การเปลี่ยนแปลงทางเสียงของคําายืมภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทยเป็นการเปลี่ยนแปลงอย่างเป็นระบบ โดยเฉพาะการกลายเสียงสระในคําายืมภาษาบาลีและสันสกฤตนั้นก็เพื่อปรับลดจําานวนพยางค์ในคําาให้สอดคล้องกับโครงสร้างพยางค์ของคําาไทย กระบวนการกลายเสียงสระในคําายืมภาษาบาลีและสันสกฤต ได้แก่ การยืดสระเสียงสั้นให้เป็นสระเสียงยาว การทอนสระเสียงยาวให้เป็นสระเสียงสั้น การเลื่อนเสียงสระ การกลายเสียงสระจากสระเดี่ยวเป็นสระประสม การกลายเสียงสระจากสระประสมเป็นสระเดี่ยวการกลายเสียงสระเป็นพยัญชนะ และการสูญเสียงสระท้ายคํา
- Publicationการเปลี่ยนความหมายของคำยืมภาษาบาลีที่ปรากฏในภาษาไทยพระมหาพิษณุ สญฺญเมโธ และคณะ; Sannametho, Phramaha Pitsanu; Phra Srisitthimuni; Kanokkamales, Veerakarn (2021)การวิจัยครั้งนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อ 1) ศึกษาการเปลี่ยนแปลงคำยืมภาษาบาลีที่ปรากฏในภาษาไทย2) วิเคราะห์การเปลี่ยนแปลงทางความหมายของคำยืมภาษาบาลีที่ปรากฏในภาษาไทย กลุ่มตัวอย่างคำยืมภาษาบาลีที่ไทยนำมาใช้ โดยสุ่มตัวอย่างอย่างง่าย จำนวน 50 คำ ซึ่งเป็นคำที่ปรากฏในหนังสือแบบเรียนภาษาไทยและในชีวิตประจำวันผลการวิจัยพบว่า การศึกษาเรื่อง การเปลี่ยนความหมายของคำยืมภาษาบาลีที่ปรากฏในภาษาไทยพบว่า คำศัพท์ภาษาบาลีที่พบนั้น ล้วนเป็นคำที่คนไทยรับมาใช้เป็นระยะเวลานานหลายปีแล้ว ซึ่งบางครั้งอาจจะเข้าใจว่าเป็นภาษาไทยของเราเองแต่หากผู้ศึกษาได้ศึกษาหลักเกณฑ์และได้รู้จักวิเคราะห์คำศัพท์จะทำให้ผู้ศึกษามีความเข้าใจได้ง่ายมากขึ้นและสามารถรู้ว่าคำใดเป็นภาษาไทยแท้ หรือคำใดเป็นคำยืมหรือแม้กระทั่งนำคำบาลีมาดัดแปลงใช้ให้เข้ากับภาษาไทย ในด้านความหมายคำศัพท์ที่ผู้วิจัยได้ทำการศึกษาพบว่า มีทั้งความหมายคงเดิม ความหมายแคบเข้า ความหมายกว้างออก และความหมายย้ายที่ซึ่งเป็นธรรมชาติของคำยืมที่มักจะมีการเปลี่ยนแปลงให้เข้ากับระบบของภาษาที่ยืมมา เพื่อให้สามารถออกเสียงได้สะดวกและเพื่อประโยชน์ของการใช้ภาษาที่หลากหลาย ซึ่งสะท้อนให้เห็นภูมิปัญญาด้านภาษาของผู้ที่นำคำศัพท์ต่างๆ มาสื่อสารกับภาษาไทยได้เป็นอย่างดี
- Publicationการเปลี่ยนแปลงของภาษาของคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตในปัญญาสชาดกฉบับล้านนาสาโรจน์ บัวพันธุ์งาม; Buaphanngam, Saroj (2021)บทความวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการเปลี่ยนแปลงด้านเสียงและการเปลี่ยนแปลงด้านศัพท์ของคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตที่ใช้ในปัญญาสชาดกฉบับล้านนา