The objective of the present study is to find the meanings and the usage of final particles in Japanese, namely KA, NE, and YO. Most linguists have focused their explanations around the possession of information or the territory each... of these particles belongs to; that is, YO is used when the knowledge belongs to the speaker, and so forth. However, there are many cases that cannot be explained by these traditional definitions. For example, (7) Chotto yuubinkyoku ni itte kuru NE. (I’ll go

harmony between speakers’ ideal and exemplary with an outside state of matter. This research agreed with this meaning but disagreed with the adverb type. CHANTO is an adverb of manner in the subtype of subjectivity and evaluation based on Nitta (2002

Although both Japanese and Thai have classifiers, the way of using classifiers are different in each language. So that means both Japanese and Thai native speakers have some differences in their perception. There are several previous studies... on the semantic extension of the Japanese classifier “hon”. However, the research for “hon” is still under-researched area. In addition, the previous studies seem insufficient about the criteria for proper use of Thai classifiers. Moreover, the detailed research

งานวิจัยนี้เป็นงานที่ศึกษาเปรียบเทียบกลวิธีการตอบรับคำชม ปัจจัยทางสังคมที่มีผลต่อการเลือกใช้สำนวนใน การตอบรับคำชมของผู้เรียนภาษาญี่ปุุนชาวไทยและผู้พูดภาษาญี่ปุุนชาวญี่ปุุน รวมทั้งการถ่ายโอนทางภาษาของผู้เรียน ภาษาญี่ปุุนชาวไทยซึ่งเปรียบเทียบกับผู้พูดภาษาญี่ปุุนชาวไทย โดยศึกษาข้อมูลจากการทำแบบสอบถามแบบเติมเต็ม บทสนทนา เพื่อที่จะทราบถึงกลวิธีในการตอบรับคำชมของแต่ละกลุ่มตัวอย่างและระดับในการถ่ายโอนทางภาษาของ ผู้เรียนภาษาญี่ปุุนชาวไทย จากผลของการศึกษาพบว่า ผู้เรียนภาษาญี่ปุุนชาวไทยและผู้พูดภาษาไทยชาวไทย ใช้กลวิธี การยอมรับต่อคำชมที่ได้รับมากที่สุด สำหรับผู้พูดภาษาญี่ปุุนชาวญี่ปุุน ใช้กลวิธีการเลี่ยงต่อคำชมที่ได้รับมากที่สุด สำหรับกลวิธีย่อย พบว่าทั้งสามกลุ่มตัวอย่างเลือกใช้กลวิธีการแสดงความชื่นชมด้วยการกล่าวคำขอบคุณต่อคำชมที่ ได้รับมากที่สุด แต่มีความแตกต่างในกลวิธีที่ใช้รองลงมาคือ ผู้เรียนภาษาญี่ปุุนชาวไทยใช้กลวิธีการแสดงความไม่เห็น ด้วย ผู้พูดภาษาญี่ปุุนชาวญี่ปุุนใช้กลวิธีการลดค่าคำชม ผู้พูดภาษาไทยชาวไทยใช้กลวิธีการเสนอแนะและกลวิธีการ อธิบาย สำหรับผลเกี่ยวกับปัจจัยทางสังคมพบว่า ปัจจัยทางสังคมมีผลต่อการเลือกใช้ถ้อยคำในการตอบรับคำชมของ ผู้เรียนภาษาญี่ปุุนชาวไทยน้อยกว่าผู้พูดภาษาญี่ปุุนชาวญี่ปุุนและผู้พูดภาษาไทยชาวไทย และปัจจัยด้านสถานที่ในการ ตอบรับคำชมมีผลน้อยกว่าปัจจัยด้านอื่น ๆ สำหรับการถ่ายโอนทางภาษาพบว่า มีการถ่ายโอนทางภาษาแตกต่างไป ตามระดับความรู้ทางภาษาและประสบการณ์ในการพำนักในญี่ปุุนหรือการมีปฏิสัมพันธ์กับภาษาญี่ปุุน