โดยศึกษาจากข้อมูลคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตจำนวน 1,725 คำ ในรายงานการวิจัยเรื่อง “การศึกษาเชิงวิเคราะห์ปัญญาสชาดกฉบับล้านนาไทย” การเปลี่ยนแปลงด้านเสียงและการเปลี่ยนแปลงด้านศัพท์ของคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตที่ใช้ในปัญญาสชาดกฉบับล้านนานั้นศึกษาจากรูปเขียนและเสียงที่สะท้อนผ่านรูปเขียน การอธิบายการเปลี่ยนแปลงด้านเสียงและด้านศัพท์ได้ใช้กรอบแนวคิดเรื่องการเปลี่ยนแปลงภาษาตามแนวทางการศึกษาภาษาศาสตร์เชิงประวัติ ผลการวิจัยพบว่า คำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตที่ใช้ในปัญญาสชาดกฉบับล้านนามีการเปลี่ยนแปลงทั้งด้านเสียงและด้านศัพท์ การเปลี่ยนแปลงด้านเสียงนั้นเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับเสียงสระและเสียงพยัญชนะของคำภาษาบาลีและสันสกฤตเดิมเมื่อเป็นคำยืมในปัญญาสชาดกฉบับล้านนา การเปลี่ยนแปลงด้านเสียงสระและเสียงพยัญชนะนั้นเกิดจากกระบวนการกลายเสียง ได้แก่ การเปลี่ยนแปลงทางสัทศาสตร์ การสูญเสียง และการเพิ่มเสียง การเปลี่ยนแปลงด้านศัพท์นั้นเป็นการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับโครงสร้างพยางค์ ความหมายและไวยากรณ์ หรือชนิดของคำของภาษาบาลีและสันสกฤตเดิมเมื่อเป็นคำยืมในปัญญาสชาดกฉบับล้านนา การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพยางค์ของคำภาษาบาลีและสันสกฤตเดิมเมื่อเป็นคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤต ในปัญญาสชาดกฉบับล้านนามี 2 ลักษณะ ได้แก่ การเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพยางค์ที่ไม่มีผลต่อจำนวนพยางค์เดิม และการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างพยางค์ที่มีผลต่อจำนวนพยางค์เดิม การเปลี่ยนแปลงความหมายมี 3 ประเภท ได้แก่ ความหมายแคบเข้า ความหมายกว้างออก และความหมายย้ายที่ ส่วนการเปลี่ยนแปลงทางไวยากรณ์นั้นเป็นการเปลี่ยนแปลงชนิดของคำภาษาบาลีและสันสกฤตเดิมเมื่อเป็นคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตในปัญญาสชาดกฉบับล้านนา
- Publicationการเปลี่ยนแปลงความหมายของคำบาลีสันสกฤตในภาษาไทยวิไลศักดิ์ กิ่งคำ; อดุลย์ คนแรง; Kingkam, Vilaisak; Konraeng, Adul (2014)วัตถุประสงค์ของกํารศึกษําครั้งนี้ คือ เปรียบเทียบควํามหมํายของคำบําลีสันสฤตในปทํานุกรมบําลี ไทย อังกฤษ สันสกฤต ฉบับพระเจ้ําบรมวงศ์เธอ กรมพระจันทบุรีนฤนําถ พ.ศ. ๒๕๕๓ กับพจนํานุกรมฉบับรําชบัณฑิตยสถําน พ.ศ. ๒๕๔๒ ข้อมูลที่ใช้ในกํารวิจัย ได้แก่ บทตั้งของคำบําลีสันสกฤตที่มีรูปคำตรงกัน แต่บทนิยํามควํามหมํายต่ํางกันในหนังสือสองเล่มดังกล่ําว โดยใช้เกณฑ์กํารเปลี่ยนแปลงควํามหมํายแคบเข้ํา ควํามหมํายกว้ํางออก และควํามหมํายย้ํายที่ของพระยําอนุมํานรําชธน ผลกํารศึกษําปรํากฏว่ํา กํารเปลี่ยนแปลงควํามหมํายของคำบําลีสันสกฤตในภําษําไทย มีกํารเปลี่ยนควํามหมํายทั้งแคบเข้ํา กว้ํางออก และย้ํายที่ และมีควํามหมํายเปลี่ยนจํากรูปธรรมเป็นนํามธรรม หรือจํากนํามธรรมเป็นรูปธรรมอีกด้วย
- Publicationการเปลี่ยนแปลงชนิดคำจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตสู่คำยืมภาษาไทยธวัชชัย ดุลยสุจริต; Thawatchai Dunyasucharit (2018)ในภาษาไทยมีการยืมคําาจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตมาใช้เป็นจํานวนมาก โดยมีการเปลี่ยนแปลงทั้งด้านเสียง และความหมาย นอกจากนี้แล้วยังเปลี่ยนแปลงชนิดของคําา ด้วย บทความนี้มุ่งศึกษาชนิดของคําาและการสร้างคําาในภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต และชนิดของคําายืมจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตที่นําามาใช้ในภาษาไทย ผลการศึกษาพบว่า คําในภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตแบ่งได้เป็นสามกลุ่มหลัก ๆ คือกลุ่มคํานาม กลุ่มคํากริยา และกลุ่มคําไม่แจกรูป แต่คําที่ยืมมาใช้ในภาษาไทย มีเฉพาะกลุ่มคํานามจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤต โดยเมื่อนํามาใช้จะเปลี่ยนแปลงชนิดคําจากนามเป็นคํากริยา คําวิเศษณ์ คําอุทาน คําสรรพนาม และคงลักษณะของคําานามไว้
- Publicationการแผลงเสียงสระภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทยอรรถพงษ์ ผิวเหลือง; Phiwhlueng, Atthaphong (2020)บทความวิชาการนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการแผลงเสียงสระภาษาบาลีและการแผลงเสียงสระภาษาสันสกฤตที่นำมาใช้ในภาษาไทย ซึ่งผู้เขียนได้ดำเนินการศึกษารวบรวมเอกสารที่เกี่ยวข้องและสุ่มเลือกภาษาบาลีและสันสกฤตที่ใช้ในภาษาไทยจำนวน 200 คำศัพท์และวิเคราะห์การแผลงเสียงสระภาษาบาลีและสันสกฤตผลการศึกษาการแผลงเสียงสระในภาษาบาลีมี 5 หน่วยเสียง ได้แก่ หน่วยเสียงสระ อะ, อา, อิ, อุ, โอ และการแผลงเสียงสระในภาษาสันสกฤตมี 11 หน่วยเสียง ได้แก่ หน่วยเสียงสระ อะ, อิ, อี, อึ, อู, โอ, เอ, ไอ, เอย, ร หัน, ฤ และการแผลงเสียงสระในภาษาบาลีและสันสกฤตมี 16 หน่วยเสียง มีความเหมือนและแตกต่างกันดังนี้ 1) หน่วยเสียงสระในภาษาบาลีและสันสกฤตมีการแผลงเสียงสระเหมือนกัน เมื่อนำมาใช้ในภาษาไทยคือหน่วยเสียงสระอะ, อิ, โอ 2) การแผลงหน่วยเสียงสระอาและอุมีเฉพาะในภาษาบาลี เมื่อนำมาใช้ในภาษาไทย 3) การแผลงหน่วยเสียงสระอี, อึ, อู, เอ, ไอ, ร หัน, และ ฤ มีเฉพาะในภาษาสันสกฤต เมื่อนำมาใช้ในภาษาไทย