“การย้อนคำ (繰り返し表現)”คือ การย้อนคำพูดหรือข้อความที่เคยเอ่ยขึ้นมาก่อนหน้านั้นซ้ำอีกครั้งหนึ่ง วัจนกรรม“การย้อนคำ”มักถูกมองว่าเป็นเพียงสิ่งที่เพิ่มความเยิ่นเย้อให้กับประโยคและควรหลีกเลี่ยงที่จะใช้ แต่ในความเป็นจริงแล้ว “การย้อนคำ”ถือเป็นปัจจัยสำคัญของการสนทนาอย่างหนึ่ง งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาวิเคราะห์หน้าที่ของ“การย้อนคำ” ในบทสนทนาญี่ปุ่น รวมถึงศึกษาเกี่ยวกับลักษณะเฉพาะของการย้อนคำจากมุมมองของผู้พูด นอกจากนี้ ยังเพื่อวิเคราะห์ถึงเจตนาของผู้พูดที่มีต่อคู่สนทนาหรือคำพูดของคู่สนทนาจากการใช้วิธีการย้อนคำ โดยทำการวิเคราะห์กลุ่มตัวอย่างจากบทสนทนาในละครโทรทัศน์ญี่ปุ่นและวิเคราะห์บทสนทนาจากปัจจัยต่างๆ เช่น บริบท,ลักษณะการพูดและสีหน้าท่าทางของผู้พูด ฯลฯ ผลการศึกษาพบว่า หน้าที่ที่โดดเด่นของ “การย้อนคำ”ก็คือ “การแสดงความรู้สึกของผู้พูด”ซึ่งความรู้สึกในที่นี้หมายถึง “ความรู้สึกไม่คาดคิด”เมื่อคำพูดของอีกฝ่ายขัดแย้งกับความคิด,ความคาดหวังหรือการรับรู้ของผู้ย้อนคำหรือขัดแย้งกับความเป็นจริง ผู้พูดจะย้อนคำของคู่สนทนากลับไปเพื่อแสดงถึงความรู้สึกดังกล่าว ซึ่ง “การแสดงความรู้สึกของพูด”สามารถแบ่งออกเป็น 3ประเภท ได้แก่ “ทัศนคติด้านบวก”, “ทัศนคติที่เป็นกลาง”และ “ทัศนคติด้านลบ”

” that occurs during Thai and Japanese group discussions. The results revealed that the purposes of metapragmatic commentary used among both Thai and Japanese speakers included 3 major goals: assessing speech activities, organizing talk, and clarifying... and Japanese reflects different styles of communication. Thai speakers’ communication style tends to be more direct, while Japanese prefer to modify their opinion to be consistent with others by expressing hesitation

งานวิจัยนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาลักษณะความชัดเจนในการแสดงความ เห็นโต้แย้งในภาษาญี่ปุ่นของผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยที่ศึกษาอยู่ ณ ประเทศญี่ปุ่นว่ามีความเหมือนหรือแตกต่างจากเจ้าของภาษาอย่างไร ผลการวิเคราะห์ข้อมูลจำนวนองค์ประกอบแสดงความชัดเจนของถ้อยคำ อาทิ การใช้คำบ่งบอกการโต้แย้ง การอ้างอิงคำหรือเนื้อหาของคู่สนทนา การใช้คำเชื่อมแสดงการขัดแย้ง การซ้ำคำเพื่อแสดงการขัดแย้ง การไม่ชะลอความเห็นขัดแย้งของตนในผู้พูดชาวญี่ปุ่นและผู้เรียนภาษาญี่ปุ่น ชาวไทย พบว่าจำนวนการปรากฏขององค์ประกอบโดยรวมมีปริมาณใกล้เคียงกัน ทำให้เห็นว่าผู้เรียนมีแนวโน้มทักษะการใช้ภาษาไปในทางเดียวกับเจ้าของภาษา แต่เมื่อวิเคราะห์ความสัมพันธ์ของการปรากฏองค์ประกอบต่าง ๆ กับปัจจัยความสนิทสนมของผู้พูดผู้ฟัง สถานภาพ และระดับความเห็นต่าง พบว่าการแสดงความเห็นโต้แย้งในผู้เรียนภาษาญี่ปุ่นชาวไทยรับอิทธิพลจากความ แตกต่างของสถานภาพมากกว่าในผู้พูดชาวญี่ปุ่นอันมีสาเหตุมาจากอิทธิพลของภาษา แม่ ความเข้าใจวัฒนธรรมของผู้เรียน และลักษณะเฉพาะของกลุ่มประชากรตัวอย่าง