- Publicationการวิเคราะห์ภาษาบาลีในภาษาไทยวิโรจน์ คุ้มครอง; พระมหาวีรธิษณ์ วรินฺโท (2018)บทความวิจัยนี้ มีวัตถุประสงค์เพื่อแสดงให้เห็นว่า การใช้ภาษาบาลีในภาษาไทยมีทั้งทางวิชาการและในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะการสื่อสารโดยการพูดและการเขียนซึ่งมีคำภาษาบาลีปรากฏอยู่เป็นจำนวนมาก เพราะคนไทยได้รับอิทธิพลทางภาษามาจากภาษาบาลีที่เข้ามาปะปนอยู่ในภาษาไทย สาเหตุจากการยอมรับนับถือศาสนาพุทธของคนไทยเป็นสำคัญ อีกทั้งคนไทยยังนิยมใช้ภาษาบาลีในการตั้งชื่อซึ่งเป็นสิ่งสมมติขึ้น แต่ถ้าตั้งชื่อให้เหมาะสมกับจริตและอุปนิสัยของบุคคลนั้น ชื่อก็จะกลายเป็นสิ่งสำคัญและเป็นอัตลักษณ์ของผู้นั้น และสามารถนำประโยชน์สุขมาให้ทั้งทางตรงและทางอ้อม ส่วนการวิเคราะห์คำบาลีที่ใช้ในภาษาไทยปัจจุบัน ซึ่งมีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้ใช้ภาษาไทยในการ พูด สนทนา และการสื่อสารให้เป็นภาษาไทยในการใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างถูกต้อง และมั่นใจได้ เช่น คำ กาย เป็นต้น ดังนั้น การเรียนรู้ภาษาบาลีกับภาษาไทยอย่างรู้ลึก รู้รากศัพท์ และรู้ความหมายที่ถูกต้องจึงมีคุณค่าแก่การศึกษาอย่างแท้จริง
- Publicationการวิเคราะห์ภาษาบาลีในภาษาไทยวิโรจน์ คุ้มครอง; พระมหาวีรธิษณ์ อินทะโพธิ์; คำพันธ์ วงศ์เสน่ห์ (มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตบาฬีศึกษาพุทธโฆส, 2018)การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์ คือ (๑) เพื่อศึกษากำเนิดและพัฒนาการของภาษาบาลี (๒) เพื่อศึกษาการใช้ภาษาบาลีในภาษาไทย (๓) เพื่อศึกษาวิเคราะห์คำบาลีที่ใช้ในภาษาไทยปัจจุบัน ภาษาบาลีเป็นภาษาที่มีมาตั้งแต่อดีตกาลประมาณ ๒๕๐๐ ปีมาแล้ว เป็นภาษาถิ่นภาษาหนึ่งที่ใช้พูดกันในแถบแคว้นมคธ เรียกว่า มาคธภาษา ตามชื่อแคว้น เมื่อพระพุทธเจ้าทรงอุบัติขึ้นพระองค์ทรงใช้ภาษามคธหรือ ภาษาบาลีเป็นภาษาในการประกาศพระพุทธศาสนา ภาษาบาลีเป็นภาษาที่มีหลักแน่นอนในการเปลี่ยนแปลงรูปคำตามหน้าที่ทางไวยากรณ์ มีวิภัตติ ปัจจัยบ่งบอกหน้าที่ของตน และมีความสัมพันธ์ของคำที่มีประโยคทุกคำ ไวยากรณ์ในภาษาบาลีแบ่งเป็น ๔ ภาค คือ ๑. อักขรวิธีแบบแสดงอักษร ๒. วจีวิภาค แบ่งคำพูดออกเป็น ๖ ส่วน ๓. วากยสัมพันธ์ ว่าด้วยการก คือ ผู้ทำและผู้ถูกทำ ๔. ฉันทลักษณะแสดงวิธีแต่งฉันท์ คือคาถาที่เป็นวรรณพฤทธิและมาตราพฤทธิเรียกว่า ร้อยกรองบ้าง คาถาบ้าง เป็นภาษาที่มีความสำคัญในการรักษาพระพุทธพจน์ ผู้ที่เรียนภาษาบาลีหรือจะใช้ภาษาบาลีจึงต้องเรียนรู้แบบแผนนั้นๆ ให้เข้าใจ จดจำได้จึงจะเข้าใจภาษาบาลีได้ การใช้ภาษาบาลีในภาษาไทยมีทั้งทางวิชาการและในชีวิตประจำวัน โดยเฉพาะการสื่อสารโดยการพูดและการเขียนซึ่งมีคำภาษาบาลีปรากฏอยู่เป็นจำนวนมาก เพราะคนไทยได้รับอิทธิพลทางภาษามาจากภาษาบาลีที่เข้ามาปะปนอยู่ในภาษาไทย สาเหตุจากการยอมรับนับถือศาสนาพุทธของคนไทยเป็นสำคัญ อีกทั้งคนไทยยังนิยมใช้ภาษาบาลีในการตั้งชื่อซึ่งเป็นสิ่งสมมติขึ้น แต่ถ้าตั้งชื่อให้เหมาะสมกับจริตและอุปนิสัยของบุคคลนั้น ชื่อก็จะกลายเป็นสิ่งสำคัญและเป็นอัตลักษณ์ของผู้นั้น และสามารถนำประโยชน์สุขมาให้ทั้งทางตรงและทางอ้อม ส่วนการวิเคราะห์คำบาลีที่ใช้ในภาษาไทยปัจจุบัน ซึ่งมีประโยชน์อย่างยิ่งสำหรับผู้ใช้ภาษาไทยในการ พูด สนทนา และการสื่อสารให้เป็นภาษาไทยในการใช้ชีวิตประจำวันได้อย่างถูกต้อง และมั่นใจได้ เช่น คำ กาย เป็นต้น ดังนั้น การเรียนรู้ภาษาบาลีกับภาษาไทยอย่างรู้ลึก รู้รากศัพท์ และรู้ความหมายที่ถูกต้องจึงมีคุณค่าแก่การศึกษาอย่างแท้จริง
- Publicationการวิเคราะห์ศัพท์บาลีสันสกฤตในวรรณกรรมล้านนานิมิตร สิทธิศุภเศรษฐ์; Sitthisupaset, Nimit (2006)
- Publicationการศึกษาเชิงวิเคราะห์ภาษาบาลี-สันสกฤตในวรรณกรรมท้องถิ่น นครศรีธรรมราชประเภทนิทานและคำสอน.ประเสริฐ ศรีราชพัฒน์; Seeragpat, Prasert (1987)
- Publicationการสำรวจงานวิจัยที่เกียวกับคำยืมภาษาบาลีสันสกฤตจิตตาภา สารพัดนึก ไชยปัญญา; Chaipunya, Chittapa Sarapadnuke (2018)บทความนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อนนำเสนอผลการสำรวจงานวิจัยที่เกี่ยวกับคำยืมภาษาบาลีสันสกฤต ผลการศึกษาพบว่าสามารถแบ่งงานวิจัยได้เป็น 2 กลุ่ม คือ งานวิจัยที่ศึกษาเฉพาะคำยืมภาษาบาลีสันสกฤต และงานวิจัยที่ศึกษาคำยืมซึ่งจะมีการศึกษาคำยืมภาษาบาลีและสันสกฤตอยู่ด้วย จากการศึกษางานวิจัยทั้งสองกลุ่มพบว่า ลักษณะของข้อมูลที่ใช้ในศึกษาแบ่งออกเป็น ข้อมูลจากพจนานุกรม หนังสือแบบเรียนภาษาไทย ตำรา วรรณกรรม วรรณคดี และจารึกสมัยต่าง ๆ ขอบเขต ของเนื้อหาพบการศึกษาเกี่ยวกับที่มาของคำ การจัดหมวดหมู่คำตามที่มาของคำการเปลี่ยนแปลงรูปคำ การเปลี่ยนแปลงเสียง การเปลี่ยนแปลงความหมาย การสร้างกรอบความคิดในการศึกษานำมาจากคำอธิบายของนักวิชาการที่เกี่ยวกับภาษาและไวยากรณ์ไทย ภาษาและไวยากรณ์บาลีและสันสกฤต ภาษาศาสตร์ เช่น ระบบเสียงภาษาไทย ระบบเสียงภาษาบาลีและสันสกฤต การเปลี่ยนแปลงเสียง การเปลี่ยนแปลงความหมาย การเปลี่ยนแปลงของคำยืม แหล่งอ้างอิงที่สำคัญที่สุดของงานวิจัยภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทย คือ พจนานุกรมไทย พจนานุกรมบาลีและพจนานุกรมสันสกฤต
- Publicationความรู้ทั่วไปเกี่ยวกับภาษาบาลีและสันสกฤตในภาษาไทย /โกวิทย์ พิมพวง (ภาควิชาภาษาไทย คณะมนุษยศาสตร์ มหาวิทยาลัยเกษตรศาสตร์, 2007)
- Publicationความหมายย้ายที่ของคำบาลีสันสกฤตที่ใช้ในสังคมไทยอดุลย์ คนแรง; วิไลศักดิ์ กิ่งคำ; Konreang, Adul; Kingkham, Wilaisak (2015)This paper aims to comparative study of Semantic Shift of Pali and Sanskrit words in Pali, Thai, English and Sanskrit Dictionary of His Royal Highness Krommaphra Chandaburinarunath with the Meaning of Pali and Sanskrit words in the Royal Institute Dictionary B.E. 2542. By the Pali and Sanskrit are the same form but different meaning by the way of comparison . The result is that Semantic Shift of Pali and Sanskrit words was related or unrelated with the roots of Pali and Sanskrit possibly.
- Publicationคำไทยที่มาจากภาษาบาลีและภาษาสันสกฤตบุญธรรม กรานทอง (2010)
- Publicationคำไทยที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤตในกฎหมายตราสามดวง : กรณีศึกษาเฉพาะพระทำนูนและพระธรรมสาตรธีร์ พุ่มทับทิม; Phumthapthim, Theer (2019)บทความนี้กล่าวการวิเคราะห์ค าไทยที่มาจากภาษาบาลีและสันสกฤต ตามที่ปรากฏในกฎหมายตราสามดวง ตั้งแต่สมัยอยุธยาจนถึงสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น กฎหมายตราสามดวงนี้มีทั้งหมด ๒๘ ฉบับ แต่ในบทความนี้น ามาวิเคราะห์เพียง ๒ ฉบับ คือ พระท านูนและพระธรรมสาตรเท่านั้น เพราะในแต่ละฉบับมีการน าภาษาบาลีและสันสกฤตมาใช้เขียนไว้เป็นจ านวนมาก การศึกษาเชิงวิเคราะห์ในที่นี้เป็นการวิเคราะห์ถึงวิธีการเขียนตามภาษาบาลีและสันสกฤตเดิม การเขียนแบบไทยในครั้งอดีตและการเขียนแบบที่นิยมใช้ในปัจจุบัน พร้อมทั้งการให้ความหมายส่วนค าที่เป็นเป็นไทยแท้หรือมาจากภาษาต่างประเทศอื่น ๆ จะไม่น ามาวิเคราะห์ ในส่วนสุดท้ายนั้นได้สรุปวิธีการเขียนภาษาไทย เฉพาะที่มีความต่างจากการเขียนภาษาไทยในปัจจุบัน ซึ่งจักเป็นประโยชน์ต่อการอ่านกฎหมายตราสามดวงหรือเอกสารเก่าของไทยสมัยอดีตได้เป็นอย่างดี
- Publicationคำไทยที่มาจากภาษาบาลีสันสกฤตหรือปรากฤตทองใบ แท่นมณี (เพชรภูมิการพิมพ์, 2012)
- Publicationคำบาลี สันสกฤต-เขมร ในภาษาไทยเอื้อน เล่งเจริญ (คณะอักษรศาสตร์ มหาวิทยาลัยศิลปากร, #VALUE!)
- Publicationคำบาลีสันสกฤตที่สร้างขึ้นในวงการรัฐศาสตร์ของไทย: วิธีการแบบใหม่ในการสมาสคำไทยโกวิทย์ พิมพวง; Pimpuang, Kowit (2019)การศึกษานี้เป็นการศึกษาคําภาษาบาลี-สันสกฤตที่สร้างขึ้นในวงการรัฐศาสตร์ของไทย : วิธีการแบบใหม่ในการสมาสคําไทย โดยมีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาการสร้างคําบาลี- สันสกฤตโดยเฉพาะการสมาสคําและวิธีการสมาสใหม่ ๆ ที่นํามาใช้ในคําศัพท์วงการรัฐศาสตร์ของไทย กรอบแนวคิดของ การศึกษานี้ประกอบด้วยทฤษฎีการสร้างคําสมาส ได้แก่ การสร้างคําบาลี-สันสกฤตและการสร้างคําแบบไทย การศึกษานี้ เป็นการศึกษาเชิงคุณภาพ ข้อมูลที่นํามาศึกษา ได้แก่ ข้อมูล คําศัพท์ทางรัฐศาสตร์จากเอกสารและหนังสือของไทย ผลการศึกษาพบว่า ภาษาบาลี-สันสกฤตมีการสร้างคํา 4 ประเภท ได้แก่ กิตก์ ตัทธิต สมาส และลงคําอุปสรรค ภาษาไทยได้ใช้ประเภทการสร้างคําเหล่านี้ในวงการรัฐศาสตร์ของไทยอย่างชัดเจน จากการสังเกตคําที่ได้สร้างขึ้นใช้ในวงการ รัฐศาสตร์ของไทยปัจจุบัน พบการสร้างคํา 2 ชนิด ได้แก่ การวางคําขยายไว้ข้างหน้าคําหลักและการลงคําอุปสรรคไว้ข้างหน้าคํานามหรือคําอื่น ๆ ที่เกี่ยวข้อง อย่างไรก็ตามคําสมาสบางคําที่ได้วางคําขยายไว้ข้างหลังคําหลักก็ได้พบเช่นเดียวกัน แต่ก็เป็นส่วนน้อยในภาษาไทย ส่วนวิธีการ แบบใหม่ในการสมาสคําที่พบ ได้แก่ 1) คําที่สร้างขึ้นระหว่าง คําภาษาบาลี-สันสกฤตและคําไทยตามหลักไวยากรณ์ของ ภาษาบาลี-สันสกฤต แต่ได้ถูกนํามาสร้างคําขึ้นตามแบบวิธี แห่งคําประสมของไทย 2) คําที่สร้างขึ้นระหว่างคําภาษา บาลี-สันสกฤตและคําไทยตามหลักไวยากรณ์ของภาษาบาลี-สันสกฤต แต่ได้ถูกนํามาสร้างคําขึ้นตามแบบวิธีแห่งคําสมาส ของภาษาบาลีสันสกฤต วิธีการสร้างคําใหม่ ๆ ทั้งสองวิธี ดังกล่าวนั้น ได้รับการคาดหมายว่า จะถูกนํามาใช้ในอนาคต อย่างแพร่หลายบนพื้นฐานแห่งการสร้างคําของภาษาบาลี- สันสกฤต
- Publicationคำบาลีสันสกฤตในภาษาไทยในจารึกสมัยสุโขทัยเสมอ บุญมา (1993)